Biter mi? Gidilir mi?

Sevgisinden eminim bunu hissettirdi bir çok zaman
Hatta ilk yıllarda o kadar şiddetliydi ki kavgalarımız hatırlamak istemiyorum buna rağmen bile ayrılmak aklımdan geçmemişti
Başka kadın şüphesi benim de içimi kurcaladı ama eve gelmeyen bir adam değil telefonunu gizlemez ne bileyim başka hangi parametreler olur ki aldatmada
Kendisine de söyledim böyle bi şey varsa kendine saygısızlık etmiş olursun bana değil diye asla kabul etmedi çok ihtimal de vermiyorum
Benim kavgam kendimle ister istemez evlilik de etkileniyor diyor
O zaman psikolojik tedavi görsün eşiniz kavgası kendisiyle ise .Kişilik bozukluğu var gibi hissettim .Ya size yazık ediyor işte açıkça .İlişki iki kişiliktir .Karşıdakine ben iyi değilim her şeyi sorguluyorum diyip kenara çekilmek de ne anlamadım.Hic olumlu hava alamıyorum.Allah yardımcın olsun .
 
Bende aynı cümleleri kuruyorum demek ki ben kendimi kandırmışım diyorum
Hayır bende mutluydum ama önceki yollarda yaşanan şeyleri içimden atamıyorum olmuyor diyor ısrarla
Kararı birlikte almak istiyorum ben zaten ayrılma talebimi ısrarla yineledim ama kabul etmiyor acele etmeyelim belki geçer bu halim diyor
Sanki o zaman ben eski ben olacakmışım gibi
"Acele etmeyelim belki geçer bu halim"
Bu nasıl bencilce cümledir.
Bunun için bir süre belirlemiş mi beyefendi?
Mesela onun keyfini kaç ay beklemeniz gerekiyor kaç yıl kaç gün?
O arada siz ne olacaksınız? Sizin hayal kırıklıklarınız, üzüntüleriniz ne olacak?
Dilenci gibi beyefendinin kapısında bekleyecek misiniz?

Eğer lütfederse bu evliliğe devam edecek. İşine gelmezse size bay bay diyecek. Çünkü sizin göreviniz onu mutlu etmek. Sizin isteklerinizin önemi yok
 
Eşiniz size karşı bunları nasıl da rahatça söyleyebiliyor?
Sizin ondan uzaklaşmanızdan soğumanızdan korkmuyor mu? Beyefendi yoruldu da siz yorulamıyor musunuz?
Bana sanki sizi cepte biliyormuş gibi geldi. Ayrıca tatilden sonra fikirlerinin değişmesi de fazlasıyla tuhaf. Resti çekmezseniz kendini iyice üste çıkarcak
Günlerdir bunu anlayamıyorum bende
Gözümden tek damla yaş akmasını istemezdi
Ama şimdi sürekli ağlıyorum yani ne oldu birden bire diye
Sanırım bekar gibi yaşamak cazip geldi
Resti çekiyorum gitmiyor kabul etmiyor ben evden ayrılmak istemiyorum kurulu düzenim işim var
Gidersem geri dönüşü olmaz o yüzden biraz zaman geçsin öyle karar verelim diyor
Bişey diyemiyorum
Belki bir buhran yaşıyor diye sabrediyorum
 
Oldu paşammmm siz eşşeksiniz zaten o keyfine bakrken beyefendi kendini düzeltecek mi diye bir köede yıllarca beklersiniz tabi

Ya terapiste gitsin ekndini düzeltsin ya da boşanın net

Ben sizin yerinizde olsam dava açar eline mahkeme celbini verirdim evden de atardım. Kendini düzeltmeye net niyetin varsa adımlar at, bir psikoloğa görün öyle gel. İkna olursam belki boşanmam yoksa güle güle

Böyle diceksiniz.
 
Bende aynı cümleleri kuruyorum demek ki ben kendimi kandırmışım diyorum
Hayır bende mutluydum ama önceki yollarda yaşanan şeyleri içimden atamıyorum olmuyor diyor ısrarla
Kararı birlikte almak istiyorum ben zaten ayrılma talebimi ısrarla yineledim ama kabul etmiyor acele etmeyelim belki geçer bu halim diyor
Sanki o zaman ben eski ben olacakmışım gibi
Çok bencil eşiniz.

