- 12 Temmuz 2006
- 55.544
- 213.134
- 52
- Konu Sahibi Nevriye Budak
- #401
Nevriye bu düşüncenizde yanlışsınız, örf-adet uygulayanlar kendi tercihidir bir şey diyemem ama aileler illa evlenecek çocuğun her şeyini yapacak diye bir şey yok, size 2 bilezik takar, kızına kuyumcu dükkanını ister orası kayınpederinizin bileceği iş.Kendi kızına dirseğe kadar altın isteyen adam bana gelince takmak zorunda değil mi? İsviçre'de mi yaşıyoruz kızzz?
Ben de başta ay durumları yok takmak zorunda değiller ki diyordum, geldiğim noktaya bakın. Erkek evladı varsa eğer takacak, kendince de yardımını yapacak. Örf adetler eskiden bana çok sığ gelirdi ama hepsinin özü yuva kuran evlada yardım etmek, hayata borçsuz başlatmakmış. Kendi kızı altın başkasının kızı teneke tabi. Kendine gelince geleneksel olan adam bana gelince Avrupai davrandı. Sizce bu olması gereken mi? Ayrıca yaptığım hesap yanlış değil, 5 sene önce alındı o ev, rahat rahat aldı sayemizde.
Örf adet uygulansın istiyordunuz madem o zaman baştan her şeye tamam demeyecektiniz, ona bakarsanız bizim kendi örfümüze göre de damat iç güveyi olmaz, yani siz belli bir örfe adete bağlı kalmadan evlenmişsiniz, kızdığınız nokta eşinizin ara sıra bütçenizi aşmayan yardımlar yaparım sözünden çıkıp git gide abartılan yardımlara dönüşmesi, sizin bir dikili ağacınız yokken eş ailesinin bir ağaç iki ağaç derken orman sahibi olmaya başlaması.
Bunun da çözümü eş ailesinde değil, onlara öfkelenmeniz de işe yaramaz, tek çözüm eşinizle konuşup ikinize ait bir konut borcuna girmek, adam oraya para aktarmak için çocuk dahi istemiyor, bunlar tümüyle eşin tutumuyla alakalı sadece ikinizi ilgilendiren özel konular.
evet ailem emekli, kendilerine yeten insanlar ama bizim oturduğumuz evi kiraya verseler çok daha rahat yaşarlar. Ailecek bunlar bedavadan yaşasın diye hem maddi hem manevi rahatımızdan feragat ediyoruz. Çocuk için de sanırım böyle giderse hiç düşünmeyeceğim, kendi çocuğuna yedirmez babasına yedirir gibi geliyor, çocuğumun böyle bir babası olsun istemem. 
Kız istemeye geldiklerinde biz şunu yapacağız bunu yapacağız diye mangalda kül bırakmadılar sonra fakir edebiyatına geçtiler, bizim zaten aile yapımıza uygun olarak şunu isteriz bunu isteriz gibi bir tutum içine girmedik. Durumları yok diye de isteklerde bulunmadık. Belki o zaman tüymek yerine bizi arasalardı biz zaten onlardan bir şey talep etmezdik ama en azından konuşurduk. Yani kiz tarafı neleri alır, erkek tarafı neleri alır diye bile sormadılar. Biz düğünde bir bilezik takarız bile demediler. Çocuklarına bir don bile almadılar, eski çamaşırlar ile evlendi adam. Kendi çocukları için de bir şey yapmadilar. Eşim ve ben çok sıkıntılar çektik, ben hep orta yolu bulmaya çalıştım. İster kız tarafı olsun ister erkek tarafı insan çocuğu ile ilgilenmez mi? O zaman ben bunları hasır altı ettim ama sonradan ne kadar absürt bir şey anladım. Hiçbir şeye karışmayan babası piknikten sonra evimizi görmeye geldi "burası da küçükmüş yauv" dedi. Düşünün maddiyatı geçtim manevi olarak destek olmayan adam bunu dedi. Of çok dolmuşum. Yani ben her şeyi yapsınlar istemedim ama hiçbir şey yapmayarak bu konuda da ipin ucunu kaçırdılar. Bu da bende zamanla takıntı haline geldi.
