yazdıklarını okuyunca aklıma yaşadıklarım geldi...
ilacın yine aşk olacak. bu acıyı çekeceksin elbette.ama zamanı geldiğinde kendini daha güçlü hissedeceksin,ilişkilere daha farklı bakacaksın.
bir sevgilim vardı benimde uzun süreli.sevmek değil tapıyodum adeta.o kadar salaktımki bana kalsa o da bensiz yapamazdı.bir gün öğrendim ki aldatıyormuş.kızla yüzleştim,onunla yüzleştim,sahte çok şey gördüm çok içim yandı.haftalarca evden çıkamadım ağlamadan duramadım.belki kendime gelirim diye ailem bir aile dostumuzun yazlığına gönderdi beni.orda bi çocuk tanışmaya çalıştı benle.ben aşk acısı yaşadığım için başta yüzüne bile bakmadım çocuğun.sonra öğrendimki çok oturaklı bi çocuk,ilk görüşte aşık olmuş bana.olur mu acaba diye tanımaya çalışırken harika bir insan olduğunu farkettim.bi kere yeşil gözlü esmer afet bi çocuktu eski sevgilime göre.kız düşkünü değildi dürüsttü.az konuşur kafa karıştırmazdı.hayatı çok netti daha ilk haftadan bütün ailesiyle tanıştım hiçbir yalanını yakalamadım.ilk bir iki ay pek bişey hissetmedim,ama sonrasında çok aşık oldum.ve aşk buysa,eskisine hissettiklerim neydi diye sorguladım kendimi.
eski sevgilimle telefonda konuştuğumuzda nerde olduğumu sormazken,bu kişi uzak mesafeden gelip beni bırakmayı teklif ediyordu,merak ediyordu,bindiğim taksinin plakasını alıyordu bişey olur diye,babasının işi tekstildi,yeni gelen ürünleri hep bana hediye ediyordu diğeri bi çöp almayı bırak hesabı bana ödetirken..
gerçi o ilişkimde bitti ama o günleri güzel hatırlarım,özet olarak şunu söyliym,kendini dışarıya kapatma.gez bol bol maddi durumun iyiyse tatile çık akşam gezmelerine çık.kişiliğini bozmadan karşı cinsle muhabbete gir insanları tanımaya çalış.emin ol eski sevgilinden çok çok daha iyisi çıkacaktır karşına,kendine fırsat verirsen.unutmayı aklına koyarsan.umarım çabuk atlatırsın.