Eşim dövemez de sövemez de. Bu ikisini her yaşadığımda ölmek istedim veya onun bana zarar veremeyecek hale gelmesini. Bir evlilikte boyle korkunç düşüncelerin olmaması gerek değil mi. Bir canlının aciz duruma düşmesini diledim ben, kendimden utanıyorum ama o sırada beni aciz duruma düşürmüştü. Gücüm yetmediği için sadece ağlamıştımGözünü korkutmaktı amacım dediğiniz adam sizin gitmenizi hiç umursamamış kendi ayağınızla dönün diyor arkadaşı farkında mısınız? Çok korkutmuşsunuz gerçekten. Dönünce ne değişecek mesela ? Kendi kendinize blöf yapıp geri tıpış tıpış dönmüş olacaksınız. Benim size tavsiyem şu madem eşiniz döver de sever de madem size küfür edip almasa bile dönecek bir insansınız bari ailenize anlatıp o insanları da üzmeyin. Siz unutursunuz onlar unutmaz.
İyi geldiniz çok teşekkür ederimOlana üzülmeyin daha fazla, düzeltmeye çalışmazsanız o zaman başka tabi. Üzüleceğiniz yılları arttırmayı, bir yerden başlayın. Boşanmak dünyanın sonu değil, elde var bir evlat, kazanım olarak görün ve artık dik durun. Hayat bazen tersten de devam eder. Siz de artık kendinize vakit ayırırsınız. Kafanızda bitirirseniz meseleyi boşanma davasının da vaktinizi almasına izin vermemiş olursunuz. Sağlık olsun deyip siz de meslek sahibi, ayaklarının üzerinde duran bir kadın olabilirsiniz yeter ki isteyin. Bol şanslar.
İnsallah biraz toparlandığımda eğitimime devam etmek istiyorum, desteğiniz için teşekkür ederimBen yaşınızı daha büyük sanmıştım henüz 25'siniz. Hala kazanabilirsiniz ki? Çok örneği var çevremde. Aileniz arkanızda zaten, bebeğinizin bakımı konusunda yardım alırsınız onlardan. Belli ki zeki bir kadınsınız önünüzde onlarca sene var
Kesinlikle dönme derim ailen yanındayken tamamen hatalı oyken anlattıklarına bakarak öyle diyorum. Birde kabul eder gidersem diyorsun. Sen onu kabul et illa kabul edecek biri varsa bu sen ol lütfen. Rabbim yardımcın olsunMerhaba uzun zamandır burayı takip ediyorum ve bana cok sey kattı bu site. Bugun de kendi derdimi sizlere açmak istedim. Geçirdiğim şu zor günlerde bir ışık olur belki sözleriniz...
Eşimle 12 yaşından beri tanışıyoruz, o zamanlar çocuk aklımla onu gizliden severdim. Büyüdük lisedeyken bana açıldı ve aşırı aşk ve hayranlık duygusuyla ilişkiye başladım. Benden ne istese kabulumdu o zamanlar. Onunlayken en mutlu benim diye düşünüyordum. Kılık kıyafet, üniversite seçimi, arkadaşlarım derken bütün bunları onun isteğine göre yaptım. (Şu an işsizim ve çocuğum var). O hukuk fakültesi kazandı gitti. Onunla evlenmek hayaliyle 5 sene bekledim. Ailem o seni üzer diyerek karşı çıktı ve birkaç olay oldu. Annem eşimi kırdı o zamanlar. Neyse o avukat oldu evlendik. Kendisi ailede görmediği için öyle eşimi alayım gezdireyim yemeğe götüreyim gibi seyler bilmiyordu ve ben istediğimde karşı çıkıyordu. Evliliğin ilk zamanlarından şiddet başladı. İttirmeyle tokatla baslayan şiddet zamanla vucudumda morluklar olusturacak kadar ileri gitti. Aileme de karsı çıkıp evlendiğim için kimseye bir sey söyleyemiyordum. Birgun bogazımı sıktı, gözüm karardı kendimi kaybettim ve yere düştüm. 2-3 saniye sürdü hemen kendime geldim. Kendime geldiğimde bana bakmıyordu bile. Numara yaptığını düşündüm dedi sonradan.
Geçenlerde annemi arayıp her şeyi anlattım. Ben sana demiştim, bu seni üzer demiştim, cocuguna da sana da bakarım, eğer bir çocugun daha olursa kabul etmem, eve gel dedi. Benm ve bebegimin kıyafetlerini alıp çıktım. Eve geldiğinde bizi göremeyince “s.git, umrumda değilsin, bu iş bitti, pişman olup adımı sayıklayacaksın” dedi.
