bosanmanin da kendine ozgu gercek bi sebebi olmali.ama bosandikdan sonra mutlu oluyorsan sorun yok.ama zor hele ailen seni yalniz birakip hakaretler ediyorsa seni istemiyorsa vook zor.cocuk varsa bnece hiiic bosanmaya yaklasmayin caniniz tehlikede degilse.hayatta kimse sorunlardan kacamaz.bazen idare etnek gerekir dis insanlari kv gibiMerak ediyorum çocuk olduğu için mi zorlanıyor insanlar sadece? Çocuğu olmyan bayanlar daha mı mutlu oluyor? Bana neden doğal geliyor bu boşanma işi. Yaşamın içinde olan bir şey sonuçta, doğuyorsu ölüyorsun, insanlar hayatına giriyor çıkıyor, arkadaşların kayboluyor ortadan o can ciğer gördüklerin, aileni kaybedebiliyorsun, evleniyorsun ve mutsuzsun yürümüyor boşanıyorsun. Ben çok mu kalpsizim cidden? Yalnızlığımı sevmemin ve kendimle geçirdiğim zamandan zevk almanın sonucu mu yoksa ? Belki kaybeden benimdir farkında değilim.
senin esin de hic aile diye bisey yokmus demekki ayni benim esim gibi .Off neler dedim bir bilseniz. Ben ailesiyle de 3 kez konuşmaya çalıştım evime davet ettim fln gelmiyorlar. ben hazır hissettiğimde boşanacakmış beyimiz benden
keske bende ayti eve cikabilsem.ama korkmuyor musun .trk basina ama insanin evi gibi yok ya.rabbim banada nasip etse ayri ev.idim olsa olurdu ama nerdee.Allah buyuk .Boşanana kadar ve kendi evime çıkana kadar zaman kolay geçmedi. Benim için kendi evime çıkmak çok önemliydi, hem evliliğimi hem de evimi kaybetmek istemezdim -ki aile yanı ne kadar iyi ve rahat olsa da özgürlüğünün bir kısmını kaybediyorsun ister istemez. Bir de kendine göre alışkanlıkların gelişmiş neticede yıllar içinde.
Evde tamirdi, tadilattı, taşınmaydı, emlakçıydı 2-3 ay geçti evimle ve açıkçası beni çok güzel oyaladı, rehabilite etti diyebilirim. Tam hayalimdeki gibi bir ev tam benim bütçeme uygun denk düştü diyebiliriz...
Sonrasında bütçemde oluşan değişikliklerden dolayı ek işler filan aldım, onları yaptım, yeni bir yoğunluk başladı.
Boşanık hayatımı seviyorum, tek yaşamak da gayet keyifli geldi açıkçası. Yalnız kalınca korkar mıyım, sıkılır mıyım gibi endişelerim vardı, çünkü hiç yalnız yaşamamıştım. Ama insan hiç mi korkmaz, bilakis korkutmaya çalışanlara "ev kira ama semt bizim" demişliğim var :)))
Bunlar gündelik hayatta yaşadıklarım. Bir de zihinsel süreç var. Unutmak filan yok elbet, tam tersi ne oldu, niye oldu, öyle yapmasam şöyle yapsam ne olurdu, neyi nerede yanlış yaptık... Bütün bunları çok düşündüm, her biri için 50 ayrı senaryo yazdım. Artık düşünmüyorum, sonu yok benim senaryolarımın, kadınım neticede :)
Aslında başka tavsiyelerim de var boşanırken çevremin bana söylediği ve test ettiğim ama sizin evliliğinizde yaşayan şeyler hala var belli ki, daha çok bir sorunu çözememe hali içindesiniz gibi henüz. Kolaylıklar dilerim.
cok dogru diyordun.mesela benim ailem dayak ye ol .yinede bosanma tarftari drgiller.ama benim olmeye ya da sakat kalmaya niyetim yok.başından bir evlilik geçmiş, boşanmış bir kadın için hayat zor. yaşanılan yere göre de değişir tabi bence, mesela izmir'de yaşıyorsanız sorun olmaz, zorlanmazsınız gibime geliyor. ama iç anadoluda başka bir şehirdeyseniz zor. istediği kadar ekonomik özgürlüğü olsun yinede zor. çocuk varsa çocuk babasız büyüyecek falan. çocuğu olan bayanlar boşanma kararını hemen vermemeli. boşanmış ailelerin çocuklarında illaki sorun oluyor, onlar ilerde sorunlu bireyler olabilir. genellemiyorum ama öyle olan çok var. yuva kolaylıkla kurulmaz, kolaylıkla da dağıtılmamalı. yuvayı dişi kuş yapar. yapıcı olmalıyız hepimiz, yıkıcı değil. ailenizin desteği varsa ne ala ama yoksa? boşanmış kadına iyi gözle bakmayan insanlarda var hemde azımsanacak kadar değil, çok var ne yazıkki. herkesin hakkında hayırlı olsun.
evet aileden gelen o tarz tavırlar var, doğru değil tabi.cok dogru diyordun.mesela benim ailem dayak ye ol .yinede bosanma tarftari drgiller.ama benim olmeye ya da sakat kalmaya niyetim yok.
