Bomboş yaşanmış hayat..

Once hayir demesini ogrenin. Gerisi gelir. Ailecek yemege gidildiginde hesabi baba oder. Siz ailenizin babasi misiniz? Kizinin nisanini baba yapar. Biraz cazgir olmaniz gerekiyor. Babaniz beceriksiz degil. Anneniz de cevval degil. Bulmuslar uslu cocugu al parasini, yonlendir hayatini. Islerine gelmis. Disaridan bir goz ile anlattiklarinizdan bu anlamlar cikiyor. Acimayin kendinize. Saygili olmak kotu etkilemis sizi. Hayatinizi yasatmamislar. Bundan sonra paraniz, zamaniniz,emeginiz sadece sizin istediginiz yere harcansin. Isiniz var ve sagliginiz yerinde. Hayal kurmaya baslayin. Nereye gitsem,ne yapsam diye. Mutlu olun hep.

Bazi yerlerinde sanki kendi hayatımı okuyor gibi hissettim

Çok üzüldüm gerçekten inanın. Artık konuşma zamanınız gelmiş ailenizle. Ben bugüne kadar bunları bunları yaptım diyin ve çalışan kardeşlerinizden biraz destek alın. Yurtdışına hep birlikte gidin. Bu uaşıma kadar hep ben destek verdim diyin. Kimseden korkmayın. Oralı olmuyorlarsa artık b2nim de bir hayatım var diyin ve maddi olarak hiç kimseye destek olmayın.

Bircok cumlenizde ben yazsam noktasina kadar boyle yazardim dedim. Cok benzer durumda oldugumuzu dusundum okudukca.
Maddi anlamda sizin kadar somurulmedim ya da uzerimdeki oku ise gir para kazan baskisini sizin kadar hissetmedim belki ama sonuc ayni yere cikiyor. Kendi hayatini yasayamamak. Bir birey olamamak. Aile disinda bir cevre edinememek...
Ben bunu degismek icin kendi evime cikacagim gunu bekliyorum. Yasadigim ev bile annemin duzeni onun kurallari. Siz ailenizle yasiyorsunuz herhalde? Ayri eve cikmayi dusunmez misiniz?
Yavas yavas kendi hayatinizi yasamak icin kazancinizi kendiniz icin harcamaniz sart.
Bir anda yardimi kesmek olmaz ama parca parca daha da aza indirgeyebilirsiniz. Ne bileyim bu ay mutfak alisverisini faturaları ödeyeceğim deyip kredi kartinizin fazla geldigini söyleyebilirsiniz misal.
Ilk basta evet kotu olursunuz ama nasil almaya alistilarsa kesmenize de alisirlar. Ozellikle sen ne yaptin ki nankorlugu cok yaralayici.
Sosyallesme kismini ise ben de bilmiyorum gercekten. Cunku sosyal ortamlarda ben de tarif ettiginiz gibiyim zor adapte oluyor biz gibi insanlar. Sanirim zorlamak lazim

Cok uzundu yarim yarim okudun yaptilarinizin farkinda oldugunuza gore artik yapmamak icin neyi bekliyorsunuz maddi yardimi kesin hepsinden hicbirinin ihtiyaci yokmus once biraz gezin tozun tatile tek cikin sonrada ev alin

Ailenize yardım etmenizde kötü bir şey yok ki. Onların size öğretdiklerinde de kötü bir şey görmedim. Kim kızına alkol al, sigara iç, sevgili bul der ki. Oğullarına da demezler. Ya kendi karakteriniz ya da kısmetsizlik yüzünden sevdiğiniz adam karşınıza çıkmamış ola bilir. İnşallah istediğiniz gibi birini bulur, istediğiniz gibi gezer eğlenirsiniz bir gün.

