Ben de doğuluyum ailem evlendikten sonra da para istedi,küstüm dört yıl konuşmadım,şuan gayet normaliz,dört yılın sonunda benden vazgeçemeyeceklerini anladılar,bi erkek bunu hayatta yapamaz,yapsa çoktan yapardı.Merhaba arkadaşlar,
Öncelikle şunu söylemeliyim ki, normalde ben mantık insanıyımdır, bir şey olmuyorsa olmuyordur, olmuyorsa benim için hayırlıdır, bir ilişki yürümüyorsa ayrılırsın seni daha iyisi bekliyordur diye düşünürüm, aşk için ölmeli aşk diye düşünmedim yani şimdiye kadar hiç.
Ama bugünlerde tam uygulayamıyorum bunu. 4 ay önce sevgilimden ayrıldım, arkadaşça ayrıldık, kavgamız gürültümüz olmadı, aynı alanda çalışıyoruz, birbirimize sormamız gereken şeyler oluyor, uzaktan uzağa gerek olduğunda görüşebiliriz diye düşündüm. Ama her seferinde o konuyu yine sevgili olmaya getirdi, baktım olmuyor biz senle arkadaş olamıyoruz demek ki diye görüşmeyi tamamen kestim ama tamam bir daha aramayacağım diyip en fazla 2 hafta sonra yine aradı, ben tam onun yokluğuna alışıyorum, pat kendini hatırlatıyor. Şimdiye kadar kimseyi engellememiştim telefonumdan, onu engelleyip kötü hissettirmek istemedim ama baktım başka çare yok her yerden engelledim. Bu sefer annesinden arayıp mesaj attı, onu da engelledim, bu sefer ablasından arıyor, her seferinde ben değiştim bana son bir şans ver diyor, ben değiştiğine inanmıyorum çünkü aynı şeyleri defalarca dedi ve değişmedi ama o kadar çok ısrar ediyor ki gerçekten değişmiş olabilir mi, bir kere daha deneyebilir miyim sorularını bana düşündürtüyor.
Böyle tekrardan ilişkiye başlayıp, sevgilisi değişen var mı aranızda? Bu arada gerçekten ama gerçekten çok seviyorum, aşığım, onunla bir dakika bile geçirmek benim için mutluluk kaynağı, o da bana prenses gibi davranır (hataları dışında) bir dediğimi iki etmez, kendi isteklerinden önce hep benimkini önemser. Çok farklı tarzlarımız var aslında, o doğu kültürünü sonuna kadar yansıtıyor, ben de batı kültürünü, yine de çok güzel zaman geçiriyoruz bir arada, sürekli mutluyuz, beraberken hiç sorunumuz yok gibi. Enerjisi çok yüksek, her sorunumla ilgilenir, çözene kadar uğraşır, hepsini geçtim çok aşığım, bana bakması bile beni mutlu etmeye yetiyor.
Sorun ne derseniz ailesi, gerçekten korkunç ötesi bir ailesi var, korku filmlerinden fırlamış gibiler ve o 32 yaşında olmasına rağmen ailesinin sözünden çıkamıyor, küçük çocuk gibi ne derlerse dinliyor, bu yaşa kadar tüm kazandığını ailesine vermiş, çok iyi paralar kazanmasına rağmen tek kuruş birikmişi yok neredeyse, ben olsun beraber yaparız herşeyi sorun değil dedim ama evlenicem diye ailesine para vermek istemeyince kıyametler koptu, ailesi evliliği ertelemek için ellerinden geleni yaptılar, normalde temmuzda evlenecektik ayrılmasaydık, gerçekten de ayırdılar, bu arada ailesinin benle bir sorunu yok hatta çok sevdik dediler, sanırım evlenmesine karşılar, ya da evlenip hala parasını vermesini istiyorlar. Daha böyle aile ile ilgili çok sorun var, düğün için tek kuruş yardım etmeyecek olmalarına rağmen bulduğumuz salonu beğenmediler, küçükmüş, misafirlerine yetmezmiş, ki benim bu şehirde çok az tanıdığım var, ben burada düğün bile yapmak istemiyordum ama olmaz ilk oğlumuz illa düğün yapacaksınız dediler, ki dediğim gibi durumları çok iyi, erkek arkadaşımda tüm parasını verdiği için tek kuruşu yok, herşeyi yapıp evlendikten sonra ödeyecektik, bende giden para olsun yeter ki diye herşeye sustum ama bir yerden sonra para ile de ilgisi olmuyor durumun sanki gelecekteki hayatımın fragmanını izliyormuş gibi oldum, her şeyime ama her şeyime karışacaklar, asla karışamazlar diyen erkek arkadaşım da sonradan dönecek gibi geldi ayrıldım.
