Ben yaşamayı beceremiyorum

sonundaoldu .!.:

ben sizin gibi insanların evlenmemesi taraftarıyım. zira büyük vebale giriyorsunuz. bir kardeşim de böyle. hiçbir şey yoksa sen neden mutlusun der??
yani hemen hastahane yolunu tutmalısınız. lütfen tedavi olun. orta da bir masum var.

Genişletmek için tıkla...

Ben de sizin gibi insanların bir nebze olsun empati yeteneğini kazanması taraftariyim. Gerçekten gücüm olsa çok daha fazla kelime ziyan Edip kendimi rahatlıkla ifade edebilirdim ama teşekkür Edip çekiliyorum.

idrakyollariiltihabi .!.:

Benim maalesef şu anki sartlarim yapabileceğim her şeyi engelliyor. Ya da ben öyle düşünüyorum bilmiyorum bulanık her şey. Ailemden çok uzaktayım. Kayınvalidem ağır hasta. Bebeğime benden başka bakacak kimse yok. Kreş yaşında değil mesleğime geri donemiyorum çok küçük. Sosyal hayatım bitti. Aslında artık evden dışarı da çıkmıyorum. Zincirlenmiş gibi hissediyorum kendimi. Hazırlanmak zulüm geliyor. Su an deseler ki hayat artık bitti. Neşe içinde diğer tarafa göç edebilirim. Tek umudum hala düzelme isteğimin var olması. Oğlum için o da. Yarın gideceğim doktora. İnşallah faydası olur bu sefer.

Genişletmek için tıkla...

Yine olumsuzlukları sıralamışsınız :) once buun bunlari bir kenara atin kalkin kendizu bir silkeleyin ve bi daha bu kurduğunuz cunleleri tekrar kullanmayin :) bakin isterseniz forumda cesitli basliklar var günlük rutin belirleyin kendinize oralarda takilin, motivasyona mi ihtiyaciniz var hic sıkılmadan istediginize yazin bence herkez burda yardimci olucaktir. Sonucta bizde ayni durumda olsak bizde yardimci oluruz degil mi :)

Sizden ricam lutfen bana kulak verin ne zaman olumsuz bir cumle gelse akliniza atin kafanızdan onu alin kulakliginizi yüksek sesli hareketli muzik dinleyin temizlik eşliğinde, alin cocugunuzu eşinizi disari cikin kar topu oynayin oyun yerlerine gidin. Hergun aynaya baktiginizda gulumseyin ve gozlerinizin icindeki mutlulugu görün:) kimse bisey kaybetmedi sizde kaybetmediniz herşey düzelecek sadece pozitiflige sarilin yeter :) ne mutlu size ki sizi seven esiniz ve bir bebeğiniz var :)
Ben okadar şanslı değildim sevilme konusunda cunku herkesin gozunde soguk kanli beriniliydim.... kendi kendine atlatir o ( ben zamaninda kendimi kandirmistim bu konuda siz siz olun bunu yapmayin )

benim fikrim şu,önce tedavinizi olun ilaç tedavisi mi olur terapi mi olur yoksa ikisi bir arada mı olur bilmiyorum.tedaviden sonra hala aklınızda boşanma varsa ne kendinizi ne kocanızı yıpratmadan bir çözüm bulursunuz.

şu anda sağlıklı düşünemediğiniz için sağlıklı karalar alamazsınız.

Idrakyollariiltihabi pelin- tulipa kizlar pozitiflikk diyorum hersey geçecek

Yapacağın çok basit bir şey var
153 numarayı çevirip dinleyip 3 ve 1 çevirin
en yakın yerden randevu alıp psikolog gidebilirsiniz
hemde ücretsiz

idrakyollariiltihabi .!.:

O kadar değil işte. Zamanında yani yıllar önce tehlikeli boyutlara ulaşmış henüz ben hayatında yokken. Tedavi olmuş ve atlatmış. Yıllar sonra aynı boyutta olmasa da nuksetmis. Şimdi yeniden duruldu. Tek farkı onun dediğine göre artık farkındalık yaşıyor. Sorumluluklarının farkında. Benim de gözlemlediğim su an tehlikeli bir boyutta olmadığı. Lakin ben bir omur ya olursa kokusu ile nasıl yaşarım bilmiyorum.

Bana ya da evliligime ciddi maddi zararı dokunan dönüşü olmayan bir şey yaşanmadı. Borcumuz yok. Ancak ben bu takintiyi yenemiyorum...

