Biter mi? Gidilir mi?

Birkac ay once sizin konunuza cok benzer bir konu vardi burada ve konuda bu tip adamlarla ilgili cok guzel tecrubeler de yazlimisti, su an konuyu hatirlayamadim.

Boyle birinden kacip kendinizi kurtarin derim. Okurken icim sisti, siz yasiyorsunuz dusunmesi bile kotu. Allah yardimciniz olsun.
Böyle anlatınca hep kötü gibi ama iyi günler güzel günler de çok yaşadık beraber belki de ben böyle sandım
Aşırı merhametli bir insandır bana karşı da aileme karşı da bu kadar merhametli insan nasıl böyle olabilir diye anlayamadığım için sabrettim hep heralde
Normalde darılsak hemen gelip öyle demek istemedim aşkım diyip durumu toparlardı ne bileyim bunları unutamıyorum heralde
şu yazdıklarınızı yapabilecek olmanız harika anlıyorum bir anda gelince olayın şokundasınız şu an geçecek eminim sadece ondan daha değerli olduğunuzu ve hayatınızı onun için harcamayacağınız unutmayın
Aynen öyle hayata bir defa geleceğiz ve bu yaşlarım da bir daha gelmeyecek asla
beni yoran belirsizlik zaten net olsak bi şekilde toparlarım
 
Resti çekiyorum gitmiyor kabul etmiyor ben evden ayrılmak istemiyorum kurulu düzenim işim var
Gidersem geri dönüşü olmaz o yüzden biraz zaman geçsin öyle karar verelim diyor
Sadece kendini düşünüyor çok bencil çok.
 
Merhaba herkese
İçim o kadar kırık dökük ki nasıl nereden başlasam bilmiyorum bile
Eşim çocukluk arkadaşım evlenmeden önce de 7 sene sevgiliydik
Evlendik 6 senedir beraberiz
Yani neredeyse birlikte büyüdük denebilir
Sevgiliyken her şey o kadar güzeldi ki tartıştığımız olmazdı neredeyse
Nişanlandık ve büyü bozuldu
7 yıl boyunca nasıl tanımamışım dediğim bir çok şeye tanıklık ettim
Evlendik ilk günden tartışmaya başladık
Eşim çok dar bakışlı kendi çizgilerinin dışına çıkan şeylere tahammül edemeyen bir adam oldu hep
Mesela aynı şehirde yaşamayan amcası ziyaret için memlekete gelince ve gidince mutlaka ziyarete gitmemiz gerekiyordu
Bir tartışma yaşadığımız zaman geçen seferde böyle demiştin zaten diyip durdu asla silmedi geçmişi hep gündemde tuttu çözsek bile
İlk yıllar kabus gibiydi benim için sonra iş nedeniyle başka şehire taşındık sorunlar devam etti ama soruna sebep olacak ihtimaller azaldığı için tartışmalar azaldı.
Bi yerden sonra sorunlarımızı artık uzlaşarak çözelim diye karara vardık ikimizin de gönlü olacağı çözümler üretmeye başladık ve her şey düzeldi
Bu süre içinde memlekete tayin olma imkanı çıktı kolay elde edilecek bir şans değildi ve orada yaşadığımız tüm huzursuzluklar tekrar yaşanacak diye ben gitmek istemediğimi illa gitmek istiyorsa bensiz gitmesi gerekeceğini söyledim çünkü gidince yaşayacağımız sonun bu olacağı belliydi.Çünkü her ne kadar bazı şeyler düzelse de memlekete ziyarete gidince alevlenen mevzular oluyordu.

Öncesinde de yani memleketteysen ben çok çocuk istedim ama o hep kaçtı hatta cinsel anlamda da geri durdu sebep olarak da hep geçmişte yaşadığımız tartışmalardan içinden atamadığından bahsetti durdu bana ne kadar saçma gelse de sabrettim

Neyse her şey yoluna girmeye başlayınca çocuk meselesine de sıcak bakmaya başladı kısa süre sonra da sürpriz bir şekilde hamileliğimi öğrendim fakat düşük oldu uzun sürmedi sevincimiz.

Hayat devam ediyor diyip önümüze baktık tüp bebek deneriz dedik,ilişkimizde güzel devam ediyordu ikimiz de çaba gösteriyorduk.

Ben normalde katlanamam dediğim şeylere onun çabasını da gördükçe katlandım hatta zevk almaya başladım çünkü biz oluyorduk bu çabalar sayesinde.
Emeklerimizin işe yaradığını görmek mutlu ediyordu
Sonra yakın zamanda ailesiyle vakit geçirdik tatilde ardından bi süre de kardeşiyle vakit geçirdi ben yokken
Bayramda tekrar bir araya gelince gelen kişi eşim değil gibiydi bambaşkaydı
Bana yaklaşmıyor benden uzak duruyor
Kabusum geri dönmüş gibiydi yaşadığım şeye bir anlam veremiyordum
Yavaş yavaş konuşmaya başladık ve bana dini inancını artık kaybetmeye başladığını söyledi
Hatta tüm hayatını temelden sorgulamaya başladığını evliliğinin de bunun içinde olduğunu anlattı
Son yıllarda gösterdiği çabadan yorulduğunu artık çaba gösteremeyeceğini söyledi

