Sen takdir edilecek kadar yüce gönüllü bir kadınsın... En doğru kararı vermişsin dilerim bundan sonra Rabbim sana ve evlatlarına hayırlı kapılar açsınMerhabalar 27 yaşındayim ve 3 çocuğum var.6 yaşında kızım ve 3 yaşında ikizlerim var. Ve evden bir buçuk hafta önce boşanma kararı ile çıktım.
Sebebi ise bana ve cocuklarima uyguladığı şiddete artık dur deme zamanı gelmişti. Geç te olsa 7 yıllık evliliğimi artık sonlandirma zamanının geldiğine dair inancım beni bunu yapmaya itti. Biz bayanlar sabredince daha sevilen eşler olmuyoruz aslında, sırf toplum baskısından susmaya, durmaya, devam etmeye çabalıyoruz...
Ben bir yandan lisans okuyorum, bir yandan da 3 çocuğumu doğru bir şekilde büyütmeye çalışıyordum. İkizlerim isteyerek olmamıştı, önlem almama rağmen şükür dediğim ikizlerim dünyaya geldi.
İkizlerden sonra hayatımız çok noktada değişti. Eşim her daim temizlik takıntısı olan, her olayı anı takıntı yapabilecek bir insandı. 20 yaşında evlendigimde çok idrakinde değildim. Bir hafta kusmeleri kendini odaya kapamalari, eğer bana kızgın ise gelen misafirlerin yanında bile tavrını hem bana hem gelenlere sürdürmeleri. Her meseleyi kavgaya çevirmesi falan filan, çok savaş verdim. Yaşımın küçüklüğü sebebi ile olaylarla baş edecek, yada üstesinden gelebilecek karakterde değildim. Aşırı doğalci bir insandı ve çocuklara market ürünü olan hicbirsey yedirmek istemiyordu ama bunu aşırıya götürüyordu. Gelenin gidenin getirdiğini çöpe atıyor, her markete girdiğimiz de ilk kızım ile kavga ediyor bağırıp çağırıyordu. Çok anlatmaya çalıştım, bagirmanin, vurmanın çikolatadan daha fazla tahribat verdiğini ama değişmedi. Derken ikizlerimiz oldu. 24 yaşında ikizleri olan 3 çocuklu anne idim. Maddiyatta iyice zorlamisti çünkü asgari ücret ile çalışıyordu. Doğallık konusunda o kadar zorladı ki ikizlere yıkanabilir bebek bezi kullanmaya zorladı,3-4 ay baskısı ile kullandım, eve hiçbir sabun malzemesi almıyordu, tabi doğal ürün alacak maddiyatta yok malesef, ben sürekli kendimi sıkmak zorunda kaliyordum. Bu süreçte tabi hobileri hayatımızın büyük bir bölümünü kaplıyordu, güvercin besledi balkonda, evde kocaman akvaryumlar kurdu, her hafta sonu da balığa kampa gidiyordu. Ben ise savasiyordum çocuklarımi büyütme çabasında. Kendi hayatım denen hicbirsey kalmamisti.Bilen bilir bu hobiler masraf isteyen hobilerdir. İkizlerimiz büyürken çok kavgalar ettik, ama bana yaptığı baskıda ona karşıda gelemez olmuştum,3 çocuk, yaşım genç ve hayat şartları. Bir ara öyle kavga ettik ki kolumu kırdı, tabi ben herkese düştüğümü söyledim. Herkes de eşim sessiz sakin olunca inandı. Daha sonra ailemin yakınına taşındık, eşim ikizlerime de şiddet uygulamaya başladı ki daha 1,5 2 yaşında idiler, çocuklarım öfkeli tepki veren çocuklar haline gelmişti, bir kaç kez daha bana ağır şiddet uygulamıştı ama ben sabretmek sandığım ama aslında sabretmek olmayan eziyeti çekmiştim. Derken ikizlerim 3 yaşında şimdi ve en son bana ve oğluma şiddet uyguladı telefonumu kırıp okumayacağımi söyleyerek bir dolu hakaret küfür etti. Sabah oldu ve ben o evi 7 yıl sonra boşanmak niyeti ile terk ettim. Ne yaşarsan yasa toplum baskısı denilen ahmak düşünce benimde peşimi bırakmadı ama çocuklarıma dönen şiddetin artık sessiz izleyeni olamazdım. Şimdi barodan avukat talep ettim. Onu bekliyorum. Bence seviyorum diye eziyet edenler, sevmiyorum deyip eziyet edenlerden daha acımasız. Sevgi yi görmeden büyüyüp evlenenlerin bekledigı şey sevgi iken, gördüğü psikolojik baskı oluyor. Ve anladım ki ben gibi saygıyı s vgiyi görmeden büyüyen bireyler yapılanlara dur diyemeyecek hale geliyorlar. Çocuklarımi karakterli ve iyi insanlar olarak buyutebilmek için ayrıldım o evden... Çocuklarım içindi. Sadece yazmak istedim bircok şeyi yazamasamda, şunları biryerlere dökebilmek bile güzel...
