Biter mi? Gidilir mi?

Böyle bir tanıdığım var boşaniyorlardı adam vazgecti kadin sevdiğinden zaten kabul etti simdi gene ayrıldı kadından daha boşanmadilar ama sonları belli oda özgür olmak istiyor ikide bir sıkıldım yapamıyorum diyip duruyor ayrılın eninde sonunda bırakıp gidecektir
 
Bende sizin gibiydim, akışına bırakamazdım, hırslanır üstüne üstüne giderdim, illa ki o an çözmek için elimden geleni yapardım. Ama öyle olmamak lazım işte.. Her zaman anında müdahale, anında kontrol altına almak iyi olmuyormuş.
Olay ayrılık noktasına gelmiş maalesef, akışına bırakmayı öğrenmeniz lazım.
Çünkü şuan alacağınız her karar sağlıksız olur. Biraz akışına bırakıp sessiz kalıp, gözlemleseniz daha iyi olur. Kontrolünüzden çıksın herşey. Bakın bakalım neler olacak neler oluyor.. Belki de bu doğruyu görmeniz için iyi bir fırsat olacak size ve sonucu güzel olacak.
Ne kadar beklenir ki?
Neyi beklediğimi bile bilmiyorum?
Ya pişman olursam neden kendime bu gurursuzluğu yaşattım diye kendimi daha çok hırpalarsam?
Ben tahammül edip hadi neyse devam edelim diyeceği tarzda bir ilişki yaşamak istemiyorum sonrasında mesela
Bana peşin hükümlü olduğumu söylüyor
Ama siz ben de yaşadım dediğiniz için bi durup düşünüyorum
Eşinizin davranışlarına bakılırsa o çoktan karar vermiş, hayatındaki ufak tefek pürüzleri halledince sizi bir anda yapayalnız bırakacak gibi.
Hayatında pürüz yok ki
Tek pürüz benim ama bende razıyım zaten
Tmm dese tamamım
Bende diyorum herşey hazır ayrılmamız için bu kadar ısrar etme sağlıklı bir karar olmaz şu anda vereceğimiz karar diyor hala

Hepsi geçecek hiç korkmayın. Dediğiniz gibi güçlüsünüz ama hazırlıksız yakalandınız. Aslında bi resti çekseniz eşiniz görecek anyayı konyayı
Bir kaç haftaya eğitimim var söylemedim ona evi terk etmiş gibi yapmayı düşündüm aslında ama ne gerek var dedim sonra
 
Merhaba herkese
İçim o kadar kırık dökük ki nasıl nereden başlasam bilmiyorum bile
Eşim çocukluk arkadaşım evlenmeden önce de 7 sene sevgiliydik
Evlendik 6 senedir beraberiz
Yani neredeyse birlikte büyüdük denebilir
Sevgiliyken her şey o kadar güzeldi ki tartıştığımız olmazdı neredeyse
Nişanlandık ve büyü bozuldu
7 yıl boyunca nasıl tanımamışım dediğim bir çok şeye tanıklık ettim
Evlendik ilk günden tartışmaya başladık
Eşim çok dar bakışlı kendi çizgilerinin dışına çıkan şeylere tahammül edemeyen bir adam oldu hep
Mesela aynı şehirde yaşamayan amcası ziyaret için memlekete gelince ve gidince mutlaka ziyarete gitmemiz gerekiyordu
Bir tartışma yaşadığımız zaman geçen seferde böyle demiştin zaten diyip durdu asla silmedi geçmişi hep gündemde tuttu çözsek bile
İlk yıllar kabus gibiydi benim için sonra iş nedeniyle başka şehire taşındık sorunlar devam etti ama soruna sebep olacak ihtimaller azaldığı için tartışmalar azaldı.
Bi yerden sonra sorunlarımızı artık uzlaşarak çözelim diye karara vardık ikimizin de gönlü olacağı çözümler üretmeye başladık ve her şey düzeldi
Bu süre içinde memlekete tayin olma imkanı çıktı kolay elde edilecek bir şans değildi ve orada yaşadığımız tüm huzursuzluklar tekrar yaşanacak diye ben gitmek istemediğimi illa gitmek istiyorsa bensiz gitmesi gerekeceğini söyledim çünkü gidince yaşayacağımız sonun bu olacağı belliydi.Çünkü her ne kadar bazı şeyler düzelse de memlekete ziyarete gidince alevlenen mevzular oluyordu.