Brlki toparlar diye bekliyorum ama herşey aynı
Aynı evdeyken bile uzak soğuk
Sanki eşim ölmüş gibi hissediyorum bu kadar mutluyken ne oldu diyorum
Çabalamak zorlamış onu olmadığı biri gibi hissediyormuş

öyle çaresizim ki
Hem kırgınım hem yanında olmalıyım
Hem gitmeliyim hem kalmalıyım
Çıldırmak üzereyim kaybettiğim mutluluğuma mı yanayım kendi psikolojimi mi toparlayım bilemiyorum
Dini inancı olan bir insanım ve bana artık başına buyruk yaşamak istediğini söylüyor
Kardeşiyle yaşadığı bekar bir hafta ve dönünce tüp bebek başlama niyetimiz tetiklemiş anlaşılan
Ama tekrar değişmeyeceğini herşeyi açık halde düşünmeye başladığını dönüşeceği yeni kişinin beni üzevileceğini söylüyor
Bu hal sanki yeterince hırpalamıyor gibi
Tamam ayıralım evleri diyorum kabul etmiyor
Seviyorum ama onca seneyi bir çırpıda atamam diyor
Kendi haline bırakayım diyorum içime sığmıyor düşündüklerim
Çaresiz durumdayım
Hem başına buyruk yaşamak istiyor hem de seviyorum onca seneyi bir çırpıda silip atamam diyor. Eşinizle birlikte büyüdüğünüz için yasayamadiklari içinde ukde kalmış. Bir yanı içinde kalanları yaşa gitsin diyor öteki yani yaşanmış bunca sene var,bir düzen ve alışkanlıklar var bunların bozulmasından korkuyor.Esiniz hep kendi isteklerinden bahsetmiş.Neden sizin ne istediğinizi sormuyor?Neden bu kararı sadece ona bıraktınız?,Yani o tamam derse bitecek hayır derse evliliginiz devam mı edecek?Bence net tavrınızı koyun.Bir an önce sorunlarımızı çözelim ben belirsiz yaşamak istemiyorum deyin.Evlilik dik yokuşlari olan,keskin virajli bir yol.Daha ilk engelde elinizi bırakıp gidecek bir adama ne kadar güvenip çocuk yapabilirsiniz ki?
 
yaşlar kaç bu arada
32
Ha bu arada çok mu genç evlendiniz ? Erkekler de bu daha fazla oluyor çünkü. Yaşayamadıkları akıllarına gelip gitmek istiyorlar çok afedersiniz tasması salınmış köpek gibi.
25-26 yaşlar gibiydi yani çok da genç değildik aslında ama bir süre daha bekleyebilirmişiz
O zaman o kadar acele ediyordu ki bir an önce evlenebilmek için şimdi olsa beklerim tabi ama işte
Çocuk oyuncağı mi evlilik veya çocuk? Resmen dalga geçiyor. Çok geç olmadan bosanın derim.
Bırakın evliliği ben kendimle oynanıyormuş gibi hissediyorum
onca şey ne eşinin altına sığındığı?
Tam anlayamadım
E ne istiyor o zaman??? Hem karnım doysun hem pastam dursun mu?
Bu saatten sonra onun kararlarını hayatınızı yönlendirmesini beklemeyin bence, koskoca adam daha kişiliği oturmamış ergen gibi.
Tam olarak şimdilik onu istiyor
Ne senle ne sensiz durumu
Ergenliğini de ağır atlatmış zaten
Doktorlar ilaçlar yine bu alkol meselesi
Bunların hepsinden sonra biz tanıştık
Babası seneler sonra bana teşekkür etmişti
Öyle ya okulu erkenden bitirdi askerlik iş güç hepsini evlenebilmek için hızlıca halletmişti
Ben olsam ben de teşekkür ederdim
 
Böyle anlatınca hep kötü gibi ama iyi günler güzel günler de çok yaşadık beraber belki de ben böyle sandım
Aşırı merhametli bir insandır bana karşı da aileme karşı da bu kadar merhametli insan nasıl böyle olabilir diye anlayamadığım için sabrettim hep heralde
Normalde darılsak hemen gelip öyle demek istemedim aşkım diyip durumu toparlardı ne bileyim bunları unutamıyorum heralde

Aynen öyle hayata bir defa geleceğiz ve bu yaşlarım da bir daha gelmeyecek asla
beni yoran belirsizlik zaten net olsak bi şekilde toparlarım

Siz sadece karsinizdaki adami kalbiniz gibi gormek istedimissiniz bence. Bu kadar merhametli adam 1 gunde degismez. anliyorum eminim cok zor bir durumdur, sizin acinizdan dusunuyorum buyuk bir yikumdir cok haklisiniz.
Bundan sonra unutmamaniz gereken tek sey size bu yasattiklari olsun. Boyle bir adamala bu gun duzeltseniz yarin yine aynis seyi yasarsiniz. Ne kadar erken kabullenip ayaga kalkarsaniz sizin icin o kadar iyi olur. Hakkinizda hayirlisi olsun.
 
