Boşanma aşamasında gelgitler

G

greenlilac

Guru
Kayıtlı Üye
23 Mart 2014
87
55
288
Ankara
Merhabalar. benim eşimle toksik bir ilişkim vardı. Ama yine de 1,5 yılı nişanlılık olan 20 yılı bir şekilde devirdik. Güzel zamanlar da yok değildi. Daha çok benim çabamla olsa da. Çok fazla huzursuzluğuna , zorbaliklarina katlandım . Tabii bunun yanında sevgisini yoğun gösterdiği zamanlar da oldu. Bazı konularda daha iyiye bazılarında ise kötüye gitti. Üç evladımız var.
Kasım 2024 te eşim bana kaldıramayacağım bir psikolojik istismar davranışı uyguladi ki artık bardak tasmisti. O zorbalığıni sakince yaparken ona izin verdiğime inanamıyorum.ama o an onunla daha fazla evli kalamayacağımı anladım. Yaptığı seyden dolayı hiç pişmanlık duymadı ve bir hafta sonra ben artık bu olayı aileme duyurdum. Çünkü giderek korkum artıyordu. Ve olaylar çok dallanıp budaklandı. Çok yıprattık birbirimizi. benim ailem ve arkadaşlarım boşanmamı çok destekledi . Kesin boşancaz derken eşimle acıya dayanamadık . kabullenemedik yuvamızın dağılmasını ve dilekçeyi geri çektik. Üç aydır uğraşıyoruz ama bir arada da olamıyoruz artık. Balayına gider gibi çocuklarla tatile gittik dilekçeyi çeker çekmez.. Hep birlikte tekrar bir araya gelmenin tadını çıkardık sözde. Birlikte yedik, içtik , eğlendik falan . Ama herşey sanaldi. Bitmiş bir şeyi bırakamadığımız için zorlamaktan ibaretti. Öylesine değişik bir şeydi ki. Bir yalana inanmak için zorladik kendimizi.tekrar birlikteydik ama gitmiyordu artık.bitmiş bir şeyleri oldurmaya çalışmak beyhude..tekrar eskisi gibi olalım istedik. Zorladım kendimi..ben avuç avuç antidepresan almama rağmen mental sağlığımı geri getiremiyorum. Eşimin yaptığı şeyi yok sayamıyorum. Üstelik bana ve aileme çok bilendi ve bana da çok daha baskıcı ve zorba davranmaya başladı. Ailemle görüşmeme bile katlanamaz hâle geldi.
Bense artık daha fazla katlanamıyorum. Resmen ölmüş gibiyim ve kendime saygım kalmadı. bu evliliğin artık bir yalan ve bağımlılıktan ibaret olduğunu net görebiliyorum. tekrar boşanma dava dilekçesi vermek istemediğimi söyledim kabul etti. Dilekçeyi verdik. Duruşmaya bu aydan az kaldı. Şu anda boşanma sürecine girdiğimiz için mesafeli ve güzel bir iletişim icindeyiz. Bu da bazen cektiklerimi ve neden dayanamadığımı unutur gibi oluyorum. Hala hastalıklı bir aşkla bağımlılık hissedip acı çeksem de artık yapacak bir şey yok. Çıkmaza girmiş bu evlilik. Çocuklar için üzülüyorum ama sanırım onlar için de zombiye dönmüş bir anneden ve babadansa iyi bir aile isterler diyorum. Ama babaları onlara boşanma davasıni söyledi. Şu anda bana inanılmaz tepkililer. Ne yapacağımı şaşırdım. Bu sefer kesin kararlıydım .ama sonuna kadar devam edebilir miyim bilmiyorum. tekrar vazgeçersem çok daha zor olacak herşey biliyorum. Vazgecmemeliyim . Baba biraz tavsiye verseniz
 
