hayatımda ilk defa hissettiğim herşeyi yazmak istiyorum....sorun evliliğim,eşim,ufffffffff.......
Bir açıdan bakarsanız,herşey mükemmel dörtdörtlük....Diğer açı neyazıkki,hiç hoş değil...
7 yıllık evliyiz,ben sorunları hallettik,zannediyorum,aynı yerden başlıyoruz....
Nefret ediyorum hayattan.....bu yaşadığım 7 yıl ömrümü bitirdi...2 tane çocuğum varki dünya tatlısı,onlar şuanda olmasalar bu evlilikte bitmişti....
sorun eşim ailesine manyak derecede bağlı,onların sözünden çıkmaz...yeni evliyken başladı,huzursuzluk ve kavgalar...sonra ben aptal hamile oldum,kavgalı huzursuz bir evliliğe çocuk nedense??hamileliğimin başı evliliğimizi biraz umutlandırmış gibiydi...Ama kayınvalidelerfazla sevinmeyip önemsemeyince eşimde onlar gibi davranmaya başladı.
helede bebek kız olunca ne hatır ne gönül hiiiç bişee kalmadı.eşime kızımızın ismi şu olsun bu olsun diye fikrini sordukça,beyefendi kaçıyordu...çok büyük sorunlarla dedikodularla perişan vaziyette doğum yaptım.bir gün ben uyurken valide odaya daldı,oğlum baban isim koyacak diyor eşime:1shok:ne ismi,ne oluyor dedim,sen sus karışma ilkini biz koyarız vs.neler saydı,tabi bende ona ve fırladım bebeğimi kaptım...
sonrasımıııı 15gün lohusa insanla kavga gürültü,ailemde bende çok üzüldük....enson allah c.c. belanızı dedim,al koy ama artık hiç bişe eskisi gibi olmuycak dedim...valideler sevinçle gelip,kendi ismini koydularkii,ne bende nede bebeğimde zerre kadar emekleri yok.
validenin adı aygül...ben kızıma o isimle hitap edemedim,nefret ettim.GÜLdedim sadece...delirdiler,işte yeni savaş başlamıştı...Ailem,akrabam komşum herkes Gül diye biliyor,öyle hitap ediyordu.Eşimde aileside aygül diyor ama dedikleri anda ortam geriliyor,bende gül diyorum baktılarki bu böyle olmuycak,tabiii buarada ben güçlendim,saygım kalmadı laf sokuşturup bende onların huzurunu neşesini kaçırdım.Eşimle zaten mutsuzduk kaybedecek neyim kalmıştıki...Kızıma hiç bir isimle hitap edemez olmuşlardı,tabii bende...
Buarada akrabalarıma çevreme fırsat vermemeye mutlu görüntüsü çizmeye çalışıyorumsenağlamaÇünki insanlar öyle kıskançki benim mutsuzluk haberlerim onları nasıl sevindiriyor tahmin bile edemezsiniz:çok üzgünüm:
Çok büyük kavgalar,çatışmalar vs.ailem ayrılmak istermisin dedi?Düşündüm ama ben kızımı alıp gidecektim,22 yaşında hayatım mahfolmuş biri olarak baba evine dönecektim...
Elbetteki babası görmek için çocuğumu alacak,babannesiyle bana karşı dolduruşa getireceklerdi...İşte buna dayanamayacağımı düşündüm.Bana karşı ellerinden gelen herşeyi yaparlar bunu biliyorum...
Aynı evin içinde boşanmış gibi yaşamaya başladım.Robot gibi,adım evliydi sadece..Aynı çatı altındaydık o kadar...Eşim bu durumdan rahatsızdı,onu önemsemiyor,hiiiiç tınlamıyordum...Sonra aramız daha iyi oldu,anlayışla yaklaşmaya başladı..Eskisine göre bayağı gelişme vardı....
Sonra oğluma hamile oldum...Hamileliğim evde çok güzel geçiyordu,eşimde çok geç olsada bazı şeylerin farkına varmaya başladı...ama isim gerginliği hala devam çocuk isimsiz gibi...Annesigil yine bozuk,helede bebek oğlan olunca tümden bozuklar....
Pekkiiii oğlumuza ne isim koyacaktık,?
eşim diyorki;4 sene sonra ben aygül dersem,babamın yada istediğim ismi koyacakmışım,ama tekrar oğlan doğuracakmışım birde babasının ismi konsun diye..Baktımki bunlar çatlak,ahmak,tamam dedim oğlumuza senin babanın ismini koyalım ama bende bir isim daha koyarım...Yine olmazmış,zaten kızdada iki isim olmaz diye tepinmişlerdi.O halde kızımıza hepiniz GÜL diyin,oğlana iki isim koyalım onada babanın ismiyle hitap edelim.Aslında isim çokmu önemli,ne farkeder ama benii öyle çok kırdılar,öyle çok terbiyesizlik ettilerki...Oğlumuz doğdu,valide kıskançlık ve hırsından akrebe döndü.İsim olarak mehmet efe koyduk,amaaa nasıl bir baskı hırsından öldürecek peder,efe hiçde hoşlarına gitmedi.Ben kendi aileme bile teklif edip gönüllerini almak isterdim.Çıldırırlardı heralde:1shok:delikafaduldenHerkse iki isim koyduk dedik,kimliğine iki isminide yazdırdık.Kızınkinde zaten o uyuz isim yazıyorkötükedihüso
Bundan sonraki hayatımız daha iyi gibiydi,Gül veMehmet olarak hitap ediyorduk.
tabi geçmiş olaylar süngerlendi,aileler daha iyi olmuştu.Bende aileme bişey anlatıp onları üzmüyordum ama bu seferde onlar başladılar Mehmet Efe diyip,eşime ve ailesine inatlaşmaya...En son bayramda çok büyük kavga eşimle ettik,
Arada kalmaya başladım bu seferde herşey unutulup tek suçlu ben oldum...
Dedimki artık bitsin ayrılalım,dedim ama blöf değil,yemin ettim...
Tek sorunumuz bumu hayır bu sürekli güncellenen sorunumuz,ailelirimiz,inançlarımız herşey sorun bu evde...Kendi ailesine bişey yapılırken,iyi davranılırken iyi,bana gelince surat yapmalar,aileme dam kapı konuşmalar-tatlicadiarzu-...
Ufff herşey hesap o bana şunu yaptı,benim aileme bunu yaptı,böyle yaşamak çok zor.Eşim yine eski bütün huylarını eline aldı.
İki düşman gibi kavga ediyoruz,nefret ediyoruz,küsüyoruz sonra yine barışıp bikaç gün idare edip aynı yerden başlıyoruz...Bıktım artık,yorulduuummmmmmsenağlama