• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Bittiğini Kabul Etmek Gerekiyor..

Sevgiliyken de böyle miydi bu adam ? Yani dışarıyı sevmez aktivite yapmaz mıydı ? Bilmiyorum sizinki sadece ev arkadaşlığı çift terapisti falan deneyebilirsiniz
Hayır böyle değildi hayattan keyif alan biri olduğunu düşündün hep evlenmeden önce. Eğlenebiliyrduk yani.
 
Su forumda bazi arkadaslar herkesin yorumu ile ilgilenir ve birilerini hizaya sokmayi kendine amac edinir.

Oysa genel olarak konu sahiplerinin yaptigi bir hata var ki konuyu oldugundan cok farkli anlatip, kendini ya da esini farkli gostermeye calismak gibi. Boyle olunca alinmak istenen fikirler dogru olmaz ve kimseye bir faydasi olmaz. Burasi anonim bir forum ve kimse kimseyi tanimiyor bu kadar cekinerek konu acmayin derim.

Eski konulariniza bakmasam yukaridaki yazdiklarimi hic yazmazdim ve cok farkli bir yorum yapardim. Simdi muhtemelen biri cikip eski konulari neden karistiriyorsunuz diye cemkirecek.

Bu konuda anlattiklariniz sizin sorununuzu cozmez ama boyle istiyorsaniz yapacak bir sey yok.
 
Bu kaybolma meselesini o teklif etti biliyor musunuz? Telefonla kesinlikle iletişim halinde olmayalım dedi. Mesaj bile atılmayacakmış.
Kesinlikle çok önemli bu durum.Sosyal medya hesaplarinda bile en ufak hareketimi göremezdi benim mesela?
Duygusal olarak düsünüp yıpratmayin kendinizi.Biz kadınların yasanmıslıklarımız, bunca senemiz diyerekten gecmisi düsünürken bazı dönüsümleri gördügümüzde canı yanıyor.O zamanları gülümseyerek anımsamayı bilip bu zaman icin en dogru karari güncel duruma göre vermek enn güzeli.
 
benneyanginlargordum benneyanginlargordum olsa kesin ilk sayfaya koca harflerle boşan yazardı 🤭

Net boşan diyemem ama kendinizide mutsuz bir hayata hapsetmenizi istemem. Hayata bir daha gelmeyeceğiz ve ortalama ömrümüz belli 🤷‍♀️
Kendinize yeni bir hayat kurarsanız mutlu olur musunuz önce onunla başlayın sonrası çorap söküğü gibi gelir zaten👍
 
Yaşadıklarımı ve duygularımı size geçirmek cümlelerle ne kadar olur bilmiyorum ama aranızdan beni anlayanlar çıkacaktır eminim. Haftasonu eşimle ikimiz de evdeydik. Ve ben şunu fark ettim. Telefon konuşmaları dışında (annem,ablam vs) kurduğum cümle sayısı en fazla beş sanırım. 'Yemek hazır','Kahve içer misin' gibi benim kurduğum cümleler ve 'Dışarı çıkıyorum bi şey lazım mı?' 'Işığı kapat' gibi eşimin tarafından zaruriyetle edilen birkaç kelime.

Peki neden böyle oldu? Onunla tanıştığım zaman (7 sene evvel) telefon kulağımıza yapışık yaşadık evlenene kadar. Konuşacak çok fazla şeyimiz vardı. Bana göre de evliliğin olmazsa olmazı ' arkadaş olabilmek'ti. Şimdi birbirimizin varlığından rahatsız oluyoruz sanki. Asla aynı odalarda oturmuyoruz. Sadece yemek yerken aynı odanın havasını soluyoruz. Cinsellik deseniz o çok nadir ve bir görev gibi. Sanki ikimiz de işe gelmişiz de sevişiyoruz herkesin önünde gibi, öyle bir saçmalık. Onun dışında dokunma, öpme, sarılma gibi eylemleri yitireli çok oldu.

