Kayınailemi seviyorum, gerçekten de iyi insanlar. Bana karşı da çok iyiler kayınbaba olsun kayınvalide olsun görümce kayınlar. Hepsi çok iyiler hiçbirinde bir sinsilik görmedim. Ama bizde de bir borç meselesi var. Bizim eşimle bir miktar birikimimiz var, eşim araba modelini yükseltmek istiyor uzun zamandır. Görümcem de araba almak istiyor onun hiç arabası yok. Babası eşime "senin zaten araban var, bu kıza araba lazım, seneye kardeşin evlenecek sen araba yükseltmek istiyorsun. Büyük abi baba hükmündedir bir yerde ihtiyaç varken ona vermek lazım. Benim fikrim budur." Dedi. Eşim de pek oralı olmadı yine araba yükseltme mevzusuna sıcak baktığına dair bir şeyler söyledi babasına biraz güldü geçti gibi bir şey oldu.
Ben görümcemi severim, eşim evlenirken babasından yardım alamadı durumları yok diye. Görümcem eşime destek çıktı. Sonra biz görümceme borcumuzu ödedik. Sonra o ev eşyası alacaktı çok borçlandı biz onun yükünü hafiflettik derken arada paslaşmalar oluyor. Ben bunları normal görüyorum kimse kimsenin parasına çökmüyor gerçekten de ortada bir borç durumu dönüyor hibe değil. Ödeniyor yani. Araba konusunda da görümcemin eksiğine biraz el atmaya laf etmem ama kayınbabamın illa nerde eksik varsa ona verilmeli sözleri canımı sıktı. Yani bu durumda biz birikimimizi sürekli neden akıtmak zorunda kalalım? Neden sürekli başkalarına vermek için birikim yapalım? Tamam borç ismi ama yine de bu mantık benim hiç hoşuma gitmedi.
Sizden yardım almak istediğim nokta şu. Ben eşimi de ailesini de severim. Sevmediğim bir aile olsa herkesin bütçesi ayrıdır diye sert bir çıkış yapardım ama yapmadım. Bu sebepten dolayı arayı bozmak istemedim. Eşimin de vermeye gönlü yok. Ama ailesi biraz daha üstelerse eğer cayabilir. Eşimi de üzmeden kırmadan bu konu aramızda açılırsa nasıl bir yol izlemeliyim? O da mahçup oluyor bunun farkındayım. Kayınbabam maalesef sanki o para sadece eşimin gibi davranıyor ama ikimiz de çalışıyoruz. Bir maaşla geçinip bir maaşı birikime ayırıyoruz. Böyle sürekli hadi ona verelim hadi buna verelim mantığı olsun istemiyorum. Gerektiğinde borç verilir ama kayınbabamın diliyle imece usulü bir şey istemiyorum ben. Ben araya girmeden eşimin bunu yapabilmesi lazım. Laf geldi mi eşimle nasıl konuşmalıyım, nasıl bir tavrım olmalı?
Güncelleme: babası bunları konuşurken görümcem orda yoktu sadece azcık bi duydu. Şimdi birlikteyken babam ne diyordu diye sordu eşim de "arabayı değiştirme ganimeti öylece ona ver araba alsın diyor" dedi. Görümcem de "hee oldu. Araba almasan ev alırsın. Öyle bir şey olmaz" dedi. Zaten görümcemin hiç bu konuda eşimden bir isteği olmamıştı. Kayınbabam ortaya atıyor bu konuyu.
