Boşanıyorum.. tünelin sonunda ışık var mı ???

pyaar

Popüler Üye
Kayıtlı Üye
11 Mart 2016
332
462
103
Hanımlar merhaba.. konuyu hiç uzatmadan derdimi anlatmak istiyorum. 7 yıllık bir evliliğim oldu. İlk yıllar çok sorunlar yaşadık (hiç şiddet görmemiştim). Bu sorunlar sebebiyle asla çocuk istemedim. Bi kaç kez boşanma derecesine geldik. Annemin ikna etmesiyle 4.senemizde çift terapisine gittik. Bize iyi geldi büyük sorunları aşmıştık. 1 sene boyunca herşey yolunda gidince çocuk yapmaya karar verdik. Yine herşey yolundaydı taaaa ki oğlum 1 yaşına gelene kadar. Çünkü ben işe başlamak zorunda kaldım (bakıcı konusuna ex kişisi olumsuz bakınca annesi bakmaya geldi). Kv kişisi en başından beri beni sevmezdi. Kendisi bizi birbirimize katıp 3 ay sonra çekti gitti. O gittikten sonra bir daha toparlanamadık. 1 senenin sonunda ufacık bir tartışma sonucu ex kişisi olayı büyütüp bana ilk defa şiddet uyguladı. Zaten hep ufak olayları büyütürdü, günlerce ya da haftalarca küserdi,konuşarak çözelim derdim yanaşmazdı. Bunlara katlandım. Ama şiddet olunca hemen polisi çağırıp darp raporu aldım. Şimdi annemin evindeyim. Çok yalvardı tedavi olacağım geri dön diye ama kararım değişmedi.Davayı açtım. Benim soracaklarım şu;

O kadar kızgınım ki hayallerim, emeklerim, yuvam her şeyim darmadağın oldu. Derin bir depresyondayım. Bir kadının kucağında çocukla yuvasını bırakması kolay değil. Çok seviyorum ama güvenim bitti. Bunları haketmedim. Tecrübelilerden duymak istiyorum. Tünelin sonunda ışık var mı? İçimdeki bu acı azalacak mı? Çok acı çekiyorum... oğlum 2 buçuk yaşında en çok ona üzülüyorum. Babasız olmak onu çok yaralayacak. Şimdiden soruyor evimize gidelim diye.. oğlum zamanla alışacak mı? Çok üzülüyorum ona baktıkça...
 
içinizdeki acıların azalması size bağlı fakat acı çekmeniz kaçınılmaz ama unutmayın ki hiçbir duygu baki değil herşey değişir ve alışılır. her ayrılık sancılı olur.
eğer işin işinde şiddet varsa değişeceğini sanmam, yüzgöz olunmuş birkere..
 
Merhaba soru sahibi, Evlenmedim hiç ama bir insan olarak şunu diyebilirim. Şiddetin hiçbir türlüsü kesinlikle kabul edilemez. İster psikolojik ister fiziksel. İkisini de uygulamış.
Sen didinirken o hiçbir şey yapmamış ki. Bu değişeceğim düzeleceğim lafları da palavra. Oğlun 2.5 yaşındaymış şuan tam aklı ermez ama biraz büyüdüğünde bu kavgaların ona ne kadar hasar vereceğini düşün. Tüm acıların geçer inanıyorum.
Hakkında hayırlısı olsun.
 
Normal sorunlar olsa belki çocuğunuz için sabredin derdim. Ama emin olun babasının annesini dövmesi çocuk için çok daha tramvatik bir durum. İnsan her şeye alışıyor. Siz dayağa boyun eğecek kadar değersiz değilsiniz. Kendi yolunuzu çizin. Mevcut toksik hayatı yaşamaya devam etmektense hayata yeniden başlamak çok daha iyidir. Bir iki düşersiniz sonra alışırsınız. Allah yardımcınız olsun
 
Evet yüz göz olundu.. Düzeleceğine ben de inanmıyorum o yüzden davayı açtım zaten.. ama inanılmaz acı çekiyorum sanki kalbime bıçağı saplamışlar da çeviriyorlarmış gibi.. hala onu sevmem çok salakça geliyor bana. O kadar kızgınım ki tarifi mümkün değil.. çok şükür ki mesleğim var ve ailem destek veriyor bana.. umarım oğlumun ve benim çektiğimiz acılar zamanla azalır
 
Tecrübeliler nasıl kolay atlattılar.. anlatırlarsa çok sevinirim
 
Tecrübeliler nasıl kolay atlattılar.. anlatırlarsa çok sevinirim
Emin olun asla kola olmuyor. Ya kabul edip bu şekilde devam diyeceksiniz ya da çok acı verse de bu yoldan dönecekseniz. Üçüncü bir seçenek yok ki… zor bir diurum ve etrafınızdan kimsenin bir yardımı dokunmuyor bence
 
2 buçuk yaşındaki çocuğun isteklerine göre kararlar veremezsiniz. Zaten adamın ne olduğu belliymiş, 4 sene kötü olan 1 sene iyi oldu diye çocuk yapmışsınız. Yani sizin ve annenizin verdiği kararlara pek güvenilmez. Geri dönerseniz şiddetin dozu her defasında daha çok artar, zaten çocuk olmuş hiç boşanmazsınız diye rahatlamış eşiniz. Tunelin sonunda Işık var mı yok mu belli değil ama siz şuan kesinlikle karanlıktasınız. Hakkınızda hayırlısı olsun, mantıklı insanların fikirlerini dinleyin mutlaka.
 
