Bu arada böyle bi ikilemde kalmadım nasıl bi züğürt tesellisidir bu, delidivane aşıkken bile önce işimi buldum, sonra o şehre taşındım.
Evliliğin mayası tutmazsa kendi yoluma bakarım diyerek geldim.
Illa herkes aynı pişmanlığı yaşayacak diye bir şey yok elbette ama balık baştan kokar diye bi söz var . Ben de öğretmenim ve eşime göre hayat düzenlemek o kadar yiprattiki o kadar zorki işin içinden çıkmak akademik olarak hayallerimi kenara bırakmak zorunda kaldım ve su an her şeye yeniden başladım eşime çocuğuma rağmen bir şeyler başarmak için didiniyorum şartlar baştaki tercihlerimden kaynaklı olarak zorlaştı hayat daha basit iken benim için içinden çıkılmaz bir hal aldı ve ne zaman böyle konular görsem direk yazarım önce siz ! Gerisi boş hikaye. Yas aldıkça insan bunu daha kolay idrak ediyor. Aşk geçiyor sevgi geçiyor ama pişmanlık gecmiyorEvet birkaç tane bahsettiğiniz yorumu ben de gördüm. Çocuk değiliz her şeyi düşünmek gerekiyor ben de bunu irdeliyorum sürekli
Bı Palu daha gelmez bence dünyayaAile var aile var. Palu ailesi gibi bir ailen varsa ya karşına al ya sırtını dön, bas git.
hayalleriniz ne, ailenin istememe nedeni ne? Biraz açarsan net yorumlar yapılır.
1. Aileni kimse için karşına alma. Çok pişman olursun.Merhabaa,
Yaşadığım ikilemden uzun süredir çıkamıyorum. Ne yapacağımı da bilmiyorum. Erkek arkadaşımın bana evlenme teklifi edeceğini öğrendim ortak bir arkadaşımızdan bu durum daha da çıkmazsa soktu beni. Çoğunluk olarak bu ikilemi hayatının mutlaka bir noktasında yaşayanlar vardır. Sizler ne yaptınız? Seçimleriniz ve sonuçları neler oldu?
Şimdiden teşekkür ederim yanıtlarınız için.
1)Sevdiğiniz ve yaklaşık 3 yıldır sevgiliniz olan biri ile evlenmek istiyorsunuz ancak karşınıza iki seçenek çıkıyor, hayalini kurduğunuz hayata onsuz devam etmek mi?
2) Her şeye rağmen ailenizi dahi karşınıza alıp, hayata dair kurduğunuz ideallerden vazgeçip istemediğiniz bir hayatı yaşamayı göze alarak sevdiğiniz insanla olmak mi?
Siz ne yapardınız? Kafam çok karışık.
(Yüzeysel bir anlatım yaptığım için buraya diğer yazdıklarımı ilave etmek istedim.)
