BİRİLERİ GEÇMİŞİ UNUTMANIN PİŞMANLIĞIN ÇARESİNİ SÖYLESİN NE OLUR


Bu sözlerinizin arkasında durun, evlatlarınıza sıkı sıkı sarılın. Evet siz annesiniz ve güçlü olmak zorundasınız. Hele hele değmeyecek bir insan için evlatlarınızın hayatını zindan etmeye değer mi? Çok bunaldığnız zamanlarda evde bir şeyler kırmak bağırıp çağırmak yerine çocuklarınızın elinden tutun parka götürün ya da bir alışveriş merkezine kafanızı dağıtın, hem çocuklarınız da etkilenmemiş olur.
 
Cocuklarini o adama ve uvey anneye birakinca mutlu mu olacaksin?
kusura bakma hic uzulmedim durumuna, adam her turlu pisligi yapmis, ayrilmis kurtulmussun, neyin pesindesin hala?
 
İnsan ne kadar güçlü olursa olsun bazı sorunların altından tek başına kalkamaz. Bugünler mutlaka geçecek, belki de bir süre sonra hayal edemeyeceğiniz kadar güzel bir hayata başlayacaksınız tekrar. Ama bence mutlaka bir uzmandan yardım almalısınız bu süreci atlatabilmek için. Ölüm çözüm değil. Siz çocuklarınıza rağmen sorunların üstesinden gelemiyorsunuz çocuklarınız siz olmadan nasıl gelsinler. Düşünmeyin ölümü falan. Lütfen birinden yardım alın.
 
Kesinlikle psikolojik yardım almalısınız. Kimseyi suçlamayın, aldatildiginiz için kendinizi de suclamayin o hata o adama ait onun kişiliğiyle ilgili. Size yanlış yapmış olabilir bunu değiştirmek elinizde değil ama buna nasıl tepki vereceğiniz size bağlı. Siz kendi kişiliğinizi koruyan tepkiler vermediğiniz için hem etrafınızi hem kendinizi yoran bir kadın olmuşsunuz. Tavizkar davranıp başkalarından telafi beklemeyin. Siz fedakarlik dersiniz karsinizdaki karaktersizlik olarak anlar ve kendini size karşı borçlu hissetmez. İyi hissetmenin çaresi sizde. Kendinizi sevin.
 

Üzgünüm sölediklerinize çoğumuz inanmıyoruz daha öncede sölediniz bunları. Zihninize kazımanız mı lazım görmek için ? Keşke yapsanız inan çok mutlu oluruz
 
çok üzüldüm durumunuza.gerçekten elektroşok felan deneseniz ciddiyim gidin bir doktora
 
Burda yorum yapan cogu insanı taşlamissiniz fakat bu kadar insan ayni seyi soyluyorsa bir bildikleri var demekki. Burda yorum yapanlara siz onlara bakmayin gibi soylemlerin amacini anlayamadim. Bizim soylediklerimize baknayacaksa defalarca konu acmazdi heralde.
 
sizin acil yardima ihtiyaciniz var! Cocuklarinizinda piskolojisini bozulmasina izin vermeyin, nolur!
baska bi yere gidin, sosyal faaliyetlere katilin, arkadas edinin, yeni bi cevre edinin... hobby falan...

OLMAZ BÖYLE BACIM!

 
Siz yillar sonra eski kocanizi unutup hayatiniza mutlu mesut devam ederken ne yazik ki o gunahsiz yavrucaklar annelerinin onlara yaptigi eziyeti unutmayip hep onun huznunu kizginligini ve ezikligini yasayacaklar omurleri boyunca. cunku hic bir aci sonsuza dek surmez elbet zaman size de ilac olur insanlar neleri unutuyor.. madem Allah korkunuz var biraz ona yonelin ,ondan isteyin yardimi, abdestli olun herzaman akliniza dusunce Allahi anin. yaradilis sebebinizi aramaya koyulun.cocuklariniza siki siki sarilin onlar cigerpareniz otesi var mi? Allah yar ve yardimciniz olsun.
 
teşekkür ederiz..amacım ilgi çekmek değil.. emin olun. gerçekten acı çekiyorum. ama düzeleceğim de... buna ben inanıyorum. bu cevaplarınız bile işe yarıyor emin olun. insanların acısıyla nasıl dalga geçiyolar.bu inadına iyileşmenize yarıyor. yine tşk ederiz.
 
