Benden 3-4 tane klonlasalar ne güzel olur

Ben seni anladım.Bende klonlandığımı hayal ediyor,birisini sahile balık ekmek yemeye,diğerini yatağa uyumaya gönderiyordum
Benimkiler üç taneydi,3cüsünün ilk aylarında 2sinini tuvalete alıştırıyor,1cisine faaliyetler yaptırıyordum.Fakat düşünüyorum da,senin kadar bunalmadım yine de.
Allah kolaylık versin.Çocuğunu şikayet etmiş gibi üzülme sakın.İnsan yalnızca paylaşmak istiyor.
Fakat şu anda yemediklerini zamanla daha iyi karşılayacak.Ondan emin ol.
Kardeşimde fasulye filan ezip çocuğunun köftesine karıştırıyordu.Acele etmemesini,söylenildiği gibi hepsine birden alışamayacağını söyledim.
Şimdi bir çoğunu yiyor.Aşama aşama bunlar.

GangstaWalk .!.:

Gün geçtikçe dozu mu artıyor, benim takatim mi tükeniyor bilmiyorum ama en kısa kesebildigim, ana hatlarıyla böyle. Bizim de her gezme bir sorun. Bebek arabasında durmazdi, öyle bir ağlardı ki hani uzaktan duysalar çocuğa eziyet ediyorum filan sanırlar. Güç bela artık oturuyor, belli bir süre kadar. Sonra inme çabaları...Kendisi sürecek arabayı bey efendinin derdi o. Sizinki de zormuş baya, inşallah benimki de akillandikca durulur.

Annem, iyi hoş kadın da, yani bazen öyle bir konuşuyor ki çekilmiyor. Şimdi istemem de dedim, geri adım atmak istemiyorum çünkü bunu da yeri gelir lafla çarpar.

Genişletmek için tıkla...

Tabiki de durulacak.
Bana herkes derdi, kucukken burundan getiren erkek cocugu buyuyunce duruluyor diye, gercekten inanmazdim.
Benim oglum durulduysa herkes durulur.
Annem ve babam bigun bnm sipayi parka goturduler, cok kucuk degil nerdeyse 3 yasina girecekti.
Oyle bagirmis, oyle tovbe Yarabbim anirmis ki, parkin karsisinda oturan apartman sakinleri balkona dokulmus, bi adam tehdit savurmus hatta sizi polise veririm alin su cocugu surdan diye.
Eve geldiler bizimkiler kipkirmizi, annem agladi aglayacak.
aksam bagir bagir bi hal olurdu, sebep yok.
Ac degil susuz degil oyun oynaniyor vs.
Bigun esimin agzini aramislar, cocuk hasta mi niye bagiriyo diye.. sanirsiniz iskence goruyo essek sipasi.
Bunlari yaziyorum inanin iyi hissedin diye.
Cok sukur karakolluk olmadan buyuttuk
2 -2,5 sene sabir.
Yeterki saglikli olsun.
Konusmaya baslayinca o halleri kalmiyor hatta tadindan yenmiyor.

DenizinYosunKokusu .!.:

Ben seni anladım.Bende klonlandığımı hayal ediyor,birisini sahile balık ekmek yemeye,diğerini yatağa uyumaya gönderiyordum
Benimkiler üç taneydi,3cüsünün ilk aylarında 2sinini tuvalete alıştırıyor,1cisine faaliyetler yaptırıyordum.Fakat düşünüyorum da,senin kadar bunalmadım yine de.
Allah kolaylık versin.Çocuğunu şikayet etmiş gibi üzülme sakın.İnsan yalnızca paylaşmak istiyor.
Fakat şu anda yemediklerini zamanla daha iyi karşılayacak.Ondan emin ol.
Kardeşimde fasulye filan ezip çocuğunun köftesine karıştırıyordu.Acele etmemesini,söylenildiği gibi hepsine birden alışamayacağını söyledim.
Şimdi bir çoğunu yiyor.Aşama aşama bunlar.

