Ailenize yaptığınız yardımı azaltın,birden keserseniz çok fazla cephe alabilirler.Allah aşkına tamam annemiz babamız bizi büyüttü,herseyimizi karşıladı ama onlar size çok fazla güveniyorlar maddi açıdan,kardeşlerinizde bırakın herkes kendi başının çaresine baksınKonuyu deşarj olmak, içimi boşaltmak için açıyorum zira buraya yazdıklarımı çekinmeden anlatabileceğim kimsem yok.
Sabah sabah ağlama krizine girdim, içimi boşaltmak istedim.
Üniversire mezunu, maddi olanakları olan bir insanın 36 yaşına kadar nasıl boş bir yaşam sürdürdüğünü okuyacaksınız.
4 çocuklu memur bir ailenin büyük çocuğuyum.
Annemin hep oku,ders çalış, başarılı ol, üniversite bitir baskıları ile büyüdüm.Asla sosyal bir faaliyete katılamam müsaade edilmedi hem derslerim aksar hem de başıma kötü şeyler gelebilir düşüncesi ile.
Yani sadece okul hayatı olan asosyal bir insan olarak yetiştirildim. Lisedeyken sinemaya bile gitmeme izin vermezdi annem, çünkü sinema o zamanlar onun için başıma kötü şeyler gelebilecek bir mekandı..
Okul arkadaşlarım okul dışında buluşur dolaşır gezerlerdi bana müsaade yoktu ya da çok nadiren izin verilirdi.
Memur çocuğu olduğum için haliyle maddi imkanlarda kısıtlıyordu sosyalleşmeyi.
Annem hep dominant bir kadın oldu, aslında evin hem kadını hem erkeğiydi ki hala öyle. Babam kendi halinde önce can sonra canan diyen bizimle çok ilgilenmeyen ama zararı da olmayan ben merkezli pasif bir adam. Elin ne bir tamir ne başka birşey gelmez gelmediği gibi tamirci gerek olsa onu bile bulamaz. Her işe annem koştururdu, koşturuyor da hala.
Annemin hayali olan bölümü kazandım. Üniversite hayatım boyunca diğer arkadaşlarım gibi olamadım. Gezemedim tozmadadım sosyalleşemedim. Ailemin bana yetiştirirken öğrettiği çok gezmek iyi değil,gece dışarı çıkma, alkol sigara kötü günah şeyler, erkek arkadaşa sahip olmak ahkalsızlık gibi düşüncelerin etkisi ile hep ağırbaşlı hayatı okul- ev olan bir üniversite hayatı geçirdim.
Bu arada hiç arkadaşım yok değildi sınıfımdan benim gibi yetiştirilmiş kızlar ile takıldım, pikniğe falan giderdik.
Ama canlı müzk, konser, üniversitenin sosyal faaliyetleri gibi hiç birşeye gitmedim, katılmadım.
Düşünüyorum da burda hata bende de var, ailemden kilometrelerce uzakta tek başımaydım, onalrın yapma dediği şeyleri aslında yapabilir sosyalleşbilirdim. Ama annemi hayalkırıklığına uğratmak gibi olacağı için hep ağırbaşlı hanım kız oldum ben, kendimi aşamadım sosyalleşemedim.
Üniversiteden mezun oldum, çalışmaya başladım.
Ama çalışma hayatına başlamak bile beni değiştiremedi, ailemin öğretilerinin etkisinden kurtulamadım.
Hep çekingen, iletişimi zayıf, pek sohbeti olmayan, ilk başta aşırı soğuk bir kız izlenimi oluşturan biri oldum hala da öyleyim, özgüven eksikliğim var.
Bu arada hiç erkek arkadaşım olmadı, çünkü o kadar soğuk ve mesafeli bir insanım ki yanıma yaklaşmaya korkar bir erkek..
Bana yaklaşabilen bir kaç kişiyi de ben beğenmedim sanırım...
2006 yılından beri çalışıyorum, anne baba memur olunca ve diğer kardeşlerim okuduğu için aileme maddi destek vermeye başladım.
Bu maddi destek bende bir görev bir mecburiyet halini aldı, yıl 2019 hala aileme ayda 2-3000 TL yardımda bulunuyorum, annemin babamın her kıyafetini eksiğini ben alıyorum. Bu arada şu da var benim paraya ihtiyacım olunca ailem de bana yardım eder, tabi benim yardım ettiğim kadar değil.