Öncesinde de yani memleketteysen ben çok çocuk istedim ama o hep kaçtı hatta cinsel anlamda da geri durdu sebep olarak da hep geçmişte yaşadığımız tartışmalardan içinden atamadığından bahsetti durdu bana ne kadar saçma gelse de sabrettim

Neyse her şey yoluna girmeye başlayınca çocuk meselesine de sıcak bakmaya başladı kısa süre sonra da sürpriz bir şekilde hamileliğimi öğrendim fakat düşük oldu uzun sürmedi sevincimiz.

Hayat devam ediyor diyip önümüze baktık tüp bebek deneriz dedik,ilişkimizde güzel devam ediyordu ikimiz de çaba gösteriyorduk.

Ben normalde katlanamam dediğim şeylere onun çabasını da gördükçe katlandım hatta zevk almaya başladım çünkü biz oluyorduk bu çabalar sayesinde.
Emeklerimizin işe yaradığını görmek mutlu ediyordu
Sonra yakın zamanda ailesiyle vakit geçirdik tatilde ardından bi süre de kardeşiyle vakit geçirdi ben yokken
Bayramda tekrar bir araya gelince gelen kişi eşim değil gibiydi bambaşkaydı
Bana yaklaşmıyor benden uzak duruyor
Kabusum geri dönmüş gibiydi yaşadığım şeye bir anlam veremiyordum
Yavaş yavaş konuşmaya başladık ve bana dini inancını artık kaybetmeye başladığını söyledi
Hatta tüm hayatını temelden sorgulamaya başladığını evliliğinin de bunun içinde olduğunu anlattı
Son yıllarda gösterdiği çabadan yorulduğunu artık çaba gösteremeyeceğini söyledi

Brlki toparlar diye bekliyorum ama herşey aynı
Aynı evdeyken bile uzak soğuk
Sanki eşim ölmüş gibi hissediyorum bu kadar mutluyken ne oldu diyorum
Çabalamak zorlamış onu olmadığı biri gibi hissediyormuş

öyle çaresizim ki
Hem kırgınım hem yanında olmalıyım
Hem gitmeliyim hem kalmalıyım
Çıldırmak üzereyim kaybettiğim mutluluğuma mı yanayım kendi psikolojimi mi toparlayım bilemiyorum
Dini inancı olan bir insanım ve bana artık başına buyruk yaşamak istediğini söylüyor
Kardeşiyle yaşadığı bekar bir hafta ve dönünce tüp bebek başlama niyetimiz tetiklemiş anlaşılan
Ama tekrar değişmeyeceğini herşeyi açık halde düşünmeye başladığını dönüşeceği yeni kişinin beni üzevileceğini söylüyor
Bu hal sanki yeterince hırpalamıyor gibi
Tamam ayıralım evleri diyorum kabul etmiyor
Seviyorum ama onca seneyi bir çırpıda atamam diyor
Kendi haline bırakayım diyorum içime sığmıyor düşündüklerim
Çaresiz durumdayım
Bildiğin manüpüle adamı .Boşanın .Gercekten .Çünkü bu ılıskı sızı yorar
 
Siz şu an evlilik dediğiniz suyun içinde çırpınan bir balıksınız. Sağlıklı karar verebilmeniz için o sudan çıkıp kıyıda uzaktan izlemeniz lazım.

Eşinizin davranışlarına bakılırsa o çoktan karar vermiş, hayatındaki ufak tefek pürüzleri halledince sizi bir anda yapayalnız bırakacak gibi.

