benzer şeyler yaşayan var mı?

huzurluyumben .!.:

Varya calisan annelerin, ya da evhanimi olsa bile ailede huzursuzlugu olup kayinvalideden ya da esten cok ceken annelerin en buyuk problemi bu iste.

Anne olmak cok zor.
Cocugun ilk yillarinda besliyemedigin duygularini sonradan tamir etmek cok zor.
En buyuk korkum benim bu acikcasi cocuklarim konusunda.

Genişletmek için tıkla...

aynen kv eşten eltilerden kv kp den yoksullluktyan çok çekmmiş
çocuklarına yeterince sevgi göstermemiş yaşıda küçükmüş

yazık çok yazık

evimmm .!.:

aynen kv eşten eltilerden kv kp den yoksullluktyan çok çekmmiş
çocuklarına yeterince sevgi göstermemiş yaşıda küçükmüş

yazık çok yazık

Genişletmek için tıkla...

Ya iste o insanlar hep girdikleri o hakki odeyecekler oteki tarafta.
Allah tan oteki tarafa inancim var da icim rahatliyor.

Zamanında annemle babam boşandığında 8 yıl hiç görmedim annemi, sonra birlikte yaşamaya başladığımızda aramızda duvar falan değil bildiğin okyanuslar vardı. Rahmetli hayatımda tanıdığım en asabi, en soğuk insandı. Çocuklarına gülümsediği bile nadir görülmüştür. Despot, katı kuralları olan, asla yumuşamayan bir kadındı. Ben babama gittiğimde 6 yaşındaydım :) ama yıllarca kızdı bana babana gittin diye :) Sonra bir gün sanırım 20 yaşında falandım, bende asi bir çocuktum, evde bayağı bir hır çıktı ve bana yine dönüp asla affetmiycem babana gitmeni dedi; öyle mi anne dedim, benim gitme isteğimi neden kaale aldın bana bunun cevabını ver dedim, şimdi bu yaştayken söylediğim sözü dinlemiyorsun da 6 yaşındaki bir çocuğun lafına niye uyup da babasına verdin ? Zahmet etme ben cevabını biliyorum, bir boğaz eksik olur dedin, babamı sevmemi fırsat bildin dedim. Bu sözler ağzımdan nasıl döküldü hala bilmiyorum, ablam, kardeşlerim herkes taş kesildi, ablam yeğenimi yan odaya atıverdi annem şimdi çıldıracak diye :) rahmetli durdu, baktı bana uzun uzun, aklından neler geçti bilmiyorum, sadece bana 8 yıl bamyayı ağzıma sürmedim diyebildi (bamyayı çok severim), gözleri doldu doldu, o gaddar annemin dudakları büzüldü, sen böyle mi sandın dedi, aniden o aramızdaki okyanus uçup gidiverdi, bana sarıldı, kucağına yatırdı, ana evladını istemez mi dedi. Bir daha hiç olmadı o mesafe, annem öldüğünde ben en iyi arkadaşımı kaybettim, hayatımda ondan başka kimseye kendimi tamamen açmadım, belki böyle içinizdekileri dökmeye, onunla konuşmaya ihtiyacınız vardır, şimdi varken, yanınızdayken bir deneseniz.

selinim25 .!.:

Yanındayim her zaman elimden geldiği kadar benim bahsettigim uzaklık opme sarılma tarzı galiba

Genişletmek için tıkla...