Çocuğumuz yok ve 'çocuklar için evlilik devam etmeli' gibi bir durumumuz da yok. Hala neden evliyiz onu da bilmiyorum. Geçen gün 'bu evlilik seni mutlu ediyor mu' diye sordum. 'Bi süre ayrı yaşayalım, ölçüp tartalım, birbirimizi özlersek yine devam ederiz' dedi. Gerçekten ayrı yaşayıp bi süre sonra eşini özleyen ve evliliğine devam eden oldu mu?

Eşim bana zaman ayıran biri değil. Çok fazla şey beklediğimi düşünmeyin. Mesela 7 yıldır hiç tatile gitmedik, sinemaya 2 kez gittik (benim zorumla), dışarıda bi şeyler içelim yahut gezelim demez hiç. Diyeceksiniz ki sen teklif et. O kadar çok ettim ki.. Sonu hep tartışmaya vardı. İstanbul gibi bir yerde, İstanbul'un bir sürü yerini merak etmeme rağmen (İstanbul'a geldim evlenince) beni çıkardığı maksimum yer en yakın avm. Onda da atlı koşturur gibi ' hadi ayaklarım ağrıdı' der durur.

İnanın bana ben ekstra şeyler istemiyorum. Kendim de çalışıyorum kamu görevlisiyim ve zaten çok fazla gezecek, dışarıya çıkacak zamanım yok. Yine de orta yolu bulamıyorum. Ayrılsak üzülürüm evet ama bu durum daha üzücü değil mi? Kendime saygım kalmadı. İki kelime etmek için, birkaç insanın yüzünü görmek için işe gitmem gerekiyor çünkü bir tek orada benimle konuşan insanlar var.

Yazarken saçmalamış olabilirim ama size bunları büyük bir duygu karmaşasıyla yazıyorum. Sizce de gitmek en hayırlısı gibi görünmüyor mu?
Tanışma döneminde konuşacak çok şeyinizin olması normal,çünkü birbirinizi tanımıyorsunuz fakat evlendikten bir süre sonra anlatacak birşey kalmıyor,tükeniyor yani.Eşinizin arkadaşlarıyla muhabbeti nasıl?Yada evinize ortak tanıdık,eş,dost gelmiyor mu?Onlarla iletişimi nasıl?
 
Adamın duruma bulduğu çözüm mantıklı gibi. Ama ben sanmıyorum olumlu şekilde beyefendinin geri döneceğini.
Bir çift terapisi almayı denediniz mi?
Razı gelecekse bir de çift terapisi almayı deneyebilirsiniz. Yoksa maalesef ki yollarınızı ayırmak en doğrusu olur. Bekar hayatından hallice yaşıyormuşsunuz zaten. Umarım bir şekilde düzeltebilirsinz.
 
  • Beğen
Reactions: Cac
benneyanginlargordum benneyanginlargordum olsa kesin ilk sayfaya koca harflerle boşan yazardı 🤭

Net boşan diyemem ama kendinizide mutsuz bir hayata hapsetmenizi istemem. Hayata bir daha gelmeyeceğiz ve ortalama ömrümüz belli 🤷‍♀️
Kendinize yeni bir hayat kurarsanız mutlu olur musunuz önce onunla başlayın sonrası çorap söküğü gibi gelir zaten👍
benneyanginlargordum benneyanginlargordum nerde şuan 1 seneyi geçmiş girmiyor mu artık 😳
 
son durum nedir . ben sizizn yerinizde olsam kendime yeni çevre ortam yapardım . akşam gezmeleri arkadaşllerla planlar. yavaş yavaş uzaklaşırdım hem . olmuyorsa bırakırdım .
 
