bıktım fırtına yaşamaktan


Allah yardımcın olsun .

o çaresizlik, o bilinmezlik duygusunu biliriim.

hani biri çıksa da bize en doğrunun ne olduğunu söylese biz de yapsak diye bekler dururuz. ama öyle biri hiç yoktur. maalesef kendi başımızayız.
senin hamile olman bu halde bunları yaşaman dokundu bana. eş bu ya eşiyiz biz onların. düşman mıyız biz ya. nedir Allah'ım bu çıkmazlar bu çelişkiler...
hamilenin duaalrı kabul olur.
ne istediğine dikkat et, kazara istediğin kötü bişi gerçek olursa üüzülürsün maazallah... ):
bizim gibilere de dua et ki Allah yuvalarımıza huzur versin diye....çözüm versin diye.....
ben hemen korkup kaçacak birinsan değilim ama karşımdaki beni çaresiz bırakıyorsa gitmekten başka çarem yok.
 
Boşanır mısın, kalır mısın bilemem ama çocuk doğurma, onu da yaşadığın travmanın içine sokarsın. Sinirlendiğinde annesini döven bir babaya şahit olmasın.

Ayrıca neden sen çaba gösteriyorsun? sen bunları hissederken eşin napıyor? sen onu sinirlendirmemenin, böyle bir evliliği sürdürmenin çarelerini ararken, o öfkemi kontrol edemiyorum eşimi dövüyorum diye düşünüyor mu?
Mektup yazarsan nolacak? en fazla eşinin gözünden bir iki damla yaş süzülür, sonra yine devam eder. Sana vurmak istemeyen adam daha ilk tokadında öfkemi kontrol edemedim naptım ben diye üzülüp bunun çarelerini arardı. 24 yaşındasın çocuğun yok boşanamam diyorsun peki hep böyle mi gidecek eminim bir kaç sene içinde çocuk da doğuracaksın hepten çıkmaza gireceksin. Sadece kadının çare aradığı evliliklerde erkeklerin kendini düzelteceğine inanmıyorum.
 

Agzına saglık depresif polyanna
 
Büyük konuşmak istemediğim için sussam iyi de bir şey söylemeden geçemeyeceğim;
Beni dövecek ve ben onun beni sevdiğini düşüneceğim?
Ya bırak Allahının aşkına.
Olmaz olsun böyle sevgi de... Böyle koca da.
Affet ama, onca boşanan insan insan değil mi?
Elalem ne der diye düşünmek nedir ya?
Hiç anlamadım anlamayacağımda.
 


evt belkide hamileyim diye alttan aliyodur,
belki dogumdan sonra yine aynisi olur,
fakat az biraz tanidim esimi,
bizim sorunumuz benim ona cevap vermem,
o yuzden cenemi tutuyorum sinirlendigi zaman alttan aliyorum,
cok zoruma gidiyo agliyorum hungur hungur dua ediyorum degissin diye,
sabir diliyorum boyle cozmeye calisiyorum aramizi,
dedigim gibi sabir edicem bebek geldimi insallah daha cok olgunlasacaktir
bu cocugu cok istiyo,
buda beni guclendiriyo

insallah bu arkadasimizda bir yolunu bulucaktir
 

konuya birde böyle yaklaşmamı sağladığınız için sağolun işte şimdi biraz sakin kalıp düşünmeliyim sanırım
 
okudum iyi bir eğitim aldım demissin ama boşanınca herkesin yüzüne nasıl bakarım diyecek kadar cahilce yazmıssın kusura bakma...
1.yaşadıklarınıza üzüldüm
2.maalesef zamanla birşeyler düzelmiyor böyle devam ediyor,ne o değişir zamanla ne de siz o nedenle zaten düşüncenizde belli,,
bu evlilikte Allah yardımcınız olsun...
 
