-
- Konu Sahibi hanxixmsultan
- #781
merhaba , nişanlımla 6 ay önce tanıştık ve 1 ay öncede nişanlandık sanırım büyük bi hata yaptığım konusunda endişeliyim aşık olmuştum çünkü .. herşey başlarda çok güzeldi , bana karşı ilgili eğlenceli sevgi dolu zeki bir adam olduğunu düşünüyordum..zaman zaman sorunlarımız oldu tabi ama ciddiye almadım sonuçta her ilişkide böyle şeyler olur ..şimdiilerde ise en ufak şeyleri sorun ediyor konuştuğumuz ve bi karara vardığımız konular tekrar tekrar açılıyor ben alltan aldıkça hep bi kavga eğilimi tamam dedikçe konuları kapatmama 2 gün çok iyi 1 gün en ufak şeylere aşırı tepki gösterme , hep bi kendini üstün görme her zaman o haklı kesinlikle haksızlılığı kabul edememe bir gün kavga sırasında kendinin ermiş seçilmiş olabilceğini düşündüğünü söyledi sen hastasın dediğimde oda beni aynı şeyle suçluyor ve sürekli kendini üstün görüp övüyor iş çığrından çıktı tabi bende aslan burcuyum ve burcumun tüm özelliklerini taşıyorum ama sanırım yavaş yavaş pskolojimin bozulmaya başladığını hissediyorum çnkü baş edemiyorum artık kendimi deli hissetmeye başladım ayrılmak istediğimi söylüyorum ilişki bitiyor ayrılıyoruz 1 saat sonra melek gibi 1 adam karşımda tekrar barışıyoruz aradan 2 gün geçiyor tekrar saçma sapan bi sebebten kavga çıkarıyorr saçma sapan aşağılayıcı bi ton laf ediyor ben gene istemiyorum tonlarca özürler seni çok seviyorum sen benim herşeyimsin beni bırakamazsın gibi cümleler yani artık nasıl davranıcağımı şaşırmış durumdayım lütfen yardım pls.nasıl davranmam gerektiği konusunda endişeliyim artık o değil gerçekten kendimden şüphe duymaya başlıyorum artık acaba bende mi bir sorun var diye..böyle hastalarda eğer hastalığından haberdar değilse inkar etme kabul etmeme durumu oluyor mu burda yazılan bütün özellikler onda mevcut çünkü biri yardımcı olursa sevinirim .teşekkürler....
Ermişlik vs. den bahsediyorsa ya manevi yönde bir rahatsızlığı var ya da takıntı bozukluğuyla birleşen başka şeyler var gibi,ama çok ucu açık bir durumu var.merhaba , nişanlımla 6 ay önce tanıştık ve 1 ay öncede nişanlandık sanırım büyük bi hata yaptığım konusunda endişeliyim aşık olmuştum çünkü .. herşey başlarda çok güzeldi , bana karşı ilgili eğlenceli sevgi dolu zeki bir adam olduğunu düşünüyordum..zaman zaman sorunlarımız oldu tabi ama ciddiye almadım sonuçta her ilişkide böyle şeyler olur ..şimdiilerde ise en ufak şeyleri sorun ediyor konuştuğumuz ve bi karara vardığımız konular tekrar tekrar açılıyor ben alltan aldıkça hep bi kavga eğilimi tamam dedikçe konuları kapatmama 2 gün çok iyi 1 gün en ufak şeylere aşırı tepki gösterme , hep bi kendini üstün görme her zaman o haklı kesinlikle haksızlılığı kabul edememe bir gün kavga sırasında kendinin ermiş seçilmiş olabilceğini düşündüğünü söyledi sen hastasın dediğimde oda beni aynı şeyle suçluyor ve sürekli kendini üstün görüp övüyor iş çığrından çıktı tabi bende aslan burcuyum ve burcumun tüm özelliklerini taşıyorum ama sanırım yavaş yavaş pskolojimin bozulmaya başladığını hissediyorum çnkü baş edemiyorum artık kendimi deli hissetmeye başladım ayrılmak istediğimi söylüyorum ilişki bitiyor ayrılıyoruz 1 saat sonra melek gibi 1 adam karşımda tekrar barışıyoruz aradan 2 gün geçiyor tekrar saçma sapan bi sebebten kavga çıkarıyorr saçma sapan aşağılayıcı bi ton laf ediyor ben gene istemiyorum tonlarca özürler seni çok seviyorum sen benim herşeyimsin beni bırakamazsın gibi cümleler yani artık nasıl davranıcağımı şaşırmış durumdayım lütfen yardım pls.nasıl davranmam gerektiği konusunda endişeliyim artık o değil gerçekten kendimden şüphe duymaya başlıyorum artık acaba bende mi bir sorun var diye..böyle hastalarda eğer hastalığından haberdar değilse inkar etme kabul etmeme durumu oluyor mu burda yazılan bütün özellikler onda mevcut çünkü biri yardımcı olursa sevinirim .teşekkürler....
