"sana tecrübelerimden esinlenerek şunu söylüyorum..her lafına karşılık verme ağır suçlamalar içermediği sürece..bazen susup hiç tenezzül etmemek en büyük cezadır.."
kelebek, süpersin (((
(ayrılmak hakkında konuşmaya karar verdim iki günönce)
birkaç gün önce geceydi hatta, yan yana oturuyorduk karanlıkta.... onla konuşmak bir şey hakkında konuşmak istediğimi, bir karara vardığımı bu sebeple konuşmak istediğimi söyledim, ama bunu kaldırıp kaldıramayacağını bilmediğimden henüz zamanı mı emin olamadığım bu yüzden emin olana kadar konuşmamaya karar verdiğimi söyledim. amacım onu düşündürtmek meraklandrmaktı. başardım. sormaya korku başta... nedir diyene kadar, eğildi büküldü..... emin misin duymaya dedim.....
benim ne diyeceğimi henüz duymadan, ben henüz söylememişken, kendisi aramızdaki sorunlardan bahsetti, düzelebilir, kendi hatalarından, benim hatalarımdan bahsetti, aşılamayacak şeyler olmadığını anlattı, ben sustukça, o konuştu.... anlattı.... anlattı.... sanki ne diyeceğimi anlamıştı.... her cümlesi bir öncekinden daha genizdendi, zorla konuşmaya, gözyaşını tutmak için çaktırmamak adına elverdiğince çaktırmamaya çalışarak konuştu..... ben sustum.....
eeee nedir diye tekrar sorunca.... niyetimi söyledim.... sustu.... tahmin etmiştim dedi..... yanımdan kalkmak için izin istedi..... elbette dedim... gitti.... salonda karanlıkta kalakaldı... gcenin ilerleyen saatlerinde gidip baktım, koltukta yastığa sarılmış iki büklüm yatıyor, uyumamış, düşünmüş.....
anlaşmak için, ikimizin de birbirimizi birbirimizden soğutan huylarımızdan ve davranışlarımızdan olabildiğince vazgeçip, ARTIK BİRBİRİMİZE SAKİNCE UYUM SAĞLAMAK İÇİN daha gayretli olmaya anlaştık. aile terapistinden bahsettim, yardım alalım diye.... hazretler, gerek görmedi buna... ama ben yine de iyi bir doktor bulur bulmaz ona haber vermeden gidecek görüşeceğim (her şeyden önce kendim için) doktorum eğer onun da muhakkak gelmesine kanaaat getirise, ben onu getirmenin yolunu zaten bulurum....
şimdilik bu aralar çok iyiyiz.... Allah'ım yardım et bizlere, biliyorum ,iyi olacak, çok iyi olacak her şey........
her şeyi dert etmicem artık, bana şakayla da olsa "bu bardağı burada niye bıraktın" derse sinirlenip ona ters cevap verip onu dırdırlatıp söyeltip, azdıracağıma güleceğim ve "canı birz da orda takılmak istemiş" deyip gülüp geçeceğim.
hiçbir zaman hakkımı yedirmedim, yedirmeyeceğim de o ayrı.... bana yaptığı kötülüğü (kendi bunun beni etkileme şiddetiini anlayamasa da) msiliyle ona vereceğim o ayrı... hissettiğimi hisettirmezsem deli olurum ben.
ama yine de stratejik olmak lazım. damdan düşer gibi, saf gibi, erkeğe löp löp konuşup eline koz vermemek lazım. kelebek'in deneyimleri aklıma çok yattı. öptüm