32

25-26 yaşlar gibiydi yani çok da genç değildik aslında ama bir süre daha bekleyebilirmişiz
O zaman o kadar acele ediyordu ki bir an önce evlenebilmek için şimdi olsa beklerim tabi ama işte

Bırakın evliliği ben kendimle oynanıyormuş gibi hissediyorum

Tam anlayamadım

Tam olarak şimdilik onu istiyor
Ne senle ne sensiz durumu
Ergenliğini de ağır atlatmış zaten
Doktorlar ilaçlar yine bu alkol meselesi
Bunların hepsinden sonra biz tanıştık
Babası seneler sonra bana teşekkür etmişti
Öyle ya okulu erkenden bitirdi askerlik iş güç hepsini evlenebilmek için hızlıca halletmişti
Ben olsam ben de teşekkür ederdim
eşin demiş ya o kadar olan şeyi unutamıyorum.. zaman lazım vs..
bu unutamadığı şeyler ne yani seninle ilgili kısmı ki senden uzak duruyor
 
Merhaba herkese
İçim o kadar kırık dökük ki nasıl nereden başlasam bilmiyorum bile
Eşim çocukluk arkadaşım evlenmeden önce de 7 sene sevgiliydik
Evlendik 6 senedir beraberiz
Yani neredeyse birlikte büyüdük denebilir
Sevgiliyken her şey o kadar güzeldi ki tartıştığımız olmazdı neredeyse
Nişanlandık ve büyü bozuldu
7 yıl boyunca nasıl tanımamışım dediğim bir çok şeye tanıklık ettim
Evlendik ilk günden tartışmaya başladık
Eşim çok dar bakışlı kendi çizgilerinin dışına çıkan şeylere tahammül edemeyen bir adam oldu hep
Mesela aynı şehirde yaşamayan amcası ziyaret için memlekete gelince ve gidince mutlaka ziyarete gitmemiz gerekiyordu
Bir tartışma yaşadığımız zaman geçen seferde böyle demiştin zaten diyip durdu asla silmedi geçmişi hep gündemde tuttu çözsek bile
İlk yıllar kabus gibiydi benim için sonra iş nedeniyle başka şehire taşındık sorunlar devam etti ama soruna sebep olacak ihtimaller azaldığı için tartışmalar azaldı.
Bi yerden sonra sorunlarımızı artık uzlaşarak çözelim diye karara vardık ikimizin de gönlü olacağı çözümler üretmeye başladık ve her şey düzeldi
Bu süre içinde memlekete tayin olma imkanı çıktı kolay elde edilecek bir şans değildi ve orada yaşadığımız tüm huzursuzluklar tekrar yaşanacak diye ben gitmek istemediğimi illa gitmek istiyorsa bensiz gitmesi gerekeceğini söyledim çünkü gidince yaşayacağımız sonun bu olacağı belliydi.Çünkü her ne kadar bazı şeyler düzelse de memlekete ziyarete gidince alevlenen mevzular oluyordu.

Öncesinde de yani memleketteysen ben çok çocuk istedim ama o hep kaçtı hatta cinsel anlamda da geri durdu sebep olarak da hep geçmişte yaşadığımız tartışmalardan içinden atamadığından bahsetti durdu bana ne kadar saçma gelse de sabrettim

Neyse her şey yoluna girmeye başlayınca çocuk meselesine de sıcak bakmaya başladı kısa süre sonra da sürpriz bir şekilde hamileliğimi öğrendim fakat düşük oldu uzun sürmedi sevincimiz.

Hayat devam ediyor diyip önümüze baktık tüp bebek deneriz dedik,ilişkimizde güzel devam ediyordu ikimiz de çaba gösteriyorduk.

Ben normalde katlanamam dediğim şeylere onun çabasını da gördükçe katlandım hatta zevk almaya başladım çünkü biz oluyorduk bu çabalar sayesinde.
Emeklerimizin işe yaradığını görmek mutlu ediyordu
Sonra yakın zamanda ailesiyle vakit geçirdik tatilde ardından bi süre de kardeşiyle vakit geçirdi ben yokken
Bayramda tekrar bir araya gelince gelen kişi eşim değil gibiydi bambaşkaydı
Bana yaklaşmıyor benden uzak duruyor
Kabusum geri dönmüş gibiydi yaşadığım şeye bir anlam veremiyordum
Yavaş yavaş konuşmaya başladık ve bana dini inancını artık kaybetmeye başladığını söyledi
Hatta tüm hayatını temelden sorgulamaya başladığını evliliğinin de bunun içinde olduğunu anlattı
Son yıllarda gösterdiği çabadan yorulduğunu artık çaba gösteremeyeceğini söyledi

Brlki toparlar diye bekliyorum ama herşey aynı
Aynı evdeyken bile uzak soğuk
Sanki eşim ölmüş gibi hissediyorum bu kadar mutluyken ne oldu diyorum
Çabalamak zorlamış onu olmadığı biri gibi hissediyormuş

