- 19 Ağustos 2023
- 833
- 479
- Konu Sahibi Sekerportakaliii
- #1
Merhaba arkadaşlar önceki konularımı okuyanlar vardır sevgilimden ayrıldım 5 ay oldu. 10 ay boyunca haftanın 3-4 günü bende kalıyordu çok sevdiğini söylerdi vs ama çok tartışmalarımız oluyordı beni sürekli eleştiriyordu . Benim evimde kaldığı için yetersiz hissediyordu ve beni aşağı çekmeye çalışıyordu bende iyi niyetle hep önemi olmadığını hissettirmeye çalışıyordum kendi evi gibi hissetsin vs diye. Kira vermek istiyordu ben kabul etmedim bunu . Mutfağa hep alışveriş yapardı bir tek işte benim sevdiğim şeyleri alır ben yokken bunları yapar yersin derdi ben onları bile çekinerek kabul ederdim. Son zamanlarda artık birlikte evlenince kullanırız diye eşya vs almaya başlamıştık mutluyduk yani ben öyle sanıyordum ama o yanımda o kadar yetersiz hissediyordu ki ben buna engel olamadım bir türlü işi oturmamıştı daha mühendis ben atanmış öğretmenim bana sürekli ben fabrikada işçiyim sen öğretmensin derdi ben mühendissim saçmalama derdim. Bi dönem işsiz kaldı hep dedim ben yanında olurum kompleks yapıyordu çünkü. Bir gün basit bir şeyden tartıştık çekti gitti bir daha da dönmem beni kovdun dedi halbuki kovmadım durdurmadığım için kovdun diyor. Ben evlenmek istemiyorum dedi çok seviyorum özlerim ama sorumluluk alamam dedi bana çok ağır nefret kustu. Ben çok ağır depresyon geçirdim bir gün sormadı bile beni neden nefret ettiğini bile anlamadım çünkü şehirde o da yalnızdı yemek yaptım çamaşırlarını yıkadım hasta oldu baktım insan bir kere sormaz mıydı merak etmez miydi aramızda çok ağır bi sorunda yokken ayrıldık ve kötü haldeyim çok koydı bu bana. Watsapta engellemişti bir ay önce engeli kaldırdı ama yazmadı bende yazmadım artık yazmamda . Bu ilişkimden önce ben deli gibi hayatımda biri olsun yuva kurayım isterdim çünkü zor bi çocukluk geçirdim hep mutlu ailem olsun istiyordum. Artık tamamen bu düşünce bitti bende 32 yaşındayım kendimi şu an 50 yaşında gibi hissediyorum biriyle bi ilişki düşüncesi dahi çok korkunç geliyor. Kuzenim evleniyor şu an mesela evini yerleştirdik bugün aklımdan geçti ara ara benimde olabilirdi diye birlikte aldığımız eşyalar geldi aklıma ama artık olmayacak diyorum böyle bir şey yaşamıcam ben . Psikolojik destek al demeyin alıyorum herkes anlatıyor bitmesi gerekiyordu bitti unutursun diye ama bana ağır bi travma oldu sanki ilk defa bi ailem olacağına gerçekten inanmışken bi anda yapayalnız bırakıldım sanki bir daha asla istemiyorum da yine herkes geçecek diyecek ama 5 ay geçti hala geçmiyor ona o kadar kırgınım ki içimden hala ona kırgınlığımı konuşuyorum ona anlatıyorum sanki nedenlerini ama ona yazmam da . Ne yapıcam nasıl geçecek bilmiyorum keşke bu kadar korkak birini sevmeseydim başka birini hayatıma alma gücümde bitti onun yüzünden tamamen artık
un ufak olcak bütün anılar.. Onunla aldıgınız tavaya, onunla aldıgınız tava olarak degılde düz bir tava olarak göreceksiniz.. Zamanla unutursunuz, insanoğlu nelere alışmıyor hey gidi...