greenlilac .!.:
Merhabalar. benim eşimle toksik bir ilişkim vardı. Ama yine de 1,5 yılı nişanlılık olan 20 yılı bir şekilde devirdik. Güzel zamanlar da yok değildi. Daha çok benim çabamla olsa da. Çok fazla huzursuzluğuna , zorbaliklarina katlandım . Tabii bunun yanında sevgisini yoğun gösterdiği zamanlar da oldu. Bazı konularda daha iyiye bazılarında ise kötüye gitti. Üç evladımız var.
Kasım 2024 te eşim bana kaldıramayacağım bir psikolojik istismar davranışı uyguladi ki artık bardak tasmisti. O zorbalığıni sakince yaparken ona izin verdiğime inanamıyorum.ama o an onunla daha fazla evli kalamayacağımı anladım. Yaptığı seyden dolayı hiç pişmanlık duymadı ve bir hafta sonra ben artık bu olayı aileme duyurdum. Çünkü giderek korkum artıyordu. Ve olaylar çok dallanıp budaklandı. Çok yıprattık birbirimizi. benim ailem ve arkadaşlarım boşanmamı çok destekledi . Kesin boşancaz derken eşimle acıya dayanamadık . kabullenemedik yuvamızın dağılmasını ve dilekçeyi geri çektik. Üç aydır uğraşıyoruz ama bir arada da olamıyoruz artık. Balayına gider gibi çocuklarla tatile gittik dilekçeyi çeker çekmez.. Hep birlikte tekrar bir araya gelmenin tadını çıkardık sözde. Birlikte yedik, içtik , eğlendik falan . Ama herşey sanaldi. Bitmiş bir şeyi bırakamadığımız için zorlamaktan ibaretti. Öylesine değişik bir şeydi ki. Bir yalana inanmak için zorladik kendimizi.tekrar birlikteydik ama gitmiyordu artık.bitmiş bir şeyleri oldurmaya çalışmak beyhude..tekrar eskisi gibi olalım istedik. Zorladım kendimi..ben avuç avuç antidepresan almama rağmen mental sağlığımı geri getiremiyorum. Eşimin yaptığı şeyi yok sayamıyorum. Üstelik bana ve aileme çok bilendi ve bana da çok daha baskıcı ve zorba davranmaya başladı. Ailemle görüşmeme bile katlanamaz hâle geldi.
Bense artık daha fazla katlanamıyorum. Resmen ölmüş gibiyim ve kendime saygım kalmadı. bu evliliğin artık bir yalan ve bağımlılıktan ibaret olduğunu net görebiliyorum. tekrar boşanma dava dilekçesi vermek istemediğimi söyledim kabul etti. Dilekçeyi verdik. Duruşmaya bu aydan az kaldı. Şu anda boşanma sürecine girdiğimiz için mesafeli ve güzel bir iletişim icindeyiz. Bu da bazen cektiklerimi ve neden dayanamadığımı unutur gibi oluyorum. Hala hastalıklı bir aşkla bağımlılık hissedip acı çeksem de artık yapacak bir şey yok. Çıkmaza girmiş bu evlilik. Çocuklar için üzülüyorum ama sanırım onlar için de zombiye dönmüş bir anneden ve babadansa iyi bir aile isterler diyorum. Ama babaları onlara boşanma davasıni söyledi. Şu anda bana inanılmaz tepkililer. Ne yapacağımı şaşırdım. Bu sefer kesin kararlıydım .ama sonuna kadar devam edebilir miyim bilmiyorum. tekrar vazgeçersem çok daha zor olacak herşey biliyorum. Vazgecmemeliyim . Baba biraz tavsiye verseniz
Genişletmek için tıkla...

greenlilac .!.:
Kasım 2024 te eşim bana kaldıramayacağım bir psikolojik istismar davranışı uyguladi ki artık bardak tasmisti.
Genişletmek için tıkla...
Eşinizin ne yaptığını bilmeden bir şey söylemek zor.
 