Elektrosok mu? Siz kafayi mi yediniz?
Cözüm bu mu?

Sakin ama sakin yapmayin böyle birsey !!
Toparlanin ! Sirkilenin! Ayakta durucaksiniz! Basa gelen cekilir Bacim! Cocuklarini mi hasta etmeye calisiyorsun napiosun sen!
 
Beni yanlıs anlamınızıistemem ama bencede bi süreline verin cocuklarınızı cünkü siz suan sağlıklı düşünemiyosunuz yazık olmasın o cocuklarınıza ama küçük olan cocugunuz cok küçük daha bakabilecekmi ailenizde kalsın bi süre o şehri terk edin yeni bi düzen kurup çocuklarınıza alın tabiki ama anlasarak görüşün arada kalanlara cocuklara bişi olmasın hatta bence bi süre sıkı bi tedavi görün hastanede yatarakta olabilir
 
yok... evet Allah ta ötesini bırak diye bir kitap var. onu okuyroum. Alalhımzdan başka kimsemiz yok.. bende güçleneceğim.
 
Adamı dinlemek isterdim cidden. Bu kadar hastalıklı sevginin sonuçlarıdır belki yaşadıklarınız.
Aldatıldığını bilebile,kocalarının kendilerini hiç sevmediğini bilebile ayrılmamakta direnen başka kadınlar da tanıyorum.
 
konu sahibi bi kendine gel sen 3 yaşında süt kuzusu bir çocuğun olduğu için öncelikle annesin önce seni bırakıp giden adamı değil çocuklarını düşünmen lazım.Ne demek vericem çocukları kendi psikolojin bozuk en azından çocuklarınkini bozma.ve iyi bir anne ol
 
@OKYANUS27

Canim belki sihirli degnek etkisi yaratmaz, gecmise bastan baslamani saglamaz ama ruh haline cok iyi gelecek tek önerim hakkiyla namaz kilarak Allah'a sığınmandır. Kendin icin, cocuklarin icin dua etmeli ama sebeplere de yapismalisin. Elinden geleni yaparak dua etmelisin. Zamanla huzura kavusursun insallah.

Yasayan bilir demisler en iyi sen bilirsin yasadiklarini. Ama sen de biliyorsun sen sadece kendinden sorumlu degilsin artik.

Cocuklarin buyuduklerinde gecmislerinde aldiklari yara ile mi hayat kursunlar? Bir yuva kurduklarinda ezik ve güçsüz mü olsunlar? Bizim annemiz bize sahip cikti, bugun boyle ayaklarimiz yere basiyorsa bunu annemize borcluyuz, onu kendimize ornek aldik demesinler mi?

Sen hala kendinde suc ariyorsun.
Sen yuvan icin elinden gelenin, yapman gerekenin fazlasini yapmissin.

Cemal Sureya nin (galiba onundu) bir sozu var. "Keske şöyle yapsaydim belki severdi deme. O senin icin ne yapti da sevdin sanki?" O adam senin kadar ugrasti mi?
Sen yuvan icin ne kadar alttan almissin. O senin yaptiklarinin yarisini yapsa yuvaniz boyle olmazdi.

Mutluluguna mi takildin? Birak bu dunya onun olsun. Kandirsin kendini mutluyum diye. Kim hayati boyunca mutlu olmus bu dunyada?

Sen kendine bak. Geceleri kafani yastiga koyarken huzur mu istiyorsun? O zaman cocuklarina sahip cik, onlar icin kendini kurtar.

Canim Allah yardimcin olsun.
 
