Benim problemim ne?

shot

Hüseyin Şevki Topuz Fan Club
Kayıtlı Üye
6 Ocak 2014
10.690
26.447
Problemim ne bilmiyorum. Etrafımda gayet düzgün, ilgisini belli eden adamlar varken niye hep "piç" olanların veya elde edemeyeceklerimin peşindeyim bilmiyorum. Salonda, kalın hırkamın altında koltuğa kıvrıldım şu an, fazla hareketli geçen haftasonundan sonra dinlenmeye çalışıyorum. Hem bedenen yorgunum, hem zihnen.

Bilmiyorum ben niye böyleyim? Niye olmayacak adamları istiyorum ben, niye eskaza olsa bile mutsuz edecek adamları istiyorum? Niye ağzıma edenlerden vazgeçemiyorum? Kuyruğu dik tutmaktan yoruldum, adam canımı yaktığında hiçbir şey olmamış, belli etmeden gibi gülümsemekten yoruldum.

"Mutlu son"um olmayacağını kabullendim bir süredir. Yanlış anlaşılmasın mutluyum. Güzel bir işim, evim var; ailem, ben hepimiz sağlıklıyız; arkadaşlarım yanımda, hayatımı yaşayabiliyorum. Güzel bir hayatım var. Sadece eğer bu "hedef kitlemi" değiştirmezsem, değiştiremezsem bir erkekle 'mutlu son'um olmayacak.

Biraz içimi dökmek gibi oldu, insanların, sizlerin ne dertleri varken biliyorum bu hiçbir şey değil ama... Yorgunum işte artık.

Vaktinizi aldığım için özür dilerim. Sadece bu kadar savunmasız olabileceğim tek yer, en yakın arkadaşım dışında, burası.
 
Cunku kadinlarimiz ne kadar ise yaramaz erkek varsa onun pesine gidiyorlar.
Bilemiyorum sanirim eziyet cekmekten hoslaniyor olabilirsiniz..
Genel anlamda baktigimizda cogu kadin böyle. .
Eziyet çekmekten hoşlanmak değil de. O tip erkekler eğlenceli oluyor. Konuşmak, görüşmek... ağızları iyi laf yapıyor, sosyaller... sonra bir bakıyorum hoop ben yine kaymışım karanlık tarafa.
Bilmiyorum belki uğraşmak hoşuma gidiyor, zafer elde etmek gibi... zaferlere ödül yalnızlık oluyor ama.
 
Kolay elde edilebilen şeyler cazip değilki Insanoğluna.
Bir kez de ben elde edilmek istiyorum. Bilmiyorum ki yapı meselesi herhalde, adamın dikkatini çekmek, onu belirli bir noktaya getirebilmek sahte bir mutluluk yaratıyor herhalde. Bilsem niye böyle saçma sapan davrandığımı çözeceğim de işte. Olmuyor.
Ben hiç peşinden koşturabilen kadın olmadım. Nazım kaprisim olmadı. Öyle olmak lazım sanırım biraz da.
 
Olduğun gibi görünmek lazım birazda. Farklı bir rol insanı yorar mücadele insanı yorar. Belkide biraz durulma zamanı geldi ne dersiniz belki biraz sakinleme kendini dinleme.
 
Barkın a o konuda ben de çok kırgınım Burcu

Efendi erkekler sıkıcı çünkü bir çekicilikleri yok.

Zeki, şeytan tüylü, eğlenceli tipler çekici bence de. P.ç adamlar daha değişken onlarla olmak daha heyecanlı.

Sende bir problem yok. Hatunlarin efendi adam yerine p.c adam tercihi diye global bir gercek var :)
 
Son düzenleme:
Olduğun gibi görünmek lazım birazda. Farklı bir rol insanı yorar mücadele insanı yorar. Belkide biraz durulma zamanı geldi ne dersiniz belki biraz sakinleme kendini dinleme.
Şu an fazlasıyla kendimi dinliyorum. O kadar yorgunum ki, kendimle başbaşa kalmaktan başka bir şey yapamıyorum. Yine risk aldım, yine elimde patladı ve ben artık çok yoruldum.

Olduğum kişi bu. O yüzden zorlanıyorum. Bilakis değişmem lazım, sakinleşmem lazım evet. Ama o nasıl olacak bilmiyorum işte.
 
Şahsen ben inanılmaz mantık insanıyım. Aşkımdan ölsem bile mantığıma uymayan seyler varsa dönüp bakmam geçene kadar içimde yaşarım. Bu zamana kadar hep her yönüyle mantığıma uyan insanlara şans verdim. İnanın karşınızdaki mantığınıza uyacak biriyse saygıyla beraber sevgi de oluşuyor. Zamanla gerçekten çok sevdim ve sevildim hiç bir zaman da pişman olmadım. Ama kastım sırf iyi diye gördüğünüzde kaçasınız gelen insanlar değil. Bir adım atmak için böle bir insan karşınıza çıktığında bir şans verirseniz pişman olmazsınız bence. İnanın ki evlenince aşkından ölen insanlar gözündeki perde kalkınca mutsuz oluyor, ama mantığınıza uyan ve bu süre zarfında kalbinizi de fethetmiş insanlarla ilişkiniz daha sağlıklı sürüyor.
 