öyle çaresizim ki
Hem kırgınım hem yanında olmalıyım
Hem gitmeliyim hem kalmalıyım
Çıldırmak üzereyim kaybettiğim mutluluğuma mı yanayım kendi psikolojimi mi toparlayım bilemiyorum
Dini inancı olan bir insanım ve bana artık başına buyruk yaşamak istediğini söylüyor
Kardeşiyle yaşadığı bekar bir hafta ve dönünce tüp bebek başlama niyetimiz tetiklemiş anlaşılan
Ama tekrar değişmeyeceğini herşeyi açık halde düşünmeye başladığını dönüşeceği yeni kişinin beni üzevileceğini söylüyor
Bu hal sanki yeterince hırpalamıyor gibi
Tamam ayıralım evleri diyorum kabul etmiyor
Seviyorum ama onca seneyi bir çırpıda atamam diyor
Kendi haline bırakayım diyorum içime sığmıyor düşündüklerim
Çaresiz durumdayım
Evliliğin de ilişkilerin de bu kadar çaba gerektirmemesi gerekiyor bence. Yani insan sürekli çabalayarak ne kadar mutlu olabilir ki? Ya da mutlu olabilir mi? Kaldı ki eşiniz mutlu olmadığını itiraf etmiş, bece siz de artık mutlu olmadığınızı kendinize itiraf edin bu evlilikte.. Çaba çaba nereye kadar.. çok yorucu.
 
Sadece kendini düşünüyor çok bencil çok.
Bencil dediğimde de asla kabul etmiyor
İlk defa kendimi sorguluyorum bastırdığım ne varsa düşünüyorum bırak engel olma nolursun diyor 😅
Hem başına buyruk yaşamak istiyor hem de seviyorum onca seneyi bir çırpıda silip atamam diyor. Eşinizle birlikte büyüdüğünüz için yasayamadiklari içinde ukde kalmış. Bir yanı içinde kalanları yaşa gitsin diyor öteki yani yaşanmış bunca sene var,bir düzen ve alışkanlıklar var bunların bozulmasından korkuyor.Esiniz hep kendi isteklerinden bahsetmiş.Neden sizin ne istediğinizi sormuyor?Neden bu kararı sadece ona bıraktınız?,Yani o tamam derse bitecek hayır derse evliliginiz devam mı edecek?Bence net tavrınızı koyun.Bir an önce sorunlarımızı çözelim ben belirsiz yaşamak istemiyorum deyin.Evlilik dik yokuşlari olan,keskin virajli bir yol.Daha ilk engelde elinizi bırakıp gidecek bir adama ne kadar güvenip çocuk yapabilirsiniz ki?
Bugüne kadar ben çok söyledim zaten aslında
Belki de ben ilk engelde tamam ayrılalım o zaman dedim
Bu konuda hatalıyım belki ama böylesi zor bir adamla ilk yıllarımı düşünsenize
Aynı şoku yaşadığım için söyledim hep
Harika sevgili dönemi yaşayıp evlenince herşeyin puff diye uçması
Sürekli benimle ilgilenen insan aile hatta tüm sülale delisi olmuştu
Ben de mıç mıç ilişki seven bir insan değilim benim mesafeli duruşuma anlam veremedi ama ben neden herkesle samimi olmak zorundaydım ki?
Bunları aşmıştık hepsi bitmişti yani ben öyle sanmışım
Herşeyi içine gömmüş beyfendi başka kaçar yol olmadığını o da biliyor
Böyle de ben tükeniyorum
 
25-26 yaşlar gibiydi yani çok da genç değildik aslında ama bir süre daha bekleyebilirmişiz
O zaman o kadar acele ediyordu ki bir an önce evlenebilmek için şimdi olsa beklerim tabi ama işte
Anladım. Erken de değilmiş geç de. İnanın ne desem bilemedim. Sadece kendinizi yıpratmayın ne evlilik ne bu adam için. Kalana can feda gidene elveda derler ya aynen öyle olun. Her halükârda bu evlilik bitse bu adam gitse bile siz kendinize çok lazımsınız.
 
eşin demiş ya o kadar olan şeyi unutamıyorum.. zaman lazım vs..
bu unutamadığı şeyler ne yani seninle ilgili kısmı ki senden uzak duruyor
Mesela ben aile büyüğünün yanında su içerken önce onlara içer misiniz dememişim
İçmek isterlerse söylerler heralde canım saçmalama dedim
Mesela ailesinden yakın birileriyle denize gitmiştik kız kıza altınlar için kasa hizmeti varmış ama bana söylememişlerdi çıkarken de tekrar hatırlattım yetkili birine keşke böyle bir hizmet olsa diye
Sonra dediler ki var ben ısrarla bana yok dediler dedim buna birlikte gittiğimiz kızlar da şahitti ve şahitlik yapmaları için çağırmıştık ısrarla ama gelmediler böyle insanlarla görüşmeye devam edebilir misiniz? En azından sınırlı görüşürsünüz
Benim görüşmeyi istememem ve bu sebepten samimiyetin azalmasını saçma bulması benim yüzümden ilişkisinin bozulmasını istememesi bir örnek.
Mesela evlendiğimiz gün arkadaşının emaneti olan arabayı ailesinin kapıdan alıp gitmesi arabamız nerede diye sormam büyük saygısızlıkmış onların ihtiyacı varmış
Ya bizim ilk gecemiz bizim ihtiyacmız daha çok olabilir demem



Benim korkusuzca fikirlerimi ailesinin yanında ifade etmem belki de. Vs vs

Memlekete tayin olma imkanı varken benim yaşadığımız eski sorunları yaşayacağımızı bilmem ve ya ben ya memleketin diyip rest çekmem ve onun kalması bu ona en ağır gelenmiş