greenlilac .!.:
Merhabalar. benim eşimle toksik bir ilişkim vardı. Ama yine de 1,5 yılı nişanlılık olan 20 yılı bir şekilde devirdik. Güzel zamanlar da yok değildi. Daha çok benim çabamla olsa da. Çok fazla huzursuzluğuna , zorbaliklarina katlandım . Tabii bunun yanında sevgisini yoğun gösterdiği zamanlar da oldu. Bazı konularda daha iyiye bazılarında ise kötüye gitti. Üç evladımız var.
Kasım 2024 te eşim bana kaldıramayacağım bir psikolojik istismar davranışı uyguladi ki artık bardak tasmisti. O zorbalığıni sakince yaparken ona izin verdiğime inanamıyorum.ama o an onunla daha fazla evli kalamayacağımı anladım. Yaptığı seyden dolayı hiç pişmanlık duymadı ve bir hafta sonra ben artık bu olayı aileme duyurdum. Çünkü giderek korkum artıyordu. Ve olaylar çok dallanıp budaklandı. Çok yıprattık birbirimizi. benim ailem ve arkadaşlarım boşanmamı çok destekledi . Kesin boşancaz derken eşimle acıya dayanamadık . kabullenemedik yuvamızın dağılmasını ve dilekçeyi geri çektik. Üç aydır uğraşıyoruz ama bir arada da olamıyoruz artık. Balayına gider gibi çocuklarla tatile gittik dilekçeyi çeker çekmez.. Hep birlikte tekrar bir araya gelmenin tadını çıkardık sözde. Birlikte yedik, içtik , eğlendik falan . Ama herşey sanaldi. Bitmiş bir şeyi bırakamadığımız için zorlamaktan ibaretti. Öylesine değişik bir şeydi ki. Bir yalana inanmak için zorladik kendimizi.tekrar birlikteydik ama gitmiyordu artık.bitmiş bir şeyleri oldurmaya çalışmak beyhude..tekrar eskisi gibi olalım istedik. Zorladım kendimi..ben avuç avuç antidepresan almama rağmen mental sağlığımı geri getiremiyorum. Eşimin yaptığı şeyi yok sayamıyorum. Üstelik bana ve aileme çok bilendi ve bana da çok daha baskıcı ve zorba davranmaya başladı. Ailemle görüşmeme bile katlanamaz hâle geldi.
Bense artık daha fazla katlanamıyorum. Resmen ölmüş gibiyim ve kendime saygım kalmadı. bu evliliğin artık bir yalan ve bağımlılıktan ibaret olduğunu net görebiliyorum. tekrar boşanma dava dilekçesi vermek istemediğimi söyledim kabul etti. Dilekçeyi verdik. Duruşmaya bu aydan az kaldı. Şu anda boşanma sürecine girdiğimiz için mesafeli ve güzel bir iletişim icindeyiz. Bu da bazen cektiklerimi ve neden dayanamadığımı unutur gibi oluyorum. Hala hastalıklı bir aşkla bağımlılık hissedip acı çeksem de artık yapacak bir şey yok. Çıkmaza girmiş bu evlilik. Çocuklar için üzülüyorum ama sanırım onlar için de zombiye dönmüş bir anneden ve babadansa iyi bir aile isterler diyorum. Ama babaları onlara boşanma davasıni söyledi. Şu anda bana inanılmaz tepkililer. Ne yapacağımı şaşırdım. Bu sefer kesin kararlıydım .ama sonuna kadar devam edebilir miyim bilmiyorum. tekrar vazgeçersem çok daha zor olacak herşey biliyorum. Vazgecmemeliyim . Baba biraz tavsiye verseniz
Genişletmek için tıkla...
Çocuklarınız kaç yaşında? Bu süreci psikolog eşliğinde yürütmenizi öneririm. Boşanmaktan vazgeçip denediniz olmamış. Tekrardan denemek bir şey değiştirmez ne yazıkki. Bu evlilik ikinizi de mutsuz etmeye devam eder. Ayrıca çocuklar da olumsuz etkilenir. Anne ve babanın ayrı ama mutlu olduğu bir hayat daha sağlıklı olur herkes için. Bundan sonraki hayatınız çocuklarınızla beraber mutlu, huzurlu geçer inşallah. Boşanma sürecinde kolaylıklar dilerim 🌸 Allah kalbinize ferahlık versin 🤲🏻
 