12-13 yıldır çalışıyorum hiç birikimim olmadı, sadece lüks araç sınıfına giren bir arabam var ve her yıl ev sahibine vereceğim kirayı biriktirebiliyorum.
Çünkü yazın tatile gideriz ailecek (diğer 2 kardeşim çalıştığı halde) herkesin ücretini ben öderim, yemeğe gideriz hesabı hep ben öderim, her yere benim araç ile gideriz. çalışmayan bir kızkardeşim var evlendi, nişanın kınasının sponsoru ben oldum. Kardeşlerim okurken özel yurtlarda kaldı ben destek verdim. Çalışan kardeşlerimin bile çok sık olmasa da bazı zamanlar kredi kartı ya da mtv vergilerini ben öderim hala.
Geçen gün annem bak nasıl da kızkardeşinin her eşyasını aldım borç bırakmadım dedi. İnanın nasıl zoruma gitti, evet kendi emekli maaşı var ama her ay benim verdiğim destek olmazsa o kadar ödeme yapamazdı ki. Sanki tek başına kendi biriktirmiş de ödemiş gibi konuştu, kırıldım.
Babam ile tartıştık, ne yaptın ki bana dedi, yıkıldım...
Benimle yaşıt aynı işte çalıştığım arkadaşlarımın evi, arabası, bankada birikimi var, yurtdışlarına gidiyorlar tatile ve ben artık şu yaşadığım hayatı sorgulamaya başladım. Ne bir evim var ne bir birikimim ne de yurtdışı tatillerine gitmişliğim. Kaldı ki ülke içinde bile o kadar az şehre gitmişliğim var ki. Hiç bir hobim yok, sosyal faaliyetim yok, özgüvensiz zavallının biriyim.
Bir kaç seans psikoloğa gittim ama randıman alamadım, bıraktım.
Maalesef çok arkadaşım yok her yere ailem ile gitmişim her şeyi ailem ile yapmışım. Zaten sosyalortamlara da girince konuşacak bir şey bulamıyorum çok sessizkalıyorum.
Şimdi de artık gezip görmek sosyalleşmek istiyorum ama araba için bir miktar kredi çektim onu ödediğim için maddi olarak çok rahat değilim.
İşin özeti ben şu yaşıma kadar ne boş yaşamışım,hadi maddi birikimim yok ama gezmemişim görmemişim, sevmemişim sevilmemişim, çevrem olmamış, yapayalnız bir ben yaratmışım.
İçimi döktüm....
- Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
Kadınlar Kulübü'ne ücretsiz üye olmak için tıklayın...
Bomboş yaşanmış hayat..
- Konu Sahibi glabellaR
- Başlangıç Tarihi
Ailenize yaptığınız yardımı azaltın,birden keserseniz çok fazla cephe alabilirler.Allah aşkına tamam annemiz babamız bizi büyüttü,herseyimizi karşıladı ama onlar size çok fazla güveniyorlar maddi açıdan,kardeşlerinizde bırakın herkes kendi başının çaresine baksın
- 31 Ağustos 2012
- 7.648
- 27.073
ciddi anlamda psikolojik destek almanız lazım hemen.
İlaç destekliden ziyade psikanaliz temalı olsun
davranışsal psikiyatr da bakabilirsiniz.
çok yanlış kalıplı düşünceleriniz ve davranışlarınız var, doktor size yol gösterir ve destekleyici olur.
biz buradan çok doğru önerilerde bulunamayabiliriz çünkü, konunuz yarın arka sayfalara düşecek ve unutacağız haliyle.
bu esnada "iyi hissetmek" psikoloji kitabını okumanızı tavsiye ederim ama bu kitap biraz teknik.
yani bir profesyonel yardımı almadan düzelebileceğinizi düşünmüyorum.
hazır yanlışın farkına varmışken ve düzelmesi muhtemel bir sorunken lütfen kendinizi bırakmayın.
İlaç destekliden ziyade psikanaliz temalı olsun
davranışsal psikiyatr da bakabilirsiniz.
