- Konu Sahibi beyazmelek
- #1
merhaba arkadaşlar minik oğlum Eymen'im artık bizimle. Tabi ben yeni yazabiliyorum ama Eymen aramıza katılalı 3 ayı geçti. 5 Kasım 2008 Çarşamba günü hayatımın en unutulmaz günüydü. Salı akşamı annemlerdeydik akşam 22-23'e kadar falan onlarda oturduk hiç bişeyim yoktu. Tam 9 ay 4 günlüktü o gün annemle de konuşuyorduk bu haftalarda doğar artık diye. Eve gitti saat 01.30'a kadar eşimle film izledik sonra da yattık. Bir 10-15 dakika sonra kısacık ama güçlü bir sancı girdi sağ yanıma dönmüş yatıyordum dedim soluma döneyim tam dönerken sanki içimde pıt diye birşeyler oldu ve suyum geldi ama nasıl su boşalıyor anlatamam. Hemen eşimi kaldırdım acayip hetyecanlandım unutamıyorum eşim önce öptü beni sakinleştirdi ben tir tir titriyorum kalktım tuvalate gittim, pijamamı çıkardım duşa girdim bir süre duşta kaldım sonra çıktım giyindim ve hastaneye gittik. Saat 02.00 de hastanedeydik. Ebeler vardı nöbetçi birisi baktı rahim 2 santim açılmış dedi daha sabaha kadar ancak olur dedi beni sancı odasına aldılar eve de göndermediler orada kaldım ben yanıma geldi onunla muhabbet falan ettik acayip sakindim o ara. NST'ye bağladılar bir süre bebeğimin son kez içeriden kalp atışını dinledim, sancım yok denecek kadar azdı iki saatte bir falan sonra saatte bir diye sıklaşıyordu ama dayanılmayacak sancılar değildi. Sabaha kadar öyle geçti sabah 05.00 gibi sancılar şiddetlernmeye başladı allahtan 20-30 saniye falan sürüp biraz geçiyordu 15-20 dk sonra tekrar giriyordu. Saat 07.00'dan sonra iyice şiddetlendi artık çok sık giriyordu. 3-5 Dk'da bir sancım vardı ve bayada şiddetliydi, arada rahmin kaç santim açıldığına falan baktılar tabi. En son,sanırım 09.00 gibi beni içeri aldılar rahim 7 santim açılmıştı suni sanci ile doğumu hızlandırdılar, o an o 45 dakika hiç bitmeyecek sandım, artık ben ölürüm burdan sağ çıkmam heralde dedim. Neyse bir ebe alttan bebeği tutuyor ben ıkınıyorum, diğeri de üstten yardım etti biraz bastırdı falan müthiş bir basınç oldu ama sonrasında muhyteşem bir rahatla içim bir anda tamamen boşaldı sanırım biraz durdum derin nefes aldım sonra gözümü açtım baktım meleğim karşımda ama ağlamıyor ve mosmor. Meğer boynuna 3 kat kordon dolanmış doğum biraz daha uzasa belki de ölebilirmiş. Oksijen falan verdiler ağlamaya bvaşladı, biraz dikişlerim oldu, ebe dikiş atarken ben sırıtarak oğlumu seyrediyordum. Boğazında hırıltı olduğu için yarım yanımda kaldı sonra götürdüler, 2 gün küvözde kaldı şimdi 3 ayı bitirdi işte muhteşem birşet rabbim isteyen herkese nasip etsin. 3.800 gr doğdu ve 50 cm boyu vardı. İlk ay 5.100 grama çıktı, şimdi 7000 gram etrafa gülücükler saçıyor dünyanın en güzel olayı bence. ben de sizlerle paylaşmak istedim. a.s.
allah nazarlardan kem gözlerden korusun
