- 1 Haziran 2015
- 130
- 27
Belki mazoşistsindir.Ya da ikili ilişki nedir bilmiyorsundur.Değer görmek,sevilmek sevmek dururken hor davranılması hoşuna gidiyordur.Bazı insanlar acıdan beslenir.Problemim ne bilmiyorum. Etrafımda gayet düzgün, ilgisini belli eden adamlar varken niye hep "piç" olanların veya elde edemeyeceklerimin peşindeyim bilmiyorum. Salonda, kalın hırkamın altında koltuğa kıvrıldım şu an, fazla hareketli geçen haftasonundan sonra dinlenmeye çalışıyorum. Hem bedenen yorgunum, hem zihnen.
Bilmiyorum ben niye böyleyim? Niye olmayacak adamları istiyorum ben, niye eskaza olsa bile mutsuz edecek adamları istiyorum? Niye ağzıma edenlerden vazgeçemiyorum? Kuyruğu dik tutmaktan yoruldum, adam canımı yaktığında hiçbir şey olmamış, belli etmeden gibi gülümsemekten yoruldum.
"Mutlu son"um olmayacağını kabullendim bir süredir. Yanlış anlaşılmasın mutluyum. Güzel bir işim, evim var; ailem, ben hepimiz sağlıklıyız; arkadaşlarım yanımda, hayatımı yaşayabiliyorum. Güzel bir hayatım var. Sadece eğer bu "hedef kitlemi" değiştirmezsem, değiştiremezsem bir erkekle 'mutlu son'um olmayacak.
Biraz içimi dökmek gibi oldu, insanların, sizlerin ne dertleri varken biliyorum bu hiçbir şey değil ama... Yorgunum işte artık.
Vaktinizi aldığım için özür dilerim. Sadece bu kadar savunmasız olabileceğim tek yer, en yakın arkadaşım dışında, burası.
Bakın size ne anlatacağım. Ben buraya yazılan önerilerin hepsini yaptım. Erkeklerden ve ilişkilerden epey yorulduktan sonra tam 3 sene hayatıma kimseyi almadım. Flört bile etmedim, kendimi dinledim ferrarimi sattım falan. Sonra karşıma biri çıktı. Ay hiç tipim bile değil, öyle piç çapkın çakal vs. Hiç değil. Baktım ilgisi var bana istiyor, bir şans vereyim belki böyle olur dedim. Seviyorum diyor evlenelim diyor, ulan oldu galiba bu sefer dedim veeee adam beni terk etti arkadaşlar mutlu son falan yok. Ben bu defteri sonsuza dek kapattım sanırım.
aynen öyle, her sey tamam oluyor sonra baska biriyle kiyaslamaya basliyorsun, evet evet daha kültürlü daha esprili olabilir diyee.. çıta surekli yükseliyor. elindeki de değerini kaybediyor böyle kaliyorsun, alternatifler yas ilerleyince citalari da azalıyorUlaşılabilir ve ulaşılamaz diye bir kavram vardır ulaşabildiğin zaten elinin altındadır ama sen çıta yükseltmek istersin mantıklı ya da mantıksız belki ama insan psikolojisinde bu var
Ya işte o da var.heyecan arıyorsunuz sanırım. bende öyleydim. sonra efendi görünümlü birini bulup evlendim. keşke o p.ç görünümlülerle takılsaydımda efendi! ile evlenmeseydim.heyecanlı hareketli yaşardım en azından. monotonluktan ölmezdim.
O kısım yanlış olmuş sanırım. Yani evlenirim veya evlenmem demiyorum, ilişki o noktaya gelirse evlenirim tabii ama o hayatının amaçlarından biri evlilik olan, evlenme hayalleri olan birisi değilim. Çocuk da çok sevmem mesela. Evliliği hayatımda olmazsa olmaz olarak görmüyorum. Dolayısıyla bir ilişkideki motivasyonum evlilik değil, veya bu hislerim "bu yaşıma geldim evlenemiyorum" hezeyanı değil. Onu demek istemiştim, üstü kapalı geçmişim sanırım.
Yok ben öyle kastettiniz demedim. Öyle anlaşılıyorsa diye belirtmek istedim.Emin misin yanlış olduğuna? Yazdığım cümleler resmen benim cümlelerim zira, ben de böyle söylerdim.
Evlilik benim için hayatın olmazsa olmazı değil, kendime yetebiliyorum, kendi paramı kazanıyorum, mutluyum iyi dostlarım var ve başarılıyım. Hiç bir zaman evlilik hayalim olmadı ve açıkçası şu anki şartlarımı bozacak bir olayın içine girmeyi düşünmüyorum çünkü keyfim yerinde. Hem zaten bana gerçekten uygun olabilecek, herşeyden önce bana dost olabilecek biri çıkmadı karşıma...
Derdim... Sonunda o kişi çıktı karşıma, ben bildiğin panik, 10. buluşmamızda adamın bana evlilik konusunda ne düşündüğümü sorması ile birlikte ilişkimizin 20. günü terk ettim adamı!