çok yanlış kalıplı düşünceleriniz ve davranışlarınız var, doktor size yol gösterir ve destekleyici olur.
biz buradan çok doğru önerilerde bulunamayabiliriz çünkü, konunuz yarın arka sayfalara düşecek ve unutacağız haliyle.
bu esnada "iyi hissetmek" psikoloji kitabını okumanızı tavsiye ederim ama bu kitap biraz teknik.
yani bir profesyonel yardımı almadan düzelebileceğinizi düşünmüyorum.
hazır yanlışın farkına varmışken ve düzelmesi muhtemel bir sorunken lütfen kendinizi bırakmayın.
- 29 Nisan 2013
- 1.695
- 2.424
- 24 Mayıs 2019
- 96
- 57
- 84
Kesinlkile ama kesinlikle aynı beni anlatmışsın. Ben de senin gibi yetiştirildim ve senin gibi özgüvensiz,soğuk,yaşamamış biriyim.Ben de psikoloğa gidiyorum ama pekte bişeye yaramıyor. ne yapacağımı bilmiyorum.Yorum yapacak olanlar bize lütfen bi çözüm bulun.
Ben de ayni durumdayim,bir farkimiz ailemin maddi durumu iyi onlara yardim etmiyorum bana onlar destek olur ama bi yandan da surekli ezmeye calisirlar.bir de evliyim bence diyorum benim gibi birisi evlenmemeliydi.herseyim yarim,yasanmamisliklarla dolu bir hayat.ileride cocuguma torunuma anlaticak hicbirseyim hicbir anim yok.bu vakitten sonra da yapamiyorum.annem bana bekarken,kocanla gezersin derdi,evlendim simdi de 2 cocukla nasil gezcen diyor.bunca hil bosuna yasamisim.simdi cocuklarim icin yasiyim diyorum inan olmuyor.cunku once kendimi gerceklestirmeliymisim.benimle ayni statude vs. Olanlara bakiyorum ya bir arkadas cevresi hic olmazsa 2yakin arkadasi var.bu yastan sonra arkadas edinmek de cok zor.
- 29 Ekim 2018
- 3.402
- 6.261
- 16 Eylül 2012
- 123
- 247
Arkadaşlar, ülkemizde çok sık rastlanan bir aile yapısı bu. herkesin etrafında tanıdığı fedakar amcalar, dayılar,neneler ömrünü ailesine,çocuğuna adamış tükenip gitmiş tanıdıkarımız yok mu? bu tür konularda, zarar veren her kimse aile,eş,arkadaş, öncelikle şunu kabul edin ki çözüm asla orda değil. yani "bir gün" gelip sizi anlayacaklarını sanıyorsanız çok yanılıyorsunuz. çözüm kimsenin yazacağı yorum da değil. çözüm sadece kendiniz. hani "vur kır parçala bu maçı kazan" diye bir tezhürat vardır. hayatımız bir nevi öyle. onu ya alıcaz ya da birilerinin almasını seyredeceğiz. işin özü çözüm kendinizde, o bam telini bulup ordan yürüyebilmekte. bunun için illa yeter be nidalarıyla kalp kırmak ya da bundan sonra bencil biri olmak da şart değil. kendine saygıyı kendini düşünmeyi bencillik olarak bellemişiz malesef. oysa ki mutlu insan çevresini de mutlu eder. çok uzattım kusura bakmayın ama aile dramlarımız malesef bitmiyor. aile olmaktan sevmekten anladığımız birbirimize yapışmak,yaşam alanı bırakmamak.Kesinlkile ama kesinlikle aynı beni anlatmışsın. Ben de senin gibi yetiştirildim ve senin gibi özgüvensiz,soğuk,yaşamamış biriyim.Ben de psikoloğa gidiyorum ama pekte bişeye yaramıyor. ne yapacağımı bilmiyorum.Yorum yapacak olanlar bize lütfen bi çözüm bulun.