Evliliğin de ilişkilerin de bu kadar çaba gerektirmemesi gerekiyor bence. Yani insan sürekli çabalayarak ne kadar mutlu olabilir ki? Ya da mutlu olabilir mi? Kaldı ki eşiniz mutlu olmadığını itiraf etmiş, bece siz de artık mutlu olmadığınızı kendinize itiraf edin bu evlilikte.. Çaba çaba nereye kadar.. çok yorucu.
Son zamanlarda oturuyordu herşey yerine yani artık anlıyorduk neyin nerede işe yaradığına ekstra çaba harcamıyorduk mesela benzer durumlar için
Ben ne kadar güçlüymüşüm meğer diyorum şimdi
 
Son zamanlarda oturuyordu herşey yerine yani artık anlıyorduk neyin nerede işe yaradığına ekstra çaba harcamıyorduk mesela benzer durumlar için
Ben ne kadar güçlüymüşüm meğer diyorum şimdi
Demek ki o ekstra çaba harcıyormuş. Bir de öyle neyin nerede işe yaradığı falan ne bileyim ilişki bu kadar matematiksel olmamalı çok fazla yorucu.
 
Anladım. Erken de değilmiş geç de. İnanın ne desem bilemedim. Sadece kendinizi yıpratmayın ne evlilik ne bu adam için. Kalana can feda gidene elveda derler ya aynen öyle olun. Her halükârda bu evlilik bitse bu adam gitse bile siz kendinize çok lazımsınız.
Aynen yani ideal geliyordu o zaman ama şimdi bi 28 beklenmeli gibi bence
Yok ben sadece o ölmüş gibi hissediyorum mutluluğumun yasını tutuyorum artık
Yani neden niçin bunları bıraktım sonuca bakıyorum
Keşke böyle olmasaydı ama oldu
Önüme bakmak zorundayım
Benim de kendimi törpülemem lazım belki yani çok hırpaladım gereksiz yere kendimi çok verdim kendimden
 
Demek ki o ekstra çaba harcıyormuş. Bir de öyle neyin nerede işe yaradığı falan ne bileyim ilişki bu kadar matematiksel olmamalı çok fazla yorucu.
Evet öyleymiş anlaşılan
Benim bir suçum olmadığını yineliyor bende biliyorum suçum olmadığını
Suçlu da aramıyorum bilmiyorum ama sonuçta bunu bana bize yaşatan o
Yani işte ailesi bir şey söylediğinde gülüp geçiyorum mesela artık eskiden olsa neden böyle dedi derdim negatif enerjim eşime de yansırdı
O da umursamama alıştı mesela bu tarz şeyler
 
Evet öyleymiş anlaşılan
Benim bir suçum olmadığını yineliyor bende biliyorum suçum olmadığını
Suçlu da aramıyorum bilmiyorum ama sonuçta bunu bana bize yaşatan o
Yani işte ailesi bir şey söylediğinde gülüp geçiyorum mesela artık eskiden olsa neden böyle dedi derdim negatif enerjim eşime de yansırdı
O da umursamama alıştı mesela bu tarz şeyler
Tmm bu örnekte sıkıntı yok çok çaba da gerektiren bişey değil zaten olması gereken bu. Peki onun yaptığı bişeyi örnek verebilir misin? Onu yoran şeylerin ne olduğunu merak ettim?
 
Mesela ben aile büyüğünün yanında su içerken önce onlara içer misiniz dememişim
İçmek isterlerse söylerler heralde canım saçmalama dedim
Mesela ailesinden yakın birileriyle denize gitmiştik kız kıza altınlar için kasa hizmeti varmış ama bana söylememişlerdi çıkarken de tekrar hatırlattım yetkili birine keşke böyle bir hizmet olsa diye
Sonra dediler ki var ben ısrarla bana yok dediler dedim buna birlikte gittiğimiz kızlar da şahitti ve şahitlik yapmaları için çağırmıştık ısrarla ama gelmediler böyle insanlarla görüşmeye devam edebilir misiniz? En azından sınırlı görüşürsünüz
Benim görüşmeyi istememem ve bu sebepten samimiyetin azalmasını saçma bulması benim yüzümden ilişkisinin bozulmasını istememesi bir örnek.
Mesela evlendiğimiz gün arkadaşının emaneti olan arabayı ailesinin kapıdan alıp gitmesi arabamız nerede diye sormam büyük saygısızlıkmış onların ihtiyacı varmış
Ya bizim ilk gecemiz bizim ihtiyacmız daha çok olabilir demem



Benim korkusuzca fikirlerimi ailesinin yanında ifade etmem belki de. Vs vs

Memlekete tayin olma imkanı varken benim yaşadığımız eski sorunları yaşayacağımızı bilmem ve ya ben ya memleketin diyip rest çekmem ve onun kalması bu ona en ağır gelenmiş





Son zamanlarda oturuyordu herşey yerine yani artık anlıyorduk neyin nerede işe yaradığına ekstra çaba harcamıyorduk mesela benzer durumlar için
Ben ne kadar güçlüymüşüm meğer diyorum şimdi
ay içim bunaldı bu adamla bir ömür geçmez. Böyleleri evlenmesin mümkünse ya. Evlenip de başkasının başını da yakmasın anasına babasına evlatlık ypsın bence.
Bu adam bu saatten sonra değişmez huylar çok çok çok zor değişir. boşan demiyorum ama zor bir insan... Anasından babasından kopamamış bir insan. Hep böyle devam eder hayatınız. Bunlar hayat mebat meselesi değil ki senden uzak dursun bu da ayrı bir konu. Başka birinin olma olasılığı yok mu?
 
