ya ben mi bilmiyorum boşanmak öyle kolay mı. dediğim gibi ailemin sevilmeyen çocuğu olarak nereye sığınırım ki. öyle kolay olmuyor inanın hiç birşey
ilerde belkide olacağı o ama gerçekten bir kadının arkasında bir desteği bir mesleği yoksa boşanmalarda kolay olmuyor. hakkımda hayırlısını diliyorum her zaman.inşallah dediğin gibi olur canım sağol.yazmadan geçemedim buraya. Boşanmak tabiki kolay değil çok zor çok sancılı bir süreç ve bütün yollar denendikten sonra hala olmuyorsa iki taraf için de en hayırlı sonuç bence. Sahip çıkmayan aile kadar da bu süreci baltalayacak kimse yoktur eminim. Şu anlattıklarımı 9 yaşında yaşadım ama sorsan harfi harfine hafızamda bütün yaşadıklarım bütün çektiklerim. Bütün bunlara rağmen annemle babamın hala evli olmasını ister miydim? Kesinlikle hayır asla.. Çünkü sevgisiz, ilgisiz, aile içi şiddetin olduğu bir ortamda çocuk olarak dünyaya gelmek benim tercihim değildi..
Ve eminim annemde boşanmak için evlenmemişti.. Ama bazen en hayırlısı budur. Sizin için Allah yardımcınız olsun diyorum. Umarım bunlar hamileliğin getirdiği hormonal duygusallıklardır ve yuvanız daim mutlu olur..
teşekkür mü etsem bilemedim şimdi
kendimi seviyormuyum bazen ben bile bu soruya cevap veremiyorum. sebebinide başta yazdığım ailem olmalı. öyleki bazen ölmek istiyorum. yaşamama lazımdı benim diyorum. kimseye bişey olmamalı ben yaşamamalıyım diyorum.
kendim için bişey yaptığım gerçekten yok. varım yoğum oğlum. inşallah hayırlı bir evlat olurlar.
olmazsa olmazım günde 1 tanede olsa lanet sigaram
sevdiğim ve gurur duyguğum huyum merhametli olmam asla kin gütmemem. peki bunları ne için sordunuz
amin. anneni tebrik ederim. ne güzel iki çocuk büyütmüş sıfırdan. Allah sizinde yardımcınız olsun inşallah. çok çok haklısınAllah yardımcınız olsun. Umarım çocuğunuz doğduktan sonra kendinizi kurtarırsınız. İnanın bir şeyleri yapmaya karar verdikten sonra gerisi geliyor. Benim annemde her şeyi sıfırdan başlayıp yaptı beni okuttu kardeşim hala okuyor.
Bir şeyler belki kıt kanaat oluyor, çoğu şey eksik, imkanlar kısıtlı oluyor ama her şeyden önemlisi huzur ve mutluluk.
Hep derim anne huzurlu, mutlu olmalı ki iyi evlatlar yetiştirebilsin.
çok teşekkür ederim çok rahatlatıcı şeyler yazmışsın benim için. ben kitap okumayı seven biriyim zaten. ama çocuk vs. fırsat bulamıyorum diye bahane ediyorum hep. bu sözlerinizi dikkate alacağım. tavsiye edeceğiniz kitap yazar var mı peki.Bunları sormamın sebebi, insan kendini sevmiyor ve beğenmiyorsa; emin olun kimse de sevmiyor ya da sevse bile göstermekle uğraşmıyor.
Siz önce kendinizi şımartacaksınız, bu dünyada biricik olduğunuzu bileceksiniz.
Yaşadığınız evde varlığınız bile ailenize en büyük hediye, bunun farkında olun.
Bir evin ve iki kişinin tüm sorumluluğu üstünüzde ve bir de karnınızda bebişiniz var.
Siz olmasanız eviniz yuva olmaktan çıkar, yaşantıları sekteye uğrar bunu bilin.
Eşinizle uğraşmak yerine, kendinizle uğraşın lütfen.
Onu değiştiremeyebilirsiniz ama kendiniz değişebilirsiniz.
Kişisel destek ve gelişim kitapları okuyarak, bu işe başlayabilirsiniz.
Merhametli ve affedici olmanız çok yüce iki özellik.
Fakat bu duyguların fazlası, sizi çok kırılgan yapabilir.
Eğer o seviyede ise, törpülemeye çalışın.
Sizin hayatınıza bakış açınız değiştikçe, kendinize yöneldikçe, çevrenizin size davranışlarının nasıl değiştiğini göreceksiniz.
Kendi kendine mutlu olabilen, yetebilen bir birey zaten başka kimseden sevgi görmese bile, hayatına mutlu mutlu devam edebilir.