Tek suç onların değil tabi ki, ona defalrca anlatmama rağmen hayatının kontrolünü eline alamadı, babası küçük yaştan beri hakaret, şiddetle çok bastırmış, o baskıdan çıkamıyor, ne kadar zor bir şey olduğunu bildiğim için çok destek oldum, çok konuştum ama her seferinde yapıcam diyip yapamadı. Başlarda çok anlayışlıydım ama şu an gözümde basiretsiz, saygı duymadığım, her zaman benim arkamda kalacak silik bir karakter, saygı duymadığım böyle silik bir karakterle olamam diyorum ama ben böyle biri değilim biliyorsun diyor, ailesi dışında tam tersi gerçekten.
Çok düşündüm, değiştim, sen hayatımdaki en önemli insansın fark ettim, onlarla çok az bağım var diyor, senle evlenip başka bir şehire yerleşelim, onlarla ayda yılda bir görüşelim diyor ama güvenemiyorum, ya sonradan onlar benim annem babam gidicez gelicez derse, ki burada böyle bir soru konu var. Böyle düşününce kesinlikle ama kesinlikle bir daha deneme, yine aynı şeyler olacak yıpranacaksın diyorum ama onu görünce de keşke beraber olabilseydik diyorum, bu kadar sevdiğim adamdan sırf ailesi yüzünden vazgeçmek çok zoruma gidiyor.
Sizce bu aile bana asla huzur vermez diyip uzak durmaya devam mı etmeliyim? Yoksa bana ne ailesinden bir daha bu kadar nasıl sevicem diyip bir daha mı denemeliyim?
Uzun oldu ama içimi dökmem lazımdı, kimselere anlatamıyorum, okuyanlara çok teşekkür ederim.
Ama defalarca değişicem demiş ve hiç değişmemiş. Yani sözünün eri değil bu adam. Bir insanın lafına güvenememek kötü söz ,kavga kadar bile sorun değil mi?
M mein_traume bana karşı hataları dediğiniz şeyleri de açar mısınız?
Bence kendisi ailesine karşı bir birey bile olamayan insandan karısına hiç fayda gelmez.
Gayet akıllı bir kadınsınız. Siz ne yapacağınızı biliyorsunuz.Bende aynı sizin gibi düşünüyorum.
Ben onun sözüne asla güvenmiyorum, çünkü değişicem diyip değişmedi daha önce, bu benim için çok önemli. Ayrılık için illa aldatma, hakaret mi olmalı? Bu konuda emin değilim, bu gerçekten bir soru. Bana göre güven çok önemlidir, güven olmadığı zaman ayrılınabilir, bunu ona da diyorum, sana güvenmiyorum, sen bir birey değilsin, sana saygı duymuyorum, saygı duymadığım bir erkekle nasıl olucam diyorum, herşeyi düzelticem diyor. Böyle söyleyince hallederiz kadir geliyor aklıma :)
Evet hiç inanmıyorum düzelteceğine, istese düzeltir, çünkü başka bir şehirde çalışma imkanımız var, gideriz oraya ayrı bir aile oluruz ama onun derinlerde sorunları var bana göre, önce onları aşması lazım. Bana yardım et aşayım diyor ama ben ona yardım edemiyorum, tam tersi o beni kendi huzursuzluğuna çekiyor. Benim ilişkiden anladığım insana huzur vermeli, böyle bir şey değil, bu kadar olumsuzlukta hala nasıl böyle sevebiliyorum kendime de şaşırıyorum.
Bana karşı hataları, ailesinin sözünden çıkamayıp tüm planlarımızı alt üst etmesi. Böyle yazınca önemsiz gibi görünebilir ama inanın ki önemli. Ailesini biliyordu, en baştan söyleseydi benim ailem böyle böyle diye ben bu ilişkiye başlamazdım bile, o çok farklı yansıttı bana her şeyi.