Gerçekten öyle mutasyona ugraya ugraya değişik dertlere soktu beni, ne kadar güzel bir söz. Teşekkürler....Sen takdir edilecek kadar yüce gönüllü bir kadınsın... En doğru kararı vermişsin dilerim bundan sonra Rabbim sana ve evlatlarına hayırlı kapılar açsınHerşey gönlünüzce olsun dilerim....
Kimsenin değişmesini beklemeyin yılan sadece deri değiştirir Huy değil...
Evlatların için bundan böyle dik dur eğilme stres yapma hasta olursun Allah korusun.Yolunuz her daim açık olsun kuzummGerçekten öyle mutasyona ugraya ugraya değişik dertlere soktu beni, ne kadar güzel bir söz. Teşekkürler....
İyi yapmışsınız çocuklarını bile döven kocadan ne hayır gelir çok üzüldüm kıyamam onlaraMerhabalar 27 yaşındayim ve 3 çocuğum var.6 yaşında kızım ve 3 yaşında ikizlerim var. Ve evden bir buçuk hafta önce boşanma kararı ile çıktım.
Sebebi ise bana ve cocuklarima uyguladığı şiddete artık dur deme zamanı gelmişti. Geç te olsa 7 yıllık evliliğimi artık sonlandirma zamanının geldiğine dair inancım beni bunu yapmaya itti. Biz bayanlar sabredince daha sevilen eşler olmuyoruz aslında, sırf toplum baskısından susmaya, durmaya, devam etmeye çabalıyoruz...
Ben bir yandan lisans okuyorum, bir yandan da 3 çocuğumu doğru bir şekilde büyütmeye çalışıyordum. İkizlerim isteyerek olmamıştı, önlem almama rağmen şükür dediğim ikizlerim dünyaya geldi.
İkizlerden sonra hayatımız çok noktada değişti. Eşim her daim temizlik takıntısı olan, her olayı anı takıntı yapabilecek bir insandı. 20 yaşında evlendigimde çok idrakinde değildim. Bir hafta kusmeleri kendini odaya kapamalari, eğer bana kızgın ise gelen misafirlerin yanında bile tavrını hem bana hem gelenlere sürdürmeleri. Her meseleyi kavgaya çevirmesi falan filan, çok savaş verdim. Yaşımın küçüklüğü sebebi ile olaylarla baş edecek, yada üstesinden gelebilecek karakterde değildim. Aşırı doğalci bir insandı ve çocuklara market ürünü olan hicbirsey yedirmek istemiyordu ama bunu aşırıya götürüyordu. Gelenin gidenin getirdiğini çöpe atıyor, her markete girdiğimiz de ilk kızım ile kavga ediyor bağırıp çağırıyordu. Çok anlatmaya çalıştım, bagirmanin, vurmanın çikolatadan daha fazla tahribat verdiğini ama değişmedi. Derken ikizlerimiz oldu. 24 yaşında ikizleri olan 3 çocuklu anne idim. Maddiyatta iyice zorlamisti çünkü asgari ücret ile çalışıyordu. Doğallık konusunda o kadar zorladı ki ikizlere yıkanabilir bebek bezi kullanmaya zorladı,3-4 ay baskısı ile kullandım, eve hiçbir sabun malzemesi almıyordu, tabi doğal ürün alacak maddiyatta yok malesef, ben sürekli kendimi sıkmak zorunda kaliyordum. Bu