O zaman piyano kursu hikaye canım. Senin acilen psikolojik destek alman lazım. Devlet hastanelerinde ücretsiz psikologlar var. Ilaç kullanmak zorunda değilsin.Ortaokul yıllarında görünüşümle sürekli alay edilirdim, 5 yıl boyunca böyle devam etti lise başlarındada böyleydi, hep ezildim annemin bile keşke seni doğurmasaydım dediğini biliyorum. birkaç yıl önce tacizede uğramıştım. belki bu tür şeylerden dolayı böyle oldum ama bilmiyorum
O zaman şöyle yapalım bu bir başlangıç olsun kimseye haber vermeden git. Ben liseye giderken hastane işimi dahi kendim görüyordum. 182 yi ara en yakın hastaneden randevu al. Başarabilirsin ben inanıyorum. ☺☺☺☺☺Ailem götürmek istemiyor
Zamanla kendin olmayı öğreneceksin. Bu gunlerinin gencliginin tadini cikar. Annen iyiligin icin yapiyor ama seni incittiginin farkinda degil. Hosgor onu da. Ayni kendi annemi gordum. Git kursa. Kimse bizi bizim dusundugumuz kadar onemsemiyormus. Gercek bu bizim kafamizdaki bambaska. Kendimden ornek vermem sana iyi gelir mi bilmem. Cekingenligim, suskunlugumun bana neler ettigini istersen anlatayim. Durduk yere sıkmayayım seni. Ama bir dönüm noktası oluyor ve insan o halinden sıyrılıp yirtilmak tabiri var ya! Hah aynen oyle yırtık kategorisine geciyorsun:)) neden boyleyim demeyi birak, kendini oldugun gb kabul et.Arkadaşlar 16 yaşındayım yakında 17 olacağım, her neyse ben çok özgüvensiz ve sessiz bir kızım bu halimdende nefret ediyorum ama böyleyim. Annem sırf birileriyle konuşmam Ve özgüvenim belki gelişir diye beni piyano kursuna yollamıştı, 5 ay gittim biraz açılır gibi oldum kurstaki hocamıda çok seviyordum, yine bir gün kursa gidecektim annemle çünkü para ödeme zamanı gelmişti(parayi annem ödüyor) annem bu sefer parayi bana verdi ve sen git kendin öde dedi ama ben tek gidemedim (evet biliyorum çok özgüvensizim) parayı bile tek ödeyemiyorum. Annem gelmeyince bende kursu son dakka iptal ettim hatta biraz geç haber verdim hocaya, meğer hocanında bugün dersleri iptal olmuş sırf benim için bekliyormuş 1 sattir. Normalde 1 gün önceden haber verilmesi gereken şeyi son dakka haber verdim e tabi ayıp oldu hocalarada, biraz kaba bir dille beni uyardılar bidaha böyle son dakka haber verme ayip oldu ama falan diye, çok utandim ve keşke biraz özgüvenli olup kendim gitseydim dedim. Öyle arkada ben ağlarken annem fark etti tabi gitmiş kursu arayıp benim kızım çok hassas yok özgüveni düşük ondan gelemedi 10 yaşında çocuk gibi ağlıyor arkada kusura bakmayin falan demiş iyice aşşağılamış beni, kurstaki hocam her ne kadar önemli değil biz onunla ilgileniriz gibi şeyler söylesede çok utanıyorum beni resmen hasta sanıyorlar annem yüzünden, şimdi piyano çalmayı istesem bile kursu bırakacağım çünkü bir daha hocanın yüzüne bakabileceğimi sanmıyorum, annem sayesinde özgüvenim dahada düştü şu an. ne yapmalıyım başka bir kurs bulmak istiyorum
Hemen hemen benzer şeyler yaşamışız. Evet insani derinden etkiliyor. Ama geride bırakılabiliyor. Kendine inan ve kendini oldugun gb kabul et sadece. Neden böyleyim sorusunu sorma.Ortaokul yıllarında görünüşümle sürekli alay edilirdim, 5 yıl boyunca böyle devam etti lise başlarındada böyleydi, hep ezildim annemin bile keşke seni doğurmasaydım dediğini biliyorum. birkaç yıl önce tacizede uğramıştım. belki bu tür şeylerden dolayı böyle oldum ama bilmiyorum
Tabi alırlar ne demek. 18 yaşından küçük olabilirsin ama 18 yaşından küçük olanlarda da psikolojik sıkıntılar olmuyor mu? Hepimiz insanız tatlım. Zaman zaman sıkıntılarımız oluyor. Bazen aşabiliyoruz bazen aşamıyoruz. Ben de şu ana kadar 3 kere gittim. Bu söylediklerimi yanlış anlama.Beni ciddiye alırlarmıki sonuçta 18 yaşından küçüğüm ve aile iznim yok :/
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?