Hayata dair sorgulamaları olabilir, inançta bunun içine girebilir ama sorgulamalarına hemen evliliğinizi ve sizi buna dahil etmesi, rahatça söylemesi bekleyelim belki geçer denecek şeyler değil. Eğer diyorsa eğip bükmeden ayrılık yoluna girecek.

Bu söylediklerinin sizdeki yansıması umurunda değil demek ki ya da ne yapsam benden ayrılmaz diye düşünüyor. Çok onur kırıcı sizin açınızdan.
Bekleyip eşiniz keyfini beklemeyin bence.
 
Yaşınız kaç bilmiyorum ama uzun ilişkisi olup genç evlenenlerde oluyor bu durum malesef. Belki de hep böyle biriydi ite kaka ilerlemişsiniz zaten. Dürüst olmuş size yapcak bi şey yok o yüzden bence siz de kabul edip yolunuza bakmalısınız.
 
Başka biri olmadığına emin misiniz? Gözünü sizde açmış şimdi daha iyisini bulabilir miyim hayatımı yaşayamadım hesabı yapıyor boşa yorulmasin ben söyleyeyim naah bulur
Yok yani bunu da soruyorum
Aklıma gelen her ihtimali konuşmak istiyorum
Konuşmak saatlerce konuşmak
Anlamak anlamlandırmak
Ama yok yani bir daha evlenemem senden sonra
Senden daha iyi biri yok zaten diyor
Hiç bir zaman aşırı dinci bir insan olmadı ama dini inancı var alkol almayan bir adam
Şimdi diyor ki sınırlar olmadan yaşamak istiyorum
Alkol almak istiyorum
Hesap vermek istemiyorum filan diyor
Sonra Allah var mı bilmiyoruz bile filan diyor
Bugüne kadar düşünmeye korktuğum herşeyi apaçık düşünüyorum artık diyor
Korkutuyor beni yani dini inancını kaybetmesi benim için üzücü çünkü önem veriyorum ama asıl üzücü olan birden bire böyle bir değişim tam bir u dönüşü çok ürkütücü geliyor bana
 
Günlerdir bunu anlayamıyorum bende
Gözümden tek damla yaş akmasını istemezdi
Ama şimdi sürekli ağlıyorum yani ne oldu birden bire diye
Sanırım bekar gibi yaşamak cazip geldi
Resti çekiyorum gitmiyor kabul etmiyor ben evden ayrılmak istemiyorum kurulu düzenim işim var
Gidersem geri dönüşü olmaz o yüzden biraz zaman geçsin öyle karar verelim diyor
Bişey diyemiyorum
Belki bir buhran yaşıyor diye sabrediyorum
Farkında mısınız 6 yıldır eşinizin buhranları ile uğraşıyorsunuz.
Bizler sadece burada yazdıklarınızdan dolayı bu şekilde düşünüyoruz.
Sizce anneniz neden onun annesi gibi davrandığınızı düşünüyor? Bence bunu detaylı bir şekilde irdeleyin.
 
"Acele etmeyelim belki geçer bu halim"
Bu nasıl bencilce cümledir.
Bunun için bir süre belirlemiş mi beyefendi?
Mesela onun keyfini kaç ay beklemeniz gerekiyor kaç yıl kaç gün?
O arada siz ne olacaksınız? Sizin hayal kırıklıklarınız, üzüntüleriniz ne olacak?
Dilenci gibi beyefendinin kapısında bekleyecek misiniz?

Eğer lütfederse bu evliliğe devam edecek. İşine gelmezse size bay bay diyecek. Çünkü sizin göreviniz onu mutlu etmek. Sizin isteklerinizin önemi yok
Her gün kendi kendime sinir harbi yaşıyorum aynen bu şekilde düşündüğüm için
Ben oyuncak mıyım diyorum öyle de olabilir böyle de olabilir
Ben yaşadığımız mutlu günlerin hatrına anlayışlı davranmaya çalışıyorum ama dayanamıyorum
Haklısın sende haklısın ama seviyorum birden ha diyince bitiremiyorum diyor
 
Yok yani bunu da soruyorum
Aklıma gelen her ihtimali konuşmak istiyorum
Konuşmak saatlerce konuşmak
Anlamak anlamlandırmak
Ama yok yani bir daha evlenemem senden sonra
Senden daha iyi biri yok zaten diyor
Hiç bir zaman aşırı dinci bir insan olmadı ama dini inancı var alkol almayan bir adam
Şimdi diyor ki sınırlar olmadan yaşamak istiyorum
Alkol almak istiyorum
Hesap vermek istemiyorum filan diyor
Sonra Allah var mı bilmiyoruz bile filan diyor
Bugüne kadar düşünmeye korktuğum herşeyi apaçık düşünüyorum artık diyor
Korkutuyor beni yani dini inancını kaybetmesi benim için üzücü çünkü önem veriyorum ama asıl üzücü olan birden bire böyle bir değişim tam bir u dönüşü çok ürkütücü geliyor bana
Arkadaşım sal bu herifi... Bırak ne yaparsa yapsın.
 