süreçte tabi hobileri hayatımızın büyük bir bölümünü kaplıyordu, güvercin besledi balkonda, evde kocaman akvaryumlar kurdu, her hafta sonu da balığa kampa gidiyordu. Ben ise savasiyordum çocuklarımi büyütme çabasında. Kendi hayatım denen hicbirsey kalmamisti.Bilen bilir bu hobiler masraf isteyen hobilerdir. İkizlerimiz büyürken çok kavgalar ettik, ama bana yaptığı baskıda ona karşıda gelemez olmuştum,3 çocuk, yaşım genç ve hayat şartları. Bir ara öyle kavga ettik ki kolumu kırdı, tabi ben herkese düştüğümü söyledim. Herkes de eşim sessiz sakin olunca inandı. Daha sonra ailemin yakınına taşındık, eşim ikizlerime de şiddet uygulamaya başladı ki daha 1,5 2 yaşında idiler, çocuklarım öfkeli tepki veren çocuklar haline gelmişti, bir kaç kez daha bana ağır şiddet uygulamıştı ama ben sabretmek sandığım ama aslında sabretmek olmayan eziyeti çekmiştim. Derken ikizlerim 3 yaşında şimdi ve en son bana ve oğluma şiddet uyguladı telefonumu kırıp okumayacağımi söyleyerek bir dolu hakaret küfür etti. Sabah oldu ve ben o evi 7 yıl sonra boşanmak niyeti ile terk ettim. Ne yaşarsan yasa toplum baskısı denilen ahmak düşünce benimde peşimi bırakmadı ama çocuklarıma dönen şiddetin artık sessiz izleyeni olamazdım. Şimdi barodan avukat talep ettim. Onu bekliyorum. Bence seviyorum diye eziyet edenler, sevmiyorum deyip eziyet edenlerden daha acımasız. Sevgi yi görmeden büyüyüp evlenenlerin bekledigı şey sevgi iken, gördüğü psikolojik baskı oluyor. Ve anladım ki ben gibi saygıyı s vgiyi görmeden büyüyen bireyler yapılanlara dur diyemeyecek hale geliyorlar. Çocuklarımi karakterli ve iyi insanlar olarak buyutebilmek için ayrıldım o evden... Çocuklarım içindi. Sadece yazmak istedim bircok şeyi yazamasamda, şunları biryerlere dökebilmek bile güzel...
Bölümüm ilahiyatMerhaba, ne okuyorsunuz çok merak ettim :)
Bu arada hakkınızda hayırlısı olsun en doğru kararı vermişsiniz.
Şu anda hem benim hem oğlumun darp raporu var 2 ay uzaklastirma aldı. Teşekkür ederimDarp raporu falan alsaydınız keşke o çocukların Bo....nu bile görmesin neler saymak istiyorum da neyse. Hakkınızda hayırlısı olsun inşallahherşey gönlünüz gibi güzel olsun
Teşekkürler gerçekten biz istesek dağları sirtlaniriz da, kendimizde ki cevheri geç fark ediyoruz... Şükür bu günümüzeRabbim yardımcınız olsun.
Sizin ve benim gibi güçlü annelerin güçlü ve mutlu çocukları oluyor buna gerçekten inanıyorum
Çocuklarının yaşayacağı duygusal karmaşayı da çok iyi idare edebileceğine eminim
Allahım sana güç çocuklarına da zihin açıklığı versin.
Neden tecavüzcümüze aşığız neden?