Tmm bu örnekte sıkıntı yok çok çaba da gerektiren bişey değil zaten olması gereken bu. Peki onun yaptığı bişeyi örnek verebilir misin? Onu yoran şeylerin ne olduğunu merak ettim?
Mesela ben aile büyüğünün yanında su içerken önce onlara içer misiniz dememişim
İçmek isterlerse söylerler heralde canım saçmalama dedim
Mesela ailesinden yakın birileriyle denize gitmiştik kız kıza altınlar için kasa hizmeti varmış ama bana söylememişlerdi çıkarken de tekrar hatırlattım yetkili birine keşke böyle bir hizmet olsa diye
Sonra dediler ki var ben ısrarla bana yok dediler dedim buna birlikte gittiğimiz kızlar da şahitti ve şahitlik yapmaları için çağırmıştık ısrarla ama gelmediler böyle insanlarla görüşmeye devam edebilir misiniz? En azından sınırlı görüşürsünüz
Benim görüşmeyi istememem ve bu sebepten samimiyetin azalmasını saçma bulması benim yüzümden ilişkisinin bozulmasını istememesi bir örnek.
Mesela evlendiğimiz gün arkadaşının emaneti olan arabayı ailesinin kapıdan alıp gitmesi arabamız nerede diye sormam büyük saygısızlıkmış onların ihtiyacı varmış
Ya bizim ilk gecemiz bizim ihtiyacmız daha çok olabilir demem



Benim korkusuzca fikirlerimi ailesinin yanında ifade etmem belki de. Vs vs

Memlekete tayin olma imkanı varken benim yaşadığımız eski sorunları yaşayacağımızı bilmem ve ya ben ya memleketin diyip rest çekmem ve onun kalması bu ona en ağır gelenmiş
ay içim bunaldı bu adamla bir ömür geçmez. Böyleleri evlenmesin mümkünse ya. Evlenip de başkasının başını da yakmasın anasına babasına evlatlık ypsın bence.
Bu adam bu saatten sonra değişmez huylar çok çok çok zor değişir. boşan demiyorum ama zor bir insan... Anasından babasından kopamamış bir insan. Hep böyle devam eder hayatınız. Bunlar hayat mebat meselesi değil ki senden uzak dursun bu da ayrı bir konu. Başka birinin olma olasılığı yok mu?
Annemin cümlelerini okuyor gibiyim
Evet işte tam olarak bekarlık zamanları gibi
Kimseden sorumlu olmadığı ama yardımcı olduğu
Bu duygu galiba onu besleyen
Ben de genelde kendi ayakları üstünde duran bir insan oldum yani kendim yapmam gereken şeyleri kendim yaptım kendisine ihtiyaç olmadığını mı düşündürdüm acaba dedim ama mesela bu da hastalıklı bir fikir gibi geliyor insan eşini güçlü görmekten mutlu olmaz mı ki?
Başka biri olma olasılığı şöyle yok yani iş çevresini biliyorum tanıyorum yeni birisi yok çalışmaya başlayan ama tabi emin de olamam ki eskiden olsa kesin eminim derdim de şimdi diyemem ama varsa da gitsin illa ki zoruma gider ama bu ilişkiyi kanser etmenin bir manası da yok ki
 
Tamam ayıralım evleri diyorum kabul etmiyor
Seviyorum ama onca seneyi bir çırpıda atamam diyor
Bu cümle şu anlama geliyor:
"Ben kendimi hazır hissedene kadar sen bi köşede bekle. Ben kendimi hazır hissedince zaten ayrılırım senden"
Hep bişeyleri oldurmaya çalışmışsınız. Tek başınıza değil belki, ama hep zorla oldurmaya çalışılmış bir evlilik. Ve şimdi evliliğini de sorgulamaya başlamış eşiniz. Kalmak için motivasyonunuz ne?
 