Sanırım önceki nesillerin çoğunluğunda var bu. bizde böyleyiz , 32 yaşındayım daha bir kere bile annemden beni sevdiğini duymadım, hani içine alırmışçasına öpersin ya, onu görmedim. sadece hissettiriyor.
Evlatları için canını verir. bu yaşında hala bizim için bir şeyler yapmaya çalışıyor.
Bende -- demekki yapısı böyle diyorum.
Kısaca bizde sizin gibiyiz, fakat ben onu uzun sohbetlere alıştırdım. her gün arar konuşuruz.
Sizin ne hissettiğinizi çok iyi anlıyorum. Bu saatten sonra git sarıl desek te, dışarıdan söylendiği gibi olmuyor malesef.
Ben , istanbula geldiklerinde --beraber yatalım diyorum ve gece uykusunda sarılarak uyuyorum. ihtiyacımı böyle gideriyorum. En fazla bunu tavsiye edebilirim.

huzurluyumben .!.:

Cok zor canim.
Seni anliyorum.
Calistigim icin kizimla aramizdaki bagin kurulmasi zor olmustu.
Bir de annane babanne bakti ilk bir yil.
Annem sagolsun bana verirdi ben eve gelir gelmez ama kayinvalidem elinden birakmazdi cocugu kolay kolay.
O donem cok uzaklasmistik kizimla.
Hep ben birlikte yattim sonra, devamli sevdim oksadim, ne zaman istese kucagima aldim sarildik sevistik.

Cok emek vermek zorunda kaliyor insan hele de calisan anneyse.
Uzaklastikca da uzaklasiyorsun eyer zorluklara kaplip gitsen.

Hele anneniz sizi emzirememisse o bag zaten en basta sarsilmis ta olabilir.

Belki bir piskologtan destek alabilirsiniz anne kiz.
Baska nasil baginiz kuvvetlenir bilemiyorum.

Genişletmek için tıkla...

Bende çalışıyorum en büyük korkum aynı duruma düşmek annem yeni yeni anlıyor bunların değerini ve bir anda yakın olalım diyor ama kolay değil işte

huzurluyumben .!.:

Varya calisan annelerin, ya da evhanimi olsa bile ailede huzursuzlugu olup kayinvalideden ya da esten cok ceken annelerin en buyuk problemi bu iste.

Anne olmak cok zor.
Cocugun ilk yillarinda besliyemedigin duygularini sonradan tamir etmek cok zor.
En buyuk korkum benim bu acikcasi cocuklarim konusunda.

Genişletmek için tıkla...

Bende aynı korkuyu yaşıyorum ama anneme de bir şey diyemem çok sıkıntı yaşamış maddi manevi

prensesannesi34 .!.:

Anneannem annemi küçük yaşta amcasına bırakmış.Diğer 4 çocuğunu yanına almış İstanbula gelmiş.Annem Genç yaşta evlenmiş.Ama o aradaki bağ çok kopuk.Gerçi anneannem çok sert bir kadındır.Yanına aldığı çocuklarıyla da bağları çok kopuk.
Velhasıl annem bu durumdan çok etkilenmiş olacakki bize çok düşkün.Lakin benim yapım gereği vıcık vıcık ilişki sevmiyorum ,sevemiyorum.Gider öperim ama her daim eli elimde değildir.Oysaki evlenene kadar annem namazdan sonra hep yanımızda yatar bizi öperdi.Niye ben böyleyim?Hani ufakken vursa dayak yemiş olsam ondan diyeceğim ama o da yok.
Kalbimde kin de yok.Çok severim ailemi ama gösteremem.
Sanırım sorun gösterememekte.

Genişletmek için tıkla...

Yapınız bu sizin ama biz dayakta yedik farklı sıkıntılar da yaşadık hele de ben herseyi net hatırlıyorum

huzurluyumben .!.:

Ya iste o insanlar hep girdikleri o hakki odeyecekler oteki tarafta.
Allah tan oteki tarafa inancim var da icim rahatliyor.

Genişletmek için tıkla...