Sonrada çookkk uzun zaman toparlamaya uğraştım. Düşündüm durdum niye yaptım ki bunu? Herhalde daha önceki ilişkimde yaşadığım travma bunun sebebi sonucuna vardım gel görki, sebep bu değilmiş, öncekini de rezil eden benmişim ve haberim yokmuş. İnsan beyni öyle bir şey ki, olmadık bahaneler buluyor kendince. Belki çok uygun ve muhteşem insanlar çıkıyor karşımıza ama olmayacak özelliklerine belki giydiği gömleğin rengine bile takıp ııhhh bu iş olmaz diyebiliyoruz veya aslında hiç umut olmayan insanları tercih diyoruz
Anlatmaya çalıştığım bu Shot, iş o noktaya geldiğinde ya kaçıyoruz ya işin o noktaya gelmemesi için elimizden geleni yapıyoruz.Ben sorunumu çözdüm, artık evlilik olayından korkmuyorum ama evlenmek için daha zamanım var ki ben 20 lerimi çoktan geçtim.
Ayrıca mesajımdan nasıl evlilik yaşı gelen ve evlenememiş genç kız hezeyanına sahip olduğunu kast ettiğim sonucuna vardın anlamadım. Senden bir tane de burada var gördüğün gibi...
Bir süre daha böyle giderseniz evde kalırsınız benden söylemesi :))Barkın a o konuda ben de çok kırgınım Burcu
Efendi erkekler sıkıcı çünkü bir çekicilikleri yok.
Zeki, şeytan tüylü, eğlenceli tipler çekici bence de. P.ç adamlar daha değişken onlarla olmak daha heyecanlı.
Sende bir problem yok. Hatunlarin efendi adam yerine p.c adam tercihi diye global bir gercek var :)
Bir süre daha böyle giderseniz evde kalırsınız benden söylemesi :))
Şaka bir yana ciddi bir ilişki için 25 ten sonrası iyidir. Bir adamın iyi sevgili olması iyi bir koca olacağını göstermez. Ya da kötü bir sevgili harika bir eş olabilir. Evlilik daha çok huzur ister. Evlenmeden önce de evlilik kurumu öğrenilmiyor ki :))
İşte bizim o tutkuyu artık daha düzgün adamlarda bulmamız gerekiyor. Daha düzgün adamların yanında heyecanlanmamız gerekiyor.Ben katılmıyorum be dost. Huzur önemli tabi ama huzuru babam da veriyor :) mantık evliliği bana göre değil içimi kıpırdatmayan biriyle asla olamam. Gerçekten yanında mutlu olmadığım birine evde kalmayayım diye kendini zorlamanın bir alemi yok bence.
Yani arada çekim, tutku, şehvet olması huzur olmamasını gerektirmez ki. Adam gibi biriyle olunca hepsi bir arada olabiliyor. Tutku olmayan evlilik = kardeşçe yaşamak bence.
İşte bizim o tutkuyu artık daha düzgün adamlarda bulmamız gerekiyor. Daha düzgün adamların yanında heyecanlanmamız gerekiyor.
Ben artık öyle bir durumdayım ki biriyle tanışıyorum, heyecanlı heyecanlı en yakın arkadaşıma anlatıyorum, gelen cevap şu oluyor "bunun ne arızası var?"Kız ben buldum vallahi. Düzgün birine aşık oldum. Ne oldu dersen terk etti. Yine olduramadım yani. :)
Yok arkadaşım ben demiyorum ki git düzgün bir adam bul evlen direkt. Dışarıda aşık olabileceğin hem de düzgün bir çok erkek var. Sadece alıcı gözle bakmak lazım. Mesela ben 4 sene önce bir tanesine aşık oldum şimdi o benim bir tanem <3 Kızımız da eklendi şimdi hayatımıza, darısı başınıza :))Ben katılmıyorum be dost. Huzur önemli tabi ama huzuru babam da veriyor :) mantık evliliği bana göre değil içimi kıpırdatmayan biriyle asla olamam. Gerçekten yanında mutlu olmadığım birine evde kalmayayım diye kendini zorlamanın bir alemi yok bence.
Yani arada çekim, tutku, şehvet olması huzur olmamasını gerektirmez ki. Adam gibi biriyle olunca hepsi bir arada olabiliyor. Tutku olmayan evlilik = kardeşçe yaşamak bence.
Adama 265 defa evlenmek istemiyorum demiş olmamın etkisi var mıdır diyorum arada, sonra yook yea diyorum geçiyor
Valla ben de tamı tamına aynıyım panpa.
İlk kez düzgün efendi birine aşık oldum çok da mutluydum, ilk kez evlenmeyi ciddi ciddi düşündüm. Ne oldu dersen adam agzıma s...tı resmen.
İte çakala takıldım hakeetim gibi bir durum da yok. Mutluluk haram bana galiba.
Yok ben öyle kastettiniz demedim. Öyle anlaşılıyorsa diye belirtmek istedim.
Onun dışında yazdıklarınızı ben yazsam kelime değiştirmeden yazardım herhalde. 10. buluşmada evlilik konusunu açan adamı yazdığınızda o iç sıkışmasını da buradan yaşadım. 10. buluşmada evlilik konusu çokkk erken değil mi ama gerçekten yani : )
Ben de kaçardım herhalde. ya da benim cevabımdan adam kaçardıAslında değil çünkü nasıl ki biz bazen acaba bu adam benim hakkımda ne düşünüyor, benimle ciddi olur mu, acaba evlenmek istiyor mu diye düşünüyorsak arada erkeklerinde bunu düşündüğü olabiliyormuş. Yoksa 20 günde evlenme teklif etmek, hadi evlenelim demek zaten tamamen samimiyetsiz bir durum olur. Amaç yalnızca bakış açımı anlamak. Ben yanlış anlayıp kaçtım o ayrı