Bir derdim var . Nolur yardimci olun bana

İlk atandığım okul başarı seviyesi düşük, çok programlı liseydi. 10. sınıftaki bir öğrencim Türkiye’nin başkentini İstanbul olarak biliyordu. Ben düzeltirdim ısrarla Ankara diye. O yine anlamazdı ya da anladım der unuturdu. Hep tekrarlardım, Google’dan açar gösterirdim. Yine aynı. Nasıl ya derdim, nasıl, daha dün bahsettik ya bundan?

Sizin bu beyhude çabalarınızı okuyunca o çocuk geldi aklıma. Napıyor acaba şimdi
 
ayy içim şişti.Anlıyorum bacım anlıyorum siz beni anlamıyorsunuz, hani bebek annenin asli görevi değildi ? Neyse konu alakasız biçimde beni lince döndü.Sırf mükemmel annelik yapmıyor diye birini savundum diye.Artık hepiniz üstüme geldiğinize göre beni bastırdınız, çok haklısınız, ikna oldum. Dağılın.

Polemiğe daha fazla katılmıcam kaçtı gibi yorumlamayın zira ben düşüncelerini savunabilecek anlayışa sahibim.Okuduğumu da anlıyorum ama siz size öğretilen baskıların ötesine geçemiyorsunuz bu da beni alakadar etmez, hayatınızı ben değiştirecek değilim.
 
O çocuğa karşı çıldırmadan kalabildiğin için tebrik ederim. Banlanmıycamı bilsem her şey çok farklı olurdu
 
Doğurduğun bebek belli bir yaşa kadar hem annenin hem babanın görevi ? Mükemmel annelik ne alaka ? Okulun ilk günü çocuğun yanında olur aile , standart olarak. Ulvi bir şey değil. Katılmıcam diyen biri katılmasın bir zahmet polemiğe. Marjinal olacağım diye aklınıza neler geliyorsa artık.
 
Konu sahibi kaçıp gitmiş gerçi ama eminim okumaya devam ediyor.
Bütün herşeyi geçtim 7 yaşındakı kızım beni sevmiyor demesi beni benden aldı
7 yaş! Anneyi neden nasıl sevmesin. O yaşlarda kızım var beni sevmediğini düşünsem değil 2.evliliği düşünmek üzüntümden kahr olurdum herhalde
Yakın zamanda hastanede yatmak zorunda kaldım 3 gece. Eve geldiğimde kedimiz bana trip attı. Nerdeydin der gibi küstü, çağırdığım zaman uzaktan baktı ama yanıma gelmedi. Hayvan bile onu terkedip gittiğimi düşündüğü için bi süre bana tepki gösterdi. Sonra sonra ilgilendikçe, tekrar yanaştı kucağıma çıkıp ayak dibimde uyumaya başladı. Hani hayvan ne anlar deriz ya, hayvan bile böyle bir durumda tepki gösteriyorsa insan evladı göstermezmi. Annem beni bıraktı gitti, beni sevmiyor diye düşünüp ona göre tepki vermesi normal değilmi.
Ben olsam şöyle yapardım yada böyle yapmazdım demicem. Çünkü konusahibiyle hayata bakışlarımı çok zıt. Ben onu anlayamam oda beni anlayamaz. Ama karnında taşıdın, doğrup büyütüğün evladın seni sevmiyorsa! önce onun çözümünü ararsın Anne olarak. Diğer konuların önemi olmamalı.
 
Ben yorumumda önceliğiniz çocuklar olsun dedim ama yer değiştirin demek istemedim. Yani onların gönlünü kazanın anlamında konuştum. Yoksa içinizde bulunduğunuz durumu kimse net anlayamaz. Ki anlatmadığıniz şeyler de olabilir. Bu da çok doğaldır.
 
Bu tiplerden biri de benim biyolojik babam. 3 Evlilik her birinden 1 çocuk, çocuklarını da 20-25 yaşından sonra aramaya görüşmek istemeye başlıyor.. Yok anneniz göstermedi yok ıvır zıvır. Ya bi git. Ben 40 yaşındayım hala bana sosyal hesaplardan demogoji yapıyor 25 yaşımdan beri. Midem bulanıyor artık nefret bile etmiyorum. Ölse gitse kılım kıpırdamaz, adını bilmediğim insanların hatta hayvanların ölümüne bile gözyaşı döken biriyim, ama bu adama kılım kıpırdamaz yemin ederim.
 


Kadın bakmak istemiyor bitti mi? bu kadar kolay mı? Ben cocuguma omrumu adayamam diyen kadin cocuk dogurmasin. tabiki omrumunuz sonuna kadar cocuklarimizla yapisik yasamayacagiz ama onlarin en cok anneye ihtiyaci olduğu zamanlar ergenlik oncesi donemdir. Hem bu dunyaya getirip hem bakmak istemiyorum nokta diyemez.

