Bir açıklamaya bile layık görülmeden sessizce terkedildim

Olabilir ama böyle bir durum her kadının agrına gıder ortada bir ilişki var.
Her kadın eger duygusu varsa ilişki bitince üzülür sinirlenir hırslanır bunlar çok normal duygular.
Amannn ne olcak canım la olmuyor.
Herkesin başına gelmiştir.
Seninde bir gün gelir böyle konuşma.
Ben üniversiteyken arkadaslarım aşk acısı çekerdi aglardı ben anlam veremezdim destek olurdum ama nasıl bu kadar üzülebilir derdim içimden.
Sonra oluyormuş anladım.
Önemli olan ayrılık sonrası duyguları yönetebilmek burda.
Sekiz yıl önce başıma geldi ve inanın çabuk unuttum. Çünkü hiç kimseyi kendimden çok sevmiyorum
 
Konu sahibi takipten çok hemen.
Oda seni takip etmesin.
Bende yeni ayrıldım bacım seni anlıyorum .
Anında çıktım takipten görmek istemiyorum onu oda beni görmesin.
Haha bak hala takip ediyor dedirttirmem kimseye.
O egosunu alsın otursun aşağıya.
Benim hayatımdan gıtmiş bir adam benim hayatımı takip edemez.
Sonra sacma sapan birilerini ekleyecek storyler atıcak ben story atıcam o üstüne alınacak yok öyle .
Hemen çık takipten şunu
 
Sekiz yıl önce başıma geldi ve inanın çabuk unuttum. Çünkü hiç kimseyi kendimden çok sevmiyorum
Ya en doğrusu o zaten.
Seni istemeyeni sen hiç istemicen .
Ama bazı insanlar daha duygusal.
Ve konu sahibi manupülatif bir tipe denk gelmiş belli.
Şuna katılırım kimseyi kendinden fazla sevmeyeceksin .
 
Bekaretini sorun edecek biri olsaydı tabuları olsaydı evlenmeden birlikte olmaya karşı oldurdu diye düşünüyorum. Aklıma tek bir şey geliyor o daaaa alacağını aldı ve gitti 🥺 Gerçekten bu durum yaşanıyorsa ne şekilde olursa olsun bitmesi en iyisi. Çünkü bir süre sonra seninle olan ilişkisini sadece birliktelik için sürdürecek, sen değiştin dediğinde de üste çıkacak seni kötü hissettirecek. Kendini değersiz hissedeceğin bir ilişkinin sürmemesi de en makbulü bence.
 
Hiçbir sebep yokken terkedildim. Daha öncedende sevgililerim oldu sevdim, sevildim/sevilmedim vs... Ama hiç bu kadar üzüldüğümü yikildigimi hatırlamıyorum
. Terapiye başlayacak kadar yıkıldım. Ben hayatımda ilk defa aşık olmuştum. Hatta hayatımda ilk defa tamam ben buldum,ben bu adamla evlenirim demiştim. İlk defa sevgilisinin olduğunu söylemişti,cinsellik hariç hemen her şeyin ilkini benimle yaşadı. Sinemaya bile ilk defa gitti. Hiçbir kötü anımız yok kendisi de öyle demisti zaten hiç kötü günümüz yok hepsi güzel beni çok mutlu ediyorsun diye, illaki ufak tefek anlaşmazlıklarım oldu ama o kadar.İlgiye bogmadim,ilgisiz bırakmadım, anlamsız kavgalar çıkarmadım,her zaman güzel ve özenli oldum, dünyamın merkezi yapmadım sadece sevdim ve buna uygun davrandım.
4 ay flört 2.5 aylık sevgililik. Cinsellik yaşayana kadar her şey çok güzeldi. Sonra birden ilgisi azalmaya başladı son 1 ayda. Sorunca da ben böyleyim falan diyordu. Bu arada bakire olmamamı sorun etti. Ama benimle beraber olmaktanda geri durmadı. Ona bunu bir kusur olarak görmediğimi söylemiştim daha önceki erkek arkadaşımı sevdigimi onunda beni sevdiğini ama yürümedigini falan söyledim çok detay vermeden. Bir de şu an değilse bile ileride ciddi bir ilişki isteyebilecegimi eğer bunu sorun edecekse başından soylemisini istedim, seninle daha önce hissetmediğim duyguları hissediyorum dusunucem falan dedi. Tamam dedim sana bir hafta zaman vereceğim yazmayacağım sende düşün bana bir cevap ver söz mü dedim söz dedi. Gayet tatlı bir şekilde askımli konusarak o günü bitirdik. Aradan on gün geçti ses çıkmadı dün merak edip ben yazdım napiyorsun diye geç cevap verdi. Bende bir süredir konuşmuyoruz mesele varsa konuşup halledelim ya da durumu netlestirelim dedim. Hiç cevap vermedi. Bende dahada yazmadım. Yazmamda zaten gurursuz değilim, beni istemeyen birine ne yazsam boş. Sosyal medyasindaki resmi kaldırmıştı ben istemiyorum diye tekrar koymuş ardından da bir kızla takiplesmeye başlamış. Hiçbir şey anlamadım insan düşmanıyla ayrılsa dahi bir açıklama yapar, bir şey söyler. Şunu da düşünüyorum insanların yetişme tarzından dolayı tabuları olabilir bekareti kusur olarak görebilir. Ama gerçekten seven bir insan bunu kusur olarak görse bile kabul ederdi. Kendimi kullanilmis ve değersiz hissediyorum. Anılar üzerime üzerime geliyor. Hiçbir şey içimdeki yangını söndürmüyor sanki. Ne kadar mesaj arama fotoğraf varsa sildim. Hediyelerini kaldırdım. Arkasından agladığımı düşünmesin,egosu oksanmasin ,unuttuğumu düşünsün diye kolum kopsa yazmam. Ama bu acı nasıl geçecek.. günlük rutinime devam ediyorum köpeğimi çıkartıyorum, sporuma gidiyorum, arkadaşlarımla çıkıyorum,okula gidiyorum dışarıdan gayet iyi mutlu gözüküyorum ama sürekli aklımda. Ne oldu, neden böyle oldu, ben nerede hata yaptım. Nasıl inandım.
 