Ben de doğuluyum ailem evlendikten sonra da para istedi,küstüm dört yıl konuşmadım,şuan gayet normaliz,dört yılın sonunda benden vazgeçemeyeceklerini anladılar,bi erkek bunu hayatta yapamaz,yapsa çoktan yapardı.
Gayet akıllı bir kadınsınız. Siz ne yapacağınızı biliyorsunuz.
Bence de güven ilişkinin ilk şartıdır. Bir insandan ne bekleyeceğini bilememek, sözüne acaba mı demek kadar yorucu bişey yok.
Yolunuza bakın. O tek başına adam olmayı becerebilmeliydi ki size de koca olabilsin. Sünepe gelmiş, sünepe gidecek.
Ben batıda yaşadım hep ama geleneksel bir aileden geliyorum o yüzden bu kadar uçurum olacağını tahmin etmemiştim. Ben kız çocuğu olmama rağmen tercihlerime karışılmadı, şehir dışında okucam dedim, yurtdışında yaşıcam dedim, sadece destek oldu ailem, soru bile sormadılar, hatta sevindiler benim farklı kültürler tanımama, asla benden maddi bir beklentileri de olmadı tam tersi destek olmaya çalışırlar. Bu olaylar olunca babam düğünü ben yapayım, yeter ki kızım mutlu olsun dedi, çok üzüldüm inanın. Kendimi geçtim, ailemi de böyle görgüsüz insanlarla muhatap etmek istemiyorum. Olay başta para ise bile şu an para meselesini çoktan geçti.
Ama onu da anlamaya çalışıyorum, bir insan kendisini sevmediğini her şekilde belli eden insanlara neden tüm kazancını verir ki? Sanırım onu sevsinler istiyor ve bu nedenle her dediklerini yapıyor ama sevecek olsalar şimdiye kadar severlerdi. Bu olayın doğu ile ilgisi olduğunu da pek düşünmüyorum çünkü çocuğuna çok destek olan doğulu aileler var tanıdığım sadece doğu kültüründe çocuklar biraz daha aileye bağımlı büyütülüyor sanırım, o kontrolden çıkamıyorlar kolay kolay.
Ben de mezun olur olmaz,kamuya atandım iyi bi maaşla,dört yıl boyunca evlenene kadar tüm parayı onlara verdim,zorunlu tuttular başka bi alternatif yokmuş gibi hissettirdiler,öyle ki tüm maaşı verip onlardan tekrar harçlık istememi sağladılar,isteme sürecinde tam 25 yaşında ihtiyaçlarım olduğunda görmezden gelindiğimde bi aydınlanma yaşadım,sömürüldüğümü ve birey olarak değer görmediğimi hissettim, ortada kaldım,tüm masrafı eşim karşıladı,o da gördü durumu,o günler milat oldu benim için. Kesinlikle bir daha kuruş vermedim,böyle sevilmek istemedim. Bu farkındalığım sayesinde toparladım,onun da ilk andan itibaren böyle davranması gerekirdi gidip kendine şuan bi ev alsın o zaman maaşının üçte ikisini krediye yatırsın bakalım bunu yapabilir mi yani istese size değişcem demez gerçek bi adımla gelir,kuru lafla değil. O yüzden bence inanmayın.
Benim eşimde çalıştığını ailesine yedirmiş hep. Borçlar ödenmiş, ev yapılmış vs. İyi kazandığı halde tek kuruş parası yoktu evlendiğimizde. Evlendikten sonrada para vermeye devam ettik. Ben hiç rahatsız olmadım bu durumdan. Çünkü ailesi zor bir süreçten geçiyordu. İhtiyaçları olsa yine veririz. Bir ara benim ailem sıkıştı onlarada verdik. Karşı taraf nankörlük yapmadığı sürece maddi şeyleri çok takmıyoruz biz. Eşimin ailesinin öyle uç davranışları yok o yüzden ilişkimiz çok kötü değil. Düşüncesizlik yaptıkları oldu tabi ama geçti gitti. Evlenirken düğün istedi her iki tarafta, paranız varsa yapın dedik. Yapamadıkları için sustular, kararımıza saygı duydular. Maddi açıdan onlara gebe değilseniz çok söz hakları olmuyor. Siz onlardan birşey beklemediğiniz halde söz hakkı veriyorsa erkek arkadaşınız bence bu sorundur. Onun dışında benim için sorun değil mesela. Ama sizin talebiniz bu yönde olduğu halde erkek arkadaşınızın adım atmaması, basiretsizliği çözülebilir bir sorun mu bilemedim.
