Bir derdim var :(

Arkadaşlar 16 yaşındayım yakında 17 olacağım, her neyse ben çok özgüvensiz ve sessiz bir kızım bu halimdende nefret ediyorum ama böyleyim. Annem sırf birileriyle konuşmam Ve özgüvenim belki gelişir diye beni piyano kursuna yollamıştı, 5 ay gittim biraz açılır gibi oldum kurstaki hocamıda çok seviyordum, yine bir gün kursa gidecektim annemle çünkü para ödeme zamanı gelmişti(parayi annem ödüyor) annem bu sefer parayi bana verdi ve sen git kendin öde dedi ama ben tek gidemedim (evet biliyorum çok özgüvensizim) parayı bile tek ödeyemiyorum. Annem gelmeyince bende kursu son dakka iptal ettim hatta biraz geç haber verdim hocaya, meğer hocanında bugün dersleri iptal olmuş sırf benim için bekliyormuş 1 sattir. Normalde 1 gün önceden haber verilmesi gereken şeyi son dakka haber verdim e tabi ayıp oldu hocalarada, biraz kaba bir dille beni uyardılar bidaha böyle son dakka haber verme ayip oldu ama falan diye, çok utandim ve keşke biraz özgüvenli olup kendim gitseydim dedim. Öyle arkada ben ağlarken annem fark etti tabi gitmiş kursu arayıp benim kızım çok hassas yok özgüveni düşük ondan gelemedi 10 yaşında çocuk gibi ağlıyor arkada kusura bakmayin falan demiş iyice aşşağılamış beni, kurstaki hocam her ne kadar önemli değil biz onunla ilgileniriz gibi şeyler söylesede çok utanıyorum beni resmen hasta sanıyorlar annem yüzünden, şimdi piyano çalmayı istesem bile kursu bırakacağım çünkü bir daha hocanın yüzüne bakabileceğimi sanmıyorum, annem sayesinde özgüvenim dahada düştü şu an. ne yapmalıyım başka bir kurs bulmak istiyorum :KK43:
Yanlış düşünüyorsun kimse seni hasta gibi görmez, birçoğumuz senin yaşlarında tıpkı senin gibiydik korkularının üstüne gideceksin, böyle böyle özgüven kazanırsın. Emin ol ortada utanıp hocaların yüzüne bakamayacağın bir durumun yok, onlar senin bu olayı kafana taktığın kadar umursamamışlardır. Kursuna devam et lütfen.
 
Seni öldürmeyen şey güçlendirir canım benim öyle düşün herkese inat kendine gel özgüvenini kimsenin kırmasına müsade etme eğer ki insan içinde de hep çekingen duruyorsan ezmeye çalışırlar seni. Yaşadıkların kolay değil Allah yardımcın olsun inşallah 🤲🏻 Sirkelen kendine gel herkese özgüvensiz olmadığını ispatla kendini nasıl mutlu hissediyorsan öyle yaşa kimseye kulak asmadan.
 
bi kere kendini çok güzel çok etkili ifade etmişsin yazında. yazı da bir iletişim aracı sonuçta.yani iletişim yeteneğinin iyi olduğuna inanıyorum. ben de lise dönemimde senin gibiydim, hatta daha büyük sıkıntılarım vardı. ve inan bana birçok arkadaşım vardı bu tarz sorunları yaşayan. buraya yazdığına ve tavsiye istediğine göre demek ki değişim zamanın gelmiş senin de. diğer arkadaşlara katılıyorum. kendin mhrs üzerinden veya telefonla arayarak randevu alabilirsin. ailene ihtiyacın yok 18 yaş altında olman birşey değiştirmiyor ben kendi kendime randevu alıp gittiğimde 15 yaşındaydım. kimliğin yeterli.

ailenin niye destek almana izin vermediğini anlamadım. belki de sorunlarının büyük bir kısmı ailenin tavrı ve ebeveynlerinin kişilikleri ile ilgilidir. ama dediğim gibi sen değişime cesaret edebilmişsin, bunu dile getirebiliyorsun şu anda. bu gerçekten çok ama çok büyük bir adım. geriye sadece her normal insanın yaptığı gibi sıkıntıların noktasında uzman desteği almak kalıyor.

not: bu arada devlet hastanelerinde ilk olarak psikologa randevu alamıyorsun, psikiyatra alacaksın o seni yönlendiriyor ilk görüşmeden sonra.
 
Back