İste bunu kardeşim yaptı öyle olmayayım diye önlem almaya çalışıyorlar güya o öyle oldu ezik oldu sen olma diye. Ayrıca asla öyle baskı kuruyor diye kenara çekilmezler babam eşimi karşısına alıp söyle yapacaksın böyle yapacaksın bazı işleri büyüklere bırakmak gerekir diye konuşan adam beni geçtim ona bile baskı yapıyor. O yüzden yoksa hep onu yapardım eşime atardım topu.
walla ailenize ayda bir gidiyormussunuz, yazin bir ay kalmissiniz, esinizin ailesinde kalmamissiniz. siz turkiye sartlarinda esiniz ve ailesi tarafindan ne kadar sansli oldugunuzun farkinda degilsiniz. baska kayinvalide olsa oglu kiz tarafinda kalsa kiskancliktan ortaligi ayaga kaldirirdi. cok acil bir sekilde ailenizi nasil idare edeceginizi ogrenin. kalplerini kirmadan sinirlarinizi cizin. ayrica bu kadar problemli bir aileniz varsa da sizin evinizde cok uzun sure kalmasinlar ya da kalacaklarsa esinizle olan sinirlarini siz kontrol edin. esinize de ailem soyle dedi boyle dedi demeyin, esinizi doldurursunuz. esinize annemleri takmam imaji da vermeyin, adami simartirsiniz. durumunuz cok iyi bence, bo lbol tavsiye alin gozlem yapin.
Evet bebeğim icin en doğru karar bu şekilde tavır takınmak. Umarım evde kaldığım dönemde hadi çık gel hadi torunumu al gel demezler. Derlerse de düzenimi bozamam müsait olunca ziyaretinize geliriz demek olacak. Ay
Sizlerin tavsiyeleri ile sınır çizmeyi öğreneceğim haklısınız belli ki bu konuda yardıma ihtiyacım var. Etrafımda evli arkadaşım yok gözlem yapacağım bir şeyde yok o yüzden. Diyorum hep şanslıyım kayınvalidem yazın beni görmeye anneme geldi ben gitmememe rağmen. Evine gitmedim sırf onlarla vakit geçireyim diye. Görüyorlar ama hala baskı ısrar. Evlendiğime adapte olamadılar. Eşim dünya iyisi onlara ağzını açmaz hep espri yapar rahatlasınlar diye. Kendi ailemde çok sever eşimi ama arada kalan ben oluyorum. Bu şekilde yaşayacağım buna alışacaklar. Yapacak bir şey yok öneriniz için TSK ederim tavsiyelerinize açığım.
Aslında kendi annemi de zamanında hiç ailesine göndermemiş asla lafından çıkarmamış. Şimdi eşimin de öyle olacağını mı düşünüyor anlamadım ki annem diyor hep ben saftım siz olmayın diye. Halbuki baskı zorlama gibi bir durum da yok ama onlar öyle görüyor. Babam çok düşkün bana sanırım ondan ben sert konuşamıyorum sınır çizemiyorum üzülecek diye. Ama en sonunda sert konuşmak zorunda kalacağım sınır cekecegim.
Yaaa aynı benim yaşadıklarım. Sizin yaşadığınız süreçler o kadar tanıdık ki aynı benim ailem. Sizden tavsiye istiyorum nasıl buraya kadar dayandınız neler yaptnız ?
valla o KV nin alnindan opuyorum. cok olgun ve kompleksiz bir kadinmis.Sizlerin tavsiyeleri ile sınır çizmeyi öğreneceğim haklısınız belli ki bu konuda yardıma ihtiyacım var. Etrafımda evli arkadaşım yok gözlem yapacağım bir şeyde yok o yüzden. Diyorum hep şanslıyım kayınvalidem yazın beni görmeye anneme geldi ben gitmememe rağmen. Evine gitmedim sırf onlarla vakit geçireyim diye. Görüyorlar ama hala baskı ısrar. Evlendiğime adapte olamadılar. Eşim dünya iyisi onlara ağzını açmaz hep espri yapar rahatlasınlar diye. Kendi ailemde çok sever eşimi ama arada kalan ben oluyorum. Bu şekilde yaşayacağım buna alışacaklar. Yapacak bir şey yok öneriniz için TSK ederim tavsiyelerinize açığım.