Boyle dik durmasının sebebi de, abimin basından bir yargılama sureci gecti ve eşim onun için çok uğraştı, olumlu sonuç elde etti. Bana hep “kimse senin için bu kadar uğraşmazdı” diyerek beni susturdu. Şimdi de nankörlükle suçluyor.
Ya çocuğu verirsin ya da size 5 kurus para vermem diyor. Ailemin durumu orta seviyede ama bizi muhtaç etmezler. Kendisini yuksek gördüğü için muhtac olacagımızı ve pişman olacagımı düşünüyor.
Uzun yazdım kusura bakmayın. Evden ayrılalı uzun zaman olmadıgı için şu an geri dönersem kabul eder ama biraz daha zaman geçip dava surecine girersek beni üzmek için elinden geleni yapacaktır. Dönmeye korkuyorum. Ailesi de pek karışmıyor. Benimkiler dönme diyor. Eşimin bir arkadaşı aradı, o asla gelip seni almayacak kendin gel ve halledin, ben gönlünü yapması için konuştum ama dinlemiyor dedi. Ne yapmalıyım. Fikirlerinizi belirtir misiniz
Kolay değil yaşadıklarınız inanın anlıyorum ne emeklerle yuva kurdunuz belki ne hayaller geçirdiniz içinizden. Duygularınız eminim şu an birkaç güzel anıyı hatırlatıyordur size kötüler hiç olmamış gibi. Ama bazen bir yerde bırakmak gerekiyor. Üzülüyorsun burnunun direği sızlıyor ama geçiyor. İnanın ölmüyorsunuz. Hani eşiniz çok çok pişman olsa kapıda yatsa diyeceğim ki kafanız karıştı ama hiç hamle yok. Bu aşamadan sonra size düşen dik durup bitirmek. Kıymetinizi anlayacak inanın er ya da geç. Çünkü koşulsuz sevgi herzaman bulunacak birşey değil. O zaman siz en azından eziyet çekmeden yaşıyor olacaksınız.Eşim dövemez de sövemez de. Bu ikisini her yaşadığımda ölmek istedim veya onun bana zarar veremeyecek hale gelmesini. Bir evlilikte boyle korkunç düşüncelerin olmaması gerek değil mi. Bir canlının aciz duruma düşmesini diledim ben, kendimden utanıyorum ama o sırada beni aciz duruma düşürmüştü. Gücüm yetmediği için sadece ağlamıştım
Malesef en verimli olacagım yıllarımı onunla olabilmek için boş geçirdim. Nasıl boyle gözüm kapandı bilmiyorum. Her siddet girişiminde, yaptığım fedakarlıkların da ağırlığıyla 2 kat üzüldüm. Ama o hep “ben sizin için çok uğraştım, nankörsün” diyerek üste çıktı. Şimdi lisedeki sınıf arkadaşlarım meslek sahibi oldular, yeni yeni evlilik hazırlıklarına giriştiler. Bense küçük bir bebekle boşanma yolundayım
İnanın anlattıklarım dışında bir sey yok hatta kendisinin yakındığı tek sey üste çıkmak amaçlı kullandığı, abim için baya uğraşması. Ben naptım nasıl boyle değer vermeyen birinin arkasından yıllarımı geçirdim bilmiyorum. Terk etmeme rağmen duruşundan taviz vermediKesinlikle dönme derim ailen yanındayken tamamen hatalı oyken anlattıklarına bakarak öyle diyorum. Birde kabul eder gidersem diyorsun. Sen onu kabul et illa kabul edecek biri varsa bu sen ol lütfen. Rabbim yardımcın olsun
Üzülüyorsun burnunun direği sızlıyor ama geçiyor.
Cevabınızın tümünü çok beğenmekle birlikte bu iki cümlenizin gerçek olmasını gönülden diliyorumKıymetinizi anlayacak inanın er ya da geç.