Genişletmek için tıkla...

idrak doğru söyleyeceğim sen bu forumda çok seviğim üyelerden birisin ve bu yüzden herkese yazdığım gibi yazmayacağım sana :) insanların kendilerine ufak şımarıklıklar yapmaları taratarıyım her zaman, abartıp ev ekonomisine zarar verilmediği sürece.. herkesin bir şeye takıntısı vardır mesela benim de var, illa ki senin de vardır.. eşinin iddia oynaması kötü ama evinin ihtiyaçlarına herhangi bir zarar vermiyorsa ayda yılda bir oynamasında da çok sıkıntı yok.. kendini bu açıdan rahatlatabilirsin.. bu arada bu kadar sayfa yazdığın her şey psikiyatrist ile çözebileceğin aslında çok da büyük olmayan sorunlar, inan bana bir minik mavi hap seni fazlasıyla mutlu edecek :)

office .!.:

idrak doğru söyleyeceğim sen bu forumda çok seviğim üyelerden birisin ve bu yüzden herkese yazdığım gibi yazmayacağım sana :) insanların kendilerine ufak şımarıklıklar yapmaları taratarıyım her zaman, abartıp ev ekonomisine zarar verilmediği sürece.. herkesin bir şeye takıntısı vardır mesela benim de var, illa ki senin de vardır.. eşinin iddia oynaması kötü ama evinin ihtiyaçlarına herhangi bir zarar vermiyorsa ayda yılda bir oynamasında da çok sıkıntı yok.. kendini bu açıdan rahatlatabilirsin.. bu arada bu kadar sayfa yazdığın her şey psikiyatrist ile çözebileceğin aslında çok da büyük olmayan sorunlar, inan bana bir minik mavi hap seni fazlasıyla mutlu edecek :)

Genişletmek için tıkla...

Office hadi itiraf edeyim ben de sana karşı boş değilim :) şu forumda eski yazdıklarıma bakıyorum ki sen de hatirlarsin. Gayet de geyik yapabilen bir insanmisim. Hatta kim yaptıysa en komik üyeye aday etmişler. Şimdi ise TV karşısında örgü orerken üst kattaki çocuğun ses yapmasını dünya meselesi haline getirecek biriyim. Keşke simariklik olsa bu halim. İnşallah dediğin gibi hap işe yarar. Duzeleceksem ilaç fabrikasına ağzımı dayamaya razıyım.

Eşim öyle ufak tefek oynayarak durabilecek biri değil. Kendisi de diyor başlarsam duramam diye. Kontrol sağlıyor evet ama onun gibilerin hiç bulasmamasi gerek. Kendi itirafı bu. O yüzden delirdim belki de.

Idrak sen bu forumda neseli espirili bir kadin olarak dikkatimi ceken bir uyesin
Bir cok yorumuna guluyorum hatta
Boyle bir konu beni sasirtti soylemeden edemicem :)
Bence sen sadece yasadigin hayati kabullenemiyorsun.
Esine karsi guvenden ziyade sevgini tuketmis gibisin, iyi bir insan olduguna inaniyorsun sadece.
Bu sebeple buyuk adimlar atamiyor gibisin
Bosanmaya tesebbus etmek gibi..
Senin ilacin yeni adimlar atmak sadece.
Mesela calisma hayatina donebilsen
Cok iyi olurdu.
Ev insani gercekten miskinlestiriyor.
Ama calisinca mecburen kendine bakiyorsun da, o evden cikiyorsun da.
Suan calismam mumkun degil diyorsun
Dogrudur.
O zaman gelinceye kadar kendine mutlu olacak sebepler yaratmaya calis.
Mesela disarisi suan cok guzel
Birak usengecligi cik disari hava al.
Kuafore git, biraz alisveris yap..
Oglunla gir bir cafeye kahve ic..
Once ufak mutluluklar pesinde kosmalisin
Buyukleri sonra dusunursun..

Sacma yada degil sebebi ne olursa olsun
Eglenmeyi yeniden ogret kendine.