Ortaokulda ogretmenim. okulumuz kozmopolit bir mahallede. velilerin egitim seviyesi dusuk. annesi bebekken birakip giden babannenin anneannenin baktığı cok ogrencim oldu. Sirf onlar uzulmesin diye veli whatsapp gruplarinda anneler gunu kutlamadım.

Bayram kutlamalarinda herkesin annesi gelip cocugunun fotografini cekerken yasli oldugu icin babaannesi anneannesi gelemedigi icin huznu gozlerinden okunan ögrencilerim oldu.

Siz anneyle empati kuruyorsaniz biz de cocuklarla empati kuruyoruz.

ayni seyler birakip giden yeniden evlenen hic ilgilenmeyen babalar icinde gecerli. nasıl olsa bir taraf bakıyor diye diğer taraf elini etegıni cekemez.
 
bebek annenin asli görevi değil mi ?
sapla saman karışmış.
annenin çocuğundan başka birşeyle ilgilenmemesi anormaldir fakat "normal hayat koşullarında"
konu sahibi velayeti babaya vermiş, uzak bir şehirde, sebebi çalışmak zorunda olması aksi halde bir düzen kurup çocuklarını yanına alamaz.
oysa yangından mal kaçırır gibi evlilik kararı almış
hem de sürekli tayin olup oradan oraya taşınacağı biri ile evlenmek istiyor.
hangi ebeveyn çocuklarının her sene ordan oraya gitmesini ister bu durumda
yani yine çocukları alması mümkün değil görünüyor
burada bir "anne"nin önce sorumluluk sahibi olup kendi ayakları üzerinde durması ve çocuk yetiştirmeyee uygun şartlara sahip olması lazım
ondan sonra tabi ki çocuklarının da seveceği ve kabulleneceği biri ile evlensin.
yani bazı şeyler şartlara göre kesin önceliktir ve tartışmaya kapalıdır
ha konu sahibi için evlilik bu kadar acil ve önemliyse o zaman da evlat hasretine dayanacak yapacak birşeyi yok
 

çocuklarına bakmak istemeyen, canı koca isteyen kadın da bi zahmet evlat hasretim var diye insanlara ağlanmasın o zaman.
o çocuklar kendi istekleriyle doğmadılar değil mi ?
17 yaşında evlenecek akla sahip bir kadının, cahildim diyip çocuklarını sıpıtıp atması nasıl bir mantalite anlayamıyorum ben.
burada kimse çocuk yapmak kutsal başarı demiyor ama çocuk yapan insanın da o çocuklar yetişkin olana dek onların yanında olma zorunluluğu var.
ha zorunda görmeyen de çocuğu tarafından sevilmeme ve istenmemeye razı gelecek, başka yolu yok.
 

ebeveyn ve çocuğun yapışık yaşaması başka, ebeveynin çocuğuna karşı önemli görevlerini yerine getirmesi başka.
çocuk yapacak eylemi yerine getirebilen bir insanın bir zahmet o eylemin sonucunu da göğüslemesi lazım olması gerektiği gibi.
başka şehirde iş bulmasını da anlarım ama daha çocukları ile sorunlarını çözmeden evlilik düşünülmesini anlayamam.
bunun adı sadece karısız/kocasız yapamamaktır.
bu olayı bir erkek de anlatsa aynı cevabı verirdim.
anne de baba da çocukları varsa ve böyle zorlu bir süreçteyseler öncelikleri çocukları ile olan durumu düzeltmek olmalı.
 
Ogretmene !!şikayet de yapılmış.Cvp beklemiyorum ki zaten ben biliyorum doğrusunu.

Yorumlarınız ve tavrınız o kadar itici ki..
Bir öğrencim vardı, benden büyük.
Eşinden yediği sayısız dayak ve aldatmalar sonucu boşanmış ve bizim bölümü kazanmıştı
Çocuklar eşindeydi, km uzak bir şehirde
Kadın hep diyordu ki hocam ailem yok, okumadım, param yok, işim yok. Belki bu üniversiteyi bitirirsem daha sağlam basarım yere.

Şimdi bu Kadın ne yapsaydı? İş yok, para yok. Ne yapsın? Hadi diyelim girdi bir yere bulaşıkçılık yapmaya... o işteyken çocuklara kim baksın?

Siz bir çözüm bulur musunuz? Cidden çok merak ediyorum, üyenin yerinde olsanız ne yapardınız?
 