Neden eşinizin yaptığı şeyi anlatmıyorsunuz? Anlatırsanız belki rahatlarsınız.
 
Eşimin yaptığı şeyi anlatmaya artık dilim varmıyor inanın. O kadar gurursuz bir insan değilim. Bu olayı yaptığı anda boşanma kararı aldım. Ama başaramadım. Kafamda normalleştirmek istedim yaptığını. Ama karmakarışık oldum sonra. Şu anda eşim bana çok iyi ve çok üzgün. Ama geri barışsam yine kendime saygım kalmadığını hissedeceğim ve onun bana duyduğu kin iyice artmış olacak ve baskısı artacak.
Kasım 2024 te eşim onu ailesi, kardeşi ve kardesinin eşinin yanında eleştirdiğim için bana çok kızdı. Bunu takıntı yaptı ve sen beni aşağıladın. Seni asla affedemem dedi. Bir şartla affedeceğini söyledi saçımı kazırsa. Ve saçımı kazıyınca bana dersimi vereceğini düşündü. Önce dehşete düştüm ama sonra izin verdim çaresiz bir şaşkınlıkla. Sonrasında kabullenemedim tabii. Şu anda çok kötüyüm. Karmakarışık oldum. Şu anda iletişimimiz çok iyi ama biliyorum ki geri birleşsek yine zorbalik yapacak. Ve herşeyden önce ben yine gurursuz e onursuz muyum diye diye kendimi yiyeceğim. Ama şu an hiç sağlıklı ve dirençli hissetmiyorum. Doğru düzgün yazamiyorum bile düşünün gerisini.oyle bir araf öyle bir çıkmaz ki
 
Sırf ailesi yanında onu eleştirdiğiniz için saçlarınızı mı kazıdı ? Kusura bakmayınnama eşiniz gerçekten tam bir çöp insan karısına böyle bişey yapamaz. Ona üç çocuk vermiş bi annenin ruhuna bu kadar zarar veremez. Bence sizin ki sadece bi alışkanlık böyle bi adamı sevebileceğinizi düşünmüyorum. Çok uzun yıllar birlikte olmanın verdiği bi boşluk acı olacak ama zamanla hersey geçtiğinde kalbiniz ruhunuz çiçek açacak verdiğiniz karardan dönmeyin bu sefer hiç kimseyi değil kendinizi seçin. Yeni hayatınızda mutluluklar dilerim şimdiden 🫶
 
greenlilac .!.:
Eşimin yaptığı şeyi anlatmaya artık dilim varmıyor inanın. O kadar gurursuz bir insan değilim. Bu olayı yaptığı anda boşanma kararı aldım. Ama başaramadım. Kafamda normalleştirmek istedim yaptığını. Ama karmakarışık oldum sonra. Şu anda eşim bana çok iyi ve çok üzgün. Ama geri barışsam yine kendime saygım kalmadığını hissedeceğim ve onun bana duyduğu kin iyice artmış olacak ve baskısı artacak.
Kasım 2024 te eşim onu ailesi, kardeşi ve kardesinin eşinin yanında eleştirdiğim için bana çok kızdı. Bunu takıntı yaptı ve sen beni aşağıladın. Seni asla affedemem dedi. Bir şartla affedeceğini söyledi saçımı kazırsa. Ve saçımı kazıyınca bana dersimi vereceğini düşündü. Önce dehşete düştüm ama sonra izin verdim çaresiz bir şaşkınlıkla. Sonrasında kabullenemedim tabii. Şu anda çok kötüyüm. Karmakarışık oldum. Şu anda iletişimimiz çok iyi ama biliyorum ki geri birleşsek yine zorbalik yapacak. Ve herşeyden önce ben yine gurursuz e onursuz muyum diye diye kendimi yiyeceğim. Ama şu an hiç sağlıklı ve dirençli hissetmiyorum. Doğru düzgün yazamiyorum bile düşünün gerisini.oyle bir araf öyle bir çıkmaz ki
Genişletmek için tıkla...
Sakın duygularınıza yenilmeyin. Gözlerim doldu saç kazıma mevzusunu okurken. Lütfen ama lütfen kendinizi kurtarın😔
 
