- Konu Sahibi greenlilac
- #1
Merhabalar. benim eşimle toksik bir ilişkim vardı. Ama yine de 1,5 yılı nişanlılık olan 20 yılı bir şekilde devirdik. Güzel zamanlar da yok değildi. Daha çok benim çabamla olsa da. Çok fazla huzursuzluğuna , zorbaliklarina katlandım . Tabii bunun yanında sevgisini yoğun gösterdiği zamanlar da oldu. Bazı konularda daha iyiye bazılarında ise kötüye gitti. Üç evladımız var.
Kasım 2024 te eşim bana kaldıramayacağım bir psikolojik istismar davranışı uyguladi ki artık bardak tasmisti. O zorbalığıni sakince yaparken ona izin verdiğime inanamıyorum.ama o an onunla daha fazla evli kalamayacağımı anladım. Yaptığı seyden dolayı hiç pişmanlık duymadı ve bir hafta sonra ben artık bu olayı aileme duyurdum. Çünkü giderek korkum artıyordu. Ve olaylar çok dallanıp budaklandı. Çok yıprattık birbirimizi. benim ailem ve arkadaşlarım boşanmamı çok destekledi . Kesin boşancaz derken eşimle acıya dayanamadık . kabullenemedik yuvamızın dağılmasını ve dilekçeyi geri çektik. Üç aydır uğraşıyoruz ama bir arada da olamıyoruz artık. Balayına gider gibi çocuklarla tatile gittik dilekçeyi çeker çekmez.. Hep birlikte tekrar bir araya gelmenin tadını çıkardık sözde. Birlikte yedik, içtik , eğlendik falan . Ama herşey sanaldi. Bitmiş bir şeyi bırakamadığımız için zorlamaktan ibaretti. Öylesine değişik bir şeydi ki. Bir yalana inanmak için zorladik kendimizi.tekrar birlikteydik ama gitmiyordu artık.bitmiş bir şeyleri oldurmaya çalışmak beyhude..tekrar eskisi gibi olalım istedik. Zorladım kendimi..ben avuç avuç antidepresan almama rağmen mental sağlığımı geri getiremiyorum. Eşimin yaptığı şeyi yok sayamıyorum. Üstelik bana ve aileme çok bilendi ve bana da çok daha baskıcı ve zorba davranmaya başladı. Ailemle görüşmeme bile katlanamaz hâle geldi.
Bense artık daha fazla katlanamıyorum. Resmen ölmüş gibiyim ve kendime saygım kalmadı. bu evliliğin artık bir yalan ve bağımlılıktan ibaret olduğunu net görebiliyorum. tekrar boşanma dava dilekçesi vermek istemediğimi söyledim kabul etti. Dilekçeyi verdik. Duruşmaya bu aydan az kaldı. Şu anda boşanma sürecine girdiğimiz için mesafeli ve güzel bir iletişim icindeyiz. Bu da bazen cektiklerimi ve neden dayanamadığımı unutur gibi oluyorum. Hala hastalıklı bir aşkla bağımlılık hissedip acı çeksem de artık yapacak bir şey yok. Çıkmaza girmiş bu evlilik. Çocuklar için üzülüyorum ama sanırım onlar için de zombiye dönmüş bir anneden ve babadansa iyi bir aile isterler diyorum. Ama babaları onlara boşanma davasıni söyledi. Şu anda bana inanılmaz tepkililer. Ne yapacağımı şaşırdım. Bu sefer kesin kararlıydım .ama sonuna kadar devam edebilir miyim bilmiyorum. tekrar vazgeçersem çok daha zor olacak herşey biliyorum. Vazgecmemeliyim . Baba biraz tavsiye verseniz
Kasım 2024 te eşim bana kaldıramayacağım bir psikolojik istismar davranışı uyguladi ki artık bardak tasmisti. O zorbalığıni sakince yaparken ona izin verdiğime inanamıyorum.ama o an onunla daha fazla evli kalamayacağımı anladım. Yaptığı seyden dolayı hiç pişmanlık duymadı ve bir hafta sonra ben artık bu olayı aileme duyurdum. Çünkü giderek korkum artıyordu. Ve olaylar çok dallanıp budaklandı. Çok yıprattık birbirimizi. benim ailem ve arkadaşlarım boşanmamı çok destekledi . Kesin boşancaz derken eşimle acıya dayanamadık . kabullenemedik yuvamızın dağılmasını ve dilekçeyi geri çektik. Üç aydır uğraşıyoruz ama bir arada da olamıyoruz artık. Balayına gider gibi çocuklarla tatile gittik dilekçeyi çeker çekmez.. Hep birlikte tekrar bir araya gelmenin tadını çıkardık sözde. Birlikte yedik, içtik , eğlendik falan . Ama herşey sanaldi. Bitmiş bir şeyi bırakamadığımız için zorlamaktan ibaretti. Öylesine değişik bir şeydi ki. Bir yalana inanmak için zorladik kendimizi.tekrar birlikteydik ama gitmiyordu artık.bitmiş bir şeyleri oldurmaya çalışmak beyhude..tekrar eskisi gibi olalım istedik. Zorladım kendimi..ben avuç avuç antidepresan almama rağmen mental sağlığımı geri getiremiyorum. Eşimin yaptığı şeyi yok sayamıyorum. Üstelik bana ve aileme çok bilendi ve bana da çok daha baskıcı ve zorba davranmaya başladı. Ailemle görüşmeme bile katlanamaz hâle geldi.
Bense artık daha fazla katlanamıyorum. Resmen ölmüş gibiyim ve kendime saygım kalmadı. bu evliliğin artık bir yalan ve bağımlılıktan ibaret olduğunu net görebiliyorum. tekrar boşanma dava dilekçesi vermek istemediğimi söyledim kabul etti. Dilekçeyi verdik. Duruşmaya bu aydan az kaldı. Şu anda boşanma sürecine girdiğimiz için mesafeli ve güzel bir iletişim icindeyiz. Bu da bazen cektiklerimi ve neden dayanamadığımı unutur gibi oluyorum. Hala hastalıklı bir aşkla bağımlılık hissedip acı çeksem de artık yapacak bir şey yok. Çıkmaza girmiş bu evlilik. Çocuklar için üzülüyorum ama sanırım onlar için de zombiye dönmüş bir anneden ve babadansa iyi bir aile isterler diyorum. Ama babaları onlara boşanma davasıni söyledi. Şu anda bana inanılmaz tepkililer. Ne yapacağımı şaşırdım. Bu sefer kesin kararlıydım .ama sonuna kadar devam edebilir miyim bilmiyorum. tekrar vazgeçersem çok daha zor olacak herşey biliyorum. Vazgecmemeliyim . Baba biraz tavsiye verseniz