Hepsi yazdıklarınızın hepsi o kadar o kadar doğru ki
Adım adım yazdıklarınız hepsi tek bir noktası dahi o kadar doğru ki
Severek evlendik ama ben hep çözüm çözüm çözüm dedim durdum
Bir tartışmamız yine ciddi boyuta ulaştığında babasıyla konuşmuştuk bana kuzum yüzde 80 sen haklısın demişti
Annesi bile kuzum sen elini sallasan ellisi dedi
Ama oturup çocuklarıyla konuşmadılar
Çocuk istememe sebebini anlayışla karşıladım çünkü sıkıntılarımız vardı ve hep keşke boşansalar dediği bir ailede büyümüş
Çocukluk travmalarını çocuğuna yansıtmak istememesi doğru ama o zaman öyle güzel manipüle etmiş ki neden sen doğru şekilde büyütmek için daha iyi bir aile olmayasın ki?
Sebep de şu ben ailesine entegre olamamışım
Mesela bayramda memlekete gidince sadece erkek tarafında yada çoğunlukla erkek tarafında kalmalıydık kabul etmedim benim ailemin suçu kız ailesi olmak mı eşit miktarda kalacağız dedim
Ben tek başıma ailemin yanına tatil için gittiğimde kayınvalidemlerde kalmayışım az ziyaret ediyor oluşum sorun oldu.
Annesi ayda 5 tane gün merasimi olurdu akşamları da toplandıklarında artık gitmek istememem sorun oldu hatta hiç acımıyor musun kadın orada yoruluyor dedi üstelik ben haftanın 5 günü çalışıyorum bana mı sordu annen evlenmeden önce ne yapıyordu beni bunla suçlayamazsın demem suç oldu
Mesela bayramlarda 6 teyzesinin 3 dayısının hepsini gezmeli yada uzaktaysak mutlaka aramalıydık başta tamam yaptık ayak uydurdum ama bi yerden sonra saçma gelmeye başladı sen arayınca benim de selamımı söyle dedim
Yada halası başka şehirde yaşıyorken memlekete her gelişinde ve de gidişinde ziyarete gitmemiz saçma gelmeye başladı bir kez de o bizim eve ziyarete gelsin demem suç oldu
Biz her daim gitmeliyiz diyen adama tamam canım sen git selamımı söyle dedim diye suç oldu
Ben deli gibi çocuk isterken ve olmazken yeğeni olacağı haberini alıp havalara uçan adamı görmem ve destek görmemem bunun için güzel bir söz destek bizim de olacak üzülme gibi basit bir istemem karşılığında yeğenimin olacağına bile sevinemedim dedi
Ben bunları unutmuştum hep mesela şimdi kurcaladıkça gün yüzüne çıkıyor ve ayrılmak için güç topluyorum
Yorumları geriden okuyup geliyorum da, bu özellikle dikkatimi çekti.
Hayatı sorgulayacak kadar sofistike bir insan olduğunu iddia eden eşiniz, baya kv kp eteğini öpen bir gelin olmanızı istemiş farkında mısınız?
Hayaller 2051 kafası, hayatlar 1955 köy gelini isteği.
Çok bencil bir eşiniz varmış gerçekten.
 
Mesela ben aile büyüğünün yanında su içerken önce onlara içer misiniz dememişim
İçmek isterlerse söylerler heralde canım saçmalama dedim
Mesela ailesinden yakın birileriyle denize gitmiştik kız kıza altınlar için kasa hizmeti varmış ama bana söylememişlerdi çıkarken de tekrar hatırlattım yetkili birine keşke böyle bir hizmet olsa diye
Sonra dediler ki var ben ısrarla bana yok dediler dedim buna birlikte gittiğimiz kızlar da şahitti ve şahitlik yapmaları için çağırmıştık ısrarla ama gelmediler böyle insanlarla görüşmeye devam edebilir misiniz? En azından sınırlı görüşürsünüz
Benim görüşmeyi istememem ve bu sebepten samimiyetin azalmasını saçma bulması benim yüzümden ilişkisinin bozulmasını istememesi bir örnek.
Mesela evlendiğimiz gün arkadaşının emaneti olan arabayı ailesinin kapıdan alıp gitmesi arabamız nerede diye sormam büyük saygısızlıkmış onların ihtiyacı varmış
Ya bizim ilk gecemiz bizim ihtiyacmız daha çok olabilir demem



Benim korkusuzca fikirlerimi ailesinin yanında ifade etmem belki de. Vs vs

Memlekete tayin olma imkanı varken benim yaşadığımız eski sorunları yaşayacağımızı bilmem ve ya ben ya memleketin diyip rest çekmem ve onun kalması bu ona en ağır gelenmiş
Anladım burada onun sorun ettiği şeyleri yazmışsınız ama ben aslında çabalayıp yaptığı ve yapmaktan bıktığı şeyleri sormuştum? Hani size demişya çabalamaktan yoruldum? Hani siz demiştinizya ikimiz de uğraşıyoruz? Onun uğraştığı yeri göremiyorum?
 
Merhaba herkese
İçim o kadar kırık dökük ki nasıl nereden başlasam bilmiyorum bile
Eşim çocukluk arkadaşım evlenmeden önce de 7 sene sevgiliydik
Evlendik 6 senedir beraberiz
Yani neredeyse birlikte büyüdük denebilir
Sevgiliyken her şey o kadar güzeldi ki tartıştığımız olmazdı neredeyse
Nişanlandık ve büyü bozuldu
7 yıl boyunca nasıl tanımamışım dediğim bir çok şeye tanıklık ettim
Evlendik ilk günden tartışmaya başladık
Eşim çok dar bakışlı kendi çizgilerinin dışına çıkan şeylere tahammül edemeyen bir adam oldu hep
Mesela aynı şehirde yaşamayan amcası ziyaret için memlekete gelince ve gidince mutlaka ziyarete gitmemiz gerekiyordu
Bir tartışma yaşadığımız zaman geçen seferde böyle demiştin zaten diyip durdu asla silmedi geçmişi hep gündemde tuttu çözsek bile
İlk yıllar kabus gibiydi benim için sonra iş nedeniyle başka şehire taşındık sorunlar devam etti ama soruna sebep olacak ihtimaller azaldığı için tartışmalar azaldı.
Bi yerden sonra sorunlarımızı artık uzlaşarak çözelim diye karara vardık ikimizin de gönlü olacağı çözümler üretmeye başladık ve her şey düzeldi
Bu süre içinde memlekete tayin olma imkanı çıktı kolay elde edilecek bir şans değildi ve orada yaşadığımız tüm huzursuzluklar tekrar yaşanacak diye ben gitmek istemediğimi illa gitmek istiyorsa bensiz gitmesi gerekeceğini söyledim çünkü gidince yaşayacağımız sonun bu olacağı belliydi.Çünkü her ne kadar bazı şeyler düzelse de memlekete ziyarete gidince alevlenen mevzular oluyordu.