Babası zorla evlendirmis annemi babamla döverek.babam da tam odun bir sürü hastalık sıkıntı falan biraz da Bizden çıkarıldı sınırlıydi eskiden çok titiz.konu komşu akraba hep sıkıfikiydi şimdi taşındık bazı akrabalarla da uzaklaştık annem bir kaç yıldır elinde sadece bizim olduğumuzu farketti

selinim25 .!.:

Yapınız bu sizin ama biz dayakta yedik farklı sıkıntılar da yaşadık hele de ben herseyi net hatırlıyorum

Genişletmek için tıkla...

oyle diyenlere bakma sen
kucukken annesinden sevgi sefkat merhamet gormus insanlar,
annesi hunharca doverken, ya da hakaret ederken hatirlasalar kendilerini ne hissederlerdi acaba buyuduklerinde.
boyle hissetmek senin sucun deyil.
ama dedigim gibi piskologtan yardim alabilirsiniz anne kiz.
yoksa kolay deyil duzelmek.


benim de annemin hayat sartlari cok zordu,
calisan bir anneydi,
ben annemden sefkat gordugumu hatirlamam, sert mizacimda bunun etkisi oldugunu dusunuyorum.
annemi severim, onun icin herseyi yaparim, bu cok ayri,
ama hala ona kirginim bazi acimasiz davranislarindan dolayi.

selinim25 .!.:

Babası zorla evlendirmis annemi babamla döverek.babam da tam odun bir sürü hastalık sıkıntı falan biraz da Bizden çıkarıldı sınırlıydi eskiden çok titiz.konu komşu akraba hep sıkıfikiydi şimdi taşındık bazı akrabalarla da uzaklaştık annem bir kaç yıldır elinde sadece bizim olduğumuzu farketti

Genişletmek için tıkla...

iste boyle oluyor canim, napican.
biz de de annem bizi baktiricak insanlari bile zor bulmus calisirken, baska sehirdelermis cunku.
maddi anlamda cok zorlanmislar ilk yillar.
babamla aralari cok iyiydi, seviyorlar birbirlerini cok, ama annemim diyer hayat sartlari zordu.
annem isten geldiginde babam bizimle oynarmis annem ev isi yaparmis.
iste en buyuk yanlis, ben hala babama daha yakin hissederim kendimi.
cunku babam bize annemin yapmasi gerektigini yapmis.
ama annem bilseydi boyle olucagini tabi ev isini birakir bizimle ilgilenir oynardi sanirim.
ama o zaman bilmiyorlarmis.
babamin kardesleri hep anneme yuk oldular, maddi manevi.

asdes .!.:

Sanırım önceki nesillerin çoğunluğunda var bu. bizde böyleyiz , 32 yaşındayım daha bir kere bile annemden beni sevdiğini duymadım, hani içine alırmışçasına öpersin ya, onu görmedim. sadece hissettiriyor.
Evlatları için canını verir. bu yaşında hala bizim için bir şeyler yapmaya çalışıyor.
Bende -- demekki yapısı böyle diyorum.
Kısaca bizde sizin gibiyiz, fakat ben onu uzun sohbetlere alıştırdım. her gün arar konuşuruz.
Sizin ne hissettiğinizi çok iyi anlıyorum. Bu saatten sonra git sarıl desek te, dışarıdan söylendiği gibi olmuyor malesef.
Ben , istanbula geldiklerinde --beraber yatalım diyorum ve gece uykusunda sarılarak uyuyorum. ihtiyacımı böyle gideriyorum. En fazla bunu tavsiye edebilirim.

Genişletmek için tıkla...

Teşekkür ederim anlayışınız için ama ben bilmiyorum ne kadar doğru ifade ediyorum sarılma ihtiyacı falan duymuyorum normal değil belki anneme çok açıyorum yaşadıklarına üzülüyorum her gün konuşuyoruz ama sınırlar var.

huzurluyumben .!.:

oyle diyenlere bakma sen
kucukken annesinden sevgi sefkat merhamet gormus insanlar,
annesi hunharca doverken, ya da hakaret ederken hatirlasalar kendilerini ne hissederlerdi acaba buyuduklerinde.
boyle hissetmek senin sucun deyil.
ama dedigim gibi piskologtan yardim alabilirsiniz anne kiz.
yoksa kolay deyil duzelmek.


benim de annemin hayat sartlari cok zordu,
calisan bir anneydi,
ben annemden sefkat gordugumu hatirlamam, sert mizacimda bunun etkisi oldugunu dusunuyorum.
annemi severim, onun icin herseyi yaparim, bu cok ayri,
ama hala ona kirginim bazi acimasiz davranislarindan dolayi.