İçinden geldiği gibi ol eşinle gayet mutlusunuz maşallahMerhaba hanımlar. Oldukça kısa tutmaya çalışacağım. Sizlere danışmak istediğim bir mesele var. Ben ailemden ayrı başka bir şehirde memurluk yapıyorum. Eşimle aynı memleketteniz. Bulunduğumuz şehirde yalnızız anlayacağınız. İnşallah 3 ay içinde bebeğimiz doğacak. Evliliğimin ikinci yılındayım. Sorun su ki ailem sürekli yanlarında olmamı istiyor. Hamileliğimin son aylarını mesela onlarla geçirmemi istiyorlar. Ben gayet iyiyim yemek vs yapabiliyorum. Bu konuda konuştum hallettik ama bugün arayıp doğumu burda yap orda teksin herkes rahat eder eşinde iki uç ay sıksın dişini gibi söylemlerde bulundular. Ben eşimle çok severek evlendim rabbim bozmasın. Her konuda aşırı düşkündür bana. Bana her konuda yardım eder asla yalnız hissetmedim burda kendimi. Zaten en yakın arkadaşımla evlendiğim için kafamız uyuşuyor canımız sıkılsa gezip tozarız eğlenceliyiz arkadaşlarımız var vs vs. Ben burda kendimi hiç yalnız hissetmedim cunku aşırıda sosyal biriyimdir. Bunları aileme iki senedir çok düzgün bir şekilde anlatmama rağmen hala ısrar ediyorlar. Sonrasında imalarda bulunuyorlar eşin işe gidiyor sen evdesin niye onu bekleyeceksin gel burda biz sana bakarız diyorlar. Halbuki ben eşimle kalmak bebeğimi onunla büyütmek istiyorum. Eşim çok fedakardır bana yardımcı olacağından şüphem yok. Ztn ailem gelecek yanıma sırf iki uç ay benim evimde rahat edemeyeceklerini kendi evlerinde daha rahat hareket edeceklerini düşündüklerinden bu ısrar. Hamile olmadan önce de tatillerim oluyordı ara sıra eşimin olmaz mesela o aralarda yanlarına gitmemi istiyorlardı. Bende eşimi bırakıp hiç gitmedim. Birkaç kez durumu anlattım eşime o da bende burda yalnızım tanımadığım memleketteyim senin tayinin icin geldik sende gidersen kendimi kötü hissederim evde dedi. Ve bu birkaç kez olunca eşimde çok üzüldü doğal olarak. Ve bana sert durmadıgım icin kızdı. Eğer beni bırakıp gitmek istemiyorsan bunu kesin dille anlat sürekli bu konu açılıyor dedi. Aslında bende de sorun var sanki aileme aşırı mı düşkünüm bilmiyorum bu laflar ısrarlar beni çok üzüyor hatta daha da kötüsü beni ikna ediyorlar. Aslında yapmak istemediğim şeyi o akşam eşime yapmak ister gibi anlatıyorum. Beynimle oynuyorlar ama burda suç benim. Onları üzmek istemiyorum anneme çok kez anlattım durumu ama babam çok baskın ve ısrarcı her konuda karıştığı icin evliliğime doğumuma karışıyor. Belki kendi penceresinden haklı burda çok kalmak istemiyor olabilir. Ama bende orda eşimden ayrı iki üç ay kalmak istemiyorum. Eşimle çok mutlu olduğumu anlattım her zaman her Tatil fırsatımızda ztn birlikte memleketimize gidiyoruz. Ama onlar tek gitmemi istiyorlar. beni ezik görmek istemiyorlar kafalarında. Halbuki ben zaten gitmek istesem giderim bir iki hafta kalır gelirim. Bunun esin izin vermemesi ile alakası yok benim onu bırakmak istemememle alakası var. Cunku eşimi cidden burda yalnız bırakmak istemiyorum. Hele doğum konusunda hiç ayrılmak istemiyorum. Kızlar durum böyle. Kimseye içini dökemedim buraya yazmak istedim. Evet çok arkadaşım var ama anlatmak istemedim onlara. Eşimin gözü önünde artık küçülüyorum bu konuda. Sen bir tek bana sesini cıkarıyorsun ailene bir şey diyemiyorsun demeye başladı. Sorun bende biliyorum ama sizden de fikir istiyorum aileme karşı dik durmak icin özgüven çalışmaları mı yapmalıyım ? Ya da çok mu bagımlıyım da üzülüyorum takıyorum onları kırmak istemiyorum hiç bilmiyorum
Allah bozmasın ve evinde daha rahat olacağın için eşinle kalman daha mantıklı sonuçta eşinde bebeğinin büyüdüğünü görmek ister ilk zamanlarında yanında olmak ister Çok teşekkür ederim tavrımı koyacağım haklısınız yok zaten gelirler mecbur gelecekler doğuma ama kalmak istemiyorlarsa dedim onlara kalmayın diye dediğiniz gibi bebeğe eşim Bile bakar kayınvalidem de bu durumu anladı biliyor bana diyor gerekirse ben gelir bakarım sen gitme demeye getiriyor lafı. Ben onları üzmeyeyim diye ağzımı açmıyorum ama bebek artık hayatımıza girince sert bir dille konuşup sınırı çizeceğim gerekirse bana kırılsınlar.
