- 31 Ocak 2014
- 37
- 4
- 32
-
- Konu Sahibi cigdemkartal
- #21
Doğru diyorsunuz belkide tanımadığım insanlarda destek görmek istedim çevre baskısı sizede olmuştur belki zor bişeysiz boşanmamak için bahane arıyorsunuz kendinize. ben 2 yaşında bir çocukla boşandım ve param dahi yoktu. gittim iş buldum çocuğumu kreşe yazdırdım ve düzenimi kurdum. kocaman çocuğunuz var bebek de değil zorlanacağınızı düşünmüyorum. elbette kolay değil ama bu söyledikleriniz kabul edilir şeyler değil.
Doğru diyosunuz belki bu sıkıntılı süreç geçene kdr durup bi zaman sonra kendi evime geçerim maddiyatımıda toparlayıncaDoğru yoldasınız şaşmayın. Etrafa kapatın kendinizi. Dayak yiyende sizsiniz, küfür işitende... Başkalarına konuşmak kolay.
Ayrıca annenizin evinde kalmak zorunda değilsiniz. 11 yaşında bir çocuk okula gidiyordur zaten, okuldan kalan zamanını evde tek başına geçirebilir. Büyüdü artık o kabul edin.
çevre baskısı umurunuzda olmasın bu sizin hayatınız. birde karar verin sizin hayatınızla ilgili bir konu mu başkasıyla alakalı mı?Doğru diyorsunuz belkide tanımadığım insanlarda destek görmek istedim çevre baskısı sizede olmuştur belki zor bişey
Doğru diyosunuz belki bu sıkıntılı süreç geçene kdr durup bi zaman sonra kendi evime geçerim maddiyatımıdaDoğru yoldasınız şaşmayın. Etrafa kapatın kendinizi. Dayak yiyende sizsiniz, küfür işitende... Başkalarına konuşmak kolay.
Ayrıca annenizin evinde kalmak zorunda değilsiniz. 11 yaşında bir çocuk okula gidiyordur zaten, okuldan kalan zamanını evde tek başına geçirebilir. Büyüdü artık o kabul edin.
buarada yanlış anlamayın mesleğiniz iyi sanırım hem kira hem kreş ben tek kirayı nası ödicem yetermi fiye düşünüyorum asgari alırım çünkü büyük ihtimalsiz boşanmamak için bahane arıyorsunuz kendinize. ben 2 yaşında bir çocukla boşandım ve param dahi yoktu. gittim iş buldum çocuğumu kreşe yazdırdım ve düzenimi kurdum. kocaman çocuğunuz var bebek de değil zorlanacağınızı düşünmüyorum. elbette kolay değil ama bu söyledikleriniz kabul edilir şeyler değil.
yoo ben asgari ücretle çalışan bir anneydim, son 1 senedir kendi işim ama kazancım çok mükemmel değil anca dükkanı döndürüyorum ve kiramı giderlerimi karşılıyorum. ayriyetten nafaka alacaksınız zaten.Doğru diyosunuz belki bu sıkıntılı süreç geçene kdr durup bi zaman sonra kendi evime geçerim maddiyatımıda
buarada yanlış anlamayın mesleğiniz iyi sanırım hem kira hem kreş ben tek kirayı nası ödicem yetermi fiye düşünüyorum asgari alırım çünkü büyük ihtimal
Cigdem 11 yasindaydi cocugun kres nerden cikti?hem kira hem kreş ben tek kirayı nası ödicem yetermi fiye düşünüyorum asgari alırım çünkü büyük ihtimal
yok diyor ki ben tek başıma kirayı nasıl ödeyeceğimi düşünüyorum siz hem kira hem kreş durumunuz iyi sanırım demek istediCigdem 11 yasindaydi cocugun kres nerden cikti?