Maalesef bu zihniyette çoğu kişi eski bir arkadaşım bekaret önemli değil deyip kız arkadaşlarıyla bakireyken beraber olup ayrıldıktan sonra diktirir çok basit bir operasyon gibi şeyler söylüyordu ama evleneceği kadın bakire olmak zorundaymış ilklerini kendisiyle yaşayacakmış… bağrınıza taş basıp önünüze bakın erken kurtulduğunuza sevinmelisiniz
İşte bu yüzden cinselliğe yakın durmuyor bazı kişiler. Çünkü erkek profili bu. Sümsük herif. Kendine denk gelsin diktirmis. Sonra patidostu gibi kendini kullanılmış hissediyorlar. Diktirme mevzusu başlı basina utanç verici zaten. Ya arkasında dur ya da yapma.
Ülkedeki çoğu erkek böyle maalesef. İhtiyaç giderme olarak bakıyor.
 
Hiçbir sebep yokken terkedildim. Daha öncedende sevgililerim oldu sevdim, sevildim/sevilmedim vs... Ama hiç bu kadar üzüldüğümü yikildigimi hatırlamıyorum
. Terapiye başlayacak kadar yıkıldım. Ben hayatımda ilk defa aşık olmuştum. Hatta hayatımda ilk defa tamam ben buldum,ben bu adamla evlenirim demiştim. İlk defa sevgilisinin olduğunu söylemişti,cinsellik hariç hemen her şeyin ilkini benimle yaşadı. Sinemaya bile ilk defa gitti. Hiçbir kötü anımız yok kendisi de öyle demisti zaten hiç kötü günümüz yok hepsi güzel beni çok mutlu ediyorsun diye, illaki ufak tefek anlaşmazlıklarım oldu ama o kadar.İlgiye bogmadim,ilgisiz bırakmadım, anlamsız kavgalar çıkarmadım,her zaman güzel ve özenli oldum, dünyamın merkezi yapmadım sadece sevdim ve buna uygun davrandım.
4 ay flört 2.5 aylık sevgililik. Cinsellik yaşayana kadar her şey çok güzeldi. Sonra birden ilgisi azalmaya başladı son 1 ayda. Sorunca da ben böyleyim falan diyordu. Bu arada bakire olmamamı sorun etti. Ama benimle beraber olmaktanda geri durmadı. Ona bunu bir kusur olarak görmediğimi söylemiştim daha önceki erkek arkadaşımı sevdigimi onunda beni sevdiğini ama yürümedigini falan söyledim çok detay vermeden. Bir de şu an değilse bile ileride ciddi bir ilişki isteyebilecegimi eğer bunu sorun edecekse başından soylemisini istedim, seninle daha önce hissetmediğim duyguları hissediyorum dusunucem falan dedi. Tamam dedim sana bir hafta zaman vereceğim yazmayacağım sende düşün bana bir cevap ver söz mü dedim söz dedi. Gayet tatlı bir şekilde askımli konusarak o günü bitirdik. Aradan on gün geçti ses çıkmadı dün merak edip ben yazdım napiyorsun diye geç cevap verdi. Bende bir süredir konuşmuyoruz mesele varsa konuşup halledelim ya da durumu netlestirelim dedim. Hiç cevap vermedi. Bende dahada yazmadım. Yazmamda zaten gurursuz değilim, beni istemeyen birine ne yazsam boş. Sosyal medyasindaki resmi kaldırmıştı ben istemiyorum diye tekrar koymuş ardından da bir kızla takiplesmeye başlamış. Hiçbir şey anlamadım insan düşmanıyla ayrılsa dahi bir açıklama yapar, bir şey söyler. Şunu da düşünüyorum insanların yetişme tarzından dolayı tabuları olabilir bekareti kusur olarak görebilir. Ama gerçekten seven bir insan bunu kusur olarak görse bile kabul ederdi. Kendimi kullanilmis ve değersiz hissediyorum. Anılar üzerime üzerime geliyor. Hiçbir şey içimdeki yangını söndürmüyor sanki. Ne kadar mesaj arama fotoğraf varsa sildim. Hediyelerini kaldırdım. Arkasından agladığımı düşünmesin,egosu oksanmasin ,unuttuğumu düşünsün diye kolum kopsa yazmam. Ama bu acı nasıl geçecek.. günlük rutinime devam ediyorum köpeğimi çıkartıyorum, sporuma gidiyorum, arkadaşlarımla çıkıyorum,okula gidiyorum dışarıdan gayet iyi mutlu gözüküyorum ama sürekli aklımda. Ne oldu, neden böyle oldu, ben nerede hata yaptım. Nasıl inandım.
Cinselliği ilk kez bu kişiyle mi yaşadınız yoksa geçmişte biriyle olduğunuzu öğrenince mi uzaklaştı orayı pek anlamadım..ama ne olursa olsun neden böyle birşey yaptınız, bizim Türk erkeklerinin kafa yapısı belli..en modern görünenler bile öyle..elele tutuşun, sinemaya, kafeye gidin ama cinsel ilişki olmaz,adam sorumluluk almak istememiş, biraz korkmuş anlaşılan..genç bir kızın hayatından birsürü şey alıp arkasına bile bakmadan kaçarlar işte..
 