Sakin olun daisy hanımcım diyeceğim ama vallahi haklısınız.
Genelde çocuklar annede kalır, baba da nafaka öder. Belirlenen günlerde gelir çocuğunu görür, değil mi? Eğer baba bu görevlerini yapmıyorsa bdv olarak biz ne deriz o babaya? İlgisiz, o adamdan baba olmaz demez miyiz?
Alın işte @Paytakpikap hanım, tersine çevirelim. Çocuklar babada, tüm ihtiyaçlarını karşılıyor. O zaman anne nafaka verecek, eksiğini gediğini alacak. Hiç olmazsa arada bir jest falan yapacak. Arayacak soracak, tabi ki çocuğunu görmeye gidecek. Uzak, imkanım yok diye çocuğunu senede bir kere mi görecek? Yerim öyle anneliği. Valla öyle anneliği ben de yaparım, sıfır temas. Beş kuruş verme, arama, gitme eeee başka? Böyle annelik olmaz. Hanımlar ona kızdı aslında.
 
Yok artık sapla saman karışmış yine. Bir kadının anne olmamayı seçmesiyle doğurduğu çocuğa annelik yapmamayı seçmesi aynı şey değil. Kadını sadece anne kimliğine hapsetmek, anneliği kutsal kabul etmek, bir kadını anne olmadığı için ‘eksik’ görmek bunlar şiddetle karşı çıktığım şeyler ama kadın kendi kararıyla bir bebek dünyaya getiriyorsa ona iyi veya kötü, elinden geldiği kadarıyla bakmak zorunda. Çocuğunuzu yalnız bırakıp daha sonra o da beni sevmiyordu zaten gibi saçma laflar edemezsiniz. Bir ebeveyn tabiki tekrar evlenebilir ama çocuklarının rahatını, iyiliğini her şeyin önüne koymalıdır. Bütün bunlar bir erkek için de geçerlidir tabii.
Bakın çok basit bir örnek vereyim, kedimi 2 günlüğüne bile evde yalnız bırakıp tatile gidemedim bu sene, yalnız kalmasında bir sakınca yok ama üzüleceğini biliyorum ve o evde üzgün, tedirginken ben tatil yapamazdım sonuçta bu kediyi eve ben getirdim, kedi kendi karar verip benimle yaşamaya başlamadı. Çocuk yapınca da aynı şey bence. Mükemmel annelikle alakası yok bunun, yetişkin olmak ve verdiğin kararların sorumluluğunu almakla ilgisi var.
(Kendi isteği ve rızası olmadan çocuk doğurmak zorunda bırakılan kadınları tenzih ediyorum)
 
Hayatta bazı doğrular vardır..Ve net çizgiler.Kesinlikle tartışmaya acik değil bu konu.Savundugunuz şeye bakın aklı havada bir insanın zincirleme yanlışları.
 

Burada tartisilan neden velayet baba da konusu degil ki. Annenin umursamazligi daha 1 yıl olmus bosanali hemen bir uzman cavuş bulmuş evlenip cocuk dogurmaktan bahsediyor.

Eski esi kizi okula baslayacak ilgilen sana ihtiyaci var demiş. Zaten beni sevmiyor evliykende sevmezdi beni diyor kizi icin.

Sizin ornekteki kadin bir meslegi olsun diye okuyor belkide hayali meslegi olunca çocuklarını yanina almak.

Benim kuzenim de yıllar önce bosandi. Psikiyatrik ilaclar kullaniyordu ve meslegi yok diye hakim cocugunun velayetini babaya verdi.

Baba intikam almak icin resmi gorus gunlerinde bile gostermiyordu. polisle icrayla zor alıyordu cocugunu. her karne gunu aglardı benim oglumda karne aldi ben yaninda yokum diye.

Sonra adam evlendi umursamaz oldu. Bu sefer surekli yanina almaya basladı. hatta son zamanlarda hep kuzenimde kalmaya basladi velayet babada olmasina ragmen.

Cocuk basta annesine cok sinirliydi ama annesinin onun icin mucadele verdigini ondan hic vazgecmedigini anlayinca yumusadı annesine karsi. Simdi evlendi oğlu. Duğünune maddi olarak kuzenim yardim etti.

oğlu karisiyla cocuguyla gelip kuzenimde kaliyor. Kuzenim cok mutlu her geldiklerinde en guzel sofralari kuruyor ağırliyor onları. Zamaninda vazgecmemenin cabalamasının mukafatını aldı.

Bana ne valeyeti babasinda babasi baksin deseydi simdi ondan nefret eden bir oğlu olacaktı.
 