Bende sizin gibi büyüdüm tabi su an 25 yaşındayım ve yeni yeni farkediyorum bazi seyleri degistirmem gerektiğini .ama sunu sormak istiyorum neden naptin ki dediklerinde yada anneniz bak nisana hiç borç yapmadım dediğinde neden cevabını vermediniz niye dökülüp savurmadiniz icinizdekileri. Bunu yapmak sizi rahatlatacak emin olun ve açıkça söyliyim bu kadar verici olmaktan vazgeçin içiniz ilk zamanlar sizler ama vazgeçin ve vazgectiginizde herkesin kardeşinde anne babanında gerçek yüzünün ortaya çıkacağını düşünüyorum ben yani bunu onlar kötü olarak demiyorum yanlış anlamayın ama tatiller odenmediginde yada her ay paralar gelmediginde inanin tepkileri değişecek .sizin gönülden yaptığınız şeyler onlara görev gelmiş ama bunlar sizin göreviniz değil unutmayın

Herkese yorumları ve önerileri için teşekkür ederim ama yazarken bazı şeyleri yanlış aktarmışım gibi hissettim yorumları okuyunca..
Annem asla bu kız meslek sahibi olsun da bize baksın gibi bir amaçla okutmadı. Kendi de çalışan bir kadın olduğu için asla bir kadının bir erkeğin eline bakmasını, muhtaç olmasını istemediği için çocuklarının üniversite mezunu ve meslek sahibi insanlar olmasını istemiştir.
Kendine doğru düzgün para harcamayıp eğitimimiz için ciddi paralar harcadı bayağı (dersane, özel ders). Annem her zaman bana sevgisini hissettimiştir, her zaman sen ilk gözağrımsın kıymetlimsin der kardeşlerimin yanında bile. Ama keşke bu kadar baskıcı bir insan olmasaydı hayatın sadece okul ve dersten ibaret olmadığını bilseydi ve keşke sosyal aktivitelere katılabildiğim bir okul hayatı geçirmeme müsaade etseydi.
Ailem bana her ay şu kadar ver demediler ama bir şekilde ben para vermeye başlayınca bu rutine bindi. Ben verince almam kızım sana kalsın paran demediler yani. Ya da yemeğe gittiğimizde abla sen verme bu seferde benden yemekelr diyen bir kardeşim yok maalesef..
Babama söyleyecek birşeyim yok, kendi dünyasında bir adam, yiyip içeyim keyfime bakayım modunda... Biz küçükken de bizimle çok ilgilenmezdi zaten..

Kıymetinizi bilmeyen bir aileniz var ve kendilerine sizi kurban seçmişler acı ve gerçek silkelenin kendinize gelin daha kötü durumda insanlar var çizgi çekin yeni kararlar alın Bi hayatınız var yaşamanız gereken işiniz maddi özgürlüğünüz en güzeli sağlığınız var insan oğlu hatasız olmaz hepsi biozim için düşer kalkarız hatayla öğrenilir hayat geçmişe üzülmek yerine silkelen bende varım de hayata kimsenin doğrusunu yaşama kendi doğruların olsun hayatta ailen kendince seni korumaya çalışmış küçükken aşırıya kaçmış herşeyin aşırısı zarar seni sindirimiş ama kır kabuğunu derneklere üye ol tatile git yemezler kimse seni yemez hiç geç kalmış değilsin gezilere turlara katıl kitap oku insanlar seni takdir etmek zorunda değil önce sen kendini takdir et bir sen daha yok ve bak geri gelmiyor bu hayat öyle bir hayat ki dokuz yaşında annem öldü çocuktum onbir yaşında yatılı okuldayım onsekizinde tıp fakültesinde ondokuzda evlendim eşimin ikinci eşim ilk evliliğinden bir oğlu var ondokuzda üniversite öğrencisi evli üç yaşında bir bebek annesiydim dibinde dibindeydim o yatılı okulda bile Allah'ım sen beni bırakma beni kimsesiz bırakma dedim ve bu hayatta yaşayacağım herşeye inat Varolacağım bana acıyan akrabalara o kadar kızardım ki şimdi üç çocuk annesi dördüncü ye gebe evli mutlu bir Kamuran o annesiz ne olacak şimdi kaldı bu çocuklar diyen insanlar beni nerelere götürdün çok uzun zamandır hatırlamıyorum ama yapabilirsin dokuz yaşında bir kız çocuğu silkelenip kaşlarını çatıp dudaklarını ısırdı düştü kalktı eksiği oldu özendi uzanamadı ama hiç bir zaman vazgeçmedi çocuklarıma ne öğretiyorum biliyormusun bu gün ben yokmuşum gibi hayatta var olacaksınız ütü öğrenin muhtaç olmayın yemek öğrenin aç kalmayın önce insan olun başınızda baki değilim hepsi güçlü çocuklar Allah iyi insanlarla karşılaştırsın hepimizin evladını sizi de ama iş sizde kendinize acımayın acımadan vazgeçin kimseninde acıtmasına müsaade etmeyin kimseye yaranamazsınız aileniz bile bencil davranır ilk başta sıkıntı yaşanır ama kabul edecekler çok uzun oldu ama yazmak içimden geldi bana da iç dökme seansı oldu sevgiyle kal hayata sahip çık