- 12 Kasım 2010
- 2.873
- 16.549
- 39
Bakın aileniz kötü kalpli sizi sömürüyorlar demek yanlış olur ama aileniz bencilce davranıyor. Madem aylık bu kadar büyük bir kalem para gönderiyorsunuz onlarda ne yaptın diyebiliyor size sizde göndermeyin hiçbir açıklamada yapmayın sonuçta diğer kardeşlerinizde göndermiyor. Eğer aileniz talep edersede anne ömrümün yarısı geçti bir birikim yapamadım. Yarın ne olacağımız belli değil. Ben kendime biraz birikim yapmak kendi yapmak istediğim şeyleri yapmak istiyorum. Bundan sonra sağlık gibi zorunlu ihtiyaçlarınızda ihtiyaç olursa destek olurum ama artık aylık para göndermeyeceğim diyin. Anneniz dediğiniz gibi bir kadınsa zaten anlar sizi. Anlamayacak bir tipsede zaten dünyayı verseniz boş. Sosyalleşmek için yur içi yurt dışı turlara katılın. Sevdiğiniz insanların konserleriine gidin hobi kurslarına spora yazılın ailenize gönderdiğiniz paranın yarısı ile bile bunları yapabilirsiniz. Hayat başkaları için feda edilemeyecek kadar kısa üç beş seneye kardeşlerinizin tamamı evlenir ayda yılda bir görüşürseniz ne yapacaksınız. Biran evvel öncelikle sağlam bir psikolojik yardım alın. Ailenizede kıyamayacak birşey yok ; sanırım ikiside emekliymiş aç açıkta değiller yani. Paraları kadar yaşarlar. Ayrıca siz neden çalışan kardeşinizin tatil parasını araba vergisini kredi kartını ödüyorsunuz. Bundan sonra tatil planlarınızı kendinize göre yapın. Eğer aileniz talep edersede bu senede kardeşlerinizden böyle bir şey beklediğinizi söyleyin. İnanın kimse bir daha böyle bir taleple gelmez.
- 12 Kasım 2010
- 2.873
- 16.549
- 39
Bakın aileniz kötü kalpli sizi sömürüyorlar demek yanlış olur ama aileniz bencilce davranıyor. Madem aylık bu kadar büyük bir kalem para gönderiyorsunuz onlarda ne yaptın diyebiliyor size sizde göndermeyin hiçbir açıklamada yapmayın sonuçta diğer kardeşlerinizde göndermiyor. Eğer aileniz talep edersede anne ömrümün yarısı geçti bir birikim yapamadım. Yarın ne olacağımız belli değil. Ben kendime biraz birikim yapmak kendi yapmak istediğim şeyleri yapmak istiyorum. Bundan sonra sağlık gibi zorunlu ihtiyaçlarınızda ihtiyaç olursa destek olurum ama artık aylık para göndermeyeceğim diyin. Anneniz dediğiniz gibi bir kadınsa zaten anlar sizi. Anlamayacak bir tipsede zaten dünyayı verseniz boş. Sosyalleşmek için yur içi yurt dışı turlara katılın. Sevdiğiniz insanların konserleriine gidin hobi kurslarına spora yazılın ailenize gönderdiğiniz paranın yarısı ile bile bunları yapabilirsiniz. Hayat başkaları için feda edilemeyecek kadar kısa üç beş seneye kardeşlerinizin tamamı evlenir ayda yılda bir görüşürseniz ne yapacaksınız. Biran evvel öncelikle sağlam bir psikolojik yardım alın. Ailenizede kıyamayacak birşey yok ; sanırım ikiside emekliymiş aç açıkta değiller yani. Paraları kadar yaşarlar. Ayrıca siz neden çalışan kardeşinizin tatil parasını araba vergisini kredi kartını ödüyorsunuz. Bundan sonra tatil planlarınızı kendinize göre yapın. Eğer aileniz talep edersede bu senede kardeşlerinizden böyle bir şey beklediğinizi söyleyin. İnanın kimse bir daha böyle bir taleple gelmez.