Bak ben calisiyorum cocugum var
Hayatim cidden aktif diyebilirim
Ama burada ki tatli yarismalarina bile katilmaya basladim ahaha
Cunku cok keyifli..
3 gundur kar yagiyor disarida oynamaktan hasta olucam neredeyse ama olsun yani
Nolacak..
Kendini sadece cocuguna bakmak
Evine yemek yapmak zorunda olan bir kadinmis gibi gorme lutfen.
Bir kere geliyoruz su hayata
Hic birsey icin gec kalmis gibi hissetme.
Once doktora git tedavini ol
Sonra hayata saril..
Suana kadar yasadiklarim olmadi.
Bastan aliyorum deme vakti.

Be

pelin- .!.:

Major doneme girince cikisi biraz uzun suruyor maalesef bir de asla iyilesemeyecekmissin gibi geliyor. O yuzden bizim gibilerin hafif bir mod dusuklugunde onlem almasi lazim. Şu sira iyi degilim mesela ben de, sigarayi bıraktım, yeme ataklarim basladi, teror olaylari dengemi bozdu, dozu 150 ye cikardik ayrica uyku ilaci basladik. En azindan uyuyabiliyorum bu bile buyuk bisey.



Coook iyi anliyorum.
Ben de kizim dogunca isten ayrildim, bakici istemedim, sonra calismadikca çalışma istegimi kaybettim. Su an is ariyorum ama hala calisma istegim yok.
Herneyse su anda boslukta oldugundan enerjini iyice kaybetmissin, bu sekilde yasama istegini kaybettigini doktora aciklamalisin, ve cevrendeki herkesten (kimden olursa olsun) yardim istemelisin. Tek basina her seye yetisemezsin, arada bebeginizi esine birakip disari cik mesela, alisveris yap, kahve ic, sinemaya git, tahmin edemeyecegin kadar iyi geliyor boyle basit seyler.

Genişletmek için tıkla...

Ben ilaç almadan uyuyamıyorum iki senedir .Depresyon 9 yıl oldu..Bazen ilaç aldığımda da uyuyamadığım oluyor.Gitmedipim dr denemedipim ilaç kalmadı.O konuda da birazcık iyi gelen bir ilaçla devam ediyorum.Çaresiz dert diye buna da denebilir..Uyku meselesini kafama takmamaya böyle yaşama alışmaya çalışıyorum.

idrakyollariiltihabi .!.:

Destek almak için adım attım. Randevu zamanını bekliyorum. Bakın anlatmadigim cok şey var. Ciddi sorunlar yaşadım bunları anlatmama sebebim tamamen benimle alakalı olmaları. Yardım istediğim nokta ise evliligimle alakalı. Ben kendi içimde asamadigim takıntılar olduğunun farkındayım ve bunun için adım atiyorum.

Sanırım bu tür bir evlilikte ne yapmam gerektiğini bilmiyorum. Boşanmak bir seçenek. Lakin düzelen , duzelmek için çok yoğun çaba sarf eden bir eşten bosanmak doğru mu bilmiyorum. Evliliği yürütme aşamasında ise benden kaynaklı sıkıntı var.

Genişletmek için tıkla...

tedaviden sonra eşinden boşanmak istemiyeceksin ki ,

lütfen hayatın tadını çıkar , allahın bir mucizesi oğlunla ve eşinle mutlu ol

idrakyollariiltihabi .!.:

Destek almak için adım attım. Randevu zamanını bekliyorum. Bakın anlatmadigim cok şey var. Ciddi sorunlar yaşadım bunları anlatmama sebebim tamamen benimle alakalı olmaları. Yardım istediğim nokta ise evliligimle alakalı. Ben kendi içimde asamadigim takıntılar olduğunun farkındayım ve bunun için adım atiyorum.

Sanırım bu tür bir evlilikte ne yapmam gerektiğini bilmiyorum. Boşanmak bir seçenek. Lakin düzelen , duzelmek için çok yoğun çaba sarf eden bir eşten bosanmak doğru mu bilmiyorum. Evliliği yürütme aşamasında ise benden kaynaklı sıkıntı var.

Genişletmek için tıkla...

tedaviden sonra eşinden boşanmak istemiyeceksin ki ,

lütfen hayatın tadını çıkar , allahın bir mucizesi oğlunla ve eşinle mutlu ol

On

idrakyollariiltihabi .!.:

Bir de yaşamış olan arkadaşlar için soruyorum. Su an eşime karşı hiçbir hissimin olmaması (öfke dışında ) depresyonla ilintili midir? Su an çekip gitsem sırf sevmiyorum diye hata mı etmiş olurum? Tedavi olup sağlıklı bir şekilde mı karar vermeliyim? Azap gibi su anda yaşadıklarım. Maalesef artık eşimin de Sabri kalmadı.

