- 23 Mayıs 2015
- 177
- 36
- 35
-
- Konu Sahibi hanxixmsultan
- #761
İlacinzn ismi nedr?bnm de titrio ilaclrdan snra.tel kullanrken ble.takmamaya calsyrm ama ins anlaslmiodr
ilacın yan etkisi yüzünden elim titriyor..yoruldum artık...
lithuril depakin ve seraquel kullanıyorum..doktorum lithurilin yaptığını söyledi ve dideral isimli ilacı verdi..titreme hafifledi ama geçmedi.İlacinzn ismi nedr?bnm de titrio ilaclrdan snra.tel kullanrken ble.takmamaya calsyrm ama ins anlaslmiodr
öyle ki dideralden önce corbami bile kaşığı iki elle tutarak içiyordum..geçenlerde misafirlikte çayı üstüme dokuyordum az kalsın..artık dışarda hiçbirşey yiyip icmiyorumartık biryerlere gitmek bile istemiyorum..sırf bu sebepten..doktoruma yeniden sorucam..lithuril oldukça ii geldi aslında..depresif halim onun sayesinde gitti..ama bu titremeler canımı sıkıyor..
çok geçmiş olsun. eve bir yardımcı tutma imkanınız var ise bir kadın tutun. en azından temizlikle birlikte ilaçlarını içirir annene de arkadaş olur belki. kardeşinle birlikte bi kadın tutabilirsinizMerhaba, anneme bipolar diyorlar ama bana kalsa şizofreni.
Kendi kendine konuşma, gülme, ağlama, olmadık senoryalar üretme, temizlik yapmama, cop atmama, eşya biriktirme vs.. Dolu seyler... Babam ilgisiz yok gibi bir sey kardeşim ve ben evlendikten sonra daha kotu oldu hiç kimseyle doğru dürüst konuşmaz eve kimseyi almaz kendi halinde yasayıp gidiyor.. İlaçlarını içmiyor 92 de hasta oldu Bakırköy e yattı 2002 de Erenköy e, yine yatırmayı düşünüyoruz ama Erenköy almıyor, ilaç yazıp gönderiyor. İğne verseler yaptırırız ama ilaç içmiyor kardeşimin evi ve benim evim uzak, ilgilenen kimse yok. Sizce ne yapsak bu durumda? Ne tavsiye edersiniz?
Ahhh ahhh coook denedik eve kadini sokmadi verdigimiz paralar cope.. Keske yaptirtsa kosa kosa gider evi temizletirim.çok geçmiş olsun. eve bir yardımcı tutma imkanınız var ise bir kadın tutun. en azından temizlikle birlikte ilaçlarını içirir annene de arkadaş olur belki. kardeşinle birlikte bi kadın tutabilirsiniz
meraba öğrenmek istediğim bişey var depresyon dönemlerinizde en sevdiğiniz insandan dahi soğuduğunuz oluyomuydu? böyle bişey yaşıyosanızda sonrasında düzeliyomuydu nasıl hissediyodunuz? şimdiden teşekkürederimslm.ben manik depresifim.deneyimleri merak ediyosun..hmm..şimdi bu hastalık nadir görülen bi hastalık ve ben nerde nadir görülen hastalık var, gidip buluyorum:) bu hastalıga üniversite yılımın 2. yılında zemin hazırladım farketmeden de olsa. en basta yogun bir depresyon yasadım yani sadece hastalıgım depresyondu.iki yıl sonra ise bir mani atagı geçirdim ki allah düşmanımın basına vermesin.resmen akli dengemi kaybetmiştim, resmen bir deli gibi davranıyordum.bir kaç ay böyle delirmiş vaziyette gezdim.annem hep yanımdaydı,okul vardı ama derslere gidemiyordum her gün hastaneye gidip çare arıyorduk annemle.mani dönemimde kendimi çok üstün bir insan olarak görüyordum, yüzlerce km yürüsem yorulmam gibi geliyodu.aşırı hiperaktiftim.bir hafta uyumadıgım ve yemek yemedigim oldu.bir haftada 10 kilo verdim.dini yönden de acaip düşüncelere sahiptim.kendimi bu arada asker sanıyodum.tv izlerken mesela vj ler, dizilerdeki insanlar bana mesaj veriyomuş gibi geliyodu.her cümleden her bakıştan mesaj, gizli bir anlam çıkarıyorum.çok konusuyordum.daldan dala atlıyordum.annem bizi öldürdün diyodu ben gercekten onları öldürgümü sanıyordum.daha neler neler..hatırlamak bile istemiyorum.yemin ederim allah düşmanımın basına vermesin.manik bir dönem yaşamaktansa depresif bir dönem yaşamayı tercih ederim.ama tabi depresyon da çok kötü bir şey.aylarca yatagıma yapışık vaziyette yaşamama neden oluyor.depresyon deneyimlerimi anlatmam gerekirse aylarca yataktan çıkmamak, güneşten, gündüzden nefret etmek, gece sabaha kadar tv izleyip akşam olana kadar uyumak,dogru düzgün yememek,içmemek, yıkanmak istememek,intiharı düşünmek, intihar planları yapmak, aglamak, aglamak,aglamak..