Daha yeni evli sayılırım iki yıl oldu basındayım yolun böyle bocalamam normal diyorum kendime ama üzüldüğüm şeyleri de çözmem gerek. Evet bagımlı olabilirim özellikle babama o bunu cok iyi bildiği içinde yönetiyor beni. Ama bunun üstesinden gelmem gerek artık ben iki kişide değil uç kişiyim ailem var dediğiniz gibi tavrımı koyacağım cok teşekkür ederim yazdıklarınız Çok iyi geldi kayınvalidemden de Allah razı olsun ger gece dua ederim ona haklısınız
Çok teşekkür ederim iste her şey dört dörtlük olmuyor illaki sorun çıkıyor buna şükür yazılanlar sayesinde su an kendimi iyi hissediyorum iyi ki varsınız TSK ederim çok arkadaşım var ama yanlış anlaşılırım diye kimseye anlatmadım iyi ki buraya yazmışım.İçinden geldiği gibi ol eşinle gayet mutlusunuz maşallah
Ya açıkçası başta ben de çok bocaladım. Yani aileme eşim yüzünden olmadığını anlatmak eşime onların da bizi özlediğini o yüzden çok kalmamızı istediklerini anlatmak yordu beni.
AyyyYa açıkçası başta ben de çok bocaladım. Yani aileme eşim yüzünden olmadığını anlatmak eşime onların da bizi özlediğini o yüzden çok kalmamızı istediklerini anlatmak yordu beni.
Biz evliliğimizin ilk yıllarında 2 aileye de uzaktık. 2 ay yaz tatilini 1 ay orada 1 ay burada geçiriyorduk. Ve ben de aileme akrabalarıma memleketime çok düşkünümdür. Gitmeyi kendim de çok çok istediğim halde eşime olan saygım ağır bastığı için istediğimden az kalıp aileme böyle olmasını istiyorum demişliğim var.
Çocuk olduktan sonra daha da zorlaşıyor. Ben baktım susmuyorlar duymazdan geldim artık. Ya da çok ısrarda atıveriyorum bi bahane
Mesela bir 15 tatilde 1 hafta kalacak şekilde eşimle plan yaptık. Ben biliyorum ki laf edecekler niye az kalacağız diye. Aldım çocuğa bi randevu. Dedim zor buldum valla kontrolümüz var
Arada sorduklarında da nasip hayırlısı ayarlayabilirsek istiyoruz inşallah eee annanemler nasıl
bende sanıyordum ki çocuk olunca durulurlar şimdiden sınır çizmeye başlamam gerek. Siz orta yolu bulmuşsunuz artık darısı basıma 
Kurbandan önce işten ayrılmıştım o ara kaldım ama rahat edemedim uyku düzenim yoktu zaten sıcak bi yandan bide sakarlıkSiz kaldınız mı tecrübe etmişsinizdir o zaman. Bende kalmak taraftarı değilim zaten o ilk zamanlar çok önemli
evim evim güzel evim kendi evim. Evde olmak daha rahat net konuşun zaten rahat edemezsiniz inanın Hadi yaKurbandan önce işten ayrılmıştım o ara kaldım ama rahat edemedim uyku düzenim yoktu zaten sıcak bi yandan bide sakarlık
Kesinlikle evimde kalacağım 
Aynen öyle evlat olmak zor, anne baba olmak zor, zor anneye babaya evlat olmak daha da zor.Bebeğin doğunca beklentileri biraz daha düşer merak etme hayırlısıyla sağlıkla alın inşallah kucağınıza
Ne güzel dediniz çok teşekkür ederim evet eşime olan tutumları can sıkıcı ki kendisi hiç saygısızlık yapmaz ailemde ona karşı yapmaz ama niye böyle oluyor anlamıyorum. Kardeşim gibi olmamı istemiyorlar o eşinden hiç ayrılmaz öyle de değilim ztn ama bunu bana ödetmeleri çok kötü. Ben net olacağım sınır çizeceğim ailemi atacak değilim tabiki ama onceliğim esim ve bebeğim olacak. Bu kadar düşkün olmak çok kötüymüş ben bebeğimi böyle büyütmeyeceğim.Kesinlikle kendi evinizde olun doğumda.