Sevgilim yılardır tanıdığım biri ilişkimiz ilerdikçe problemler çıkacağını tahmin etmiştim ama aşabilirim zannettim ancak olmadı yani olduramıyorum içime sinmiyor. Ailem özellikle annemi ikna edemiyorum, (annemin onaylamamasının temel sebepleri sevgilimin ailesinin kendi içinde karışık bir aile olması, herkese borçlarının olması, batıp çıkmaları, aile yapılarımızın uygun olmaması olarak örneklendirip özetleyebilirim.) sevgilimle karakter olarak farklı olduğumuz noktalar var ama bir noktada bir şekilde buluşabiliyoruz, istemediğim bir hayat derken de akademik bir kariyerim var ve sevgilim küçücük bir şehirde yaşamak istiyor. Kendi yapabileceği birden çok iş varken hepsine kendi kapatmış durumda ve ailesinin işini yapmak istiyor. Ben yıllarca kariyerim için çalışıp çabaladım hala yolumun başındayım ancak devam ediyorum yükselmek adına olur da biz evlilik kararı alırsak işi küçük bir ilde olduğu için benim de onun yanına gelmem gerekecek. Sevdiğim için problemleri görmezden gelerek devam ettim hep gittiği yere kadar dedim çünkü annemi ikna etmek çok zordu, konusu geçince bile kalkıp gidiyordu yanımdan en son “ya ben ya o” dedi. Ailemi üzmek istemiyorum. Sevgilimle bu yolda devam etmek istiyorum. Bencilce davranmak istemiyorum çünkü benim hayatıma onu entegre etmek gibi geliyor. Onunla konuştuğumda da ben başka iş yapmam diyor. Ee ben de hayatımı, işimi, düzenimi yavaş yavaş oturttum. Nasıl bırakabilirim ki emek verdiğim bir işi? Bir an düşündüm bıraksam ideallerime uygun bir iş bulabilir miyim diye ama karşıma bu ikilem çıktı ve ben ne yapacağımı bilmiyorum maalesef. Sevgilimin yerine birini koyabileceğimi düşünmüyorum, ona güvendiğim gibi birine güvenebileceğimi düşünmüyorum ve onu sevdiğim gibi birini sevebileceğime de inanmıyorum. Sevgilimden önce mantık insanıydım ben ama çok sevip aşık oldum sonra da hayatımda mantığın tek bir kırıntısı kalmadı zaten.
Helal olsun bu nasil dikkatAkademik kariyer yapmak istiyorsun,o ise küçük şehirde ailesinin yaşadığı şehirde , babasının yanında calismak istiyor.
Yani bir ömür borç içinde batıp çıkan kayınbabanin eline bakmak istiyorsun. Çok acayip gerçekten.
Bu arada daha acayip bir şey var, dünya küçük. görümcen de bu forumda geziyor. Geçen o da konu açtı.
Bak istersen burada
Konuyu iki bakış açısıyla okumuş olduk, çok şaşırdım böyle bir tesadüfeAkademik kariyer yapmak istiyorsun,o ise küçük şehirde ailesinin yaşadığı şehirde , babasının yanında calismak istiyor.
Yani bir ömür borç içinde batıp çıkan kayınbabanin eline bakmak istiyorsun. Çok acayip gerçekten.
Bu arada daha acayip bir şey var, dünya küçük. görümcen de bu forumda geziyor. Geçen o da konu açtı.
Bak istersen burada
Yok ya gorumcesi değilmiş. Sadece birkaç gün içinde iki benzer konu açılmış. Lisansüstü eğitim alıp akademik kariyer yapan kararsiz kadın, evlenmek isteyen ama küçük bir şehrin küçük bir ilçesinde babasının devamlı battığı işinde yardımcı olarak çalışmak isteyen erkek, ve bu evliliği onaylamayan aileler...Konuyu iki bakış açısıyla okumuş olduk, çok şaşırdım böyle bir tesadüfe
Yine 4 kardeş, akraba aracılığıyla öğrenilen kızın ailesinin onaylamama durumu, konfeksiyon ağırlıklı işlerin olduğu bir şehir (denizli) , yaş, tanışma süreleri.. Bana da pek inandırıcı gelmedi şuan. Belki konu sahibi iki farklı tarafa gelecek yorumları okumak istemiştirYok ya gorumcesi değilmiş. Sadece birkaç gün içinde iki benzer konu açılmış. Lisansüstü eğitim alıp akademik kariyer yapan kararsiz kadın, evlenmek isteyen ama küçük bir şehrin küçük bir ilçesinde babasının devamlı battığı işinde yardımcı olarak çalışmak isteyen erkek, ve bu evliliği onaylamayan aileler...