Konu gecmis ama ne tavsiyeniz vardi bende bu yoldan geciyorum da merak ettim çünkü senaryolar benimde bitmiyor kafamdaBoşanana kadar ve kendi evime çıkana kadar zaman kolay geçmedi. Benim için kendi evime çıkmak çok önemliydi, hem evliliğimi hem de evimi kaybetmek istemezdim -ki aile yanı ne kadar iyi ve rahat olsa da özgürlüğünün bir kısmını kaybediyorsun ister istemez. Bir de kendine göre alışkanlıkların gelişmiş neticede yıllar içinde.
Evde tamirdi, tadilattı, taşınmaydı, emlakçıydı 2-3 ay geçti evimle ve açıkçası beni çok güzel oyaladı, rehabilite etti diyebilirim. Tam hayalimdeki gibi bir ev tam benim bütçeme uygun denk düştü diyebiliriz...
Sonrasında bütçemde oluşan değişikliklerden dolayı ek işler filan aldım, onları yaptım, yeni bir yoğunluk başladı.
Boşanık hayatımı seviyorum, tek yaşamak da gayet keyifli geldi açıkçası. Yalnız kalınca korkar mıyım, sıkılır mıyım gibi endişelerim vardı, çünkü hiç yalnız yaşamamıştım. Ama insan hiç mi korkmaz, bilakis korkutmaya çalışanlara "ev kira ama semt bizim" demişliğim var :)))
Bunlar gündelik hayatta yaşadıklarım. Bir de zihinsel süreç var. Unutmak filan yok elbet, tam tersi ne oldu, niye oldu, öyle yapmasam şöyle yapsam ne olurdu, neyi nerede yanlış yaptık... Bütün bunları çok düşündüm, her biri için 50 ayrı senaryo yazdım. Artık düşünmüyorum, sonu yok benim senaryolarımın, kadınım neticede :)
Aslında başka tavsiyelerim de var boşanırken çevremin bana söylediği ve test ettiğim ama sizin evliliğinizde yaşayan şeyler hala var belli ki, daha çok bir sorunu çözememe hali içindesiniz gibi henüz. Kolaylıklar dilerim.
Off neler dedim bir bilseniz. Ben ailesiyle de 3 kez konuşmaya çalıştım evime davet ettim fln gelmiyorlar. ben hazır hissettiğimde boşanacakmış beyimiz benden
Merak ediyorum çocuk olduğu için mi zorlanıyor insanlar sadece? Çocuğu olmyan bayanlar daha mı mutlu oluyor? Bana neden doğal geliyor bu boşanma işi. Yaşamın içinde olan bir şey sonuçta, doğuyorsu ölüyorsun, insanlar hayatına giriyor çıkıyor, arkadaşların kayboluyor ortadan o can ciğer gördüklerin, aileni kaybedebiliyorsun, evleniyorsun ve mutsuzsun yürümüyor boşanıyorsun. Ben çok mu kalpsizim cidden? Yalnızlığımı sevmemin ve kendimle geçirdiğim zamandan zevk almanın sonucu mu yoksa ? Belki kaybeden benimdir farkında değilim.
Ben 20 yillik evliyim sakin alttan almayin ne kocanizi ne ailesini yoksa sonu depresyon. Hakliya haklisin haksiza haksizsin diyemiyorsa bir adam birakin kiminle kalirsa kalsin yeterki sizden uzak olsun hic bir zaman düzelmiyor. Sizinde icinizden hic bir zaman cikmiyor.... Son pismanlik fayda etmiyor.... Sen seni yiyen icini kemiren düsüncelerle basetmeye calisarak kendini tüketiyorsun. Sakin sakin kendinize sayginizi kaybetmeyin.
Not: zamaninda alttan almis, susmasaydin denmis bir kadin.....
Ben de bosaniyorum. Az kaldi bitiyor cok sukur. Ve simdiden cok mutluyum!! Insallah sizde mutlu olursunuzzMerhaba hanımlar,
Boşanan bayanlar hayat boşandıktan sonra daha mı zorlaşıyor sizce? Yoksa tam aksine sıkıntılar son mu buluyor? Kayınvalidemin beni sürekli terslemesi gibi sebeplerle kendisiyle sorun yaşadım eşimle boşanmanın eşiğindeyiz. Boşanan hanımlar siz mutlu musunuz?
Öyle mi diyorsunuz çocuğunuz var mıydı peki ? Ben de boşanıyorum çocuğum da var birgün çok iyi oluyorum bir gün karşımdaki beni kazanmak icin gram uğraşmadı yıllarım çöp oldu diye üzülüyorum mutlu evlilikleri görüyorum içim acıyor sonra da diyorum olması gereken buydu o oldu kendine gelBen de bosaniyorum. Az kaldi bitiyor cok sukur. Ve simdiden cok mutluyum!! Insallah sizde mutlu olursunuzz
Her boşanan mutludur demek yanlış olur bu yaşanmışlıklara bağlı.Merhaba hanımlar,
Boşanan bayanlar hayat boşandıktan sonra daha mı zorlaşıyor sizce? Yoksa tam aksine sıkıntılar son mu buluyor? Kayınvalidemin beni sürekli terslemesi gibi sebeplerle kendisiyle sorun yaşadım eşimle boşanmanın eşiğindeyiz. Boşanan hanımlar siz mutlu musunuz?
Kayinvalide ile tartistin diye esin seni bu kadar kolay bir kalemde siliyor, bosanmak istiyorsa hic diretme. Senin bir onemin yok demektir. Ne icin tartistiniz?misafirliğe gidecektik kv ile takıştık. kv ile tartıştım diye eşim boşanmak istiyor.