Üye çocuklarına duygusal bir bağ hissediyor görünmüyor
Ufak çocuğunun ondan evliyken dahi soğuk durduğunu,babacınolduğunu,o ağlatsa güldüğünü iddia edecek kadar bu konuda içgörüsünü kaybetmiş
Artık bu anneden bu çocuklara hayır gelmez,Ankaraya taşınsa bir ömür boyu sizin için o adamı bıraktımlarla geçer ve çocuklara faydası da olmaz
Üzgünüm ama bu hayatına devam etmesi acımasız ama mantıklı görünüyor
Aksi yaptığı hareketin uzun vadede çocuklara mutluluk getireceğini de düşünmüyorum
Bir his bir insanda varsa vardır yoksa yoktur,anne bile olsa,belki gençlikten belki kişilikten belki şartlarda o anne çocuk bağı oluşmamış
Biz ne desek boş,yargılamak da anlamsız geliyor bana,17 yaşında evlendiren,sonrasında boşanınca evde kötü hissettiren,çocuklarını al kopma demeyen anne babanın evladı,zincirleme böyle şeyler
 
Yorumlarım beni bağlar beğenmez geçersiniz bu bir..Kendimi hiç kimseye güzel hoş göstermek gibi bir çabam yok bu iki..Burada söz konusu olan anne figürü hiç de dayak yemiş gibi durmuyor.Aksine babanın daha iyi çocuklarına baktığını çocuklarında babayı sevdiğini söylüyor.Ne yapardım öncelikle o kadar küçük evlenmezdim sonra mutsuz olduğum evlilikte 2 çocuk yapmazdım.Bosandim asla çocuklarımı birakmazdim.Sonra hemen birisi ile evlenmezdim.Yeterli mi bu kadar.Bu zihniyetlere arka çıktığınıza inanamıyorum.Bunlara destek vermek kadın dayanışması değil..Peki ya o çocuklar ne olacak.Bir kadın evlenip 2 çocuk dogurduysa sorumluluğunu alacak.Yasi 24 adamlar kaçmıyor ki kaca da bilir ama önce o çocuklar..
 
Siz olayı yanlış anlamışsınız. Konu sahibi çocukları eşine verdi, şimdi de evlenmek istiyor diye linçlenmiyor.

Çocukları babaya rızasıyla verdiği halde işsiz olduğu için hakim tarafından babaya verildi algısı oluşturdu.
Çocukları kendi rızasıyla verdiği halde, kendisi velayeti alsa bile eski eşinin rahat bırakmayacağını söyledi. Ki zaten çocukları alacak durumum yok, babalarıyla çok mutlular dedi.
Eşinin kızı okula başladığını gelip görmesini istediğini ama gidemeyeceğini işinin olduğunu söyledi sonrasında ise aynı babanın çocukları telefonla dahi görüştürmediğini söyledi.

İnsanlar boşanır, sonra başkalarıyla evlenebilir çok normal. Buna kim ne diyebilir?

Annenin durumu yoksa velayeti babayada verir.
Çocuklar maddi manevi kimde rahat edeceklerse velayet onda kalabilir. Diğer ebeveynde gider görür, hasret giderir, birlikte vakit geçirir, tatile götürür vs. Boşanınca anne babalıktan istifa edilmez .

Ama konu sahibi velayeti babaya vermiş, yetmemiş şehir dışına taşınmış. Görmeye gitmiyor, kızı 1.sınıfa başlayacak umrunda değil, aramıyor sormuyor. Ama kızım beni sevmiyor diyor, çocuk anneden sevgimi görmüş ki? Öbür kardeşi hiç demiyorum bile, kızı 6 yaşındaysa o daha en fazla 5.

Bu çocukların anne sevgisine ihtiyacı yok mu? Hiç mi ağlamazlar düştüklerinde? Kim bakıyor peki çocuklara, baba çalışıyor? Bunları hiç dert etmiyor konu sahibi. Ve velayeti almayada gidip çocukları görmeyede niyeti yok.

Her doğuran anne olamaz, her kadında annelik duygusu olmayabilir. Yoksa çöpte, parkta, camii avlusunda, çocuk esirgeme kurumunda hiç çocuk olmazdı. Var yani böyle kadınlar. Bu kadınlarlada mı empati kuralım, anlamaya çalışalım. Ben yapamam, yapabilen varsa buyursun.

Ama gelipte buraya, ben çok iyi anneyim, imajı çizmesin. Dürüstçe babaları benden daha iyi bakar, ben o imkanları sağlayamam, zaten çokta düşkün değilim çocuklara, desin. Öyle yok işten izin alamam, yok kızım benimle konuşmuyor, yok babası çocuklarla görüştürmüyor diye hikaye yazmasın.

Daha 1 yıl olmadan çocukları hiç hesaba katmadan yine kendi rahatı için evlenmek istiyorsa o zaman kusura bakmasın, burada yazılanları sineye çekecek.
 
Bebeğim durmadı sosyetik Rosacığım.
Valla akrabam var. Çocuklarını yanına almadı , çocuklar düşman oldu. Babası evlendi daha sonra ve annesine yolladı çocukları. Şu an çocuklarla imtihan oluyor resmen. Çocuklar anasından nefret ediyor.
çalışmıyorlar ve annelerine de sen ölünce senden kalanın yiyeceğiz diyorlar
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…