birincisi ben cok bos yasadiginizi dusunmuyorum hatta cok iyi bir isiniz, iyi bir maasiniz, iyi bir arabaniz cok iyi bir kalbiniz, bilgi birikiminiz var
ozguven eksikliginiz oldugunu ben sahsen dusunmuyorum iyi bir iste calisabildiginize gore boyle degildir
diger konuya gelirsek ailenizin yetistirme tarzinin bie eksiklik oldugunu da dusunmuyorum cunku bende aynen boyle yetistim ama ben evcimen bir insanim universitede bos dersim olur kosa kosa eve gelirdim
yani orda burda dagitmak mi yasamaktan kastiniz
bence bu konudaki tek sorun ailenize cok fazla yardim yapiyorsunuz bunun cozumu de bir eve gibi birseye baslayip kredi cekin durumu da anlatin hem ailenizi kirmamis olursunuz hem birikim yapmis olursunuz
konunuzda bu kadar hayiflanacak bisey yok hicbisey icin gec kalmis degilsiniz cikin gezin arkadasiniz yoksa tek gezin oralarda arkadas edinirsiniz arkadas edinirsiniz ama onlarla gezemeyebilirsiniz sartlar esit ve uygun olmayabilir
ozguven eksikliginiz oldugunu ben sahsen dusunmuyorum iyi bir iste calisabildiginize gore boyle degildir
diger konuya gelirsek ailenizin yetistirme tarzinin bie eksiklik oldugunu da dusunmuyorum cunku bende aynen boyle yetistim ama ben evcimen bir insanim universitede bos dersim olur kosa kosa eve gelirdim
yani orda burda dagitmak mi yasamaktan kastiniz
bence bu konudaki tek sorun ailenize cok fazla yardim yapiyorsunuz bunun cozumu de bir eve gibi birseye baslayip kredi cekin durumu da anlatin hem ailenizi kirmamis olursunuz hem birikim yapmis olursunuz
konunuzda bu kadar hayiflanacak bisey yok hicbisey icin gec kalmis degilsiniz cikin gezin arkadasiniz yoksa tek gezin oralarda arkadas edinirsiniz arkadas edinirsiniz ama onlarla gezemeyebilirsiniz sartlar esit ve uygun olmayabilir
- 25 Mayıs 2017
- 417
- 801
- 41
İyilik ve enayilik arasında çok ince bir çizgi var. Siz zaman zaman enayilik kısmında dolaşmışsınız zira çalışan bir insanın mtv vergisini ödemek enayilik.
Onun dışında sosyalleşmem gezmek tozmak biraz da karakter işi.Ailesi ne baskılar kurmuş arkadaşlarım vardı üniversitede nasıl gezer tozarlardı.
Siz bir farkındalık yaşamışsınız bundan sonra bence yeni yerler keşfetmek size iyi gelicek.
Ailenize maddi yardımı kesin gezemiyorsanız da yatırım yapın. Ama bence gezin yurtdışına gidin.
Yapılan fedakarlıklar günümüzde malesef mecburiyet olarak algılanıyor bir süre sonra. Minnet duygusu ve ya bir şükran belirtisi göremiyorsunuz.
Onun dışında sosyalleşmem gezmek tozmak biraz da karakter işi.Ailesi ne baskılar kurmuş arkadaşlarım vardı üniversitede nasıl gezer tozarlardı.
Siz bir farkındalık yaşamışsınız bundan sonra bence yeni yerler keşfetmek size iyi gelicek.
Ailenize maddi yardımı kesin gezemiyorsanız da yatırım yapın. Ama bence gezin yurtdışına gidin.
Yapılan fedakarlıklar günümüzde malesef mecburiyet olarak algılanıyor bir süre sonra. Minnet duygusu ve ya bir şükran belirtisi göremiyorsunuz.
- 8 Mart 2019
- 106
- -2
- 35
Bastirilmis duygular ilerde insanda patlaklik veriyor kendi tecrubem ile soyluyorum. Bu konu sahibini anliyorum.
- 10 Nisan 2019
- 164
- 286
bu mesaja ben de katılıyorum ailem beni sömürüyor deyip iyi geçindiğiniz ve sevdiğiniz annenizi de kendinizden uzaklaştırmayın sakın. Kendi geleceğiniz için bir ev arsa bir şey alın uzun vadeli bir krediye girin ve bu yolla cüzdanınızı ayırın daha sonra da gerekirse öyle devam edin, buna alışsınlar. (evin geçimi için payınıza düşen bir şeyler verin yine de evde para kavgaları çıkmasını istemezsiniz.) Belki anneniz sizden habersiz para biriktiriyor sizin haberiniz bile yok, o yüzden kendim yaptım diye söylüyor nişanı kınayı..
Bi yurt dışı turuna yazılın. Bu yaşa gelmiş bunca senedir çalışan bir bayan bunu yapabilir. Peşinize kimseyi takmayın ailenizden tek başınıza gidin, o kadar uzun süreli turlarda insanlar illa birbirleri ile konuşacak bir şeyler buluyor.
Döndüğünüzde bir kursa yazılın; dil olabilir, mesleki bir şey olabilir, fotoğrafçılık, resim..