İlginç bir tesadüf
Bence evlenme .Herkese borçları varmış .Bırç yıgıdın kamcısıdır derler.Ama bu evlılıgıne ınanılmaz derecede etkı edecek .Dengını bul .Aşk karın doyurmuyor.Sen git yoluna ğeşinden gelırde sana uymaya kalkarsa belkı düşünürsun.Ama iş onemlı .Merhabaa,
Yaşadığım ikilemden uzun süredir çıkamıyorum. Ne yapacağımı da bilmiyorum. Erkek arkadaşımın bana evlenme teklifi edeceğini öğrendim ortak bir arkadaşımızdan bu durum daha da çıkmazsa soktu beni. Çoğunluk olarak bu ikilemi hayatının mutlaka bir noktasında yaşayanlar vardır. Sizler ne yaptınız? Seçimleriniz ve sonuçları neler oldu?
Şimdiden teşekkür ederim yanıtlarınız için.
1)Sevdiğiniz ve yaklaşık 3 yıldır sevgiliniz olan biri ile evlenmek istiyorsunuz ancak karşınıza iki seçenek çıkıyor, hayalini kurduğunuz hayata onsuz devam etmek mi?
2) Her şeye rağmen ailenizi dahi karşınıza alıp, hayata dair kurduğunuz ideallerden vazgeçip istemediğiniz bir hayatı yaşamayı göze alarak sevdiğiniz insanla olmak mi?
Siz ne yapardınız? Kafam çok karışık.
(Yüzeysel bir anlatım yaptığım için buraya diğer yazdıklarımı ilave etmek istedim.)
Sevgilim yılardır tanıdığım biri ilişkimiz ilerdikçe problemler çıkacağını tahmin etmiştim ama aşabilirim zannettim ancak olmadı yani olduramıyorum içime sinmiyor. Ailem özellikle annemi ikna edemiyorum, (annemin onaylamamasının temel sebepleri sevgilimin ailesinin kendi içinde karışık bir aile olması, herkese borçlarının olması, batıp çıkmaları, aile yapılarımızın uygun olmaması olarak örneklendirip özetleyebilirim.) sevgilimle karakter olarak farklı olduğumuz noktalar var ama bir noktada bir şekilde buluşabiliyoruz, istemediğim bir hayat derken de akademik bir kariyerim var ve sevgilim küçücük bir şehirde yaşamak istiyor. Kendi yapabileceği birden çok iş varken hepsine kendi kapatmış durumda ve ailesinin işini yapmak istiyor. Ben yıllarca kariyerim için çalışıp çabaladım hala yolumun başındayım ancak devam ediyorum yükselmek adına olur da biz evlilik kararı alırsak işi küçük bir ilde olduğu için benim de onun yanına gelmem gerekecek. Sevdiğim için problemleri görmezden gelerek devam ettim hep gittiği yere kadar dedim çünkü annemi ikna etmek çok zordu, konusu geçince bile kalkıp gidiyordu yanımdan en son “ya ben ya o” dedi. Ailemi üzmek istemiyorum. Sevgilimle bu yolda devam etmek istiyorum. Bencilce davranmak istemiyorum çünkü benim hayatıma onu entegre etmek gibi geliyor. Onunla konuştuğumda da ben başka iş yapmam diyor. Ee ben de hayatımı, işimi, düzenimi yavaş yavaş oturttum. Nasıl bırakabilirim ki emek verdiğim bir işi? Bir an düşündüm bıraksam ideallerime uygun bir iş bulabilir miyim diye ama karşıma bu ikilem çıktı ve ben ne yapacağımı bilmiyorum maalesef. Sevgilimin yerine birini koyabileceğimi düşünmüyorum, ona güvendiğim gibi birine güvenebileceğimi düşünmüyorum ve onu sevdiğim gibi birini sevebileceğime de inanmıyorum. Sevgilimden önce mantık insanıydım ben ama çok sevip aşık oldum sonra da hayatımda mantığın tek bir kırıntısı kalmadı zaten.
Nasıl bırakabilirim ki emek verdiğim bir işi?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?