- 4 Aralık 2012
- 14.265
- 10.145
- 198
Iyy asla.
Düşüncesi bile boğulacak gibi hissetmeme sebep oldu
Vermedim :) Artık çok daha mutluyum :))Ben olsam tekrar o şansı vermem açıkçası. Çünkü böyle şeyler yaşadıktan sonra unutması çok zor oluyor. Sürekli aklına gelecek mi yaptıkları? İlk önce kendine bunu sor. Ha diyorsan unutturur o bana her şeyi. Aklıma dahi gelmez yaptıkları.
O zaman derim ki okey şansını dene.
Şöyle bir durum da var. Kafanda bir şeyleri bitiremediğin için büyük ihtimalle biz ne dersek diyelim sen ona şans vereceksin.
Deneyimim yok ama bi düşünürüm ben neden boşandım eğer fiziksel ekonomik duygusal cinsel şiddet varsa donmezdim . Yani demek istediğim beni gerçekten seviyor olabilir ama tutup kumar oynuyorsa barismam napiyim beni perişan eden sevgisini beni sevecegine azıcık kendini sevsin hayatını toplasin diye düşünürüm. Neden bosandiginizi bilmiyoruz yeniden evlenmek de makul ama diyelim şiddete ugradinjz tekrar etmenin ne anlamı varEski eşimle 1.5 yıldır ayrıyız ve yaklaşık 6 ay önce de resmen boşandık. Ama 1,5 yıldır benden hiç vazgeçmedi hala beni arıyor af diliyor. Ben de onu seviyorum ama yaşanmışlıklar o kadar acı kiBöyle de olsa acaba bir şansı daha hak ediyor mu diye düşünmeden duramıyorum .. Ve bu beni psikolojik olarak çok yaralıyor. Başka bir şehirde yaşıyorduk evliyken. Kendi ailesinin içinde.. Şimdi ben doğup büyüdüğüm yerlere ailemin yanına geri döndüm kendime bir düzen kurdum kendime geldim... Aynı hatayı bir daha yapacağım diye çok korkuyorum.. Aklımla duygularım arasında gidip geliyorum. Bu konuda deneyimi olanlar lütfen paylaşsınlar
O mesele bitti arkadaşım. Affetmedim... Geri dönmedim... Çünkü sözde dünyaları kurtaran adamın iş icraata geldiğinde tek bir adım bile atamadığını gördüm. Aradan geçti 5 yıl... Attım her şeyi kafamdan ... Zamanla o duygusal bakış açımın yerini yeniden mantığım aldı ve doğruları tek tek görmemi sağladı.. Doğru bir kararla yeniden kendim olmayı başardım...o senin olduğun şehre gelsin o zaman
Coxuk varmiYanlış anlamıyorum bilakis size katılıyorum.. Ama öyle bir şey ki hissettiğim... Ona yarın bigün birşey olsa ben burda ölürüm zannediyorum.. Ondan birtürlü nefret edemedim. Bunu ona da söylüyorum. Sana güvenmiyorum diyorum. Ama diyorum kendime ya onu özlemeye devam edersem ileriki yıllarda
Ailesiyle yaşamadım ama evlerimiz çok yakındı.. Ama kendi evimde çok az zaman geçirdim.. Benim hiç kimsem yoktu o çevrede. Ailesine de hep ailem gibi yaklaştım hem iç içeydik.. Ama eşim bambaşka bir adam oldu zamanla.. Herşeyime müdahale etti.. İyi eğitim almış biriyim. İş hayatımı orada sürdüreceğime dair söz vermişti. Sonra çalışmayacaksın evde oturacaksın bunu giyinmeyceksin kapanacaksın dışarı annem ve ablalarım olmadan çıkmayacaksınlar başladı.. Sonradan öğrendim hep annesinin direktifleriAnne ne dediyse hayatımıza onu soktu. Özünde çok iyi biri.. Ama canımı çok yaktı.. İki kez fiziksel şiddet ve yıllar süren psikolojik şiddet. Ayrıca internetten başka kadınlarla konusmalarına da şahit oldum. Şimdi hayata sıfırdan basladım düzen kurdum kendime .. Ama onu da çok özlüyorum.. Herşeyi anladım herkesi tanıdım diyor. Bizi bu hale getirenler köşelerine çekildi ben yapayanlız kaldım diyor.. İzin vermeyelim bi şans daha diyor.. Aklımı yemek üzereyim .
ya kusura bakmayın konu hortlamış sonradan farkettim uzduysek affetO mesele bitti arkadaşım. Affetmedim... Geri dönmedim... Çünkü sözde dünyaları kurtaran adamın iş icraata geldiğinde tek bir adım bile atamadığını gördüm. Aradan geçti 5 yıl... Attım her şeyi kafamdan ... Zamanla o duygusal bakış açımın yerini yeniden mantığım aldı ve doğruları tek tek görmemi sağladı.. Doğru bir kararla yeniden kendim olmayı başardım...