Yaş muhabbetinden huylandim ya illa kurcaliyorumyok diyor ki ben tek başıma kirayı nasıl ödeyeceğimi düşünüyorum siz hem kira hem kreş durumunuz iyi sanırım demek istedi
evet haklısın ama bende tiklendim
Ay lütfen insanın açıklarını aramaya bukdr kenetlenmeyin düzgün okursanız bana yön gösteren arkadaş çocuğunu kreşe vermiş bende şaşırdım hem kira hem kreş nasıl yaptınız diyeCigdem 11 yasindaydi cocugun kres nerden cikti?
Açık aramak değil yanlış anlama ,30 yaşındayım diyorsunuz bir önceki konunuzda 15 yıllık evliyim demişsin 15 yaşında mı evlendin ? Onu anlayamadım çünkü çok ama çok küçük yaşta yapılan bir evlilik,diğer konunda tartışma anında sana demiş ki eşin kezzaplarım seni,acaba Şuan içinde bulunduğun durumda etrafında olan insanların yorumundan kötü etkileniyor olabilir misin,onların ne dediğini boşver beni de boşver ,sen mutlu muydun o evde ? Onları düşün,maddi imkanların yeterli olmadığı için geri dönsem mi çocuğum için diye düşünüyorsun ? Mal paylaşımı olacak herhangi bir şey yok mu,ben boşanın diyemem genel olarak kimseye böyle yorumlar yapmam onu sen bilirsin ama boşanmak için de yeterince kötü şeyler yaşanmış gibi görünüyor,geri dönersen bir şiddeti normalleştirmiş olacaksın ikincisi aldatılmayı ve daha kötüsünün olmayacağından emin misin ?Mrblar direk konuya girmek istiyorum şuan eşimle boşanma aşamasındayım annemde yaşıyorum.30 yaşındayım 11 yaşında bir çocuğum var.Fakat kafam o kadar karışık ki napıcağımı bilemiyorum, eşimle bir tartışma yaşadık sebebi çok ufak bişeydi tartışma büyüdü ve ben bi ay önce telefonunda bir mesaj görmüştüm bi kadınla otele gitmek için konuşuyolardı sonrasında iptal oluyo gibi bi konuşma geçmiş, biraz beklemeyi seçmiştim hemen o an yüzleşmemiştim o günki tartışma esnasındada bunu dile getirdim tabiki inkar etti ta eski bi konuşma ve gitmedim dedi tartışma dahada büyüdü ve malesef tokat ve tartaklama şeklinde bi şiddet gördüm hemen evi terkettim ve boşanacağımı söyledim gittim darp raporu aldım çünkü vücudumda morluklar oluşmuştu şuandada kendisiyle konuşmuyoruz ben boşanmakta kararlıyım fakat herkes birşey söylüyor kimisi çok rahattın tek bir olayda boşanma diyor kimisi bu kabul edilemez birşey bir çocuğunuz var diyor bu sefer ister istemez acaba yanlışmı yapıyorum diye düşünmeye başladım.Şimdi hala neyi düşünüyosun diyenleriniz olucaktır fakat gerçekten öyle denildiği gibi kolay bişey değil arkadaşlar insan çocuğunu, sonraki hayatını düşünüyo muhtemelen bi işe giricem ve annemle yaşıcam ama annemde beni sıkarmı diye düşünüyorum ayrı yaşayacak durumda değilim çünkü çocuğum küçük ve ben işteyken birinin bakması gerekiyo o yüzden buna mecburum ama yinede gerçekten rahat bi hayatım vardı maddi anlamda, kendi ve çocuğumun rahatınımı düşünmeliyim diye aklımda sorular dönüyor ama biyandanda eşime daha güvenebilceğimi sanmıyorum artı şiddet anındaki cinnet geçirmesi gözümün önünden gitmiyo birde sizlere danışmak istedim uzaktan bi gözle ve bu arada dipnot eşim iyi biridir genel haliyle ama sinirlendiği zaman bas bas bağıran ve gaddar birine dönüşür ben onu idare ediyodum yada en ufak kavgada sen şöylesin böylesin sen o. Sun sen kendini kime beğendiriyosun gibi laflarla bana kötü yakıştırmalar yapardı bunlardan dolayı zaten ondan soğumuştum bunlarda tuzu biberi oldu açıkcası ama yinede evladım için düşünceler içerisindeyim.