Sizi bu halde gören eşiniz, psikolojik olarak sizin kendinize verdiğiz değeri ve ilgiyi örnek alıp aynılarını size yapacaktır.
Kısaca, sizden sevmeyi öğrenecektir.
Aile mevzunuza gelince, yaşadıklarınız ağır.
Ama ortak bir noktamız var.
Ailem beni aldırmak için doktora üç defa gitmiş, üçünde de doktorum inat ederek almamış.
O sırada annem ağır bir hastalık için ilaçlı tedavi olduğundan, sağlıklı doğacağıma inanmamışlar ve hiç ikinci çocuk istememişler.
Zaten benden bir önce olan bebekleri, sağlıklı doğmayacağı için aldırmışlar.
Kısaca, doktorumun inadı ve isteği sayesinde hayattayım.
Bu bile bana düşündükçe güç veriyor.
Ailem istemese bile dünyaya geldim, o kadar savaşçıyım diyorum kendime.
Annem adına teşekkür ediyorum :) amin hepimizin yardımcısı olsun inşallah.amin. anneni tebrik ederim. ne güzel iki çocuk büyütmüş sıfırdan. Allah sizinde yardımcınız olsun inşallah. çok çok haklısın
çok teşekkür ederim çok rahatlatıcı şeyler yazmışsın benim için. ben kitap okumayı seven biriyim zaten. ama çocuk vs. fırsat bulamıyorum diye bahane ediyorum hep. bu sözlerinizi dikkate alacağım. tavsiye edeceğiniz kitap yazar var mı peki.
çocuk olmadan öncesi kendime bakan azda olsa değer veren biriydim. ama çocuk olduktan ve tekrar hamile kaldıktan sonra bıraktım kendimle uğraşmayı. iyiki bana bunları bir tokat gibi yüzüme vurdun. gerçekten çok teşekkür ediyorum. bundan sonra daha çok kendimin farkında olacağım ve bu sözlerini asla unutmayacağım.
ortak noktaya gelince. aslında uçurum gibi birde fark var orada. sen istenmemişsin ancak sağlıklı doğduğun için şükredilmiş bağırlara basılmış bir evlatsın. ben çok daha farklı büyüdüm. ben ne annemim nede babamın beni birkez olsun öptüğünü yada saçımı okşayıp tatlı bir söz söylediklerini hatırlamıyorum
amin. anneni tebrik ederim. ne güzel iki çocuk büyütmüş sıfırdan. Allah sizinde yardımcınız olsun inşallah. çok çok haklısın
çok teşekkür ederim çok rahatlatıcı şeyler yazmışsın benim için. ben kitap okumayı seven biriyim zaten. ama çocuk vs. fırsat bulamıyorum diye bahane ediyorum hep. bu sözlerinizi dikkate alacağım. tavsiye edeceğiniz kitap yazar var mı peki.
çocuk olmadan öncesi kendime bakan azda olsa değer veren biriydim. ama çocuk olduktan ve tekrar hamile kaldıktan sonra bıraktım kendimle uğraşmayı. iyiki bana bunları bir tokat gibi yüzüme vurdun. gerçekten çok teşekkür ediyorum. bundan sonra daha çok kendimin farkında olacağım ve bu sözlerini asla unutmayacağım.
ortak noktaya gelince. aslında uçurum gibi birde fark var orada. sen istenmemişsin ancak sağlıklı doğduğun için şükredilmiş bağırlara basılmış bir evlatsın. ben çok daha farklı büyüdüm. ben ne annemim nede babamın beni birkez olsun öptüğünü yada saçımı okşayıp tatlı bir söz söylediklerini hatırlamıyorum
keşke bende senin gibi gözü kara bir kız olabilseydim. belki de şimdi herşey çok çok daha farklı olurdu. okutmadıkları için inat edip ağlasaydım ekmek aş yemeseydim belkide elimde iyi bir mesleğim olacaktı. hep saflığım hep susturulmam beni böyle yaptı. ilkokul 5 ten alındım ben. 19 yaşımda dışardan ortayı bitirdim. şimdi ise açıktan lise okuyorum. amma zamanında okumakla yeri aynı değil işte. ama bırakmadım geçte olsa.O çok büyük farka gelelim, babam bir kere bile saçımı okşamadı, sarılmadı.
Bu yaşa geldim, hala tokalaşırız.
O da sizin aileniz gibi erkek evlat istemiş hep ablamdan sonra.
Peki bu beni yıldırdı mı?
Aksine, şuan çoğu erkeğe taş çıkaran bir kız evladı var.
O erkek çocuk istediyse inat ettim, onunla maç izledim, forma giydim, sokakta top oynadım.
Uzun lafın kısası, zorlukları görüp pes etmek yerine aksine üzerine gitmek her zaman daha olumlu sonuçlar doğuran bir davranış biçimidir.