Genişletmek için tıkla...

Onla ilgili olabilir ama boşanma daha çok boşluğa düşersin Ailenle de sıkıntılısın belli ki...Eşine sarıl kıymetini bil.Ona nezih davran.Toparlanmaya çalış..Düştüğün an birşeyler yap toparlanmak için.Boşanma sakın pes etme...O sana bir dayanak farketmiyorsun.Çocuğun da var ne hoş .Ona sahip olamayanlar da var.için kötü olabilir ama toparlan .Böyle anlarda ben dua ederim.Allahım senden başka kimse bana yardım edemez diye çok dua ederim o an.Sonra o yangın gider..Tatile gidin bana güzel gelir .Yurt dışı istiyorum para var gidecek arkadaş yok.Bir can yoldaşım yok.Sarılabileceğim huzur bulabileceğim biri yok..Yakın arkadaşların da olsun mümkünse...Benim o da yok sayılır..

idrakyollariiltihabi .!.:

Yazdığınız her kelime için ayrı ayrı teşekkür ederim. Gerçekten başarabilir miyim sizin yaptığınız gibi bilmiyorum. Su an zerre umudum yok bu evlilikten. Sanki tüm sevgim bitmiş gibi hatta nefret ediyormusum gibi hissediyorum. Mutsuzlugumu gören ailem de sağolsun sürekli "sen bence eşini sevmiyorsun" dedikçe daha da inanıyorum sevgimin bittiğine.

Genişletmek için tıkla...

emin ol yaparsın ben 9 yıllık evlilik hayatımda bir yıldır çalısıyorm düşün tam ev hanımıydım bu psikolojiden cıktım
en azından iş hayatı benim kendime bakmamı sagladı baska seylere sarmamamı sagladı
bayagı faydası oldu maddi yat dısında:))
benim kadar cocuguna düşkün biri yoktur cocuguma kıyıp kimseye bırakamadım çalısmadım ama inan pişmanım bazı yönlerden keske daha önce calıssaydım
kızımda maddi sıkıntılar benle beraber cekti şimdi istediğini alıyorm vakit geciriyorz birlikte para var cünkü mutlu oluyorz
demem o ki işe baslayın kendinizi toparlayıp
sonra her gün işe ve kendinize kafa yoracaksınz bu iyi gelir size eve kosturup git yemek yap cocukla ilgilen derken vakit kalmayor kafayı sarmaya
valla benim sürekli mesgul olmam gerekmiş buda iyi oluyor yeminle kafayı sarmıyosun inan bak
sürekli senin gibi sarıyordum düşünüyordm ne olacak ya yine oynarsa ya yine yaparsa hayatım kaydı bittim diyip kafayı hep resetliyor gene basa dönüyordm mutsuz olup hep etrafımdakileride mutsuz ediyordm
eşimi hep cezalandırıp böyle mutsuzum bak ben sende mutlu olmayacaksın gibi yasıyordm vede hakkaten öyleydim yaaa
hep bunalım hep bunalım
inan ruhumu teslim edecektim öyle ruhen dardaydım
kısacası sende yapabilirsin benden emin ol daha iyisin emin ol buna benden iyisin
yapabilirsin bsarırsın eşin degecek biriyse karkter olarak. sana gercekten deger veriyor evinize sana bakıyorsa yani kısacası degecek adamsa onun için yavrun için yap bunu kendine deger ver kendine bak
sen ayaga kalkarsan eşinde kalkar.
sen bu yuvayı ayakta tutacak kişisin yuvayı dişi kus yapar
sen salarsan eşinde salar
benim moralim biraz bozuk olsun kızım yavrum benim üzülür mutsuz olur pusar ssssiz sessiz oturur onu o hale getiremem getirmem getirttirmem
onu halde görsem ben dahada mutsuz olurum
şimdi anladınmı ben önce kızım için sonra kendim için sonra eşim için yasıyorum

Su an tek tek cevap veremiyorum müsait anında yazacağım. Bir detay vermek istedim. Öyle bir yazmışım ki esimim hiçbir hatası yokmuş gibi.

Eşim 7 yıldır aynı işyerinde. Patronları ile arkadaş gibi. Bu yüzden oradan ayrılmak istemiyor. Lakin maaşı hak ettiğinin çok altında. Maaşı parçalar halinde alınıyor. Bereket düzen yok haliyle gecinemiyoruz. Su an calisamadigim için buna katlanmak zorunda olmak beni cildirtiyor.

