- 12 Temmuz 2006
- 55.446
- 212.394
- 52
- Konu Sahibi cilekperisi
- #41
Yorumuna katılıyorum YenGEnC, acınız varken kim aradı kim aramadı kim geldi kim gelmedi gözünüz bile görmüyor aynı senin gibi dedelerim anneannem babaannem dayım vefat etti evet çok üzüldüm ama babam kadar yakmadılar içimi babamın ölümünde arayanların bir kısmı hariç diğerlerini hatırlamıyorum mesela, çok arayan oldu ama kimler aramıştı kafamda hala net değiller ki üzerinden 13 yıl geçti, aramayan varsa da gönül koymadım acı bizim acımızdı çünkü, herkesin yarası kendisini acıtır, dediğin gibi sonra herkes kendi işine gücüne bakıyor kayıplarımıza üzülsek de biz de işimize gücümüze bakıyoruz çünkü hayatın döngüsü böyle, hayat insanı belki de ölüm acılarıyla pişiriyor olgunlaştırıyor kimseden beklentiniz olmuyor.Öncelikle basınız sağolsun ama
Şu cenazesi hastası varken, acı içinde (dediğiniz gibiyse su dışında gıda almayıp yerlerde surunecek raddede iken) hala arayan aramayan cetelesi Tutan insanlara gıcık oluyorum. Sanki tüm Türkiye sizi arasa, TBMMden arayıp taziye verseler acınız dinecek. Yaşayın içinizde acinizi, okuyun duanızı, tutun yasinızı.
Elalemden size ne?
Vefat eden ne kadar kardeşiniz gibi olsa da en nihayetinde kardesiniz degil. Bir insanın kuzen/amca/dayı/dede/nene kaybı için telefon acmak yeterli bence. Daha çekirdek aile olur, Allah korusun, tabii ki desteğin dozunu arttırmali.
Benim de kuzenim daha kırk olmadan öldü, dedem öldü. Hiç kimseden taziyeye gelmesinu beklemedim, zaten duyan öyle bir aradi, o kadar. Ölüm Allah'ın emri , o ne zaman isterse o zaman ölüyoruz. Dogdugumuz gün annemiz bizi bir gün öleceğimizi bilerek doğuruyor, ölümsüzlük diye bir şey yok. Hemen yarin siz - biz de ölebiliriz.
Bu dünyanın en doğal şeyi, bazen bir felaket olur şehirler dolusu insan bir anda vefat eder. Bazen bir hastalık gelir tüm ülkeye kıran girer.
Ölüm, dünyanın en doğal şeyi .
Demek ki kuzeninizin vadesi bu kadarmış.
Umarım güzel bir hayat yaşamıştır, mutlu günleri olmuştur, geride çoluğu çocuğu kalmamıştır.
Allah rahmet eylesin tekrar. Siz de enerjinizi su aramadı/ bu aramadı diye kin tutmaya değil kuzeninizin hayrına sevap işlemeye, dua okumaya/ okutmaya falan harcayın. Yaptıklarında çok da bir şey yok.. gelseler de gitseler de ateş düştüğü yeri yakıyor. Biz mesela kaç sene geçti, kuzeni de unuttuk - dedeyi de unuttuk . Anısı olunca gülerek yadediyoruz, dua okuyoruz.
Ama ananem, annem dedemi hala atlatamadilar, konusu geçse bile gözleri doluyor, ananem beraber iş yapan - köyde baştan aşağı yürüyen kimi görse bir Karadeniz ağıdı yakıyor şarkı söyler gibi 'biz de çıkardik köy yollarini,benim canım,beni bıraktın , yaktın, gittin' diye. Kuzenimin ailesinin evi anıt gibi, her tarafta kziin büyük boy fotoları, her bayram sırf mezarıni ziyarete neredeyse bir günlük yol gidip dua okur, çiçeklere bakarlar
Sonuçta ateş düştüğü yeri yakıyor. Gelen elti kaynana size on gün gelsin, ah vah desin. Kapıdan çıktığı gibi evde ne pişirsem telaşına düşecek.
O yüzden kimseden böyle beklentilere girmeyin
cilekperisi başınız sağ olsun Allah sizlere kuzeninizin ailesine sabırlar versin ama yenGEnC ’in de dediği gibi kimseden bir şey beklemeyin, eşinizin ailesine de hastalık vb durumlarda içinizden geliyorsa yardıma gidin veya ilgilenin, karşılığını beklemeden yapılanlar anlamlıdır, samimiyetsiz ilişkiler bir noktadan sonra bozulmaya mahkumdur çünkü.