Son düzenleme:
cnm ya bence psikiyatristten özellikle söylüyorum eşinde sende psikiyatriste gidin
 
O kadar kotu hıssettım kı okurken,strese gırdım resmen ve cok uzuldum sızın adınıza...ve bı kadın olarak feminist damarım tuttu....bence asla aılenızden saklamayın bıtakım seylerı,dayak olayını msla,sevmek herseye katlanmak demek degil,boyle sevmek sevilmek olmaz.Eger aılenız yeterınce arkanızda olursa belkı de esiniz duzelebılır...sız daha gencsınız ve evlılıgın tadını cıkaracagınız zamanlar şimdi,dayak fln nedır anlamıyorum.Ailenize durumu açıkça anlatın ve babanız ya da aıleden sozu gecen herhangı bı bırey esınızle konussun,bunun boyle gıtmeyecegını ve her zaman sızın arkanızda olduklarını kesın bı dılle anlatsınlar kı esınız de sızı kaybetme korkusu yasasın,sız bu dayaklara goz yumdukca o dvm edecektır.Bu sekılde dvm edersenız zamanla esınızden sogursunuz sevgı fln da kalmaz ama genclıgınız de gıtmıs olur,lutfen katlanmayın,harekete geçin ve bunun boyle dvm etmeyecegını gosterın esınıze..eger sızı kaybetmek ıstemıyorsa durumunu duzeltecektır...
 

canım benım yaa ınankı okudugum zaman o kadar uzldumkı suan sana ne yazsam tesellı olmaz bılıyorum onu ancak yaşayan bılır...allahım sabırlar ıhsan etsın esınede bırazcık vıcdan merhamet ve sevgı versın umarım duzelırsınız..
 


sadece ılk sayfada yazdıkalımı okuyup devamını okumadıgınız cok bellı.
bunun cahıllıkle hiçbir ilgisi yok. bosanınca mıllete hesap vermek ıstemeyen bı ınsan olmadığım için milleti çekemeyeceğimi anlatmaya calıstığım için yazdım.

yorum yapacaksanız hakkıyla yapın. ya tamamen beni dinleip de kunusun ya da susun.
 

canım biliyorum sinirlerin çok bozuk,

ama arkadaşımız afedersin demiş sana üslubundan sonra ))

eminim ki o da senin tarafınadır ve sana psikolojik destek olmak istiyordur

sadece bazı insanlar şevkat ve öfkesini karıştırarak cevap verir :)

sinirlenme,

sevgiler.
 
Arkadasim sen zaten durumu kabullenmissin, her yazinda isyan ediyorsun, ölmekten bahsediyorsun, niye biliyormusun?
Cünkü gitmek cesaret ister, bosanmak zor birsey degil asil senin böyle bir evliligi sürdürmen zor.
Ailemi üzmekten cok korkuyorum diyorsun, peki senin böyle seyler yasadigini ögrendiklerinde üzülmeyecekler mi?
Cekemiyorum, yapamiyorum, olmuyor diyorsun, hem nefret ediyorsun hemde seviyorsun esini?
Ilerde boynuna madalya takmayacaklar böyle bir evliligi sürdürdügün icin!
Bugün tokat adam yarin daha kötüsü yapar.
Eger esinde bu durumu degistirmek isteseydi cabalardi, orta yolu bulmayi calisirdi ama onun yaptigina "isine gelirse" denir.
Bence oturup bir karar ver, sadece kendini düsünerek, millet ne der kaygisi olmadan, ailem üzülür demeden, ben ne istiyorum diye sor bir kendine.
 



Efeliğini burdakilere değil eşine yap bence. O zaman daha başarılı olur ve mutlu olursun.
 
Son düzenleme:

ilk sayfayı okuyupda yorum yapacagım tabi ki,eger acıklayacagın baska seylerde varsa onlarıda yazardın o ön yazıya bende yorumumu daha farklı yapardım...
ayrıca yorumumda haksız birsey goremiyorum,karsımda cesaretsiz ne yapacagı zaten belli olan,,
esini hem sevip hem de ayrılmak istemeyen ama bunu hayatının acısı olarak gorup,,
boşanmayı utanılacak bir duruma sokan bir insan görüyorum karsımda...
eğer sadece hoşunuza gidecek bir yorum istiyorsanız '' isareti acın ve deyin ki lütfen olumsuz yorumlar yapmayın psikojim kaldırmıyor...
ne diyelim size ahh vahhh evet zor bir durum Allah sabır versin neyse herşeye rağmen eşinizi seviyorsunuz madem boyle devam edin...
ve ayrıca demek ki sizin canınız sıkılmıs gercekten bayram gunu,ben de zamanında konularımı paylaştım arkadaslarla nickim değişti bilen bilir,bana ne yorumlar yapıldı hepsini saygıyla karsıladım...
asla ya da susun demedim,ben susmayı bildim....
neyse daha fazla sizin konunuzla ilgilenmek istemiyorum,,,ayrıca bosanınca kimseye hesap vermiyorsunuza sadece kendinize hesap veriyorsunuz...
tabi bosanmak oyle kolay değil bazı seyleri goguslemek gerekir bunun icinde guclu olmak gerekir,bu da sizde yok maalasef....
 