Genişletmek için tıkla...

Belki de aynı duyguları yapıyoruz haklısınız nötrüm ben kardeşim çok kızar ikisine de mutsuzlugunuza bizi ortak ettiniz der ama artık bir şeylerin düzelmesi çok zor

selinim25 .!.:

Belki de aynı duyguları yapıyoruz haklısınız nötrüm ben kardeşim çok kızar ikisine de mutsuzlugunuza bizi ortak ettiniz der ama artık bir şeylerin düzelmesi çok zor

Genişletmek için tıkla...

kardesin asabiyete dokmus, sen de icine kapanmissin.
bunlarin hicbiri senin kabahatin deyil canim.
oncelikle bunu bil.
annen cok istiyorsa yakin olmayi su an, ve bunu dile getirirse o zaman ona piskologa gitmeyi teklif et.
cunku bu durum malesef annenin ve babanin olusturdugu bir durum.
ve onlar duzeltmek zorundalar.

mesela benim annem in cok yakin olalim gibi bir kaygisi hala yoktur.
ben bunu benimle bebekken iyi bir bag kuramamis olmasina bagliyorum.

su cocuklari etrafinda pervane olan annelere de hayret ediyorum dogrusu.

selinim25 .!.:

Teşekkür ederim anlayışınız için ama ben bilmiyorum ne kadar doğru ifade ediyorum sarılma ihtiyacı falan duymuyorum normal değil belki anneme çok açıyorum yaşadıklarına üzülüyorum her gün konuşuyoruz ama sınırlar var.

Genişletmek için tıkla...

Sonraki yorumları okuduğumda farkettim zaten. ben yanlış anlamışım. ben o eksikliği hissediyorsunuz sandım. onun için kendimden örnek verdim.
hani derler ya -- beni bir bir tek sen anladın, sende yanlış anladın

Kızlar annemi çok seviyorum tabiki oda beni çok seviyor 3 kardeşiz biz ben en küçüküm annem beni isteyerek dünyaya getirmiş kız olur inş diye evet bizde sarılmayız koklaşmayız bi yaşdan sonra olmuyormu ne ama hatırlıyorum 17 18 yaşlarımda yapışırdım yanaklarına şimdide hergün görüşüyoruz çocuklarımada çok düşkün 1aydır işe gidemiyor kolu kırık hepp yanındayız abilerimde hergün giderler.Konu sahibi arkadaşım.Annenize izin verin yarın çok geç olabilir.

huzurluyumben .!.:

kardesin asabiyete dokmus, sen de icine kapanmissin.
bunlarin hicbiri senin kabahatin deyil canim.
oncelikle bunu bil.
annen cok istiyorsa yakin olmayi su an, ve bunu dile getirirse o zaman ona piskologa gitmeyi teklif et.
cunku bu durum malesef annenin ve babanin olusturdugu bir durum.
ve onlar duzeltmek zorundalar.

mesela benim annem in cok yakin olalim gibi bir kaygisi hala yoktur.
ben bunu benimle bebekken iyi bir bag kuramamis olmasina bagliyorum.

su cocuklari etrafinda pervane olan annelere de hayret ediyorum dogrusu.

Genişletmek için tıkla...

Çok teşekkür ederim ama o bunun benim sıkıntım olduğunu düşünüyor zaten sıkıntılı diye bende Hayır aslında bu hepimizin sorunu diyemedim

asdes .!.:

Sonraki yorumları okuduğumda farkettim zaten. ben yanlış anlamışım. ben o eksikliği hissediyorsunuz sandım. onun için kendimden örnek verdim.
hani derler ya -- beni bir bir tek sen anladın, sende yanlış anladın

Genişletmek için tıkla...

Estağfurullah yorumlarınız benim için çok değerli

selinim25 .!.:

Çok teşekkür ederim ama o bunun benim sıkıntım olduğunu düşünüyor zaten sıkıntılı diye bende Hayır aslında bu hepimizin sorunu diyemedim

Genişletmek için tıkla...

