3 yıllık ilişkim geçen hafta bitti. eskiden 8 ay süren bi ilişkimin yasını yıllar yılı tutmuşken, ve aslında bu 3 yıllık ilişkimin de yasını baya baya tutarım sanıyorken, vallahi şu an hiçbir şey hissetmiyor ve yeni insanlar tanımaya kendimi hazır hissediyorum. bunu ben yapmadım, karşımdaki kişi kendisini gözümde o kadar alçak bir yere düşürdü ki, normalde arkadaş olalım, saygı sevgi çerçevesinde iletişimimiz devam etsin diyebilecekken şimdi yolda görsem yüzüne bakmam. kendimi zorluyorum, yine de üzüntü hissedemiyorum, aklıma iyi anlarımız bile gelmiyor. kaldı ki ben kendimi aşırı tek eşli olarak tanımlarım; yeni bir insana alışmak, ayrılıklar falan bana aşırı zor gelir normalde.
duygular işte, değişebiliyor kontrolümüz dışında. kontrol edebildiklerimiz davranışlarımız, onda da sevgi saygı hep korunabilse keşke.