Bebek de kendi evinde düzeninde alışsın. Eşinizi de o günlerden mahrum etmeyin. İsterse çok zor geçsin, isterse eşiniz hiç kucağına alamasın (!) yine de aynı evde, evinizde olun.
Bu konuda söz söyleyecek en son insan babanızdır. O ne karışır doğum işine?
Anneniz gelsin kalsın sizde. İsterse babanız da gelsin. Kim ne kadar istiyorsa gelsin kalsın. Ama siz kendi düzeninizde olun.
Aileniz size çok düşkün pekala pek güzel ama eşinize olan tutumları can sıkıcı bence. Yani sürekli sizi yalnız görmek istemeleri, eşinizin bebeğe olan hevesini dahi kıskanmaları. Bana çok tuhaf geldi. Ebeveyn olarak sizi bu kadar mutlu eden adamı başlarına taç etmeleri gerekirdi.
Bence siz tavrınızı bozmayın. Bu saygısızlık da değil. Kendi evladınız, kendi bedeniniz, kendi evliliğiniz.Başkaları söz sahibi olamaz, anne olacaksınız, hayır demeyi bilin
Siz kararlarınızda net olun, onlar zamanla alışacaktır, mecbur
Ah insallah insallah çok teşekkür ederimAynen öyle evlat olmak zor, anne baba olmak zor, zor anneye babaya evlat olmak daha da zor.Bebeğin doğunca beklentileri biraz daha düşer merak etme hayırlısıyla sağlıkla alın inşallah kucağınıza
Ikizlerim var 7 aylık hep tek bakıyorum sizi hiç anlamiyorum yinw olsa yine bakarım kimseleri çağırmam benim gibi bir sürü insan var noluyo annelik bu kadar gözünüzü korkutuyor...anlamıyorumMerhaba hanımlar. Oldukça kısa tutmaya çalışacağım. Sizlere danışmak istediğim bir mesele var. Ben ailemden ayrı başka bir şehirde memurluk yapıyorum. Eşimle aynı memleketteniz. Bulunduğumuz şehirde yalnızız anlayacağınız. İnşallah 3 ay içinde bebeğimiz doğacak. Evliliğimin ikinci yılındayım. Sorun su ki ailem sürekli yanlarında olmamı istiyor. Hamileliğimin son aylarını mesela onlarla geçirmemi istiyorlar. Ben gayet iyiyim yemek vs yapabiliyorum. Bu konuda konuştum hallettik ama bugün arayıp doğumu burda yap orda teksin herkes rahat eder eşinde iki uç ay sıksın dişini gibi söylemlerde bulundular. Ben eşimle çok severek evlendim rabbim bozmasın. Her konuda aşırı düşkündür bana. Bana her konuda yardım eder asla yalnız hissetmedim burda kendimi. Zaten en yakın arkadaşımla evlendiğim için kafamız uyuşuyor canımız sıkılsa gezip tozarız eğlenceliyiz arkadaşlarımız var vs vs. Ben burda kendimi hiç yalnız hissetmedim cunku aşırıda sosyal biriyimdir. Bunları aileme iki senedir çok düzgün bir şekilde anlatmama rağmen hala ısrar ediyorlar. Sonrasında imalarda bulunuyorlar eşin işe gidiyor sen evdesin niye onu bekleyeceksin gel burda biz sana bakarız diyorlar. Halbuki ben eşimle kalmak bebeğimi onunla büyütmek istiyorum. Eşim çok fedakardır bana yardımcı olacağından şüphem yok. Ztn ailem gelecek yanıma sırf iki uç ay benim evimde rahat edemeyeceklerini kendi evlerinde daha rahat hareket edeceklerini düşündüklerinden bu ısrar. Hamile olmadan önce de tatillerim oluyordı ara sıra eşimin olmaz mesela o aralarda yanlarına gitmemi istiyorlardı. Bende eşimi bırakıp hiç gitmedim. Birkaç kez durumu anlattım eşime o da bende burda yalnızım tanımadığım memleketteyim senin tayinin icin geldik sende gidersen kendimi kötü hissederim evde dedi. Ve bu birkaç kez olunca eşimde çok üzüldü doğal olarak. Ve bana sert durmadıgım icin kızdı. Eğer beni bırakıp gitmek istemiyorsan bunu kesin dille anlat sürekli bu konu açılıyor dedi. Aslında bende de sorun var sanki aileme aşırı mı düşkünüm bilmiyorum bu laflar ısrarlar beni çok üzüyor hatta daha da kötüsü beni ikna ediyorlar. Aslında yapmak istemediğim şeyi o akşam eşime yapmak ister gibi anlatıyorum. Beynimle oynuyorlar ama burda suç benim