Yerinizde olsam şehir değiştirirdim. Çocuklarımla beraber. net...

ben de boşandım. ve henüz 22 yaşındaydım. Evliyken ailemin muhitinde yaşadığım için ayrılınca aynı muhitte
kalmak durumundaydım. tesadüf ya karşı dairede bana uygun ev vardı. aramızda 1 sokak var . onun semti olmadığı için
ayrılınca gider diye düşündüm. Boşandım ve 1 hafta sonra reşit olmayan bir kızı eve getirdi ve beraber yaşadılar.

Düşünebiliyor musunuz. 8 aylık çocuğumla yaşadığım evin karşısında başkasıyla yaşadı. ki ben ayrılırken de seviyordum. Şiddet gördüğüm için evi terk ettim. Canım çok yandı perde arkasından bakıyordum hep şaka gibi...

ve polise şikayet ettim canımın acısından. kız reşit değildi çünkü. gerçi gelip gittiler bişi olmadı.

tam 8 ay sonra taşındılar. ve ben normal hayatıma döndüm. Kızıma hem anne hem baba oldum. nafaka almadım ben.anlaşmalı boşandım. çünkü tek derdim ondan kurtulmaktı. Hem seviyor hem kurtulmak istiyordum.

Eminim ben 22 yaşındaydım. siz daha olgunsunuzdur. Mis gibi hayatım oldu. Kendime değer verdim. Şuan en ufak pişmanlığım yok. koskoca 20 yıl geçti . Allahıma şükür diyorum. Size nacizane tavsiyem alın çocuklarınızı şehir değiştirin.
Hiç bir kocayı yada erkeği kızıma değişmem. Beni ayakta tutan kızımdı çünkü. İnanın sizinkide geçecek. Yıllar sonra
dönüp baktığınızda şu yazdıklarınızı okuduğunuzda en güzel yaşlarınızı böyle geçirdiğiniz için pişman olacaksınız. Hayat çok kısa çünkü.

Ha unutmadan. Benim eski koca o kızla evlendi. 1 kız çocuğu yaptı. sonra duydum onuda dövüyormuş. o kızda onu boşadı. Yani adamın ruhu pisti. ileride sizin eski eşiniz şuanki eşinide aldatırsa şaşırmam. İnsanın fıtratı değişmiyor malesef.

Siz çok değerlisiniz. ve böyle gereksiz bir insan için cocuklarınızı üzmemelisiniz. Onlar Allahın emaneti. İnanın şuan çektiğiniz acı çok boş. Evladını toprağa veren anneler var. Lütfen yapmayın. Evlatlarınızın kıymetini bilin. ve kendinize gelin
siz herşeyden önce annesiniz. ve böyle yıkılmaya lüksünüz yok...
 

Dalga gibi gelsede bazı durumlarda farkındalık yaratmak için ağır konuşulabilir hatta ağlatmak bile gerekebilir..Bazılarında "ay üzüldüm,haklısın,keşke böyle olsaymış " gibi söylemler insanı çözüme yöneltmez.Acı çekebilirsiniz.Her insanın acısı ve buna verdiği tepkiler farklıdır.Her insanın derdinin kendine göre büyük olması gibi.Her hatayı,pişmanlığı,öfkeyi,nefreti insana has kabul edilemeyen en uçtaki duyguları bile anlarım.Acı çekmeyi seviyorum,mazoşistim ben dersen onu da anlarım.Bu da kabul edilebilir bir şeydir.Ben acısını yaşamaktan keyif aldığım bir şey için çözüm aramam.Ama bir insan farkındalığını yaşadığı ve çözümünü bildiği bir şeyi yapmıyorsa bu tamamen kendi seçimidir.Eğer bir insanın içinde bu yoksa kim ne derse desin,önemi yoktur.Değişim insanın kendisinde başlar.Önce düşüncelerini ona yöneltmeyi öğreneceksin.Bunun için zorlayacaksın kendini.Ama hem derdim var deyip hem çözümleri kabul etmiyorsan yapılabilecek hiç birşey yoktur.Eğer değişmek istiyorsan KENDİNE GEL !!!
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…