Lütfen linçlemeden yorumlarınıza ihtiyacım var. Ağlayarak yazıyorum bu satırları.. Eşim olacak kişi iş değişikliği yapacak, yapmak istiyor. 1 aya kadar iş yerini devir edecek. Sonrasında 2 ay kadar falan calısmayacakmış, dinlenmeye ihtiyacım var senelerdir bu işi izinsiz yapıyorum dedi. Saygı duydum baştan tabi, sonrasında ona bu işsiz kaldığı süre içinde sıkıntıya düşeceğimizi falan anlatmaya çalıştım.
Bana hak verdi. Zaten en son tartıştığımızda da boşanmayı netleştirmiştik kafamızda. Medenice konuştuk bu durumu. O da istiyor boşanmak, bende.. yani şöyle ki iş yerini devir ettikten sonra boşanacağız.. bu kadar kolay kabul etmesine şaşırdım çünkü biz hep konuşurduk boşanma konusunu ama o sonra hemen kapatır örterdi üstünü. Şimdi nasıl bu kadar kolay kabullendi?
Çünkü iş yerini verince bana ihtiyacı kalmayacak
bedava eleman birine ihtiyacı olmayacak.. beni gerçekten sevmemiş demek ki bu adam.. az önce ise ailesinin yanından geldi, ne yaptınız diye sordum. Konuştuk her şeyi ailemle anlattım her şeyi dedi. Neyi anlattın dedim. Dükkanı verince boşanacağımızı anlattım dedi. Ben şok oldum dona kaldım. Artık hayatlarımıza yön vermemiz gerekiyor ikimizde böyle düşünüyoruz dimi? Dedi. Bende evet tabi ki bizim için böylesi en iyisi dedim. Ama şu an ağlıyorum konduramıyorum. Beni sevmemiş mi gerçekten hiç?
Bana diyor ki birlikte gideriz adliyeye gün alırız protokol falan neyse hallederiz sonra boşanınca ailelerimize net olarak söyleriz öyle ayrılırız bu evden diyor. Yani boşanana kadar birlikte yaşayalımmış. Ben dedim olmaz ki öyle aileme boşandıktan sonra söyleyemem giderim ben bu evden öncesinde dedim..Lütfen benim yerme koyarak cevaplayın.