Aynen :)))konu hortlamış sanırım, sildim yorumumu
ben olsam şart koyardım...Çocuğum olmadı... Evet ona başka bir şehirde yaşamayı önerdim ama kabul etmedi.. Ama bana son bir şans ver ki gör diyor ıspat edeyim herşeyi diyor... Bilemiyorum ama ona duyduğum sevginin şiddeti kadar büyük güvensizliğim
Ben boşandığımda da karşı taraf çok yalvardı, af diledi yıllarca uğraştı ama geri dönmedim, çünkü dönsem nasılsa benden kopamıyor diye daha beter olacaktı, daha çok ezecekti. Dönerseniz birkaç ay sonra karşınızda yine eski adamı görürsünüz. Kendinize bir düzen de kurmuşsunuz, seviyorum değiştim palavralarına kanmayın düzeninizi bozmayın.Eski eşimle 1.5 yıldır ayrıyız ve yaklaşık 6 ay önce de resmen boşandık. Ama 1,5 yıldır benden hiç vazgeçmedi hala beni arıyor af diliyor. Ben de onu seviyorum ama yaşanmışlıklar o kadar acı kiBöyle de olsa acaba bir şansı daha hak ediyor mu diye düşünmeden duramıyorum .. Ve bu beni psikolojik olarak çok yaralıyor. Başka bir şehirde yaşıyorduk evliyken. Kendi ailesinin içinde.. Şimdi ben doğup büyüdüğüm yerlere ailemin yanına geri döndüm kendime bir düzen kurdum kendime geldim... Aynı hatayı bir daha yapacağım diye çok korkuyorum.. Aklımla duygularım arasında gidip geliyorum. Bu konuda deneyimi olanlar lütfen paylaşsınlar
Darısı başıma. Gerçi boşanmadım çok pişman gibi.. Bakalım zaman ne gösterecek.Size gaz vermek istemem ama ben evlendim
2012 aralıkta boşandık, 2013 eylül ekim gibi görüşmeye başladık, 2013 aralıkta hamile kaldım eylülde de evlendikGerci hamile kalmasaydım evlenmezdim öyle bekar bekar takılırdık
Bizim yaşadıklarımızı yazsam burdan köye yol olur. Cok büyük acılar cekildi. O yuva ne zorluklarla kurulmuştu nasıl dağıldı. Ama hepsi unutuldu. O dersini aldı, ben de gördüm bunu gözlerimle.
Allaha sükürler olsun nazarlardan saklasın cok mutluyuz.
Woowww tebrik ederim ywni hayatinizda cok mutlu olun :)O mesele bitti arkadaşım. Affetmedim... Geri dönmedim... Çünkü sözde dünyaları kurtaran adamın iş icraata geldiğinde tek bir adım bile atamadığını gördüm. Aradan geçti 5 yıl... Attım her şeyi kafamdan ... Zamanla o duygusal bakış açımın yerini yeniden mantığım aldı ve doğruları tek tek görmemi sağladı.. Doğru bir kararla yeniden kendim olmayı başardım...
Zor gibi ama blemedimEski eşimle 1.5 yıldır ayrıyız ve yaklaşık 6 ay önce de resmen boşandık. Ama 1,5 yıldır benden hiç vazgeçmedi hala beni arıyor af diliyor. Ben de onu seviyorum ama yaşanmışlıklar o kadar acı kiBöyle de olsa acaba bir şansı daha hak ediyor mu diye düşünmeden duramıyorum .. Ve bu beni psikolojik olarak çok yaralıyor. Başka bir şehirde yaşıyorduk evliyken. Kendi ailesinin içinde.. Şimdi ben doğup büyüdüğüm yerlere ailemin yanına geri döndüm kendime bir düzen kurdum kendime geldim... Aynı hatayı bir daha yapacağım diye çok korkuyorum.. Aklımla duygularım arasında gidip geliyorum. Bu konuda deneyimi olanlar lütfen paylaşsınlar
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?