Valla bana yaşamak istediklerini ateizm kisvesi altında yaşamaya çalışıyor gibi geldi bunca yılda bir şey ogrendiysem tekrar söylüyorum hayatını yaşamak istiyor sana da ya beni rahat bırak yaşayayım ya da bosanalim diyor.Konusarak anlaşamazsin insanlar konuşarak anlaşır asla sana asil niyetini söylemeyecek
Ben razıyım zaten
Ben kalmak istemesiyle savaşıyorum
Kalınca kabul etmeyeceğim şeyler olacağını biliyor
Yol açık gitsin zaten
Lütfen eşinizi evden uzaklaştırın ki gözünüzün içine baka baka evdeki hayata paralel bir hayat yaşayamasın. Bu şekilde daha çabuk toparlanırsınız.
Evden uzaklaşmıyor yanlış karar almak istemiyormuş
Böyle bir tanıdığım var boşaniyorlardı adam vazgecti kadin sevdiğinden zaten kabul etti simdi gene ayrıldı kadından daha boşanmadilar ama sonları belli oda özgür olmak istiyor ikide bir sıkıldım yapamıyorum diyip duruyor ayrılın eninde sonunda bırakıp gidecektir
Belki de neden daha önce yapmadık diyeceğim
2021 bu sene bir çok açıdan silkeledi beni
Tabi yolun bir suçu yok da insan sebep arıyor umutsuzca
 
Sizi üzmek istemem ama önünde sonunda evliliğiniz bitecek, bu çok belli. Eşiniz net olarak kararını vermiş, sorumluluktan sıyrılmış, yeni bir hayat kurmak için sizin evinizi ve hayatınızı bekleme salonu olarak kullanıyor.
Uzun yıllardır birlikteymişsiniz, maymun gözünü açmış (!) olabilir. Burada binlerce, yüzbinlerce “ telefonu hep ortada, Eve erken gelir, bir yere gitmez” argümanlarıyla savunulan eşlerin ne haltlar karıştırdığına birlikte şahit olduk. Ama kabullenmek zor İşte.

Eşiniz muhtemelen yeni bir hayatın kıyısında. Terazinin diğer kefesindeki durumlar tam olarak netleşmedi. Dimyat’a pirince giderken eldeki bulgurdan olmak var, ağırdan almak temkinli davranmak lazım. Durum netleşirse o kapıların nasıl çarpıldığını, restlerin nasıl çekildiğini, ölseniz nasıl umursanmadığınızı görürsünüz (inş hiç olmaz böyle bir olay)

Eşi bu tür depresyonlara (!) giren kadınlara sevgiyle, samimiyetle sarılıp aslında bunun bir depresyon olmadığını söylemek isterdim. Durumun kendileriyle hiç ilgisi olmadığını, boşa çırpınmaması gerektiğini söylerdim.

İnş yakın bir zamanda durumunuz düzelir de ferahlarsınız.
Ah ne güzel ifade etmissiniz
 
Bildiğin manüpüle adamı .Boşanın .Gercekten .Çünkü bu ılıskı sızı yorar
Senelerce yormuştu zaten bir de böyle deneyelim dediğimiz yöntem işe yarayınca çok mutluydum
Tepetaklak olmamın sebebi bu
Demek ki aslında olabiliyormuş dediğim düzenin elimden alınması beni sinirlendiren
Beyfendi verdi istemedi geri aldı
Öyle sinirleniyorum ki
Başka yolu yok
 
Bende aynı cümleleri kuruyorum demek ki ben kendimi kandırmışım diyorum
Hayır bende mutluydum ama önceki yollarda yaşanan şeyleri içimden atamıyorum olmuyor diyor ısrarla
Kararı birlikte almak istiyorum ben zaten ayrılma talebimi ısrarla yineledim ama kabul etmiyor acele etmeyelim belki geçer bu halim diyor
Sanki o zaman ben eski ben olacakmışım gibi
Peki diyelim ki düzeldiniz Hersey iyi gidiyor yine bir gun cikip ayni seyleri soylemceginin garNtidi var mi?hoop başa mi döneceksiniz inananın kanser olmus evliliginiz kesin kurtulun.daha cok gencsiniz.hayat bir gun oda bugun birdaha dunyaya gelmeyeceksiniz.büyümemiş bir erkek çocuğu eşiniz.degmez bu çabanıza
 