Çok erken cinsellik yaşamışsınız. O da hevesini alıp! (Bu kendince sorunlu düşüncesi) hayatına devam etmiş.
Erkekler maalesef hiçbir zaman duygusal bakmıyorlar. İstediklerini elde edince olay bitiyor. Evliliklerde bile öyle. Evleniyorsun ana babasını hiç sallamayan herif anam babam bacım diye yırtıyor kendini.
Takipten çıkın muhatap olmayın. Ararsa da kısa öz konuşma yapıp siz onu hayatınızdan çıkarın. Tam bitirmiyor geri döner gelirim sonradan tekrar giderim gelirim diye toksik bir ilişki düşünüyor sanırım.
erkenlikten olsa ikinci buluşmada ilişki yaşadığım adamla devam ediyor olmazdım
öyle başlayıp devam eden de bir dünya ilişki var

kaldı ki bunun iyi yanı da var beklentileri karşılayan bir cinsellik var mı yok mu görüyorsun. garanti değil sonuçta.

ya da bu arkadaş gibi hanzoysa mesela, görüyorsun.

konu sahibi 4 aylık ilişki olmasına rağmen bu kadar üzülmüş
konu cinselliğe ilişkiye gelmeseydi belki daha uzun süre çıkacaklardı... ama sonunda bu herifin kafa aynı olduğuna göre yine üzülecekti, bu sefer daha da çok üzülürdü. o zaman ne anladım ben beklediğimden?
 