Daha neler neler var yine de şükür çocuklarımla sağ saglim çıktım ya o evden gerisi önemli değil...tüylerim diken diken okudum, kardeşim bahtın açık olsun, öküz kocandan yüzün gülmemiş inşallah çocuklarından yüzün güler, Rabbim yardımcın olsun... ooff ne hayatlar var
Eminim öylesindir hatta bide paragözsündür. Vallahi yazıklar olsun kadınlara böyle muamele yapanlara. Bir gün işe giderken yolun ortasında kedi vardı araba gelio karsıdan kaçmadı kedi de kendimi o can havliyle arabanın önüne atıp dur diye batırdım. Ani bir fren yaptı adam cıktı deli GB bagırıo öldüreceksin kendini intihar etmek istiyorsan Baska sının basını belaya sokma diye, dedim ne diosun kedi vardı yolda altına alıcaktın arabanın diye. Kedi ölmesin diye arabanın önüne attım kendimi. İnsan bir canlıya nasıl bile isteye zarar verebilir ki. Bilmeden yapıyorsan devletin hastaneleri doktorları var git tedavi ol. Aman bacım şükret sen ya. Belliki yaşadıkların seni güçlü kılmış. Allah anana babana sağlık versin. Hep güçlü kocaman bir aile olun inşallah. Aile olmak için koca adı altında bir zalime gerek yok.Bu arada ben evde ekmeğimi bile kendim yapıyordum hem masraf azalsın diye. 3 cocuk büyütmeye çalışırken,okul hayatım varken birde ekmek ile uğraşmak, ölüm gibi birşey di. Bir insan bu kadar zorlanmamali ya, birde ben şükürsüz taraftim, gülüyorum artık....
Kesinlikle öyle...Teşekkürler gerçekten biz istesek dağları sirtlaniriz da, kendimizde ki cevheri geç fark ediyoruz... Şükür bu günümüze
İnsallah ailen arkandadir. Cocuklari annene birakip hem calisip hem okuyabilirsin. Cunku asgari ucretli oldugu icin nafaka cok az gelecektir. Alalh yardimcin olsunMerhabalar 27 yaşındayim ve 3 çocuğum var.6 yaşında kızım ve 3 yaşında ikizlerim var. Ve evden bir buçuk hafta önce boşanma kararı ile çıktım.
Sebebi ise bana ve cocuklarima uyguladığı şiddete artık dur deme zamanı gelmişti. Geç te olsa 7 yıllık evliliğimi artık sonlandirma zamanının geldiğine dair inancım beni bunu yapmaya itti. Biz bayanlar sabredince daha sevilen eşler olmuyoruz aslında, sırf toplum baskısından susmaya, durmaya, devam etmeye çabalıyoruz...
Ben bir yandan lisans okuyorum, bir yandan da 3 çocuğumu doğru bir şekilde büyütmeye çalışıyordum. İkizlerim isteyerek olmamıştı, önlem almama rağmen şükür dediğim ikizlerim dünyaya geldi.
İkizlerden sonra hayatımız çok noktada değişti. Eşim her daim temizlik takıntısı olan, her olayı anı takıntı yapabilecek bir insandı. 20 yaşında evlendigimde çok idrakinde değildim. Bir hafta kusmeleri kendini odaya kapamalari, eğer bana kızgın ise gelen misafirlerin yanında bile tavrını hem bana hem gelenlere sürdürmeleri. Her meseleyi kavgaya çevirmesi falan filan, çok savaş verdim. Yaşımın küçüklüğü sebebi ile olaylarla baş edecek, yada üstesinden gelebilecek karakterde değildim. Aşırı doğalci bir insandı ve çocuklara market ürünü olan hicbirsey yedirmek istemiyordu ama bunu aşırıya götürüyordu. Gelenin gidenin getirdiğini çöpe atıyor, her markete girdiğimiz de ilk kızım ile kavga ediyor bağırıp çağırıyordu. Çok anlatmaya çalıştım, bagirmanin, vurmanın çikolatadan daha fazla tahribat verdiğini ama değişmedi. Derken ikizlerimiz oldu. 24 yaşında ikizleri olan 3 çocuklu anne idim. Maddiyatta iyice zorlamisti çünkü asgari ücret ile çalışıyordu. Doğallık konusunda o kadar zorladı ki ikizlere yıkanabilir bebek bezi kullanmaya zorladı,3-4 ay baskısı ile kullandım, eve hiçbir sabun malzemesi