Ben sizin adınıza çok sevindim. Hayatınız güzel görünüyor. Bense şu an ağlamaklı yazıyorum bunları. 5 gün önce doktora gittim bipolar değilsin ama gereken ilaç için o tanıyı resmiyette koymuş, bana öyle söyledi doktor. Duygu düzenleyici ilaç kullanıyorum. IlacI kullandığımdan beri iç acısı, boşluk duygusu kalmadı artik bende. Sanırım bipolarim. Ben 5 ay önce evlendim ben hep depresyonda olduğumu düşünüyordum ama değilmiş. Eşime durumu söyledim. Önceden biliyo muydun diye sordu bilsem söylerdim dedim bana güvenmiyo sanırım. Internetten tanışıp evlendim zaten bi anda karar verip evlendim. Muhtemelen bu da hastalığın etkisi ile oldu. Evliliği ruhsal bunalimimdan bır kurtuluş olarak gördüm. Benim Ailem boşanmışlar ben 1-2 yaşlarındayken annemin yanında büyüdüm annem ev hanımı üvey babamla ben 3 yaşındayken evlendi. Sorumsuz biri üvey babam doğru dürüst çalışmaz icralar gelir evimize annem benimle ilgilenmez beni pek sevmedi. Yanındayım demedi eskiden kafaya takiyodumda simdi takmiyodur. psikolojik sorunları vardi o yüzden benimle ilgilenemedi beni ihmal etti bana bağırdi beni aşağıladi bunların hepsinin farkındayım o evden hep kaçtım. Ama benim ruhsal bunalimlarim bitmedi yanımda ailemde yok. eşimle son kavgamizda ben kendimi kaybettim eşim evden gitti çatıya çıktım sinir krizinden sonra gecenin karanlığında çatı bana huzur verdi ölüm düşüncesi beni rahatlattı intihar etmicektim eşim eve gelmeden eve gececektim ama eşim vakitsiz geldi orda gördü beni daha fazla kızdı. Daha fazla uzaklaştı benden en ufak şeyde kızıyor ilk 3 ay benden kaynaklı ise kavgalar sonrakiler de ben alttan aldım. Eşim benimle az konuşuyor. Bende ona dedim rahat ol seni mutlu eden şeyleri yap ailenle daha fazla görüş dedim. Onu çok sevdiğimi söyledim. Bu hastalıktan dolayi ayrılmak istersen anlarım dedim. Bi şey demedi. O belki benden ayrılabilir de ben yapayalnız ne yapacağım bilmiyorum çok çaresiz hissediyorum. Eskiden olsa dayanamaz sürekli eşimi arayıp rahatsız ederdim sırf içimdeki huzursuzluktan dolayi ama simdi öyle değilim ilaçlardan dolayimi bilmiyorum duruldum üzülsem bile mantıklı olmaya çalışıyorum eşim bana bağırıyo bağırsa bile cevap vermiyorum. Eskiden olsa cevap verirdim. Yapayalnizim hayatta kimim var bilmiyorum. Çok kötüyüm yardimci olun.
