Ben bu durumu sanırım anlayabiliyorum..
Onayladıgım anlamına gelmiyor ama insanlar günahlarıyla ve hatalarıyla insan oluyor, gönül ister ki ihanet hiç olmasın, çarpık ilişkiler olmasın ve düzgün, sevgi saygı dolu ailelerden sağlıklı cocuklar yetissin Ama bunlar oluyor, giderek artan bir hızla her sey kirleniyor..
Sizin ilk mesajınızdaki caresizlik hissi, birçok sebepten dolayı çıkamadıgınız bir karanlıktan kendinizce bir cıkış yolu bulmuşken o son ışığı da bir anda kaybetmek, hem de ansızın..
Ama siz de cok iyi biliyorsunuz ki burdan da bir çıkış var O da ilk önce o insanı (sevgilinizi) arayıp sormayı kesmek, susmak yapabileceginiz en iyi sey Eşinizle zaten bitmiş bir şeymiş anladıgım kadarıyla
Diger taraftan oglunuzun su anki psikolojisi nasıl, olanlardan ne kadar haberdar bilmiyorum ve sizin de önceliginizin kesinlikle bu olmasını öneriyorum Önünde ergenlik dönemi var ve ihanetin girdiği, dağıttığı aileler cocukları illa ki bir sekilde etkiliyor (esasında dağılan her aile o cocukta bir gün patlak veriyor)
İnşallah kısa zamanda herkes için en iyisi olur diyorum sizin adınıza
Anlayışlı açıklamalarınız için tşkler.Kimse istemez tabi böyle bir hayatı yaşamayı ama yaşandı bu gerçeği değiştiremeyiz.Söylediğiniz gibi olayın bir anda olması ve kendisine ne dendiğini tam olarak bilemediğim konuşamadığım için şaşırıp kalmıştım ama şu andaki düşüncelerim tamamen değişti en azından benimle açık açık konuşup bitirebilirdi yada benden de dinlerdi ne olup bittiğini karşısında konuştuğunda anlamayacak bir insan yoktu çünkü ve o da oldukça özgüveni yüksek bir insandı başladığı gibi bitmesi de normal ve ben buna hazırlıklıydı yani birgün biteceğine her neyse her zaman olduğu gibi şimdi ve gelecekte de hayatımdaki en önemli ve değerli varlık oğlumdur.Oğlum tamamen olayların uzağında en ufacık bir kuşkusu bile yok sadece arkadaşım olarak biliyor ve okulda onun bazı arkadaşlarının kavga edip konuşmadıkları gibi bizim de konuşmadığımızı biliyor.İlginize ve olabildiğince sıcak anlayışınıza tşk ederim.Sağlıkla kalın.