Evet problemlerimiz vardı evliliğimizn başından beri.Ama o zamanlar benden kaynaklanıyordu inkar etmiyorum.Alışamamıştım buraya.Büyük bir şehirden geldim sonuçta kasabaya.İşimi bıraktım çevremi herşeyimi.Bunuda eşime yansıttım o hep alttan aldı.Baba evine problem yokken aramızda gittim 2 günlüğüne aöf sınavım vardı girip gelicektim.Ne olduysa tlf görüşmelerinde oldu.Tartıştık.Annesi aradı karıştı annemle tartıştı.Bana gelme artık dedi bende gelmedim.Sonra annesini gönderdi ve geldim.Ya eşimide anlamıyorum bir bakıyorsun seni seviyorum bir bakıyorsun sana sevgim yok neye inanacağımı şaşırdım ama artık sevmediğine inanıyorum çünkü seven adam nolursa olsun şiddet uygulamaz abisinede izin vermezdi.
Evliliğinizin ilk zamanlarında senden kaynaklanan problemler eşinin sabrını taşırmış, psikolojisini
bozmuş olabilir mi tatlım? İlk günlerde son derece anlayışlı ve sana destek olan insan ufak tefek
nedenlerle bir canavara dönüşemez.
Sen evlenirken, yaşayacağın yeri ve nelerden vaz geçeceğini biliyordun. Bile isteye evlenipte
bal ayı dönemini cehenneme çevirmiş olmanın eşini nasıl etkileyebileceğini düşündün mü hiç?
İlk zamanlar eşim çok hoşgörülüydü daha sonra niye böyle oldu derken, ömür boyu sızlanmalarına
aynı sabrı göstermesini mi bekliyordun? Ne yazık ki sabır taşı çatlamış canımcım.
Doğru anladıysam evliliğini sonlandırmak istemiyorsun. Toparlama çabasına da, ilk günlerde yaşadığın
bunalımlar nedeniyle başlayan ve birbirini tetikleyen olumsuzluklardan kaynaklandığına vurgu
yaparak başlamalısın. Herkes kendi hatasını masaya yatırmak üzere geldiğiniz noktayı konuşmalısınız.
Her çözüm arayışınızda, mutlu mesut yaşarken, eşin çıldırdı ve sana şiddet uyguladı gibi bir
başlangıç yaparsanız, sebepsiz saldıran bir adam olduğunu vurgularsanız, saldırgan biri olduğuna
inanarak saldırılarına devam eder.
Kaynının yaptığına söyleyecek söz bulamıyorum canım. Umarım kendini affettirebilecek mucizeyi yaratır.
Allah Yardımcınız olsun, umarım en doğru, en hayırlı yolu bulursunuz.