Cok dogru dusunuyorsunuz zaten ayrilmissiniz , hic girmeyin bu topa tekrardanUzun süredir uzak duruyorum, uzak durabilmek için her şeyi yaptım inanın. Bile bile hayatımı karartmak olacak çünkü öteki türlüsü, çok farkındayım. Ama bugünlerde hislerim beni çok zorluyor, konuyu da aslında daha çok doğru düşünüyorsun hislerine yenilme denilsin diye açtım. Doğru düşündüğümü görmek biraz olsun içimi rahatlatıyor, korkularımdan uzaklaştırıyor beni.
Zor durumda olana tabi ki edilir, insan ailesine yardım etmez mi hiç. Ama babası devlette yönetici ve hala çalışıyor, istanbulda 5 tane lüks evleri var, çocukların kazançları ile yapılmış çoğu tabi, sizinle durumlarımız çok farklı yani birbirinden. Eski erkek arkadaşım, en kötü evlerden biri zaten bizim miras durumunda diyor, haklı da ama olay gerçekten para değil, bu zihniyet hoşuma gitmiyor benim, paran varken yok gibi yaşamak.
Ben olsam böylesine sevdiğim birine ve beni böylesine seven birine şans verirdim. Ailesi yüzünden ayrılmak zoruma gidiyor demişsiniz, tam da öyle.. Ailesi için neden böylesine sevdiğiniz adamdan ayrılıyorsunuz? Kaldı ki anlattıklarınıza göre çokta efendi, saygılı bir insanmış. Ayrılırken bütün kötü sözlerime tek kötü şey demedi demişsiniz, kaldı ki insanlar kendilerini en çok ayrılırken belli eder.. Ve herkes şansı hak eder.
Ayrıca, ihanet, hakaret, küfür olsaydı bir nebze ayrılık kararınıza hak verirdim ama bunların hiçbiri yokken, sırf ailesinden dolayı ayrılmanız doğru değil bana göre..
bi sans verirdim ben rvlenmiyosunuz sans veriyosunuz askiniz icin deger baktiniz olmuyo bitirirsiniz acabasiz...
Bizimkilerde keyfi durumlarından zor duruma düşmüşlerdi. Kp devletten müdür emeklisi. Yaşı gelince emekli ettiler, çalışırdı daha. Bize miras falanda kalmaz. %70 ini eşimin ödediği evin 1/3 i anca. Ama ben bunlara takılmıyorum. Çalışır kazanırız. Kv dem her maddi konuda oğlum tabi yapacak, oğlum tabi edecek diyordu. Bana çok büyük saygısızlık yaptıktan sonra çok acil paraya ihtiyaçları oldu vermedik, verdirmedim. Öyle atıp tutmaması gerektiğini öğrendi. Şimdi haddini biliyor. Mesafemizi koruyoruz. Eşim ne zaman kime nasıl davranması gerektiğini biliyor. Biz bu yüzden sorun yaşamıyoruz çok fazla. Uzak yaşıyoruz tamamen benim keyfim için. Arada kısa süreli görüşüyoruz tatsızlık çıkmıyor. Sevgiliniz aklı başında davranabilecek gibiyse, kararlarını size sormadan almazsa, sizi yüzgöz etmezse oluyor. Yani aile önemli ama eşin karakteri çok daha önemli. Bu kadar sevdiğiniz birinden ayrı kalmak zorunda olmanız çok acı. Dönmeyecekseniz bile beklentileriniz üzerine son ve kesin bir konuşma yapın bence. Mesela babasına ödediğim evi ver yoksa birdaha görüşmem sizinle desin ve görüşmesin. Somut bir adım isteyin ondan.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?