Çok küçükken boşanmanız da avantaj. Bir süre sonra zaten hiç babasıyla yaşadığı zamanı hatırlamayacağı için normali o olacak. Pişman olmayın. Şiddet gösteren bir adamla bir evde büyümesi daha büyük sorundu. Daha büyük yaralara sebep olabilirdi.
Belki o da şiddet görecekti, size yapılacak şiddeti görecekti.
Geçecek tabii. Güzel bir hayatınız da olacak.
 
Şuan ayni durumdayiz aynı hisleri yaşıyoruz ama bu sefer ben çok kararlıyım affedip gidince hep daha beterini yaşadım daha kötü şeyler yaşadım artık beni üzmesine izin vermiycem zamanla alisiriz insllah insan oğlu neye alismiyor ki zaten üç günlük dünya onu üzülerek gecirmeyelim .ayrıca da bı kez şiddet uygulayan onu daha da ilerleterk hep yapar
 
Ben çocuğa göre mi karar veriyorum? Davayı açmışım zaten dikkatli okuyun.. ben toparlanmaya çalışıyorum dedim o eve geri dönme derdinde değilim. Anneme ve bana güvenilmez vs diye saçma bir yorum yapacaksanız hiç yapmayın.
 
Kesinlikle haklısın nasıl olsa döndü beni bırakamıyor diye düşünüp daha kötüsünü yaparlar.. Allah senin de yardımcın olsun o zaman inşallah tez zamanda yüzümüz de güler
 
Su çok güzel gelsene..

Boşanmış çocuklu bir kadın olarak söylüyorum ki. Evliliğimde aldığım en doğru karar boşanmaktı. Hatta yıllar önce boşanmadığıma pişman oldum. Annen çocuğuna bakar sen işine devam edersin. İnan ki kafan rahatlayacak, huzur bulacaksın. Üzülmen, acı çekmen, ruhsal ve duygusal dalgalanma yaşaman çok normal. Hepsi geçecek. Çocuğun evini özleyecek ama babasıyla görüşsün gitsin gelsin evine. İnan ki alışacak. Yeni hayatında mutluluklar diliyorum. He zaman konuşmak istersen yazabilirsin bana..
 
Şuan ayni durumdayiz aynı hisleri yaşıyoruz ama bu sefer ben çok kararlıyım affedip gidince hep daha beterini yaşadım daha kötü şeyler yaşadım artık beni üzmesine izin vermiycem zamanla alisiriz insllah insan oğlu neye alismiyor ki zaten üç günlük dünya onu üzülerek gecirmeyelim .ayrıca da bı kez şiddet uygulayan onu daha da ilerleterk
Kesinlikle haklısın nasıl olsa döndü beni bırakamıyor diye düşünüp daha kötüsünü yaparlar.. Allah senin de yardımcın olsun o zaman inşallah tez zamanda yüzümüz de güler
Amin inşallah
 
S Spagettisever desteğin için çok teşekkür ederim.. bunu okumak içimi ferahlattı ücretsiz iznim bitince başlayacağım işime.. çok çok sevindim senin adına iyilik halin hep sürsün inşallah
 
Ben çocuksuz bosananlardanım öyle bıle zor geldi ama hayatta ne geçmiyor ki. Ben şöyle atlattım üzgün zaman da mutlu zamanda geçiyor istesek de istemesekte.. ilk başlar zor gelecek ama rutine alışacaksınız .
 
Geçmiş olsun. Umarım bu süreci hızlıca ve kolayca atlatırsınız.

eksileri artıları alt alta sıralayın. eksiler çoksa boşanın tabii. çektiğiniz acıyı anlayabiliyorum ve eminim ki çok ağlıyorsunuz.

zaman her şeyin ilacıdır. zamanla her acı hafifler. insan alışır. umarım siz de duruma alışırsınız.
 
Çocukla boşanmak gerçekten çok zor.. kendinden çok ona üzülüyorsun. Vicdan azabı çekiyorum. Bi yandan annesine çok kızgınım terapi sonrası 2 buçuk yıl gerçekten çok iyiydik bu hale getirmesini kabullenemiyorum. Bi yandan ona kızgınım annesi ne kadar kötü olursa olsun böyle olmasına izin vermemeliydi. O kadar kızgın ve kırgınım ki... artılar olsa da işin içine şiddet girince herşey değişiyor. Bana vurduğu ilk anda ilk saniyede bitti zaten kafamda evlilik.. çok ağlıyorum her gün her gece.. hayatıma,hayallerime, yuvama, çocuğuma ağlıyorum.. Allaha havale ettim. Annesinden ve ondan davacıyım ahirette.. ama en çok ondan davacıyım.. hakkımı asla helal etmiyorum.. oğlumla bunu haketmedik. Bu dünyasına beddua etmiyorum asla Allaha bıraktım. Ama öteki dünyada asla hakkım helal değil
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…