Genişletmek için tıkla...

Aşamadığımız bir inadı var, aşamadığımız ağlama nöbetleri... Çok direndim ama işte kusana kadar ağlaması... Mecbur artık müdahale etmek zorunda kalıyorum. Sonunda ağlayarak istediğine ulaşmış oluyor ve bu hareketi pekişiyor bir yandan. Yukarı tükürsem bıyık, aşağı tükürsem sakal misali... Değil üç, ikinci çocuğu bile düşünemiyorum. Tekiyle zor baş ediyorum, aynı modelden bir ikinci daha olsa artık ben iptal.

Çevreme karşı ses etmiyorum, hani burada bi yazdım işte artık, bir de sağ olsunlar telefonda görüştüğüm buradan arkadaşlar var, onlara dert yanarım arada. Bizim akrabalar filan bilmezler, hatta "Siz ne kolay çocuk büyütüyorsunuz geze toza" derler (Anneme bıraktığım o bir iki saat, sanki hep bakıyormuş gibi algılanır nedense). Ben de bazı bazı "Dışarıdan bakınca öyle görünüyor demek" der gülümser geçerim. Anlatmam. Anlamazlar zaten.

İnşallah bu kadar seçmez ya zamanla, çok yemek seçiyor.

GangstaWalk .!.:

Aşamadığımız bir inadı var, aşamadığımız ağlama nöbetleri... Çok direndim ama işte kusana kadar ağlaması... Mecbur artık müdahale etmek zorunda kalıyorum. Sonunda ağlayarak istediğine ulaşmış oluyor ve bu hareketi pekişiyor bir yandan. Yukarı tükürsem bıyık, aşağı tükürsem sakal misali... Değil üç, ikinci çocuğu bile düşünemiyorum. Tekiyle zor baş ediyorum, aynı modelden bir ikinci daha olsa artık ben iptal.

Çevreme karşı ses etmiyorum, hani burada bi yazdım işte artık, bir de sağ olsunlar telefonda görüştüğüm buradan arkadaşlar var, onlara dert yanarım arada. Bizim akrabalar filan bilmezler, hatta "Siz ne kolay çocuk büyütüyorsunuz geze toza" derler (Anneme bıraktığım o bir iki saat, sanki hep bakıyormuş gibi algılanır nedense). Ben de bazı bazı "Dışarıdan bakınca öyle görünüyor demek" der gülümser geçerim. Anlatmam. Anlamazlar zaten.

İnşallah bu kadar seçmez ya zamanla, çok yemek seçiyor.

Genişletmek için tıkla...

Geçer zamanla merak etmeyin.Yemek olayında da benim kızım çorbayı yiyemezdi mesela,çok dikkatle azar azar yedirirdim ama öğürürdü.Anaokulunda yemeye başladı.
Çeşitleri fazla tutar,kemik sularıyla yapardım çorbalarını.
Sevmedikleri yemekleri bırakır,başka hazırlardım sizin gibi.Ama geçecek diye düşünün,yarın bugünden iyi olacak,diğer gün daha da iyi.Küçüklüğünü özleyeceksiniz bile.
İnsanlara anlatmayın,bize yazın.Evlenmek üzere olan bir genç kızın,çocukken nasıl misafirlikte altına kaçırdığını konuştuklarını duydum,saçma sapan insanların saçma sapan hareketleri.