Peki diyelim ki düzeldiniz Hersey iyi gidiyor yine bir gun cikip ayni seyleri soylemceginin garNtidi var mi?hoop başa mi döneceksiniz inananın kanser olmus evliliginiz kesin kurtulun.daha cok gencsiniz.hayat bir gun oda bugun birdaha dunyaya gelmeyeceksiniz.büyümemiş bir erkek çocuğu eşiniz.degmez bu çabanıza
O kadar çok şey sordum ki
Bende aynı bu şekilde dedim tamam hadi devam ettik bi şekilde bunun 10 sene sonra olmayacağının garantisi yok diyorum evet haklısın yok diyor
Ben neden durayım diyorum sana olan sevgim hırpalandı çocuğum yok senin elinde çabalamayacağın boş bir sevgi masalı varken ben neden durayım?
Haklısın diyor e hadi aksiyon alalım madem topla bavulunu git olmuyor böyle mantıklı depil diyorum
Hemen atamıyorum 13 seneyi birden diyor
Eee sen atamıyorsun diye ben bu çileyi neden çekiyorum
En sonunda valizi ben toplayıp kapının önüne bırakıp kapıyı açmayacağım ama rezillik çıkarır diye de korkuyorum
 
Buna benzer bir konu vardı burda gecmis yıllarda üyeyi hatırlayamadım, adam böyle ben sıkıldım sen çok hanımefendisin, cinsel anlamda daha aktif olmanı istiyorum v.s ikiz cocuklari vardi .
Sonuc boşanma.Kadin 2.evliligini yapti mutluyum diyordu ,es te yanılmıyorsam işle ilgili bi ton sorun yaşamıştı, konunuz onu hatırlattı.
Hakkınızda hayırlısı olsun gençsiniz, cocuk yok ,sevilmeyi değer görmeyi anne olmayı hakediyorsunuz .
Madem öyle ben bu saatten sonra sana güvenemem anne olmak ,önüme bakmak istiyorum uzatmayalım deyin bakalim ne yapacak .O gitmiyorsa siz gidin ,belki de çok daha mutlu günler sizi bekliyor bu kapı kapanacak daha güzeli açılacak.
Güç kuvvet diliyorum .
 
Buna benzer bir konu vardı burda gecmis yıllarda üyeyi hatırlayamadım, adam böyle ben sıkıldım sen çok hanımefendisin, cinsel anlamda daha aktif olmanı istiyorum v.s ikiz cocuklari vardi .
Sonuc boşanma.Kadin 2.evliligini yapti mutluyum diyordu ,es te yanılmıyorsam işle ilgili bi ton sorun yaşamıştı, konunuz onu hatırlattı.
Hakkınızda hayırlısı olsun gençsiniz, cocuk yok ,sevilmeyi değer görmeyi anne olmayı hakediyorsunuz .
Madem öyle ben bu saatten sonra sana güvenemem anne olmak ,önüme bakmak istiyorum uzatmayalım deyin bakalim ne yapacak .O gitmiyorsa siz gidin ,belki de çok daha mutlu günler sizi bekliyor bu kapı kapanacak daha güzeli açılacak.
Güç kuvvet diliyorum .
Söyledim zaten
Şu an sağlıklı düşünemiyorum alacağımız karar sağlıklı olmaz diyor
Bunca şeyden sonra ben dünden razıymışım gibi
İnşallah hayırlı güzel kapılar açılır
 
Bir tartışma yaşadığımız zaman geçen seferde böyle demiştin zaten diyip durdu asla silmedi geçmişi hep gündemde tuttu çözsek bile
Siz sürekli alttan alan, sorunları çözen taraf, eşiniz ise sürekli sorun çıkaran ve nazlanan tarafmış.
Öncesinde de yani memleketteysen ben çok çocuk istedim ama o hep kaçtı hatta cinsel anlamda da geri durdu sebep olarak da hep geçmişte yaşadığımız tartışmalardan içinden atamadığından bahsetti durdu bana ne kadar saçma gelse de sabrettim
Genelde çocuk konusunda son söz kadınındır çünkü bebeği 9 ay karnında taşıyıp sıkıntı çekecek olan kadındır. Ama paşamız bu konuda bile size söz hakkı tanımamış. Ne zaman canı isterse o zaman size annelik izni çıkarmış. Bu bencilliğin nirvanası olmalı. Siz nasıl kabullendiniz bunu?
Neyse her şey yoluna girmeye başlayınca çocuk meselesine de sıcak bakmaya başladı kısa süre sonra da sürpriz bir şekilde hamileliğimi öğrendim fakat düşük oldu uzun sürmedi sevincimiz.
Paşam lütfetti, yaşın da gidiyor, anne ol hadi bari der gibi tavırlar. Anneniz çok haklı. Siz bir çocuğu koca yapıp büyütmeye çalışmışsınız.
Ben normalde katlanamam dediğim şeylere onun çabasını da gördükçe katlandım hatta zevk almaya başladım çünkü biz oluyorduk bu çabalar sayesinde.
Emeklerimizin işe yaradığını görmek mutlu ediyordu
Tamam her evlilik karşılıklı çabalarla yürür de tamamı çaba değildir. Bir düzen olur ve o akışta ilerler. Kocanız bu akışı bozan kişi olmuş, düzeltmek yine size düşmüş. Siz onun annesi değilsiniz ki.