Ben şuna çok inanıyorum. İnsanlar ellerinin altındaki şeyler için çok hoyrat oluyorlar. Bir şans bir lütuf olduğunu anlamıyorlar. Hepimiz için böyle bakın bir dışarı çıkamadık karantina geldi işe gitmeyi bile özledik doğamız bu. O yüzden eşiniz şu an farketmese de zamanı geldiğinde çok kıvranacak şimdi güçlü olmaktan başka çareniz yok. Artık siz değil o çabalasın, birazcık da o kurtarsın bu evliliği. Yorulmuşsunuzdur tek taraflı çabadan bırakın. Hakkınızda hayırlısı olsunCevabınızın tümünü çok beğenmekle birlikte bu iki cümlenizin gerçek olmasını gönülden diliyorum
Adam resmen hayatinin planini lisedeyken yapmis. Seni sevdigini dusunmuyorum. Boyleleri kendinden baskasini sevmez. Merhametsiz, bencilin teki. Gelip ozur dilese sen gideceksin belli, ama ozur dilemesin sen de geri donme. Boylece kurtulursun ondan. Yoksa kendin rest cekecek birine benzemiyorsunAilesi ve kendisi kariyer yapan biri değil de ev hanımı modunda birini istiyorlardı. Ben de kücüktüm ve aklım basımda değildi kabul ettim. Anadolu lisesinde okuyordum hem de. Kendim de hukuk kazanabilirdim yani
Yapma gözünü seveyim kendi değerinin farkında var acilen terapi desteği al. Sonra bu adamı şutla. Çünkü tam bir hödük. Çocuk adam. Karaktersiz. Fakat bunları bir kenara bırak kendine şunu sor ben bu karaktersizle yola devam etsem mutlu olacak mıyım? Ve bende yeni boşandım sayılır hiç merak etme çok acıda çeksen geçiyor zamanla ilk günkü gibi acımıyor en azından sana hayvan muamelesi yapan birinden kurtulmuş olmanın verdiği rahatlık var.Buraya yazana kadar barısabilirdim gerçekten ama hem biraz algım açıldı hem biraz cesaretlendim
İfadeyi eşine bıraktım. Allah sana cesaret versin ailen de yanında kurtulursun inşallah.İnanın anlattıklarım dışında bir sey yok hatta kendisinin yakındığı tek sey üste çıkmak amaçlı kullandığı, abim için baya uğraşması. Ben naptım nasıl boyle değer vermeyen birinin arkasından yıllarımı geçirdim bilmiyorum. Terk etmeme rağmen duruşundan taviz vermedi
Gerçekten hiçbir kusurunu kabul etmedi, galiba artık beni kendine layık da görmüyor.
Cevabınızın tümünü çok beğenmekle birlikte bu iki cümlenizin gerçek olmasını gönülden diliyorum
Üzüldüm.Değmezmiş değil mi kimseye bu kadar değer vermeye.Lütfen geri adım atmayın.Abim de cok üzüldü, boyle yüzüme vurduğundan haberi yoktu. Muhatap olmamamı istedi kendisi de muhatap olmuyor.
Benim kadınlık yapmama gelirsek mecbur olduğumu düşünüyor, yani onun için yürürken adım atmak gibi basit ve dikkate değer olmayan bir sey bu meseleler. Evimizde cok da özenliydim kıyafetleri mis gibi ütülü, sevdiği yemekler yapılıyor, genel olarak ılımlı davranıyorum filan. Sabahları kahvaltı sevmediği halde sağlık açısından hazırlayıp yedirirdim. Hemen vazgeçeceğini düşünmemiştim açıkçası.
Bu sefer ailemin sözünü dinleyeceğim başta karşı çıktım, onlar haklı çıktılar
Gerçekten yorgun hissediyorum, o şu an ben kaybetmişim gibi davranıp benim de öyle hissetmemi sağlamaya çalışıyor. Başarılı da oluyor biraz. Ama direniyorum. Geri dönme düşüncem tamamen bitti ve bir avukat ile görüştüğümde gerisi gelecektir. Çok teşekkürlerBen şuna çok inanıyorum. İnsanlar ellerinin altındaki şeyler için çok hoyrat oluyorlar. Bir şans bir lütuf olduğunu anlamıyorlar. Hepimiz için böyle bakın bir dışarı çıkamadık karantina geldi işe gitmeyi bile özledik doğamız bu. O yüzden eşiniz şu an farketmese de zamanı geldiğinde çok kıvranacak şimdi güçlü olmaktan başka çareniz yok. Artık siz değil o çabalasın, birazcık da o kurtarsın bu evliliği. Yorulmuşsunuzdur tek taraflı çabadan bırakın. Hakkınızda hayırlısı olsun
Evet bu sureçte sevilmediğimi ve beni çok aşağı gördüğünü fark ettim. Terk etmek ne haddimeymiş gibi davrandı. Bu duruşu gelgitlere sebep oluyor zaten. Aklımla oynuyor. Direniyorum yine deAdam resmen hayatinin planini lisedeyken yapmis. Seni sevdigini dusunmuyorum. Boyleleri kendinden baskasini sevmez. Merhametsiz, bencilin teki. Gelip ozur dilese sen gideceksin belli, ama ozur dilemesin sen de geri donme. Boylece kurtulursun ondan. Yoksa kendin rest cekecek birine benzemiyorsun