Hiçbir sebep yokken terkedildim. Daha öncedende sevgililerim oldu sevdim, sevildim/sevilmedim vs... Ama hiç bu kadar üzüldüğümü yikildigimi hatırlamıyorum
. Terapiye başlayacak kadar yıkıldım. Ben hayatımda ilk defa aşık olmuştum. Hatta hayatımda ilk defa tamam ben buldum,ben bu adamla evlenirim demiştim. İlk defa sevgilisinin olduğunu söylemişti,cinsellik hariç hemen her şeyin ilkini benimle yaşadı. Sinemaya bile ilk defa gitti. Hiçbir kötü anımız yok kendisi de öyle demisti zaten hiç kötü günümüz yok hepsi güzel beni çok mutlu ediyorsun diye, illaki ufak tefek anlaşmazlıklarım oldu ama o kadar.İlgiye bogmadim,ilgisiz bırakmadım, anlamsız kavgalar çıkarmadım,her zaman güzel ve özenli oldum, dünyamın merkezi yapmadım sadece sevdim ve buna uygun davrandım.
4 ay flört 2.5 aylık sevgililik. Cinsellik yaşayana kadar her şey çok güzeldi. Sonra birden ilgisi azalmaya başladı son 1 ayda. Sorunca da ben böyleyim falan diyordu. Bu arada bakire olmamamı sorun etti. Ama benimle beraber olmaktanda geri durmadı. Ona bunu bir kusur olarak görmediğimi söylemiştim daha önceki erkek arkadaşımı sevdigimi onunda beni sevdiğini ama yürümedigini falan söyledim çok detay vermeden. Bir de şu an değilse bile ileride ciddi bir ilişki isteyebilecegimi eğer bunu sorun edecekse başından soylemisini istedim, seninle daha önce hissetmediğim duyguları hissediyorum dusunucem falan dedi. Tamam dedim sana bir hafta zaman vereceğim yazmayacağım sende düşün bana bir cevap ver söz mü dedim söz dedi. Gayet tatlı bir şekilde askımli konusarak o günü bitirdik. Aradan on gün geçti ses çıkmadı dün merak edip ben yazdım napiyorsun diye geç cevap verdi. Bende bir süredir konuşmuyoruz mesele varsa konuşup halledelim ya da durumu netlestirelim dedim. Hiç cevap vermedi. Bende dahada yazmadım. Yazmamda zaten gurursuz değilim, beni istemeyen birine ne yazsam boş. Sosyal medyasindaki resmi kaldırmıştı ben istemiyorum diye tekrar koymuş ardından da bir kızla takiplesmeye başlamış. Hiçbir şey anlamadım insan düşmanıyla ayrılsa dahi bir açıklama yapar, bir şey söyler. Şunu da düşünüyorum insanların yetişme tarzından dolayı tabuları olabilir bekareti kusur olarak görebilir. Ama gerçekten seven bir insan bunu kusur olarak görse bile kabul ederdi. Kendimi kullanilmis ve değersiz hissediyorum. Anılar üzerime üzerime geliyor. Hiçbir şey içimdeki yangını söndürmüyor sanki. Ne kadar mesaj arama fotoğraf varsa sildim. Hediyelerini kaldırdım. Arkasından agladığımı düşünmesin,egosu oksanmasin ,unuttuğumu düşünsün diye kolum kopsa yazmam. Ama bu acı nasıl geçecek.. günlük rutinime devam ediyorum köpeğimi çıkartıyorum, sporuma gidiyorum, arkadaşlarımla çıkıyorum,okula gidiyorum dışarıdan gayet iyi mutlu gözüküyorum ama sürekli aklımda. Ne oldu, neden böyle oldu, ben nerede hata yaptım. Nasıl inandım.
Belki üzüleceksiniz ama açık konuşacağım, sizi kullanmış. Yalan söylüyor sizden önce de sevgilileri vardı, onlarla da her şeyi yaşadı. Sizi etkilemek için senle her şeyi ilk olarak yaşıyorum dedi. Üzgünüm ama sizi de cinsellik için kullanmış olarak görünüyor. Bekaretinizi de göstermelik sorun etmiş. Kısacası tam bir şerefsiz erkek. Şimdi böyle biri için gerçekten üzülüp kendinizi mi hırpalayacaksınız?
 
Konu sahibi zaten üzgün kullanılmışsın yazanlar hangi kafadalar ya moral bozmada üstünüze yok.

Konuya gelicek olursamda adam tam bir odun kendisi cinselliği önceden yaşamış ama bakireliği sorun eden bir öküz.Dini inancı varsa söyleseydiniz ya Kutsal kitapta sadece kadına mı günah diye?
İlkin olmak istermiş bu kadar zar meraklisiysa 2 kg soğan alip tutmuştursaydiniz eline al bak bunda bolca zar var diye.

Adama niye bakire olmadığınızı bir kusur olarak göstermişsiniz yok beni böyle kabul edebilir misin kafasina girmişsiniz kendinize resmen hakaret etmişsiniz.

Aşktan gözünüz kör olmuş sizi anliyorum.Dağılmışsınız kendinize gelmeniz gereken konular var.
 
Tamamen bahane.. Bekaretliği bahane olarak kullanmış. Buna gerçekten önem veren adam birlikte olmazdı. Haa birlikte olup buna önem veriyorum diyip ayrılan üstüne bakire bir kadınla evlenen adamlarda adam değil zaten öyle biriyse o şahıs kurtulman iyi olmuş. Her yerden engelle, iletişimi tamamen kes. Aklına iyi anıları değil kötü anıları getir o zaman bi soğuma gelir. Ve yaşadığın şeylerden pişmanlık duyma. O adam seninle birlikte olduktan sonra bakireliğe önem veriyor dediğinde alttan almak yerine benimle neden birlikte oldun o zaman diyip üste çıkmalıydın. Bu gibi erkek müsveddeleri güzel laftan, anlayışlı olmaktan anlamazlar. Çirkeflikten anlarlar.
 
X