Yaza işimi degistiricem diyor ancak inanmıyorum buna artik. Öyle bir noktadayim ki artık çabalasa bile inancım kalmadı. Bir insan maddi zorluk yaşadığı halde neden "alıştığı düzeni bozmak zor geldigi için" işini değiştirmez ? Neden yapar bunu kendine. Değişikliğe adapte olamiyormus. Henüz maaşını bir kez bile tek parca halinde almadi bu adam.

Özür diliyorum bu detayı yazip çıkmak zorundayım. Sonra herkese yanit vereceğim.

Sanki ben yazmisim konuyu çaresini bulunca banada yaz lütfen çünkü kizim olmasa bende yatakta kalkamicam çok kötü durumum hic biseyden heyecan duymamak zevk almamak her sabah kalkarken hic bişey yapmak istemiyorum diyerek uyanmak her şeyin zulüm gelmesi sonum yok gibu

idrakyollariiltihabi .!.:

Su an tek tek cevap veremiyorum müsait anında yazacağım. Bir detay vermek istedim. Öyle bir yazmışım ki esimim hiçbir hatası yokmuş gibi.

Eşim 7 yıldır aynı işyerinde. Patronları ile arkadaş gibi. Bu yüzden oradan ayrılmak istemiyor. Lakin maaşı hak ettiğinin çok altında. Maaşı parçalar halinde alınıyor. Bereket düzen yok haliyle gecinemiyoruz. Su an calisamadigim için buna katlanmak zorunda olmak beni cildirtiyor.

Yaza işimi degistiricem diyor ancak inanmıyorum buna artik. Öyle bir noktadayim ki artık çabalasa bile inancım kalmadı. Bir insan maddi zorluk yaşadığı halde neden "alıştığı düzeni bozmak zor geldigi için" işini değiştirmez ? Neden yapar bunu kendine. Değişikliğe adapte olamiyormus. Henüz maaşını bir kez bile tek parca halinde almadi bu adam.

Özür diliyorum bu detayı yazip çıkmak zorundayım. Sonra herkese yanit vereceğim.

Genişletmek için tıkla...

Yani işini değiştirse daha iyi tabi.O konuda haklısın.Ailesine iyi bakamıyor şuan.Niye alıştığı yeri bırakamazmış ki.Acaba o da mı depresyon geçiriyor ki.Bunu güzelce anlatsan.Buna da üzülüyorum desen.

idrakyollariiltihabi .!.:

En çok da bu üzüyor beni. Satır aralarında yazdığınız eski ben. Hiç böyle bir insana donusecegimi düşünmemiştim. Niteliksiz, vasfı olmayan , kendine bile faydası dokunamayan bir canlı. İnsan demeye haya ediyorum zira benim nazarimda insan, en azından yaşayan bir canlıya faydası dokunabilendir.

Yemek ve uyku yok denecek kadar az. Yemek işkence gibi. Yapmasi da tüketmesi de. Su yazdıklarımı başkası yazsa dalga gecerdim post ergene bak hele diye. Maalesef ki kendimle dalga geçebilecek kadar gücüm yok. Aslında en çok da gülmeyi özledim. İnşallah bir gün gulebilirim.

Genişletmek için tıkla...

Herkesin başına dönem dönem gelir böyle şeyler, hele hele günümüzde o kadar normal ki. Bu kadar gömme kendini canım.

Elbette güleceksin, yeter ki bu ruh halinin kronikleşmesine izin vermeden önlem al. Bir de yalnız kalmışsın çok, yalnız kalma dertlerini de sevinçlerini de paylaş çevrenle. Kendini buna zorla hatta. Yemek yemeye zorla, düzenli uyumaya zorla. Kısa zamanda göreceksin ki sorunlarını çözebilecek güce kavuşmuşsun. Şimdi evliliğinle ilgili bir karar alma zamanı değil. Önceliğin ruhsal yükünü azaltıp daha berrak düşünebilmek olsun.

mümkünse kendinden kurtar oğlunu. yazık çocuğa da

Vakit kaybetmeden psikiyatrye gidin derim. Esinizden kendinizden cok cocugunuzu dusunun. Sağlıklı bir birey yetistirmek icin oncelikle kendi sagliginiza dikkat edin. Emin olun psikiyatrye gittiginizde hayatiniz cok değişecek