Şuan size o kadar üzüldüm ki.Asla tahmin edemeyeceğimiz birşey söylediniz.Bu nasıl bir intikam şeklidir ,insanın aklına nasıl kolayca böyle bir fikir gelir ?çok enteresan ama çok çok anormal bir durum.Kendimi yerinize koyduğumda yapmam gereken tek şey boşanmak gibi hissederdim.Daha fazla bu evliliği uzatmak sizin kendinize yaptığınız en büyük utanç kaynağınız olur.Lütfen kendinize bunu yapmayın ve o insanı hayatınızdan çıkarın.Eğer vazgeçerseniz bir daha asla o cesareti bulamayabilirsiniz.Umarım o psikopatı boşarsınız.
 
Saclarınızı mı kazıdı 😡 Tövbe Yarabbım neler okuyacagım. Bu adamdan boşanmak ve tazminat davası açmak için neyı bekliyorsunuz. Sabah sabah nasıl sinirlendım.. Adam psikopat bildiğin psikopat siz hala devam edeyım mı diyorsunuz.. Yarın öbür gün tasmayla sokaklarda dolaşalım der bu
 
greenlilac .!.:
Eşimin yaptığı şeyi anlatmaya artık dilim varmıyor inanın. O kadar gurursuz bir insan değilim. Bu olayı yaptığı anda boşanma kararı aldım. Ama başaramadım. Kafamda normalleştirmek istedim yaptığını. Ama karmakarışık oldum sonra. Şu anda eşim bana çok iyi ve çok üzgün. Ama geri barışsam yine kendime saygım kalmadığını hissedeceğim ve onun bana duyduğu kin iyice artmış olacak ve baskısı artacak.
Kasım 2024 te eşim onu ailesi, kardeşi ve kardesinin eşinin yanında eleştirdiğim için bana çok kızdı. Bunu takıntı yaptı ve sen beni aşağıladın. Seni asla affedemem dedi. Bir şartla affedeceğini söyledi saçımı kazırsa. Ve saçımı kazıyınca bana dersimi vereceğini düşündü. Önce dehşete düştüm ama sonra izin verdim çaresiz bir şaşkınlıkla. Sonrasında kabullenemedim tabii. Şu anda çok kötüyüm. Karmakarışık oldum. Şu anda iletişimimiz çok iyi ama biliyorum ki geri birleşsek yine zorbalik yapacak. Ve herşeyden önce ben yine gurursuz e onursuz muyum diye diye kendimi yiyeceğim. Ama şu an hiç sağlıklı ve dirençli hissetmiyorum. Doğru düzgün yazamiyorum bile düşünün gerisini.oyle bir araf öyle bir çıkmaz ki
Genişletmek için tıkla...
Hiç arafta hissetmeyin kendinizi. Eşiniz normal değil. Saç kazıtarak karısını aklınca terbiye etmeye çalışan bir adam. Egosu nasıl zedelendiyse ve nasıl kin dolu bir insansa. Vazgeçmeyin. Çok şaşırdım gerçekten ve sizin adınıza çok üzüldüm.
 
