benim eşimin yapısı bu. arkadaşlarıyla çok nadir buluşur zaten.. ayda bir belki. ama vakıf onun çok bağlı olduğu çok sevdiği, yani eşimin ruhu orada huzur buluyor anlıyorum onu aslında.
fakat bu durumda ben eziliyorum biraz. "evlenmeseydin" diyorum ona, hiç gerek yokmuş senin evlenmene diyorum. ssen ben olmasam da gayet mutlusun diyorum
ha yanlış anlaşılmasın. bizi çok da düşünür, evin hiçbir şeyini eksik etmez, her şeyin en iyisini en güzelini almamı ister, bana da en güzelini alır, standardımı hep yüksek tutmaya çalışır, evde kendi işini görür, yemek yapmasam bile dert etmez, tek takıntısı düzen işte. yani bana göre bu vebenzeri pek çok artısı var. aileme maddi olarak çoook yardımcıdır, ya da yardım etmeme laf demez öyle diyeyim. varını yoğunu iyilik için harcayabilir bir insan. bu tarz artıları ona karşı yumuşamama vesile oluyor. şakacıdır, çok güldürür, neşeliyse ev cennete döner onun sayesinde. (moralsiz ve öfkeliyse de cehenneme) ................... yani arkadaşlar kimse tamamen iyi veya kötü değildir. ben bu iyiliklerini görüp de sessiz kaldım bunca zaman. ona sorsanız sessiz messiz kalmamışım başının etini yemişimdir, o ayrı.
tek sıkıntımız y ada en büyük sıkıntımız diyeyim evi otel gibi kullanması................. bak en son dün akşam 10-15 dk. gördüm onu. bu akşam daha göremedim. haaala bekliyorum....... iki çift laf etmek için.