Ben sizin adınıza çok sevindim. Hayatınız güzel görünüyor. Bense şu an ağlamaklı yazıyorum bunları. 5 gün önce doktora gittim bipolar değilsin ama gereken ilaç için o tanıyı resmiyette koymuş, bana öyle söyledi doktor. Duygu düzenleyici ilaç kullanıyorum. IlacI kullandığımdan beri iç acısı, boşluk duygusu kalmadı artik bende. Sanırım bipolarim. Ben 5 ay önce evlendim ben hep depresyonda olduğumu düşünüyordum ama değilmiş. Eşime durumu söyledim. Önceden biliyo muydun diye sordu bilsem söylerdim dedim bana güvenmiyo sanırım. Internetten tanışıp evlendim zaten bi anda karar verip evlendim. Muhtemelen bu da hastalığın etkisi ile oldu. Evliliği ruhsal bunalimimdan bır kurtuluş olarak gördüm. Benim Ailem boşanmışlar ben 1-2 yaşlarındayken annemin yanında büyüdüm annem ev hanımı üvey babamla ben 3 yaşındayken evlendi. Sorumsuz biri üvey babam doğru dürüst çalışmaz icralar gelir evimize annem benimle ilgilenmez beni pek sevmedi. Yanındayım demedi eskiden kafaya takiyodumda simdi takmiyodur. psikolojik sorunları vardi o yüzden benimle ilgilenemedi beni ihmal etti bana bağırdi beni aşağıladi bunların hepsinin farkındayım o evden hep kaçtım. Ama benim ruhsal bunalimlarim bitmedi yanımda ailemde yok. eşimle son kavgamizda ben kendimi kaybettim eşim evden gitti çatıya çıktım sinir krizinden sonra gecenin karanlığında çatı bana huzur verdi ölüm düşüncesi beni rahatlattı intihar etmicektim eşim eve gelmeden eve gececektim ama eşim vakitsiz geldi orda gördü beni daha fazla kızdı. Daha fazla uzaklaştı benden en ufak şeyde kızıyor ilk 3 ay benden kaynaklı ise kavgalar sonrakiler de ben alttan aldım. Eşim benimle az konuşuyor. Bende ona dedim rahat ol seni mutlu eden şeyleri yap ailenle daha fazla görüş dedim. Onu çok sevdiğimi söyledim. Bu hastalıktan dolayi ayrılmak istersen anlarım dedim. Bi şey demedi. O belki benden ayrılabilir de ben yapayalnız ne yapacağım bilmiyorum çok çaresiz hissediyorum. Eskiden olsa dayanamaz sürekli eşimi arayıp rahatsız ederdim sırf içimdeki huzursuzluktan dolayi ama simdi öyle değilim ilaçlardan dolayimi bilmiyorum duruldum üzülsem bile mantıklı olmaya çalışıyorum eşim bana bağırıyo bağırsa bile cevap vermiyorum. Eskiden olsa cevap verirdim. Yapayalnizim hayatta kimim var bilmiyorum. Çok kötüyüm yardimci olun.
merhabameraba...ben de bir manik depresifim..Daha önceden de yazdım sanırım. İlaçla tedaviyi 1 sene önce bıraktım. Zordu ama psikanaliz ve sürekli mücadele ile şimdilik çok daha iyiyim. Yaşadıklarımı blogumda yazıyorum. Bu bir reklam değil sadece birazcık faydası olursa çok sevinirim. adresim Uzun süredir bu savaşın içindeyim, sormak istediğiniz her konuda da burdayım. Kendinizi kötü hissetseniz bile sadece yazabilirsiniz. İyi akşamlar.