İlk defa mi şiddet oldu...Boşanan bir kadın olarak boşanmak hiç de kolay değil yanlış anlaşılmasın çalışıyorum kendi ayaklarimin üzerinde duruyorum ailemden ayrı yaşıyorum ama tüm bunlara rağmen zor bir şey ama sizin çok ciddi sebepleriniz de var ilk defa olduysa şiddet aile terapisti deneyin bir de öfke kontrolü için doktora gitsin yok daha önce de olduysa ayrılık tek çare gibiMrblar direk konuya girmek istiyorum şuan eşimle boşanma aşamasındayım annemde yaşıyorum.30 yaşındayım 11 yaşında bir çocuğum var.Fakat kafam o kadar karışık ki napıcağımı bilemiyorum, eşimle bir tartışma yaşadık sebebi çok ufak bişeydi tartışma büyüdü ve ben bi ay önce telefonunda bir mesaj görmüştüm bi kadınla otele gitmek için konuşuyolardı sonrasında iptal oluyo gibi bi konuşma geçmiş, biraz beklemeyi seçmiştim hemen o an yüzleşmemiştim o günki tartışma esnasındada bunu dile getirdim tabiki inkar etti ta eski bi konuşma ve gitmedim dedi tartışma dahada büyüdü ve malesef tokat ve tartaklama şeklinde bi şiddet gördüm hemen evi terkettim ve boşanacağımı söyledim gittim darp raporu aldım çünkü vücudumda morluklar oluşmuştu şuandada kendisiyle konuşmuyoruz ben boşanmakta kararlıyım fakat herkes birşey söylüyor kimisi çok rahattın tek bir olayda boşanma diyor kimisi bu kabul edilemez birşey bir çocuğunuz var diyor bu sefer ister istemez acaba yanlışmı yapıyorum diye düşünmeye başladım.Şimdi hala neyi düşünüyosun diyenleriniz olucaktır fakat gerçekten öyle denildiği gibi kolay bişey değil arkadaşlar insan çocuğunu, sonraki hayatını düşünüyo muhtemelen bi işe giricem ve annemle yaşıcam ama annemde beni sıkarmı diye düşünüyorum ayrı yaşayacak durumda değilim çünkü çocuğum küçük ve ben işteyken birinin bakması gerekiyo o yüzden buna mecburum ama yinede gerçekten rahat bi hayatım vardı maddi anlamda, kendi ve çocuğumun rahatınımı düşünmeliyim diye aklımda sorular dönüyor ama biyandanda eşime daha güvenebilceğimi sanmıyorum artı şiddet anındaki cinnet geçirmesi gözümün önünden gitmiyo birde sizlere danışmak istedim uzaktan bi gözle ve bu arada dipnot eşim iyi biridir genel haliyle ama sinirlendiği zaman bas bas bağıran ve gaddar birine dönüşür ben onu idare ediyodum yada en ufak kavgada sen şöylesin böylesin sen o. Sun sen kendini kime beğendiriyosun gibi laflarla bana kötü yakıştırmalar yapardı bunlardan dolayı zaten ondan soğumuştum bunlarda tuzu biberi oldu açıkcası ama yinede evladım için düşünceler içerisindeyim.
bu arada dipnot eşim iyi biridir genel haliyle ama sinirlendiği zaman bas bas bağıran ve gaddar birine dönüşür ben onu idare ediyodum yada en ufak kavgada sen şöylesin böylesin sen o. Sun sen kendini kime beğendiriyosun gibi laflarla bana kötü yakıştırmalar yapardı
Doğru yoldasınız şaşmayın. Etrafa kapatın kendinizi. Dayak yiyende sizsiniz, küfür işitende... Başkalarına konuşmak kolay.
Ayrıca annenizin evinde kalmak zorunda değilsiniz. 11 yaşında bir çocuk okula gidiyordur zaten, okuldan kalan zamanını evde tek başına geçirebilir. Büyüdü artık o kabul edin.