Öncesinde de yani memleketteysen ben çok çocuk istedim ama o hep kaçtı hatta cinsel anlamda da geri durdu sebep olarak da hep geçmişte yaşadığımız tartışmalardan içinden atamadığından bahsetti durdu bana ne kadar saçma gelse de sabrettim

Neyse her şey yoluna girmeye başlayınca çocuk meselesine de sıcak bakmaya başladı kısa süre sonra da sürpriz bir şekilde hamileliğimi öğrendim fakat düşük oldu uzun sürmedi sevincimiz.

Hayat devam ediyor diyip önümüze baktık tüp bebek deneriz dedik,ilişkimizde güzel devam ediyordu ikimiz de çaba gösteriyorduk.

Ben normalde katlanamam dediğim şeylere onun çabasını da gördükçe katlandım hatta zevk almaya başladım çünkü biz oluyorduk bu çabalar sayesinde.
Emeklerimizin işe yaradığını görmek mutlu ediyordu
Sonra yakın zamanda ailesiyle vakit geçirdik tatilde ardından bi süre de kardeşiyle vakit geçirdi ben yokken
Bayramda tekrar bir araya gelince gelen kişi eşim değil gibiydi bambaşkaydı
Bana yaklaşmıyor benden uzak duruyor
Kabusum geri dönmüş gibiydi yaşadığım şeye bir anlam veremiyordum
Yavaş yavaş konuşmaya başladık ve bana dini inancını artık kaybetmeye başladığını söyledi
Hatta tüm hayatını temelden sorgulamaya başladığını evliliğinin de bunun içinde olduğunu anlattı
Son yıllarda gösterdiği çabadan yorulduğunu artık çaba gösteremeyeceğini söyledi

Brlki toparlar diye bekliyorum ama herşey aynı
Aynı evdeyken bile uzak soğuk
Sanki eşim ölmüş gibi hissediyorum bu kadar mutluyken ne oldu diyorum
Çabalamak zorlamış onu olmadığı biri gibi hissediyormuş

öyle çaresizim ki
Hem kırgınım hem yanında olmalıyım
Hem gitmeliyim hem kalmalıyım
Çıldırmak üzereyim kaybettiğim mutluluğuma mı yanayım kendi psikolojimi mi toparlayım bilemiyorum
Dini inancı olan bir insanım ve bana artık başına buyruk yaşamak istediğini söylüyor
Kardeşiyle yaşadığı bekar bir hafta ve dönünce tüp bebek başlama niyetimiz tetiklemiş anlaşılan
Ama tekrar değişmeyeceğini herşeyi açık halde düşünmeye başladığını dönüşeceği yeni kişinin beni üzevileceğini söylüyor
Bu hal sanki yeterince hırpalamıyor gibi
Tamam ayıralım evleri diyorum kabul etmiyor
Seviyorum ama onca seneyi bir çırpıda atamam diyor
Kendi haline bırakayım diyorum içime sığmıyor düşündüklerim
Çaresiz durumdayım
Belli ki süreç yormuş ve mutlu değil
Bunu nasıl değiştireceğini sorgularken evliliğinizde bunun içinde kaynıyor
Ama bu hali yaşarken sizi de mutsuz ettiğini farkedemiyor yada farkettiği halde bencillik yapıyor
Evliliğin yükü ağır geldiyse sadece kendisine odaklı yaşamak istiyorsa onu yapsın madem
Neden sizin huzurlu bir yuvadan, güvenilecek bir hayat arkadaşından olan beklentinize zarar veriyor

Ne yapmak istediğini bulmasının tek yolu boşanma konusunda onun onayını beklememeniz
Size evliliğini sorguladığını ve dönüşeceği kişinin sizi mutsuz edeceğini söylemiş
Bu ayrılalım demek zaten
Siz eşinizin ne yapmaya çalıştığını anlamaya çalışırken kendi hayatınızı gözden çıkarmışsınız
Buna hakkı var mı?
Harekete geçin onun değil kendi taleplerinizi söyleyin ve hayata geçirmeye kararlı olduğunuz gösterin
O zaman ne yapmak istediğini daha kolay bulacaktır, siz olmadan bir hayat istemiyorsa ona göre dersini alıp gönlünüzü almaya çalışacaktır
Ha hiç bir çabası yoksa da kendiniz için en doğru kararı verdiğinizden emin olacaksınız
 
X