glabellaR .!.:

Herkese yorumları ve önerileri için teşekkür ederim ama yazarken bazı şeyleri yanlış aktarmışım gibi hissettim yorumları okuyunca..
Annem asla bu kız meslek sahibi olsun da bize baksın gibi bir amaçla okutmadı. Kendi de çalışan bir kadın olduğu için asla bir kadının bir erkeğin eline bakmasını, muhtaç olmasını istemediği için çocuklarının üniversite mezunu ve meslek sahibi insanlar olmasını istemiştir.
Kendine doğru düzgün para harcamayıp eğitimimiz için ciddi paralar harcadı bayağı (dersane, özel ders). Annem her zaman bana sevgisini hissettimiştir, her zaman sen ilk gözağrımsın kıymetlimsin der kardeşlerimin yanında bile. Ama keşke bu kadar baskıcı bir insan olmasaydı hayatın sadece okul ve dersten ibaret olmadığını bilseydi ve keşke sosyal aktivitelere katılabildiğim bir okul hayatı geçirmeme müsaade etseydi.
Ailem bana her ay şu kadar ver demediler ama bir şekilde ben para vermeye başlayınca bu rutine bindi. Ben verince almam kızım sana kalsın paran demediler yani. Ya da yemeğe gittiğimizde abla sen verme bu seferde benden yemekelr diyen bir kardeşim yok maalesef..
Babama söyleyecek birşeyim yok, kendi dünyasında bir adam, yiyip içeyim keyfime bakayım modunda... Biz küçükken de bizimle çok ilgilenmezdi zaten..

Genişletmek için tıkla...

Kusura bakma da sen alıştırmışsın buna, almaya alışmışlar. Bir insan sürekli neyi görüyorsa ona alışır.

ailenize artık para vermeyin..
kişisel gelişimim için yatırım yapacağım deyin..
yurtdışına gidin, kendiniz için birikim yapın.

Tatil zamanı plan mi yapıldı hemen beni dahil etmeyin ben tura katıldım diyip kestirin. Ev alın borcum var diye yakının her ay kimse bir şey bekleyemez. Millet sormadan çok borcum var nasıl altından kalkarım diyip yakının.