Günlerdir bunu anlayamıyorum bende
Gözümden tek damla yaş akmasını istemezdi
Ama şimdi sürekli ağlıyorum yani ne oldu birden bire diye
Sanırım bekar gibi yaşamak cazip geldi
Resti çekiyorum gitmiyor kabul etmiyor ben evden ayrılmak istemiyorum kurulu düzenim işim var
Gidersem geri dönüşü olmaz o yüzden biraz zaman geçsin öyle karar verelim diyor
Bişey diyemiyorum
Belki bir buhran yaşıyor diye sabrediyorum
Oh walla hem ayrılmayı kabul etmiyor hem de evliymiş gibi davranmıyor. Bu size haksızlık kesinlikle kabul etmeyin!! Bekar hayatı cazip gelmiş olabilir ama 3 gün sonra evlilik hayatını özleyecek. Bence yeterince sabretmişsiniz siz de dik başlı olun ve tavrınızı anlasın. Bi kendine gelsin çocuk oyuncağı mı bu
 
Her gün kendi kendime sinir harbi yaşıyorum aynen bu şekilde düşündüğüm için
Ben oyuncak mıyım diyorum öyle de olabilir böyle de olabilir
Ben yaşadığımız mutlu günlerin hatrına anlayışlı davranmaya çalışıyorum ama dayanamıyorum
Haklısın sende haklısın ama seviyorum birden ha diyince bitiremiyorum diyor
Yani diyor ki; "ben kendimi ayrılığa hazırlayayım. Aman acı çekmeyeyim, bunun yükünü de sen çek"
Buradan bakınca siz de buna gönüllü görünüyorsunuz.
 
Bana eşiniz sanki depresyonda gibi geldi. Ne istediğini bilmiyor, herşeyi sorguluyor, kendisini çıkmazda hissediyor gibi. Ben de eşimle 9 yıl önce tanıştım ve 5 yıllık evliyim. 5 yıl önceki insan değilim asla. Biz çok zor şeyler yaşadık sizden farkımız bu gibi. Bu süreçte psikolojik destek de aldım , eşimle de çok konuştum, azıcık olan müslümanlığımı tamamen kaybedip din de değiştirdim. Eşim her zaman tam destek arkamda durdu. Ben de boşanmayı düşündüm ama aradaydım hep , onun tavırlarıyla vazgeçtim ama eşimde ben psikolojik destek aldığım için beni destekledi.

Eşinin de bekleyelim bakalım belki değişir diye bir gerçek olmadığını kabul edip terapi alması lazım. Kan değerlerine bakılması lazım. Birçok etken sebep verebilir bu kararsız ama depresif ruh haline. Öyle bam diye boşanmak da kolay değil. Çok büyük bir sorun yok. O bir terapiye gitsin, olmadı beraber çift terapisine gidersiniz. Hiç olmadı o zaman boşanılır. Yılların emeği , kaybetmemek için karşılıklı çabalamak lazım.
 
O zaman psikolojik tedavi görsün eşiniz kavgası kendisiyle ise .Kişilik bozukluğu var gibi hissettim .Ya size yazık ediyor işte açıkça .İlişki iki kişiliktir .Karşıdakine ben iyi değilim her şeyi sorguluyorum diyip kenara çekilmek de ne anlamadım.Hic olumlu hava alamıyorum.Allah yardımcın olsun .
Psikiyatrla görüştü benim ilaç verecek bir durumun yok aile terapistiyle görüşün demiş
Ben psikiyatra da anlatmak istediği kadarını anlattığını düşünüyorum
Aile terapisine gidelim dedi ama ben de yoruldum artık
Oldu paşammmm siz eşşeksiniz zaten o keyfine bakrken beyefendi kendini düzeltecek mi diye bir köede yıllarca beklersiniz tabi

Ya terapiste gitsin ekndini düzeltsin ya da boşanın net

Ben sizin yerinizde olsam dava açar eline mahkeme celbini verirdim evden de atardım. Kendini düzeltmeye net niyetin varsa adımlar at, bir psikoloğa görün öyle gel. İkna olursam belki boşanmam yoksa güle güle

Böyle diceksiniz.
Psikiyatr sorun olmadığını söylemiş belki psikoloğun alanıdır bilemiyorum
Dava açarsam ben geri dönmem ailem de eminim ki karşı çıkar normalde karışmazlar ama böyle bir durumda karşı öıkarlar zaten
Çok bencil eşiniz.