Siz bunun neyini normalleştirmeye çalıştınız Allah aşkına. Daha ne kadar onurunuzun üstünde tepinecek bu adam. Lütfen boşanın. Tam bir ruh hastası. Her geriye döndüğünüzde işkencesi artarak devam edecek. Sizinki aşk sevgi vs değil. 20 yıllık alışkanlığınızı bırakmanın zorluğu. İnsanlar bir gecede evini barkını kaybedip çadırda yaşadı. Kimse ve hiç bir şey vazgeçilmez değil. Böyle bir adam için depresyona girilmez bile. Sanki vazgeçilmeyecek mutluluk yaşatıyor.
 
Çok haklısınız. O anda çok aşağılandım küçük düşürdün beni diye takıntı yaptı. Bir iki gece öyle uyuyamadı. Sonra geldi ve ancak bu şekilde ben de kendimi aşağılatırsam beni affedeceğini söyledi. Zaten kısa saçlı kazınmış saçlı kadınları falan hep beğenir. Normalde de kısacık kestir falan diye söylenirdi hep ama ben sevmediğimi söylerdim oradan mı aklına geldi bilmiyorum. Dediğim gibi devam edemeyeceğime karar verdim ama bir türlü başaramadım. Tekrar bir araya gelme çabalarım da beni iyi etmedi. Hem güvenim kalmadı ona hem de kendime saygım. Bir de artık herkese rezil olduğu için o da hazmedemiyor yaşananları birbirimize giriyoruz sürekli. Daha baskıcı davranıyor bana. Artık o da beni bırak der gibi bilinçaltında. Ama inanın öyle bir acı çekiyorum ki size anlatamam hücrelerime kadar zehir enjekte ediliyor sanki öyle bir acı. Bırakmaktan başka çarem olmadığını artık dibe vurduğuma kuyunun dibinde olduğumu fark ediyorum. Çocukların da yeni bir sayfa açmaktan başka çarem olmadığını kendime saygım kalmadığını fark ettim. Ama yine ama yine başa alıyorum çok acı çekiyorum bu nasıl bir şey hiç geçmeyecek diye korkuyorum.. zaten çocukları depresyona gireceğimi bu bağımlılıktan kurtulamayacağım tahmin ettikleri için bırakmamı istemiyorlar güvenmiyorlar bana . Şu anki acımı size anlatamam. gurursuz haysiyetsiz bir insan değilim aslında. Böyle manyakça karanlık saçma sapan bir tarafı vardı. birkaç kez manyakça cümleler kurmuşluğu vardır
. ama bu sefer eyleme geçirmesi hazmedemedim tabii. Çok acayip sıkıştım arkadaşlar ne olur dua edin yaşadığım nedir nasıl bir imtihandır. Uyuşturucu bağımlılığı gibi. Ama bu kuyuda da artık daha fazla yaşayamayacağımı hissediyorum resmen sıkıştım kaldım. Ve kınamayın lütfen. Çünkü ben değer yargıları son derece keskin, yani başının çaresine bakabilecek özgür ruhlu bir kadınım aslında. Ama çok ciddi takıntı rahatsızlıklarım vardı işte bu da onunla mı karıştı bilmiyorum. Çok kötüyüm. Ne yapacağımı o yöne gideceğimi bilemiyorum kendime saygımı kaybedip oturacak mıyım acaba yine
 
Miss Salvatore .!.:
Çocuklarınız kaç yaşında? Bu süreci psikolog eşliğinde yürütmenizi öneririm. Boşanmaktan vazgeçip denediniz olmamış. Tekrardan denemek bir şey değiştirmez ne yazıkki. Bu evlilik ikinizi de mutsuz etmeye devam eder. Ayrıca çocuklar da olumsuz etkilenir. Anne ve babanın ayrı ama mutlu olduğu bir hayat daha sağlıklı olur herkes için. Bundan sonraki hayatınız çocuklarınızla beraber mutlu, huzurlu geçer inşallah. Boşanma sürecinde kolaylıklar dilerim 🌸 Allah kalbinize ferahlık versin 🤲🏻
Genişletmek için tıkla...
16, 13 ve 11
 