Geç olsun güç olmasın, bundan sonra ÖNCE BEN dersin artık. Sonra birikim yap, önce biraz kendine harca

glabellaR .!.:

Herkese yorumları ve önerileri için teşekkür ederim ama yazarken bazı şeyleri yanlış aktarmışım gibi hissettim yorumları okuyunca..
Annem asla bu kız meslek sahibi olsun da bize baksın gibi bir amaçla okutmadı. Kendi de çalışan bir kadın olduğu için asla bir kadının bir erkeğin eline bakmasını, muhtaç olmasını istemediği için çocuklarının üniversite mezunu ve meslek sahibi insanlar olmasını istemiştir.
Kendine doğru düzgün para harcamayıp eğitimimiz için ciddi paralar harcadı bayağı (dersane, özel ders). Annem her zaman bana sevgisini hissettimiştir, her zaman sen ilk gözağrımsın kıymetlimsin der kardeşlerimin yanında bile. Ama keşke bu kadar baskıcı bir insan olmasaydı hayatın sadece okul ve dersten ibaret olmadığını bilseydi ve keşke sosyal aktivitelere katılabildiğim bir okul hayatı geçirmeme müsaade etseydi.
Ailem bana her ay şu kadar ver demediler ama bir şekilde ben para vermeye başlayınca bu rutine bindi. Ben verince almam kızım sana kalsın paran demediler yani. Ya da yemeğe gittiğimizde abla sen verme bu seferde benden yemekelr diyen bir kardeşim yok maalesef..
Babama söyleyecek birşeyim yok, kendi dünyasında bir adam, yiyip içeyim keyfime bakayım modunda... Biz küçükken de bizimle çok ilgilenmezdi zaten..

Genişletmek için tıkla...

Aslında asıl problem 36 yaşınıza kadar karşınıza doğru insanın çıkmaması. Evlenip ayrı bir aile kursaydınız bu yardımlar devam etmezdi, evlendi çocuğu var olurdu...Ama bu olmayınca bizden başka kimi var ödesin napacak o kadar parayı, biz de onu vaktiyle okuttuk olmuş durumunuz. Araba taksidini bahane edebilir TOKİ den eve girip borç ödeyebilirsiniz bunlar bahaneniz olur aylık yardımları keser hem de benim de bir evim var deyip mutlu olursunuz. Kırmadan ev alma bahanesi iyi olur, hem de bi ev sahibi olunca kendinizi iyi hissedersiniz....

Yani bazi yonlerimiz benziyor ben de asiri otokontrollu bir sekilde yasadim. Bugunler de tam da sizin dusunduklerinizi dusunuyorum. Hicbir seye izin vermemisim.kendi kendime ket vurmusum. Sonuc hanim hanim yalnizlik. Ayni yastayiz. Bu saatten sonra gecmis olsun diyorum anneme. Yapsaydin etseydin diolar. Keske bir kez olsun kendime izin verip aski sevdayi yasasaymisim sonu kotu bitse bile sevmeyi sevilmeyi yasasaydim. Cok hata etmisim. Sizi o kadar iyi anliyorum ki. Rabbim yolunuza guzel biri cikarsin insallah.

Anne babaya yardım etmeyi bom boş bir hayat yaşamak gibi düşünmeyin. Ne güzel Allah size öyle bir imkan vermiş siz de çok hayırlı bir iş yapmışsınız. Bana, anne babama hastalandikarinda bir bardak su vermek nasip olmadı. Hele ki çok isterdim maddi açıdan onlara destek olmayı.

Sizi kısıtlamaları konusuna gelince çok haklısınız. Anneniz bir anne olarak size; git, gez,dolaş diyebilir veya birikim yapmanız için teşvikte bulunabilirdi. Bu konuda da haklısınız.

Anne babaya yapılan iyilik yardım gibisi yoktur fakat siz bütün aileyi ihya etmişsiniz.Düzenli verdiğiniz parayı kesip ödemelerim var artık gönderemeyeceğim anne baba ihtiyacınız olduğunda söylerseniz elimden geleni yaparım diyin.Bir iyilik süreklilik halini aldığı zaman adı iyilik değil artık görev oluyor ve yapılmadığı zamanda mecbur olduğumuz bir şeyi yapmıyormuşuz gibi muamele görüyoruz.Bu her yerde böyle aksini görmedim.