Bi yurt dışı turuna yazılın. Bu yaşa gelmiş bunca senedir çalışan bir bayan bunu yapabilir. Peşinize kimseyi takmayın ailenizden tek başınıza gidin, o kadar uzun süreli turlarda insanlar illa birbirleri ile konuşacak bir şeyler buluyor.
Döndüğünüzde bir kursa yazılın; dil olabilir, mesleki bir şey olabilir, fotoğrafçılık, resim..
- 26 Temmuz 2015
- 6.661
- 9.347
Barlara bilmemnelere gitmeden de eglenilebilir gayet ben benim gibi olan arkadaslarimla unide Antalya dahil bir çok ile gidip gezmistim ...lisedede şehir dışına cikamasamda baya geziyorduk... Sevdiğiniz hobileri yapın size uygun arkadaş bulun ...aileniz sizi iyi yetiştirmiş bence sorun sizde...para gondermeyebilirdin...arkadas edinebilirdin vede gezebilirdin ailene atma suçu suç tamamen sizin bence ksuura bakmayın benim ailemde kisitladi beni fazlasıyla ama ben istersem önümde kimse duramaz buna rağmen ağır başlı biri oldum arkadaş çevrem harici ..onlara açtım içimi
- 25 Mart 2019
- 271
- 296
Benim yetiştirilme tarzım da bu şekilde. Ben çalışmaya başladıktan sonra dışarıya çıkmaya başladım. Gezilere katıldım. Ailenize gönderdiğiniz miktar çok fazla. Ben de aileme yardım ettim. Eve mobilya vs aldım. Her gittiğimde para bırakırım anneme. Ama sizinki gerçekten abartı olmuş. Çalışan kardeşiniz parasını neden ödüyorsunuz? Kendiniz banka hesabınızda birikim yapın. Biraz daha insanlarla etkileşime geçin
- 7 Ekim 2012
- 77
- 28
Yorum yazan herkese çok teşekkürler ederim.
Kendi kendime kaldığım bir anda hayatımı sorgularken hüzünlenip açtığım bir konuydu.
Benim bu halde olmamın tabi ki tek nedeni ailem değil, üniversite okumama rağmen kabuğumu kırıp kendimi aşamadım. İçe dönüklük benim mizacım... Yalnızlığımı ben yarattım en çok da sanırım..
Sanki konum yanlış anlaşıldı gibi ailem kötü insanlar değiller, evet maddi olarak benden beklentileri var gibi ama annem ve kardeşlerim iyi-kötü zamanlarımda destek oldular bana, haklarını inkar edemem...
Kendimi değiştirmem zorunlu artık, sosyalleşmek adına adımlar atacağım inşallah.
Kendi kendime kaldığım bir anda hayatımı sorgularken hüzünlenip açtığım bir konuydu.
Benim bu halde olmamın tabi ki tek nedeni ailem değil, üniversite okumama rağmen kabuğumu kırıp kendimi aşamadım. İçe dönüklük benim mizacım... Yalnızlığımı ben yarattım en çok da sanırım..
Sanki konum yanlış anlaşıldı gibi ailem kötü insanlar değiller, evet maddi olarak benden beklentileri var gibi ama annem ve kardeşlerim iyi-kötü zamanlarımda destek oldular bana, haklarını inkar edemem...
Kendimi değiştirmem zorunlu artık, sosyalleşmek adına adımlar atacağım inşallah.
Yaşiniz daha genç. Ailenize bu yaşa kadar evlat olarak yapabileceginizin en fazlasini yapmissiniz. Siz olmadan da hayatlarina devam edebilirler. Anladigim kadariyla hem annenizin hem babanizin emeklisi var. Sizden birsey isterlerse kredi cektim dersiniz zaten araba krediniz varmis. O kadar farkli guzel kurslar var ki. Her ay birini belirleyin. Gidin bakin kafaniza uymayandan çıkın. Yavaş yavaş cekingenliginizi atarsiniz. Hayata bir defa geldiniz ve kalan ömrünüzün ilk gunu bugun.
- 29 Ocak 2014
- 1.313
- 1.415
Ay nolur turlarla tatile git illaki birileriyle tanışırsın. Tr için doğadayız ya da haydi kampa yı tavsiye ederim sosyalleşip aktivite yapmak için birebir. Nankörlük yapmışlar resmen kendi kanından insanlar yazıklar olsun . Daha fazla yardım yapmayın da kıymetinizi anlasınlar
Benzer Konular