hastanelik olduğunda öğrenmesini istemiyorsan.yeni çıkmış bir depresyon vb bir hastalık olarak tanıt ,işte de ailemde boşanmadan vs den sonra üzüntüden çıktı.üzülünce depresyona giriyorum dayanamıyorum üzülmeye de.ilaçlarını bırakma gizli de olsa iç.asıl sen söylemedikten sonra kötü bi şekilde öğrenirse başına kakar beni kandırdın filan der.5 senedir bipolar bozuklum hastasıyım . Eşimle 1 aydir evliyiz. Daha 1 ay olmadi bile. Annemle babam bosandi 3 sene once. Dikkat daginikligi depresyon vardi oncesinde olaylar neticesindede ataklar yasamaya basladim. Zaten depresyonda onceki degisken tutumlarimda hepsi bipolardanmis. Kullanmadigim ilac kalmadi. Geceleri erenkoy acile gitmekten o yoldan nefret ederim hala.nisanliykende kriz gecirdim fakat o beni siradan bi devlet hastanesine gitti saniyordu. Cunku ben hastaligimi soylemedim esime. Hala bilmiyor. Ilgisiz fakat beni seven bir kocam var. Ona soyleyemiyorum cunku ilerde basima kakar diye korkiyorum. Dolayisiyla ilac tedavimide biraktim. Dun gece bi tartisma gecirdik.birden aglamaya basladim bagirmaya kriz.geciricem diye cok korktum o anda bile kendimle savasiyrdum. Anlamamali diye. Cunku suurumu kaybettigimde neler yapabilecegimi cok iyi biliyorum. Ailem anlatirdi. Surekli sakinlesmeye calistim aglarken sesli sesli. Esim deli misin ya dedi ve bi anda kesildi aglamam . Cok korktum anlayacak diye. Ne yapmam gerektigini bilmiyorum yardim edin...
hastanelik olduğunda öğrenmesini istemiyorsan.yeni çıkmış bir depresyon vb bir hastalık olarak tanıt ,işte de ailemde boşanmadan vs den sonra üzüntüden çıktı.üzülünce depresyona giriyorum dayanamıyorum üzülmeye de.ilaçlarını bırakma gizli de olsa iç.asıl sen söylemedikten sonra kötü bi şekilde öğrenirse başına kakar beni kandırdın filan der.
hiç farklı şeyler düşünme senin açıklama yapacağın tek kişi eşin o da bi zahmet senin rahatsızlığını görümcelerinden saklasın, laf vermesin ağızlarına sen görümcene açıklama yapmak zorunda değilsin.kocan yapsın açıklamayı ama yerine göre ayrıntısı kimseyi ilgilendirmez kendi başlarına gelmediği için ne bela bi hastalık olduğunu bilmezler seni kınayan senin yasadığını yaşamadan ölmez.Ya ben soylemek istiyorum ama. Ablalari hep ruh hastasi ve deli vesaire falan diyor. Banada der diye korkuyorum. Cok seviyorum esimi. Bana edecegi tek kotu kelime sinirle bile olsa bizi mahkemelik eder. Cok ani sinirlenen bi insanim. Unuturum hemen fakat bende o sinirle bi laf ederim. Biter yani. Bide yasim ondan kucuk oldugundan turlu bahane uretebilir aileme.
aktifKonu aktif midir? Yaşadığım bir kac seyi paylasmak istedim...
Bir psikolog olarak soyleyebilirim ki duzenli bir hayat ve iyi bir uyku rutini bipolar kisiler icun sart. Mevsim gecisleri, hayattaki donum noktalari tetikleyicj olabilir. Genelde duzenli bir hekim takibi ve ilac kullanini sart. Ancak bu ilaclarin Hamilelik, emzirme donemlerde kesilmesi ataklar icin ciddi bir risk faktoru. Genetik gecisi de olabilen bir rahatsizlik. Bu yüzden eslerin bilmesi sart.
Evet. Halen doktora eğitimine devam eden yuksek lisansli bir klinik psikologumgerçekten psikolog musunuz?
Ah canım ya bence hastalik nedir biliyor musun? Yalan...ve bunu aliskanlik haline getirenler agir kararmis kalp hastalari...bir Hadiste diyor ki müslüman icki..hirsizlik...vs. yapabilir zorda kalir da ama yalan soyleyemez...insan olan ozetle bu tarz davranislarda bulunamaz...bana gelip anlattilar akrabalari ...yaka silkip agza alinmayacak hakaretlerde bulundular kv gorumce icin sonra bana ordan Selam gonderdiler...simdi ben mi hastayim...gülerim gecerim! En azindan durust olmaya insan kalmaya calisiyorum! Eminim ki bir psikolaga gitseler direkt yatis onerirler hepsine birden...crazybutterfly83 zaten bipolar insanlar da sanki çok aramışız gibi imtihanlık insanlar denk geliyor bende anlamadım. elin böyle hastalığı olmayan gelini dudak bükcek diye rahatsız etmeyen bir koca sülalesi varken bunlar bize reva mı diyorum.