Canım maddi sıkıntılar elbette ki insanı sıkıntıya sokuyor ama bu kadar da olmaz ya...
Biz 2 yıldır evliyiz, benim ailemin durumu pek iyi değildi o dönemde ve eşim önemli değil biz yaparız herşeyi dedi ve evlendik. Alışveriş sürecinde eşim sırf gönlüm olsun diye herşeyi benim içime sinecek şekilde yaptı, haliyle borçlandık. Tabi eşim de borç stresi yaşıyor ama bizi mutlu etmek için de elinden geleni yapıyor.
Düşün kilosu 100 TL olan Antep fıstıklı tatlıdan sen seversin diyerek 4-5 dilim alarak gelmişti. Yani elinde olmasa da, sırf ben mutlu olayım diye az da olsa düşünüp alıp getirmişti. Aylarca dişi ağrımasına rağmen doktora gitmeyip, benim sırf başım ağrıyor diye beni hemen özel hastaneye götürüp serum taktırmıştı.(kronik migrenim var) Yüzünü hiç asmadı, ne kadar stresli sıkıntılı olduğunu görsem de benden güleryüzünü hiç eksik etmedi. Sıkıldım diye gel bi dışarı çıkalım sana dondurma veya yemek ısmarliyim dedi hep.Geçen gün çalıştığı firma yemeğe götürmüş orada cağ kebabı yedirmişler, dönüşte ben evde yemek yediğim halde kendi parasıyla bana da paket yaptırıp getirmişti. Tabi bunları hep kısıtlı bütçemizle yapıyor.
Şimdi bunları aaa benim kocam süper, iyi ötesi demek için yazmadım. Sadece seninkinin farklı bir sorunu olduğunu vurgulamak için yazdım. İnsan ne kadar borç öderse ödesin, hiçbir şey yapamasa bile güler yüzünü, ilgisini sevgisini eksik etmez. Sırf borç yüzünden bu kadar ilgisiz, vurdum duymaz olması çok garip geldi açıkçası...
Allah yardımcın olsun.