Beruska .!.:

Tabiki de durulacak.
Bana herkes derdi, kucukken burundan getiren erkek cocugu buyuyunce duruluyor diye, gercekten inanmazdim.
Benim oglum durulduysa herkes durulur.
Annem ve babam bigun bnm sipayi parka goturduler, cok kucuk degil nerdeyse 3 yasina girecekti.
Oyle bagirmis, oyle tovbe Yarabbim anirmis ki, parkin karsisinda oturan apartman sakinleri balkona dokulmus, bi adam tehdit savurmus hatta sizi polise veririm alin su cocugu surdan diye.
Eve geldiler bizimkiler kipkirmizi, annem agladi aglayacak.
aksam bagir bagir bi hal olurdu, sebep yok.
Ac degil susuz degil oyun oynaniyor vs.
Bigun esimin agzini aramislar, cocuk hasta mi niye bagiriyo diye.. sanirsiniz iskence goruyo essek sipasi.
Bunlari yaziyorum inanin iyi hissedin diye.
Cok sukur karakolluk olmadan buyuttuk
2 -2,5 sene sabir.
Yeterki saglikli olsun.
Konusmaya baslayinca o halleri kalmiyor hatta tadindan yenmiyor.

Genişletmek için tıkla...

Evden, eşimin iş yerine yürüyüş yapalım dedim geçen gün; oğlanın da eline havuç vb. tutuşturdum; arabasında tıngır mıngır yiyerek, insanları izleyerek gezelim diye... Önce ayakkabı giymemek için bi apartmanı yıktık yeniden ve yine. Sonra pes ettim, "Giyme çocum, giyme tamam; aklın biraz daha erdiğinde giyersin kuzum. O zaman bi çorap daha giyelim de ayakların üşümesin" dedim, ikinci çorabı da nazlana nazlana giydik.

Biraz ilerledik, bebek arabasında kıpır kıpır, sürekli bir inme isteği. Derdi inip, kendi sürmek arabasını. Neyse az gönlünü yaptım, bir de ayağına bir şey batmasın diye dikkat içindeyim. Sonra kucak istedi, araba bir elimde, kolumun birinde oğlan, bir parka oturduk. Orada çiçeklere baktık vs. o arada arabaya bindirdim yeniden. Sonra yolda gördüğü her beyaz saçlı adama dedeee diye bağırmalar... Gülmeyeyim diye tutuyorum kendimi. Sinirimi aldı zaten o hali.

Havuçları kah yedi, kah yerlere attı.

İş yerine yakın bir kafede soluklanıp bir bardak kahve içeyim dedim, mümkün mü?
Ağlıyor "Arabadan çıkar" diye... Başka kadınlar var bebesiyle gelmiş, çocuklar arabalarında oturur, elinde oyuncağı oynar öyle, kraker kemirir filan uslu uslu. Benimki elindeki oyuncağı fırlatır, kemerini çeker, ulur ağlar...
Millet rahatsız olmasın, sussun da diye yine kucak... Kahvemi içtim mi içemedim mi, hesabı hangi ara ödedim de çıktım bilmiyorum, hepsi ışık hızında gerçekleşti.
Oradan babasının yanına.

Güvenlikteki ablaları ile oynadı (İlginçtir ki o kadar yabaniliğine karşın sosyal bir çocuk), onlara bulutları göstermeye çalışıyor filan. Sonra yeniden "Al kucağa" diye gerisin geri bana... Gittik kedi sevdik vs derken artık oyaladım durdum.
Eve döndük ama, kollarım sızım sızım, belim tutmaz neredeyse, bir de herkesin içinde ağlama krizine girip kusmasın stresi derken gün bitti.

İnşallah derdini anlatmaya başlayınca dediğiniz gibi, durulur biraz.
İnanın ne ayakkabılar aldım hevesle, birini bile giydiremedim, ne şapkalar, bereler... Hepsini çeker atar.
Dışarıdan kah bakarlar "Ay bu çocuğun ne derdi var" bakışı atarak, kimi gelir o hengamede "Kucağa alıştırmışsınız durmaz tabi arabada" der ki o an ağzına çakasım gelir...

Öyle işte.