Spagettisever .!.:
Siz bunun neyini normalleştirmeye çalıştınız Allah aşkına. Daha ne kadar onurunuzun üstünde tepinecek bu adam. Lütfen boşanın. Tam bir ruh hastası. Her geriye döndüğünüzde işkencesi artarak devam edecek. Sizinki aşk sevgi vs değil. 20 yıllık alışkanlığınızı bırakmanın zorluğu. İnsanlar bir gecede evini barkını kaybedip çadırda yaşadı. Kimse ve hiç bir şey vazgeçilmez değil. Böyle bir adam için depresyona girilmez bile. Sanki vazgeçilmeyecek mutluluk yaşatıyor.
Genişletmek için tıkla...
Çok haklısınız. Ben öyle güçsüz bir insan değilim. Kendi ayaklarının üzerinde durabilen bir kadınım. Ama şu an yaşadığım şey nedir bilmiyorum. tekrar pes edip dönmek istemiyorum. Ama kendime de güvenemiyorum. Depresyonum artarsa bağımladığım takıntılarım iyice ayyuka çıkarsa çocuklarıma nasıl bakarım diye. Bu saatten sonra adam ne kadar özür dilerse dilesin, ne kadar pişman olursa olsun, ben bu yaşananları nasıl unuturum. Ayrıca o bu kadar rezil olmuşlukla herkesin yüzüne nasıl bakar nasıl devam edebiliriz normal bir aile gibi. Şimdi mesafeli olduğumuz için her şey iyi olabilirmiş gibi geliyor . Ama tekrar ilişkiye dönersem yine birbirimiz çok acıtacağız. Zaten bu yaşanmışlıklar da unutulacak değil. Ne olur bana biraz daha cesaret verin çünkü cesaretimi kaybetmek üzereyim. Bu kadar aciz bu kadar zavallı bir insan mıydım ben. Ben hayatı seven güçlü bir insandım.
 
Ben sizi anlıyorum insan bazen yaptığı şeyleri kendi de hazmedemiyor nasıl kabullendim diye birkaç ay zorluk çekebilirsiniz ama bir ömür çekmekten her türlü iyidir ve ömür bir tane
Önce boşanma sonra tazminat davası açmanız lazım içinizin soğuması için.
Yaptığı şeyi de mahkemede kanıtlayabilirsiniz buna güç bulabilir misiniz bilmiyorum ama içiniz rahatlar diye düşünüyorum tabi adam tehlikeli biri değilse bir yandan da öyle görünüyor
Aileniz arkadaşınız birilerinin size destek olması yanınızda durması lazım çalışmanız lazım hayata bağlanmanız lazım çocuklar birkaç seneye kendi yollarına gidecek, siz yine o psikopatla kalacaksınız
Yani yanlış yoldan ne zaman dönersiniz o zaman kâr
Çok üzüldüm durumunuza
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

Dertliyim 44
Boşanma aşamasındayım kafam karışık
2
Yorumlar
33
Görüntüleme
2K
Benhurrem
Benhurrem
I
Kumar yüzünden Boşanmak isteyen ve boşanan kadınlar
2 3 4
Yorumlar
79
Görüntüleme
4K
candycat
C
B
Boşanma aşaması ve ilişkiyi kurtaramamak
2 3
Yorumlar
53
Görüntüleme
5K
ranaaaaaaa
R
mermad-
Hissettiğim duyguyu anlamıyorum
5 6 7
Yorumlar
130
Görüntüleme
7K
Yorgunbirisi
Y
B
neden böyleyiz?
2
Yorumlar
31
Görüntüleme
2K
MFF
M
Back
X