allaha çok şükür aylardır ilaç kullanmadıgım halde psikolojik sorun yaşamıyorum.yaşadıklarım sadece moral bozuklugu oluyo, bir iki gün içinde geçiyo.ilaçlarımı hayatım boyunca kullanmam gerekiyo fakat karacigerim şimdiye kadar binlerce ilaç kullandıgım için sanırım kötü durumda.sadece acil durumlarda yani depresyona girecegimi anladıgım zamanlarda baslıyorum tedaviye.tabi doktoruma gidip durumu anlatarak..
ismini unuttum bu konu hakkında soru soran arkadasın bunları yazarken ama, hayrola, sorun nedir? deneyimlerim belki yardımcı olmuştur..kendine iyi bak..
Ben sizin adınıza çok sevindim. Hayatınız güzel görünüyor. Bense şu an ağlamaklı yazıyorum bunları. 5 gün önce doktora gittim bipolar değilsin ama gereken ilaç için o tanıyı resmiyette koymuş, bana öyle söyledi doktor. Duygu düzenleyici ilaç kullanıyorum. IlacI kullandığımdan beri iç acısı, boşluk duygusu kalmadı artik bende. Sanırım bipolarim. Ben 5 ay önce evlendim ben hep depresyonda olduğumu düşünüyordum ama değilmiş. Eşime durumu söyledim. Önceden biliyo muydun diye sordu bilsem söylerdim dedim bana güvenmiyo sanırım. Internetten tanışıp evlendim zaten bi anda karar verip evlendim. Muhtemelen bu da hastalığın etkisi ile oldu. Evliliği ruhsal bunalimimdan bır kurtuluş olarak gördüm. Benim Ailem boşanmışlar ben 1-2 yaşlarındayken annemin yanında büyüdüm annem ev hanımı üvey babamla ben 3 yaşındayken evlendi. Sorumsuz biri üvey babam doğru dürüst çalışmaz icralar gelir evimize annem benimle ilgilenmez beni pek sevmedi. Yanındayım demedi eskiden kafaya takiyodumda simdi takmiyodur. psikolojik sorunları vardi o yüzden benimle ilgilenemedi beni ihmal etti bana bağırdi beni aşağıladi bunların hepsinin farkındayım o evden hep kaçtım. Ama benim ruhsal bunalimlarim bitmedi yanımda ailemde yok. eşimle son kavgamizda ben kendimi kaybettim eşim evden gitti çatıya çıktım sinir krizinden sonra gecenin karanlığında çatı bana huzur verdi ölüm düşüncesi beni rahatlattı intihar etmicektim eşim eve gelmeden eve gececektim ama eşim vakitsiz geldi orda gördü beni daha fazla kızdı. Daha fazla uzaklaştı benden en ufak şeyde kızıyor ilk 3 ay benden kaynaklı ise kavgalar sonrakiler de ben alttan aldım. Eşim benimle az konuşuyor. Bende ona dedim rahat ol seni mutlu eden şeyleri yap ailenle daha fazla görüş dedim. Onu çok sevdiğimi söyledim. Bu hastalıktan dolayi ayrılmak istersen anlarım dedim. Bi şey demedi. O belki benden ayrılabilir de ben yapayalnız ne yapacağım bilmiyorum çok çaresiz hissediyorum. Eskiden olsa dayanamaz sürekli eşimi arayıp rahatsız ederdim sırf içimdeki huzursuzluktan dolayi ama simdi öyle değilim ilaçlardan dolayimi bilmiyorum duruldum üzülsem bile mantıklı olmaya çalışıyorum eşim bana bağırıyo bağırsa bile cevap vermiyorum. Eskiden olsa cevap verirdim. Yapayalnizim hayatta kimim var bilmiyorum. Çok kötüyüm yardimci olun.
Çok tesekkurler ilginiz içinYazdıklarınızı okurken acaba ben mi yazdım bunları dedim kendi kendime... Benim de ailem boşandı ben de evliliğimin basında çok bocaladım. Evlilik benim icin de çok çabuk verilmiş bir karardı. Fakat ailelerimiz de sagolsun hep yanımizdaydi.