Sonra yakın zamanda ailesiyle vakit geçirdik tatilde ardından bi süre de kardeşiyle vakit geçirdi ben yokken
Bayramda tekrar bir araya gelince gelen kişi eşim değil gibiydi bambaşkaydı
Bir insan kardeşiyle başbaşa vakit geçirdi diye 180 derece değişmez. Zaten içinde vardı, bu fırsatı kullanmak istemiş.

Hatta tüm hayatını temelden sorgulamaya başladığını evliliğinin de bunun içinde olduğunu anlattı
Son yıllarda gösterdiği çabadan yorulduğunu artık çaba gösteremeyeceğini söyledi
Sürekli sorun çıkaran biriyken ne için çabalamış tam olarak? Anne olup olmamanız, mutlu olup olmamanız hep onun ağzından çıkan sözlere bağlıyken nerede çabalamış eşiniz?
Eşiniz zaten bekarlıkla evlilik arasında gidip geliyordu, sadece siz görmek istemediniz muhtemelen.
Ama tekrar değişmeyeceğini herşeyi açık halde düşünmeye başladığını dönüşeceği yeni kişinin beni üzevileceğini söylüyor
Bu cümleleri ve rutin hayatına devam etmesi zaten karar verdiğini gösteriyor.
Tamam ayıralım evleri diyorum kabul etmiyor
Seviyorum ama onca seneyi bir çırpıda atamam diyor
Evet çünkü ailesine, çevresine ne diyecek? Boşanmak istedim boşandım, bekarlığı özledim boşandım, canım istemedi ayrıldım. Muhtemelen en uygun senaryoyu bulmaya çalışıyor ayrılık için.

Gitmiyorsa eşyalarını doldurun bir valize, yallah deyin.
 
Siz sürekli alttan alan, sorunları çözen taraf, eşiniz ise sürekli sorun çıkaran ve nazlanan tarafmış.

Genelde çocuk konusunda son söz kadınındır çünkü bebeği 9 ay karnında taşıyıp sıkıntı çekecek olan kadındır. Ama paşamız bu konuda bile size söz hakkı tanımamış. Ne zaman canı isterse o zaman size annelik izni çıkarmış. Bu bencilliğin nirvanası olmalı. Siz nasıl kabullendiniz bunu?

Paşam lütfetti, yaşın da gidiyor, anne ol hadi bari der gibi tavırlar. Anneniz çok haklı. Siz bir çocuğu koca yapıp büyütmeye çalışmışsınız.

Tamam her evlilik karşılıklı çabalarla yürür de tamamı çaba değildir. Bir düzen olur ve o akışta ilerler. Kocanız bu akışı bozan kişi olmuş, düzeltmek yine size düşmüş. Siz onun annesi değilsiniz ki.


Bir insan kardeşiyle başbaşa vakit geçirdi diye 180 derece değişmez. Zaten içinde vardı, bu fırsatı kullanmak istemiş.


Sürekli sorun çıkaran biriyken ne için çabalamış tam olarak? Anne olup olmamanız, mutlu olup olmamanız hep onun ağzından çıkan sözlere bağlıyken nerede çabalamış eşiniz?
Eşiniz zaten bekarlıkla evlilik arasında gidip geliyordu, sadece siz görmek istemediniz muhtemelen.

Bu cümleleri ve rutin hayatına devam etmesi zaten karar verdiğini gösteriyor.

Evet çünkü ailesine, çevresine ne diyecek? Boşanmak istedim boşandım, bekarlığı özledim boşandım, canım istemedi ayrıldım. Muhtemelen en uygun senaryoyu bulmaya çalışıyor ayrılık için.