Hayata dair sorgulamaları olabilir, inançta bunun içine girebilir ama sorgulamalarına hemen evliliğinizi ve sizi buna dahil etmesi, rahatça söylemesi bekleyelim belki geçer denecek şeyler değil. Eğer diyorsa eğip bükmeden ayrılık yoluna girecek.

Bu söylediklerinin sizdeki yansıması umurunda değil demek ki ya da ne yapsam benden ayrılmaz diye düşünüyor. Çok onur kırıcı sizin açınızdan.
Bekleyip eşiniz keyfini beklemeyin bence.
Son noktadayım zaten her gün ama her gün bu isteğimi yineliyorum
Ama yardıma muhtaçmış gibi gördükçe içim eziliyor
Çünkü o kendi hesabını yaşıyor ama ben onun kadar hızlı öldüremedim
Çok güzel gidiyordu herşey birdenbire bu darbeyi yiyince hala kendime gelemedim hala acıyorum hala sarılıp geçecek diyesim geliyor
Yaşınız kaç bilmiyorum ama uzun ilişkisi olup genç evlenenlerde oluyor bu durum malesef. Belki de hep böyle biriydi ite kaka ilerlemişsiniz zaten. Dürüst olmuş size yapcak bi şey yok o yüzden bence siz de kabul edip yolunuza bakmalısınız.
32 yaşındayım
Evet 2-3 sene öncesinde de böyleydi çözüme yanaşmazdı bunlar benim kırmızı çizgilerim derdi bugün biraz YouTube’da farklı kaynaklarda araştırma yaptım sanırım narsist bir kimlik sorunu var beni manipüle ediyor
 
Evliliğin ya da ilişkilerin bu kadar çaba gerektirmemesi gerektiğini düşünüyorum ben. Çabalayarak ite kaka yürüyen ilişkiler bitmeli çünkü eninde sonunda bitmeye mahkumdur. Sizinki de sona dayanmış gibi görünüyor.
Çaba illa ki gerekir dediğiniz gibi ama bu kadar bilemiyorum
Bazı görüşlerimiz bazı huylarımız çok zıt
Ama ben bunları zenginlik olarak görürdüm hep mesela ama o tahammül edemezdi ilk zamanlarda asla saygı da duymazdı
 
Sizi üzmek istemem ama önünde sonunda evliliğiniz bitecek, bu çok belli. Eşiniz net olarak kararını vermiş, sorumluluktan sıyrılmış, yeni bir hayat kurmak için sizin evinizi ve hayatınızı bekleme salonu olarak kullanıyor.
Uzun yıllardır birlikteymişsiniz, maymun gözünü açmış (!) olabilir. Burada binlerce, yüzbinlerce “ telefonu hep ortada, Eve erken gelir, bir yere gitmez” argümanlarıyla savunulan eşlerin ne haltlar karıştırdığına birlikte şahit olduk. Ama kabullenmek zor İşte.

Eşiniz muhtemelen yeni bir hayatın kıyısında. Terazinin diğer kefesindeki durumlar tam olarak netleşmedi. Dimyat’a pirince giderken eldeki bulgurdan olmak var, ağırdan almak temkinli davranmak lazım. Durum netleşirse o kapıların nasıl çarpıldığını, restlerin nasıl çekildiğini, ölseniz nasıl umursanmadığınızı görürsünüz (inş hiç olmaz böyle bir olay)

Eşi bu tür depresyonlara (!) giren kadınlara sevgiyle, samimiyetle sarılıp aslında bunun bir depresyon olmadığını söylemek isterdim. Durumun kendileriyle hiç ilgisi olmadığını, boşa çırpınmaması gerektiğini söylerdim.

İnş yakın bir zamanda durumunuz düzelir de ferahlarsınız.
 
X