Ben esime evlenmeden rahatsızlığımı söylemiştim. Tabi yasamayan durumu bilemez başlarda hem evlilik stresi hem rahatsızlık da birleşince boşanmak dahi istedik.
Eşimin de aşırı sinir problemi ve takıntıları vardı. Onu da doktora yönlendirdim. O da tedavi oluyor şuan .
Bana göre de olması gereken bu,hasta olmasalar bile hasta yakınları da destek almalı çünkü onlar iyi olmadan biz iyi olamayız. Doktorumun da söylediği tabi bu.
Diyceksiniz ki neresi iyi bunun,ailecek doktorluksunuz:) şuan eşim sinir ve takıntılarının çoğunu atlattı ve daha verimli bir birey oldu. Daha sağlıklı adımlar atıyoruz. Ben zaten uzun Zaman önce atlattım bu psikoloji ile savaşmayı ve sadece doktorumu dinliyorum.
Yapabileceğiniz çok şey var. Tedavi oluyormussunuz zaten. Esinize desteğe ihtiyacınız olduğunu uygun bir şekilde anlatmak onun da doktorunuza sizinle gelmesini sağlamak ve eğer doktorunuz uygun görürse ona da destek ve bilgilendirmede bulunmasını istemek. Ayrıca kendiniz icin birşeyler yapmayı da deneyin. Hergun evden çıkıp yarım saatlik yürüyüşler yapın mesela. İnanin daha kolaylaşıyor herşey. Güçleniyorsunuz.
Şuan gecmisle bir kapana sıkışmış gibi hissetmeniz çok normal çünkü henüz yeni yeni tedavi oluyorsunuz. Evliliğin verdiği sorumluluk da ister istemez insani etkiliyor baslarda. Ama emin olun hep böyle kalmıyor. Düzelecek ve sağlıklı insanlardakindan belki daha Mutlu evliliğiniz ve yaşamınız olucak. Çünkü siz zoru ve sorunları çözebilen biri olacaksınız zamanla..
Çok tesekkur ederim okuduğunuz için ilgilendiğiniz için o kadar yalnız hissediyorum ki birinin değer verip ilgilenmesi bile care oluyo destek oluyoYazdıklarınızı okurken acaba ben mi yazdım bunları dedim kendi kendime... Benim de ailem boşandı ben de evliliğimin basında çok bocaladım. Evlilik benim icin de çok çabuk verilmiş bir karardı. Fakat ailelerimiz de sagolsun hep yanımizdaydi.
Ben esime evlenmeden rahatsızlığımı söylemiştim. Tabi yasamayan durumu bilemez başlarda hem evlilik stresi hem rahatsızlık da birleşince boşanmak dahi istedik.
Eşimin de aşırı sinir problemi ve takıntıları vardı. Onu da doktora yönlendirdim. O da tedavi oluyor şuan .
Bana göre de olması gereken bu,hasta olmasalar bile hasta yakınları da destek almalı çünkü onlar iyi olmadan biz iyi olamayız. Doktorumun da söylediği tabi bu.
Diyceksiniz ki neresi iyi bunun,ailecek doktorluksunuz:) şuan eşim sinir ve takıntılarının çoğunu atlattı ve daha verimli bir birey oldu. Daha sağlıklı adımlar atıyoruz. Ben zaten uzun Zaman önce atlattım bu psikoloji ile savaşmayı ve sadece doktorumu dinliyorum.
Yapabileceğiniz çok şey var. Tedavi oluyormussunuz zaten. Esinize desteğe ihtiyacınız olduğunu uygun bir şekilde anlatmak onun da doktorunuza sizinle gelmesini sağlamak ve eğer doktorunuz uygun görürse ona da destek ve bilgilendirmede bulunmasını istemek. Ayrıca kendiniz icin birşeyler yapmayı da deneyin. Hergun evden çıkıp yarım saatlik yürüyüşler yapın mesela. İnanin daha kolaylaşıyor herşey. Güçleniyorsunuz.
Şuan gecmisle bir kapana sıkışmış gibi hissetmeniz çok normal çünkü henüz yeni yeni tedavi oluyorsunuz. Evliliğin verdiği sorumluluk da ister istemez insani etkiliyor baslarda. Ama emin olun hep böyle kalmıyor. Düzelecek ve sağlıklı insanlardakindan belki daha Mutlu evliliğiniz ve yaşamınız olucak. Çünkü siz zoru ve sorunları çözebilen biri olacaksınız zamanla..