Gitmiyorsa eşyalarını doldurun bir valize, yallah deyin.
Hepsi yazdıklarınızın hepsi o kadar o kadar doğru ki
Adım adım yazdıklarınız hepsi tek bir noktası dahi o kadar doğru ki
Severek evlendik ama ben hep çözüm çözüm çözüm dedim durdum
Bir tartışmamız yine ciddi boyuta ulaştığında babasıyla konuşmuştuk bana kuzum yüzde 80 sen haklısın demişti
Annesi bile kuzum sen elini sallasan ellisi dedi
Ama oturup çocuklarıyla konuşmadılar
Çocuk istememe sebebini anlayışla karşıladım çünkü sıkıntılarımız vardı ve hep keşke boşansalar dediği bir ailede büyümüş
Çocukluk travmalarını çocuğuna yansıtmak istememesi doğru ama o zaman öyle güzel manipüle etmiş ki neden sen doğru şekilde büyütmek için daha iyi bir aile olmayasın ki?
Sebep de şu ben ailesine entegre olamamışım
Mesela bayramda memlekete gidince sadece erkek tarafında yada çoğunlukla erkek tarafında kalmalıydık kabul etmedim benim ailemin suçu kız ailesi olmak mı eşit miktarda kalacağız dedim
Ben tek başıma ailemin yanına tatil için gittiğimde kayınvalidemlerde kalmayışım az ziyaret ediyor oluşum sorun oldu.
Annesi ayda 5 tane gün merasimi olurdu akşamları da toplandıklarında artık gitmek istememem sorun oldu hatta hiç acımıyor musun kadın orada yoruluyor dedi üstelik ben haftanın 5 günü çalışıyorum bana mı sordu annen evlenmeden önce ne yapıyordu beni bunla suçlayamazsın demem suç oldu
Mesela bayramlarda 6 teyzesinin 3 dayısının hepsini gezmeli yada uzaktaysak mutlaka aramalıydık başta tamam yaptık ayak uydurdum ama bi yerden sonra saçma gelmeye başladı sen arayınca benim de selamımı söyle dedim
Yada halası başka şehirde yaşıyorken memlekete her gelişinde ve de gidişinde ziyarete gitmemiz saçma gelmeye başladı bir kez de o bizim eve ziyarete gelsin demem suç oldu
Biz her daim gitmeliyiz diyen adama tamam canım sen git selamımı söyle dedim diye suç oldu
Ben deli gibi çocuk isterken ve olmazken yeğeni olacağı haberini alıp havalara uçan adamı görmem ve destek görmemem bunun için güzel bir söz destek bizim de olacak üzülme gibi basit bir istemem karşılığında yeğenimin olacağına bile sevinemedim dedi
Ben bunları unutmuştum hep mesela şimdi kurcaladıkça gün yüzüne çıkıyor ve ayrılmak için güç topluyorum
 
Her şeyi,
Merhaba herkese
İçim o kadar kırık dökük ki nasıl nereden başlasam bilmiyorum bile
Eşim çocukluk arkadaşım evlenmeden önce de 7 sene sevgiliydik
Evlendik 6 senedir beraberiz
Yani neredeyse birlikte büyüdük denebilir
Sevgiliyken her şey o kadar güzeldi ki tartıştığımız olmazdı neredeyse
Nişanlandık ve büyü bozuldu
7 yıl boyunca nasıl tanımamışım dediğim bir çok şeye tanıklık ettim
Evlendik ilk günden tartışmaya başladık
Eşim çok dar bakışlı kendi çizgilerinin dışına çıkan şeylere tahammül edemeyen bir adam oldu hep
Mesela aynı şehirde yaşamayan amcası ziyaret için memlekete gelince ve gidince mutlaka ziyarete gitmemiz gerekiyordu
Bir tartışma yaşadığımız zaman geçen seferde böyle demiştin zaten diyip durdu asla silmedi geçmişi hep gündemde tuttu çözsek bile
İlk yıllar kabus gibiydi benim için sonra iş nedeniyle başka şehire taşındık sorunlar devam etti ama soruna sebep olacak ihtimaller azaldığı için tartışmalar azaldı.
Bi yerden sonra sorunlarımızı artık uzlaşarak çözelim diye karara vardık ikimizin de gönlü olacağı çözümler üretmeye başladık ve her şey düzeldi
Bu süre içinde memlekete tayin olma imkanı çıktı kolay elde edilecek bir şans değildi ve orada yaşadığımız tüm huzursuzluklar tekrar yaşanacak diye ben gitmek istemediğimi illa gitmek istiyorsa bensiz gitmesi gerekeceğini söyledim çünkü gidince yaşayacağımız sonun bu olacağı belliydi.Çünkü her ne kadar bazı şeyler düzelse de memlekete ziyarete gidince alevlenen mevzular oluyordu.