almıyordu, tabi doğal ürün alacak maddiyatta yok malesef, ben sürekli kendimi sıkmak zorunda kaliyordum. Bu süreçte tabi hobileri hayatımızın büyük bir bölümünü kaplıyordu, güvercin besledi balkonda, evde kocaman akvaryumlar kurdu, her hafta sonu da balığa kampa gidiyordu. Ben ise savasiyordum çocuklarımi büyütme çabasında. Kendi hayatım denen hicbirsey kalmamisti.Bilen bilir bu hobiler masraf isteyen hobilerdir. İkizlerimiz büyürken çok kavgalar ettik, ama bana yaptığı baskıda ona karşıda gelemez olmuştum,3 çocuk, yaşım genç ve hayat şartları. Bir ara öyle kavga ettik ki kolumu kırdı, tabi ben herkese düştüğümü söyledim. Herkes de eşim sessiz sakin olunca inandı. Daha sonra ailemin yakınına taşındık, eşim ikizlerime de şiddet uygulamaya başladı ki daha 1,5 2 yaşında idiler, çocuklarım öfkeli tepki veren çocuklar haline gelmişti, bir kaç kez daha bana ağır şiddet uygulamıştı ama ben sabretmek sandığım ama aslında sabretmek olmayan eziyeti çekmiştim. Derken ikizlerim 3 yaşında şimdi ve en son bana ve oğluma şiddet uyguladı telefonumu kırıp okumayacağımi söyleyerek bir dolu hakaret küfür etti. Sabah oldu ve ben o evi 7 yıl sonra boşanmak niyeti ile terk ettim. Ne yaşarsan yasa toplum baskısı denilen ahmak düşünce benimde peşimi bırakmadı ama çocuklarıma dönen şiddetin artık sessiz izleyeni olamazdım. Şimdi barodan avukat talep ettim. Onu bekliyorum. Bence seviyorum diye eziyet edenler, sevmiyorum deyip eziyet edenlerden daha acımasız. Sevgi yi görmeden büyüyüp evlenenlerin bekledigı şey sevgi iken, gördüğü psikolojik baskı oluyor. Ve anladım ki ben gibi saygıyı s vgiyi görmeden büyüyen bireyler yapılanlara dur diyemeyecek hale geliyorlar. Çocuklarımi karakterli ve iyi insanlar olarak buyutebilmek için ayrıldım o evden... Çocuklarım içindi. Sadece yazmak istedim bircok şeyi yazamasamda, şunları biryerlere dökebilmek bile güzel...
İşte bu sevgi değil, bende de var bazı duygular ama sevgi bu olamaz, sadece alışkanlık olmuş onlar bizim için. 10 kez kötülük yapan ,bir kez iyilik yaptı mı hemen unutacak kadar safiz.... Bana da iyi geliyordu, geliyormuş saniyormuşum aslında sadece korkakligimiz bize bunlari hissettiriyorKesinlikle öyle...
bende 2 çocuğumla boşandım ben çok severek boşandım hala kalbim acıyor hala özlüyorum ve sanırım hala seviyorum
onunla kavga etmek bile bana iyi geliyor ya ne garip hayatıma tecavüz eden adam bana hala çok iyi geliyor gerçekten garip
En büyük hatam ona çok değer verdim, o yüzden o bana değer vermeye bile gerek duymadı. Canıma dokundu o benim, canıma dokunanin canını yaktim, herkese hakettiği değeri versek bu halde olmaz idikEminim öylesindir hatta bide paragözsündür. Vallahi yazıklar olsun kadınlara böyle muamele yapanlara. Bir gün işe giderken yolun ortasında kedi vardı araba gelio karsıdan kaçmadı kedi de kendimi o can havliyle arabanın önüne atıp dur diye batırdım. Ani bir fren yaptı adam cıktı deli GB bagırıo öldüreceksin kendini intihar etmek istiyorsan Baska sının basını belaya sokma diye, dedim ne diosun kedi vardı yolda altına alıcaktın arabanın diye. Kedi ölmesin diye arabanın önüne attım kendimi. İnsan bir canlıya nasıl bile isteye zarar verebilir ki. Bilmeden yapıyorsan devletin hastaneleri doktorları var git tedavi ol. Aman bacım şükret sen ya. Belliki yaşadıkların seni güçlü kılmış. Allah anana babana sağlık versin. Hep güçlü kocaman bir aile olun inşallah. Aile olmak için koca adı altında bir zalime gerek yok.