Yorumun için tsk ederim. Okumussun nasıl bu hale getirdin kendini kısmına kesinlikle katılıyorum. Bu konuda çok kızıyorum kendime, nasıl bir bosluktu,nasıl sessiz kaldım da isler bu hale geldi diye
Ama bu çözüm olmuyor tabii. Şuan sadece önüme bakıyorum inşallah diyorum geçecek bugunler, illa ki vardır bunların yaşanmasında bir hayir ! Yani bilemiyorum belki de çocuklarım dogacakti ,yaşayacak görecek günleri,ömürleri vardı, sebepler bu yönde ilerledi bilemiyorum. Şuan biraz mecburiyetten duruyorum. Dimdizlak ortada kalmamak için, su sınavı atlatayim en azından bir gireyim ,ortalikta kafamda karışmadan,sıkıntılar iyice zuhur etmeden bekleyeyim diyorum.Çocuklarım için bi sure daha buradayım.Sonrasında terkedecegim bu şehri inşallah. Allah razı olsun önerilerin için.