Yanlış anlama ama damızlık inek gibi sütünden, derinden vs herşiyinden yararlanıyorlar ama ne yaptın ki diyorlar. Bu insanı tüketir.

Önce para vermeyi bırak. Acilen arabanın borcunu bitir. Ve sonra kendini borca sokarak bir ev al. Al ki paranın bağlı olduğunu anlasınlar. Ayrıca kardeşlerini de sen geçindirmek zorunda değilsin.

Pasifliği bırak bir kenara. Dik dur. Kendini savun. Savun ki bi 30 yılın daha böyle geçmesin. Hayatını ele al. Başkalarının senin için biçtiği rolü oynamaya devam etme. Bu senin elinde. Artık hayır demeyi öğren.

bende 30 yaşında uyandım
birkaç aydır eve para yollamıyorum
ilk 2 ay ya yetemezsem onlardan istemek zorunda kalırsam diye korkuyordum şuan 4.aydayım çok şükür
birikim yapmaya başladım
ve herşeyimi almaya başladım
Allah ıma şükür

glabellaR .!.:

Herkese yorumları ve önerileri için teşekkür ederim ama yazarken bazı şeyleri yanlış aktarmışım gibi hissettim yorumları okuyunca..
Annem asla bu kız meslek sahibi olsun da bize baksın gibi bir amaçla okutmadı. Kendi de çalışan bir kadın olduğu için asla bir kadının bir erkeğin eline bakmasını, muhtaç olmasını istemediği için çocuklarının üniversite mezunu ve meslek sahibi insanlar olmasını istemiştir.
Kendine doğru düzgün para harcamayıp eğitimimiz için ciddi paralar harcadı bayağı (dersane, özel ders). Annem her zaman bana sevgisini hissettimiştir, her zaman sen ilk gözağrımsın kıymetlimsin der kardeşlerimin yanında bile. Ama keşke bu kadar baskıcı bir insan olmasaydı hayatın sadece okul ve dersten ibaret olmadığını bilseydi ve keşke sosyal aktivitelere katılabildiğim bir okul hayatı geçirmeme müsaade etseydi.
Ailem bana her ay şu kadar ver demediler ama bir şekilde ben para vermeye başlayınca bu rutine bindi. Ben verince almam kızım sana kalsın paran demediler yani. Ya da yemeğe gittiğimizde abla sen verme bu seferde benden yemekelr diyen bir kardeşim yok maalesef..
Babama söyleyecek birşeyim yok, kendi dünyasında bir adam, yiyip içeyim keyfime bakayım modunda... Biz küçükken de bizimle çok ilgilenmezdi zaten..

Genişletmek için tıkla...

Anneniz sizi elbet seviyor ama diğer kardeşlerinizi emin olun daha çok seviyor yoksa o hep birlikte gidilen yemekler tatillerde hep ablanız ödüyor şimdi de siz ödeyin diyebilir her ailede bir kurban vardır bizim ailede bendim anneme hala kırgınlığım geçmedi mesela ama bıçak kemiğe dayanınca açtım ağzımı yumdum gözümü birde üstüne ben suçlu oldum yapmasaydın etmeseydin şimdi yaptıklarının ne kıymeti kaldılar neler neler hiç umrumda olmadı vicdanıma oynayıp beni eski halime dönerim sandılar valla harcıyorum kendime alıyorum geziyorum 2 kardeşim daha var ikiside gayet iyi maaş alıyorlar kim bakarsa baksın eve yeterince baktım ben beni annem arayıp faturaları öde dediğinde ödemiyorum diyip kapatıyorum teli isyanım ona değil 2 uyanık geçinen kardeşime elbet o benim annem bakarım ama benim yapmadıklarımı görüp 2 çocuğunu koruması da onun günahı malesef her ailede var bu olay benim en son cinnet geçirmemden dolayı korkuorlar zaten benden :) iyi oldu valla