Yaşadıklarımı ve duygularımı size geçirmek cümlelerle ne kadar olur bilmiyorum ama aranızdan beni anlayanlar çıkacaktır eminim. Haftasonu eşimle ikimiz de evdeydik. Ve ben şunu fark ettim. Telefon konuşmaları dışında (annem,ablam vs) kurduğum cümle sayısı en fazla beş sanırım. 'Yemek hazır','Kahve içer misin' gibi benim kurduğum cümleler ve 'Dışarı çıkıyorum bi şey lazım mı?' 'Işığı kapat' gibi eşimin tarafından zaruriyetle edilen birkaç kelime.

Peki neden böyle oldu? Onunla tanıştığım zaman (7 sene evvel) telefon kulağımıza yapışık yaşadık evlenene kadar. Konuşacak çok fazla şeyimiz vardı. Bana göre de evliliğin olmazsa olmazı ' arkadaş olabilmek'ti. Şimdi birbirimizin varlığından rahatsız oluyoruz sanki. Asla aynı odalarda oturmuyoruz. Sadece yemek yerken aynı odanın havasını soluyoruz. Cinsellik deseniz o çok nadir ve bir görev gibi. Sanki ikimiz de işe gelmişiz de sevişiyoruz herkesin önünde gibi, öyle bir saçmalık. Onun dışında dokunma, öpme, sarılma gibi eylemleri yitireli çok oldu.

Çocuğumuz yok ve 'çocuklar için evlilik devam etmeli' gibi bir durumumuz da yok. Hala neden evliyiz onu da bilmiyorum. Geçen gün 'bu evlilik seni mutlu ediyor mu' diye sordum. 'Bi süre ayrı yaşayalım, ölçüp tartalım, birbirimizi özlersek yine devam ederiz' dedi. Gerçekten ayrı yaşayıp bi süre sonra eşini özleyen ve evliliğine devam eden oldu mu?

Eşim bana zaman ayıran biri değil. Çok fazla şey beklediğimi düşünmeyin. Mesela 7 yıldır hiç tatile gitmedik, sinemaya 2 kez gittik (benim zorumla), dışarıda bi şeyler içelim yahut gezelim demez hiç. Diyeceksiniz ki sen teklif et. O kadar çok ettim ki.. Sonu hep tartışmaya vardı. İstanbul gibi bir yerde, İstanbul'un bir sürü yerini merak etmeme rağmen (İstanbul'a geldim evlenince) beni çıkardığı maksimum yer en yakın avm. Onda da atlı koşturur gibi ' hadi ayaklarım ağrıdı' der durur.

İnanın bana ben ekstra şeyler istemiyorum. Kendim de çalışıyorum kamu görevlisiyim ve zaten çok fazla gezecek, dışarıya çıkacak zamanım yok. Yine de orta yolu bulamıyorum. Ayrılsak üzülürüm evet ama bu durum daha üzücü değil mi? Kendime saygım kalmadı. İki kelime etmek için, birkaç insanın yüzünü görmek için işe gitmem gerekiyor çünkü bir tek orada benimle konuşan insanlar var.

Yazarken saçmalamış olabilirim ama size bunları büyük bir duygu karmaşasıyla yazıyorum. Sizce de gitmek en hayırlısı gibi görünmüyor mu?
Evlenmeden önce ne kadar süre sevgili oldunuz telefon kulağımıza yapışıktı demişsiniz o zamanlarda gezdirmez ilgilenmez miydi nasıl bu hale gelindi
 
Her erkekte olduğu gibi kaybedince kıymetinizi anlayacak..
 
İstanbul'a gelmişsin merak ettiğin bir sürü yer var ve sen eşinin keyfini bekliyorsun.
Valla hayretler içinde okuyorum bazı konuları.
Kamu görevlisi işi gücü olan kadın sanki köyden gelmiş dışarı tek başına çıkmıyor.
Bu kadar eşe bagımlı yaşamak sıkar .
Biraz kendi hayatınız olsun.
Ben olsam ben şuraya gidiyorum hafta sonu gelmek istersej bana katılabilirsin derdim canı isterse.
Böyle sürekli birşeyler bekleyip tek başına hiçbir şey yapamayacak bir kadın da her erkegı sıkar canım kusura bakma
 
Back