Evet katılıyorum. Yorucu ama. Kendimi çok yorgun, bıkmış hissediyorum. "Bu da olmadı" demekten, "bu da değilmiş" demekten çok yoruldum artık, daha ne kadar kaldırabilirim bilmiyorum.
 
Hiç duygusal değilim inanın. Yani öyle gözü kara aşk falan yok bende, aksine duygularına çok güzel ket vurabilen bir insanım. Genelde de mantıkla hareket ederim.
Heyecan mı desem bilmiyorum. Bende zamanla o sevgi oluşmuyor, ilk birkaç görüşmede konuşmada heyecanlandırıyorsa o zaman oluyor. Yoksa dünya ahiret bacıdan ileri gitmiyor.
 
Evet katılıyorum. Yorucu ama. Kendimi çok yorgun, bıkmış hissediyorum. "Bu da olmadı" demekten, "bu da değilmiş" demekten çok yoruldum artık, daha ne kadar kaldırabilirim bilmiyorum.


Ben de ayniyim sekerim.

28 yasindayim, yasitlarim evlendi barklandi benim elimde kocaaaaaaaaman bir hic var. Daha da kotusu p.c olmayan duzgun birine asik oldum, kimseye ona asik oldugum kadar olamicam, ona baktigim gibi bakamicam sanirim.

P.cler yorucu ama kolay unutulup gidiyorlar, adam olmadiklari icin.

Ben de cok yorgunum, savasmaktan tukenmis durumdayim. Ilgi gosteren , benim de begendigim ugrastirmayacak , mutlu sonla bitecek biri olursa asik olucakmisim gibi bu sefer. Adam olmayanla, sacma sapan triplere girenlerle ugrasmaya halim yok artik, kalmadi.
 

Kötü anlamda demiyorum yanlış anlamayın ama ben o ilk dakka olayına pek inanmıyorum. Bir insanı bir ay sonra da tanıyabilirsiniz, gülüşüne vurulabilirsiniz, sohbetinden dünya görüşünden etkilenebilirsiniz... İnsanların içi sizi mutlu eder ve bir kaç görüşmede bence içini göremezsiniz..
 
Evlenme barklanmada değilim, hiç evlilik hayallerim olmadı küçük kızken bile.

Kolay unutuluyorlar evet ama bıraktıkları yorgunluk, açtıkları yaralar kolay kapanmıyor. Bende öyle en azından. Her biri arkasından daha derin oyuk bırakıp gidiyor.

Artık ne istiyorum biliyor musun? Ben "bu adam ne demek istiyor, ne yapmak istiyor" diye düşünmek zorunda kalmayayım. Acaba bu sefer oldu mu ya, demeyeyim. Olsun.
 
Yok benim dediğim de ilk dakika veya fizikten etkilenme değil.
Bir insanla belli vakit geçirdikten sonra hoşlanmak konusunda katılıyorum evet ama eğer birkaç görüşmede biraz vakit geçirmişsem zaten o adam ya ilgimi çekiyor ya heyecanlandırıyor bir şekilde. Dediği bir şey, yaptığı bir şey... uzun süre geçince bende duygu pek değişmiyor. Ama şimdiye kadar olmadı diye şimdiden sonra da olmayacak değil tabii ki.

İçlerini görüyorum da noluyor benimkilerle.. içine s*çayım çok affedersiniz, bu noktaya getirdiler beni

Ama haklısınız katılıyorum size genel anlamda.
 

Oyle tabi, ben de cok yorgunum. Ilerde geriye donup baktiginda sen de gencligimi bosa harcamisim demezsin insallah, benim gibi.

Bunca yorgunluga karsi elimde 0 var, orasi kotu iste. Hic icin , net kazanim olmadan savasmak kotu.

Olur mu, olmaz mi bilmem ne mi stresini ben de artik cekemem sanirim, sinir harbi resmen.

Daha kotusu , hem kalbime, hem mantigima uyan biri oldu iste, o da sag olsun agzima s..ti. O nasil oldu onu da cozemedim zaten:))
 
dert etme canım bende senin gibiyim. 30 yaşıma geldim hala akıllanmadım ama deniyorum en azından bu da birşeydir
 
bugün sabah içimden dedimki kendi kendime " rapisa canım evlenipte ne olacak sanki başın göğe mi erecek. belanı mı arıyosun. etrafındaki evlilere bak çok mu mutlular" dedim.
 
cherryyy bebeğim nerelerdesin. geçenlerde yoktun dedimki cherry i küstürdüler artıkın gelmiyo. gittin diye korktum kız
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…