Desen de kabul etmez o zaman, hatta aglamaya baslar.
Farkinda bile deyil kendi hatasinin.
Yapabilecegin bir sey yok.
Sonucta boyle problemler olsa bile seni 9 ay karninda tasimis,
sana oyle ya da boyle bakmis.
hakki buyuk.
sen elinden geleni yap, daha fazlasi olmuyorsa da bunun icin cok uzulme ama.

NAZ__24 .!.:

Kızlar annemi çok seviyorum tabiki oda beni çok seviyor 3 kardeşiz biz ben en küçüküm annem beni isteyerek dünyaya getirmiş kız olur inş diye evet bizde sarılmayız koklaşmayız bi yaşdan sonra olmuyormu ne ama hatırlıyorum 17 18 yaşlarımda yapışırdım yanaklarına şimdide hergün görüşüyoruz çocuklarımada çok düşkün 1aydır işe gidemiyor kolu kırık hepp yanındayız abilerimde hergün giderler.Konu sahibi arkadaşım.Annenize izin verin yarın çok geç olabilir.

Genişletmek için tıkla...

Ben izin veriyorum zaten ama bir hafta ne bulup hep konuşayım

huzurluyumben .!.:

Desen de kabul etmez o zaman, hatta aglamaya baslar.
Farkinda bile deyil kendi hatasinin.
Yapabilecegin bir sey yok.
Sonucta boyle problemler olsa bile seni 9 ay karninda tasimis,
sana oyle ya da boyle bakmis.
hakki buyuk.
sen elinden geleni yap, daha fazlasi olmuyorsa da bunun icin cok uzulme ama.

Genişletmek için tıkla...

NAZ__24 .!.:

Kızlar annemi çok seviyorum tabiki oda beni çok seviyor 3 kardeşiz biz ben en küçüküm annem beni isteyerek dünyaya getirmiş kız olur inş diye evet bizde sarılmayız koklaşmayız bi yaşdan sonra olmuyormu ne ama hatırlıyorum 17 18 yaşlarımda yapışırdım yanaklarına şimdide hergün görüşüyoruz çocuklarımada çok düşkün 1aydır işe gidemiyor kolu kırık hepp yanındayız abilerimde hergün giderler.Konu sahibi arkadaşım.Annenize izin verin yarın çok geç olabilir.

Genişletmek için tıkla...

Arada izinlik birsey yokki benim şikayetim de yok annem daha yakın olmamı istiyor ama bu da çok kolay değil

Ben de babamla öyleyim.. ben doğduktan sonra yurtdışına gitmiş çalışmaya 7 sene arada bir gelmiş ama ben babamı hiç hatırlamıyorum 7-8 yaşından sonraki durumları hatırlıyorum.. o zamanlar gurbetçilik varmış adam bizim için gitmiş çalışmaya.. hep teyzemlerle dayımlarla annemle büyüdüm.. şimdi babamla diyalog kuramıyorum evde yalnızken konuşacak konu bulamıyorum içimden de gelmiyor geldim kaç yaşına hep mesafeliyim elimde değil yanında rahat olamıyorum. Benden 13 yaş küçük kardeşim oldu adam bizimle yaşayamadıklarını onunla yaşıyor.. ikisine bakıyorum sanki bizim babamız değil kardeşimizin babası gibi hissediyorum.. bir şey olursa canım çok yanar ama hissettiklerim de çok başka duygular.
Çok hoşuma gidiyor arkadaşlarımın baba kız ilişkileri fakat ben kuramıyorum.. Hala bile bir şeyime izin vermeyince çok sinir oluyorum sanki hakkı yokmuş gibi hissediyorum. Tabi ki öyle değil ama elimde de değil. Tam aksine anneme de tapıyorum.
O yüzden ne olursa olsun, şartlar ne olursa olsun çocuklarınızı siz büyütün.