Tam olarak bu kızlar 25 yaşındayım ama kocam sayesinde bıktım.7 sene sevgiliydik, sonra evlendik .Sevgiliyken de böyleydi sinirlenince ağır konuşur asla susmaz küfür ederdi.Sonra özür dilerdi bu gece o kadar tükendim ki o kadar yorgunum ki size anlatamam. Genç yaşta tükendim. 7 aylık bebeğim var o kucağımdayken ağzımı kapatmaya çalışıyor çocuk 3 kere korktu. Ağladı. Bana diyor sus konuşma hep kendisi konuşacak.O kadar soğudum ki size anlatamam. Eşim tam bir narsist. Yaptığım hiç biseyi beğenmiyor. Bebeğimleyim bütün gün sabah 2 saat molası var o molada uyuyorum gece geç yatıyım için diyor sen nasıl annesin. Çocuktan kurtulmaya çalışıyorsun diyor sadece 2 saat bakıyor ve bana bunları söylüyor bide hafta sonu ilgileniyor.Sevgiliyken böyleydi peki neden evlendim babamdan kurtulmak için babam da böyleydi .Yani bir yüzüm gülmedi. Anlatsam roman olur çocukluğum çok kötü geçti kızımın öyle bir hayatı olsun istemiyorum.Sürekli aşağılıyor beni eşim hangi konu olursa olsun her şeye kılıf buluyor işler yetişmiyor bazen kızımdan dolayı yemediğim laf kalmıyor.Çok yorgunum çok ağlayamıyorum bile psikolojimi bile bozdu. Aileme gitsem aynı olacak değişen hiç bisey yok bi sürü laf yerim onlardan da olan kızıma olacak diye korkuyorum.Ya bizim kavgalardan etkilenirse psikolojisi bozulursa ben bu adamdan nasıl kurtulurum bilmiyorum.Ailem asla arkamda durmaz.Yarın gelir özür diler ama ne fayda öbür gün yine aynı.Mesela örnek vereyim çocuk kusuyor neden kusmuş çocuk.Altı dolmuş neden almamışım. Kızım kucağı çok seviyor bisey yaptırmak istemiyor pek fazla günde 2 saat uyuyor oda benim aralarda salamam lazım cok yorgunum arkadaşlar bi dal bulamadım kendime ailem den çok çektim şimdi de eşimden tek tutunacak dalım kızım.Yaptıktan sonra özür diliyor ama ben birileri tarafından kırılmaktan bıktım artık.