DenizinYosunKokusu .!.:

Geçer zamanla merak etmeyin.Yemek olayında da benim kızım çorbayı yiyemezdi mesela,çok dikkatle azar azar yedirirdim ama öğürürdü.Anaokulunda yemeye başladı.
Çeşitleri fazla tutar,kemik sularıyla yapardım çorbalarını.
Sevmedikleri yemekleri bırakır,başka hazırlardım sizin gibi.Ama geçecek diye düşünün,yarın bugünden iyi olacak,diğer gün daha da iyi.Küçüklüğünü özleyeceksiniz bile.
İnsanlara anlatmayın,bize yazın.Evlenmek üzere olan bir genç kızın,çocukken nasıl misafirlikte altına kaçırdığını konuştuklarını duydum,saçma sapan insanların saçma sapan hareketleri.

Genişletmek için tıkla...

Evet benimki de kesinlikle hiçbir çorbayı yemiyor. Biberona da koydum, kaşıkla da içirmeye çalıştım, ekmek banarak da denedim imkanı yok. Artık ben de çorbaları krep yapıyorum, kah peynirle domatesle karıştırıp ekmekle kamufle ediyorum, kah çöreklere, böreklere, köftelere... Öyle yiyor bin bir zahmetle.

Aynısını ben de yaparmışım
Çok dua ettim, annemin anlattığından, bana çekmesin diye. Babası da o kadar uslu bir çocukmuş ki yani, anlatırdı kv, hayretle dinlerdim. Yok, yemek seçme huyu bana, ağzında biriktirip tükürme huyu teyzesine, inadı dedesine, tilki uykusu anneannesine... Sülalede kimde ne arıza varsa, Voltran gibi çocuğumda toplanmış.

Buralardan bol bol dinlersiniz bana hey heyler geldikçe, açılışı da yaptım, yazar dururum artık her yeni derdinde. :/
Teşekkürler okuyup, yorumladığınız için.

Yorumlar iyi geldi, rahatladım.

GangstaWalk .!.:

Evet benimki de kesinlikle hiçbir çorbayı yemiyor. Biberona da koydum, kaşıkla da içirmeye çalıştım, ekmek banarak da denedim imkanı yok. Artık ben de çorbaları krep yapıyorum, kah peynirle domatesle karıştırıp ekmekle kamufle ediyorum, kah çöreklere, böreklere, köftelere... Öyle yiyor bin bir zahmetle.

Aynısını ben de yaparmışım
Çok dua ettim, annemin anlattığından, bana çekmesin diye. Babası da o kadar uslu bir çocukmuş ki yani, anlatırdı kv, hayretle dinlerdim. Yok, yemek seçme huyu bana, ağzında biriktirip tükürme huyu teyzesine, inadı dedesine, tilki uykusu anneannesine... Sülalede kimde ne arıza varsa, Voltran gibi çocuğumda toplanmış.

Buralardan bol bol dinlersiniz bana hey heyler geldikçe, açılışı da yaptım, yazar dururum artık her yeni derdinde. :/
Teşekkürler okuyup, yorumladığınız için.

Yorumlar iyi geldi, rahatladım.

Genişletmek için tıkla...

Yazın yazın,gözümde çok tatlı bir yaramaz canlandı,zevkle dinleriz

Bana cocugun cok tatli geldi gel de bana sor diyorsun kesin.. kusana kadar aglamasi gercekten bir anne icin uzucu ve yipratici ne derdiniz var deme yiyonuz iciyonuz yatiyonuz ne istiyonuz bizden ikibucuk yasina yaklasmistir simdi benimkide cok dagitirdi esyalari cekmeceleri ben aman karsistirsin derdim keşfetme merak etme donemiymis pedagog oyle diyor hani. ee toplayan yine biz.Allah acidi da cok dagitmiyor simdi esyalarini cekmecesine katlar koyar sofrayi kaldirir yatagini kaldirir ise yaramis pedagogun dedigi diye seviniyorum.ee napalim bizim sinirler yipranirken onlar da buyuyor..