Öncesinde de yani memleketteysen ben çok çocuk istedim ama o hep kaçtı hatta cinsel anlamda da geri durdu sebep olarak da hep geçmişte yaşadığımız tartışmalardan içinden atamadığından bahsetti durdu bana ne kadar saçma gelse de sabrettim

Neyse her şey yoluna girmeye başlayınca çocuk meselesine de sıcak bakmaya başladı kısa süre sonra da sürpriz bir şekilde hamileliğimi öğrendim fakat düşük oldu uzun sürmedi sevincimiz.

Hayat devam ediyor diyip önümüze baktık tüp bebek deneriz dedik,ilişkimizde güzel devam ediyordu ikimiz de çaba gösteriyorduk.

Ben normalde katlanamam dediğim şeylere onun çabasını da gördükçe katlandım hatta zevk almaya başladım çünkü biz oluyorduk bu çabalar sayesinde.
Emeklerimizin işe yaradığını görmek mutlu ediyordu
Sonra yakın zamanda ailesiyle vakit geçirdik tatilde ardından bi süre de kardeşiyle vakit geçirdi ben yokken
Bayramda tekrar bir araya gelince gelen kişi eşim değil gibiydi bambaşkaydı
Bana yaklaşmıyor benden uzak duruyor
Kabusum geri dönmüş gibiydi yaşadığım şeye bir anlam veremiyordum
Yavaş yavaş konuşmaya başladık ve bana dini inancını artık kaybetmeye başladığını söyledi
Hatta tüm hayatını temelden sorgulamaya başladığını evliliğinin de bunun içinde olduğunu anlattı
Son yıllarda gösterdiği çabadan yorulduğunu artık çaba gösteremeyeceğini söyledi

Brlki toparlar diye bekliyorum ama herşey aynı
Aynı evdeyken bile uzak soğuk
Sanki eşim ölmüş gibi hissediyorum bu kadar mutluyken ne oldu diyorum
Çabalamak zorlamış onu olmadığı biri gibi hissediyormuş

öyle çaresizim ki
Hem kırgınım hem yanında olmalıyım
Hem gitmeliyim hem kalmalıyım
Çıldırmak üzereyim kaybettiğim mutluluğuma mı yanayım kendi psikolojimi mi toparlayım bilemiyorum
Dini inancı olan bir insanım ve bana artık başına buyruk yaşamak istediğini söylüyor
Kardeşiyle yaşadığı bekar bir hafta ve dönünce tüp bebek başlama niyetimiz tetiklemiş anlaşılan
Ama tekrar değişmeyeceğini herşeyi açık halde düşünmeye başladığını dönüşeceği yeni kişinin beni üzevileceğini söylüyor
Bu hal sanki yeterince hırpalamıyor gibi
Tamam ayıralım evleri diyorum kabul etmiyor
Seviyorum ama onca seneyi bir çırpıda atamam diyor
Kendi haline bırakayım diyorum içime sığmıyor düşündüklerim
Çaresiz durumdayım
Her şeyi anladım da (eşinizin psikolojisini vs.) ayrılmayı kabul etmemesini anlamadım. Tam olarak hazır hissedince bitirecek heralde. Siz de onun ayrılığa tam anlamıyla(duygusal,mental,fiziksel vs.)hazır olana kadar yanında kalacaksınız gibi. Üzgünüm ama gurunuz varsa çekin gidin.
 
Ben senle mi uğraşacağım deyin , yumruğunuzu masaya vurun . Kocaysan kocalığını yap hemen yoksa beni eyleme deyin . Sana 10 günlük mühlet veriyorum, kararını ver. Ben de yoluma bakayım deyin .
Bu ne be . Evlat olsa ağzına terlikle çarpılır . Mıy mıy 🤮
 
X