Selam arkadaşlar. Boşanma aşamasında olduğumu söylemiştim diğer konumda. 10 gün oldu, ailemin yaşadığı ve aynı zamanda memleketimiz olan şehirdeyim şu an. Her tarafımız akraba dolu. Gelen giden çok oluyor ve herkesin dilinde bir 'geçmiş olsun'. Ben de hasta değilim ki ben diyorum, ne geçmiş olsunu? Gayet iyiyim. Hem psikolojik hem de fiziksel olarak iyi görünmem insanların garibine gidiyor resmen. 'Çok güçlüsün, başkası olsa yataklara düşerdi' vs diyorlar. Yani üzgün olmam için bir sebep yok, çünkü çok kötü bir evliliğim vardı. Artık o evde durmak beni her anlamda çok kötü etkiliyordu. Bu evlilik yüzünden psikolojik tedaviye başlamıştım. Yorgundum, mutsuzdum. Kimseye bir şey anlatamıyordum, her şeyi içimde yaşıyordum. Şimdi bu adımı atınca resmen kendime geldim, tazelendim. İnsanlara derdimi anlatmak çok iyi geldi. Yeniden doğmuş gibiyim. Herkesin her şeyi bilmesi beni inanılmaz rahatlattı sanki. Eskisinden daha iyiyim. Yiyorum,içiyorum,geziyorum;süsleniyorum. Eskisinden daha neşeliyim, daha fazla gülüyorum. Bu süreç bana çok çok iyi geldi. Bunu insanlara açıklamaktan bıktım. Sanırım herkes rol yaptığımı ve bir yerde patlak vereceğimi düşünüyor. Yok mu benim gibi boşanma aşamasında mutlu olan?
Huzunlendigim tek zaman niye daha önce yapmamişım da yıllarca beklemişim dediğim anlar
o sana uzulenler boşanma tü kaka, dul kalmak çok fena kafasındaki tipler, uzak dur
hahahah aynen tarif ettiğiniz gibi bekliyorlar sanırım. Teşekkür ederimm
Boşanma davası açıldı. Süreç devam ediyor. Değişen bir şey yok şu anlık.
yok maalesef anlaşmalı olmadı ve uzayacak gibi duruyor :/