leonela .!.:
Efeliğini burdakilere değil eşine yap bence. O zaman daha başarılı olur ve mutlu olursun.
Genişletmek için tıkla...


sağol tavsiyen için.
ama efelik damarım olduğu için zaten dalaşıyorum eşimle.

kadın gibi sus pus olup da sesimi çıkarmasama yağ ile bal olurduk şimdiye çoktaaaan....

efeliğim dokunuyor zaten.
 
Son düzenleme:


haklısın ilk sayfada her şeyi daha ne açıklayıcı yazsam bunlar da olmazdı. bunun da farkındayım.
 

evet, dün gece onu yaptım.....
düşündüm.... sakin kafayla aldım karşıma biraz soru sordumona.... düşündürücü.......


bir söz vardır hiç unutmam: İKİ İYİ İNSANDIK AMA İLİŞKİMİZ KÖTÜYDÜ


biz de tam da böyleyiz.

eşimden nefret ediyorum dediğim zamanalri işte o tartıştığımız zamanlardır, o zamanlar zerrece aklıma gelmez onu sevmiş miyim severek mi evlenmişim, o benim eşim miymiş kimmiş, umurumda olmaz, laflarımı sıralarken de hatır gözetmem...... kırarım var gücümle....
çünkü ben de kırılmışımdır....

ama hep de kedi köpek değiliz ya. iyiyken gönlümü almışken kendimi dünyanın en mutlu insanı görüyorum. iki uçta yaşıyorum anlayacağınız. psikolojim alt üst bü yüzden. ben neyim bilemedim. önce o sonra ben ciddi bir terapi almalıyız.

ve ayrı bi eve çıkmayı düşünüyorum. kafamı dnleyeceğim, kimsenin yüzünü görüp de "aaaa ne olmuş ne var aranızdaaaa" sorularına cevap vermeyeceğim bir ev.... düşünüyorum...... onun bile bilmediği bir ev.... ama nasıl..... düşünüyorum. bi gün bunu hayat ageçirecem.....

nefes alacağım bi boşluk istiyorum. insan yüzü görmeyeceğim... onun akrabalarıyla karşılaşmayacağım kendi başımı dinleyeceğim güvenli bir ortam.
 
eşini psikoloğa yada evlilik terapistine götür demem çünkü erkeklerin çoğu kabul etmez böyle şeyleri.belli ki çok öfkeLİ biri ve bu öfke zamanla senin psikolojini daha da kötü yapacak onun için el alem ne der diye hiç düşünme ilk önce kendin ne hissediyosun ne düşünüyosun kafanda ölç tart ONA GÖRE HAREKET ET.ama bana kalırsa sana şiddet uygulaması,en ufak şeylere küsmesi,sensiz bayram ziyaretlerine gitmesi evliliğnizin kötü ve sürdürülmesi zor bi evlilik olduğunu gösteriyor bunlara rağmen sürdürmek istiyosan içinde ona karşı sevgin varsa adam akıllı konuş düzelmeye niyetliyse sende çabala sende sakin ol ama niyetli değilse bitir bu işi.tıpkı anlattığın gibi bi evlliğe sahip bi halam var 25 küslük kavgayla geçti çocuklarıda bıktı onlardan daha yeni duruldular yani arkadaşım iyi düşün burdaki arkadaşlarada kızma bence hekes kendince yorum yapıyor
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

ARABA ÖNERİSİ
Yorumlar
0
Görüntüleme
60
baharyelii
K
Pcos öyküsü ve ilk kez klomen kullanımı, yardım ederseniz sevinirim kızlar
2
Yorumlar
34
Görüntüleme
228
HepBaharOlsa
Atipik Otizm ve Yapılması Gerekenler
Yorumlar
2
Görüntüleme
118
Sekerpare87
P
Eşim ve ailesi
2
Yorumlar
35
Görüntüleme
4K
iqusa
I
Ailemle ilgili. Hep İki arada kalıyorum :(
4 5 6
Yorumlar
111
Görüntüleme
7K
lanarey
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…