canım benim, bu sanal ortama rağmen, duygu geçişi yakalayabildiğim nadir insanlardansın...
burada asıl amaç ekonomi olmakla birlikte, aslında hayatı paylaşıyoruz, artısıyla eksisiyle.... her birimizin, eğitim seviyesi, kültür seviyesi, ekonomik durumu, şartları, öncelikleri, olmazsa olmazları vs. farklı... bu farklılıklara rağmen, burada birlikte olabiliyor, sohbet edebiliyor, bir iki satır karalayabiliyorsak, bir ortak paydada buluşabiliyoruz demektir... bu da, insani duyguların başında gelen, sevgi, bence....
mesela
bir yudum mutluluk , sanki kırk yıllık ( her ikimizin de yaşının kırk a yaklaşıyor olması önemli, yadsınamaz bir etken tabi :)) ) kankam ( hiç de sevmem bu tabiri, kaba gelir bana, :) arkadaşım, dostum anlamında kullandım burada :) ) ... yani görmeden, hayatımın bir bölümü bile, zaman ve mekan olarak kesişmeden, sevebildiğim, saatlerce sohbet edebileceğim, bulduğum ilk fırsatta da, gerçek hayatta tanımayı çok isteyebileceğim biri... sonra sen ve bir kaç arkadaş daha....
ama buralarda tahammül edemediğim demeyeyim de, pozitif bütün duygulardan sıyrılmış, ortak hiç bir payda bulamadığım, evet bana bir zararı olmamakla birlikte, günlerce yazışıp, konuşsam, bana bir şeyler katmayacak, sevgiden, saygıdan yoksun, insanın enerjisini sıfıra düşürebilme potansiyeline sahip, insanlar da var... zaman zaman kopuşum, ardından tekrar dönüşüm bundan, kendi adıma... :)