biz de ilk gün aynini hissetmistik ama cok ozel bir his degil, simdiki hayatimdaki insan (

) dahil cok kere hissettim. öyle ömürde bir falan degil. baska ulkeden biriydi, ilk günden "lütfen söz ver beni bekle, mutlaka tekrar geleceğim" demisti. hakkaten de geldi defalarca- bir yolunu bulduk yillarca.
ama kader faaln degil
olacagi olsa olurdu. ben de inan senin gibi hissediyordum. o kopamamalar falan ikinizden biri digerinden daha iyi birisiyle karsilasmamis diye.
ben de böyle oldugunu sanmazdim çünkü ayri olduğumuz donemlerde de guzel romantik hikayelerim olurdu. ama bu çocukla baska bir bagimiz vardi. o yuzden ne olursa olsun hep birbirimizi bulacagiz gibi gelirdi. hatta actigim konunun ismk bile "
kürkçü dükkanımda kopamiyorum"
amma ve lakin bu büyük asktan falan degil. toksik iliskilerde cok fazla duygu karmasasi yaşıyorsun ayriliyorsun üzülüyorsun, tekrar konuşuyorsun heyecanlaniyorsun, görüşüyorsun yeniden cicim ayi oluyor falan. heyecanini zor yitiriyor.
ondan yani.
iyi - saglikli bir iliski olsa zaten bitip durmaz:)