Herkes tersini iddia etse bile, inanın siz çok değerlisiniz.
Bu dünyaya bir can getirdiniz ve diğer minik melekte içinizde büyüyor, ta ki dünyada yaşayabilecek olgunluğa erişinceye kadar.
Hiç bu açıdan düşündünüz mü?
Bebeğinizin hayata gelebilsesi için tam tamına 9 ay 10 gün sizin bedeninizde yaşaması gerekiyor.
Dünyanın en korunaklı, en salt sevgiyi barındıran yerinde yani karnınızda kalbi atıyor.
Bu bile kendinizi aşırı sevmek için bir örnek size.
Hiçbir neden kendinizi şımartmanıza engel olamaz.
Bence benliğinizi doyurmayı unutmuşsunuz, dünyadaki yegane şeyin ve evladınızdan sonra en değerlinin kendiniz olduğunuzu tekrar hatırlayın.
aynen öyle elle tutulur bir şeyler yok.misal anneme açmış olsam boşanma konusnu yıllarca koca dayağı yemiş susmuş oturmuş biri olarak bana ne diyceğini şaşırır. çok çok AminKendimi sizin yerinize koydumda.
Cok aci bisey.
Hep yolunda gitmeyen biseyler var, ama elde tutulur bi seyde yok. Bosanma ihtimali uzak gibi gelir bu yuzden. Halbuki en iyisi omudur acaba diyede dusunur insan.
Ne diyebilirim boyle bi durumda bilmiyorumki.
Insallah bir gun kocaniz sizin gibi merhametli bi kadinjn degerini anlar bir gun.. Allahim evinize mutluluk getirsin insallah.
aynen öyle elle tutulur bir şeyler yok.misal anneme açmış olsam boşanma konusnu yıllarca koca dayağı yemiş susmuş oturmuş biri olarak bana ne diyceğini şaşırır. çok çok Amin
evet malesef çekti.Annenizde cekti demek, uzuldum adina.
Peki size yaklasiyormu kocaniz?
O an hic ' onu hayal ediyor' dusuncesine kapiliyomusunz birden?
evet malesef çekti.
tabiki yaklaşıyor.
aklıma gelip gelmemesi neyi değiştirir ki?
Ailenize küfredesim geldi vallahi. Allah herkesi cahillikten korusun ne diyeyim. Canım kaç yaşındasın bilmiyorum ama ailenin yanına dönemeyeceğin ortada. Bu adamın da değişmeyeceği. Bari sen değiş. Dışarıdan üniversite oku, kpssye falan hazırlan. En kısa sürede bu adamdan boşanmak için gayret göster. Sevmeyen insana ne yapsan sevdiremezsin kendini. Onun seni sevmesi için uğraşmak yerine kendin için bir şeyler yap.ben evin sevilmeyen istenmeyen bir kız çocuğu olarak dünyaya gelmişim. kötü kaderim o anda başlamış.
aklım erdi ereli ailemin benim ne kadar erkek olmamı istediğini biliyorum. bu çok acı ve üzücü gerçekten.
daha cinsel kimliğimin farkında olamadığım yaşlarda keşke ben erkek olsaydım derdim. bunu yalnızca kendime itiraf ederdim. hatta ergenlik zamanımda erkekliğe özenipte erkek gibi giyindiğim çok olmuştur. ama konu bu değil. normal bir bayanım çok şükür. bu kısmı yazmamın sebebi suçsuz olduğum halde hiç sevilmeden büyümem. belkide suçum dişi olarak dünyaya gelmekti...
kız çocuğu okutulmazdı, kız çocuğunun bisikleti olmazdı,parası olmazdı, kız çocuğu sevilmezdi, kız çocuğu çalışır eve para getirirdi benim ailemde.
ablalarım var onlarda sevmezdi beni çocukken, haa şimdi daha farklı herşey artık koca kadın olduk.
20 yaşlarındaydım. sevgiye aç büyümüştüm. biriyle tanıştım onu çok sevdim o da beni. en önemlisi oda beni seviyordu. ama birşeyler yolunda gitmedi. ailem bir takım bahanelerle beni vermedi o na. ayrıldık. unuttuk birbirimizi... daha sonra aileminde istediği biriyle görücü usulü evlendim. ben aslında eşimden hoşlanmış onu sevmiştim. onunda beni sevdiğini sanıryordım. ama sevmediğine çok çok eminim.
o da zamanında birini sevmiş. sanırım o kız eşimi pek sevmediğinden başka erkeklerlede konuşmuş. eşim bunu öğrenince ayrılmışlar. ama nedense aklından atamıyor sanırım. bana hiç değer vermiyor. yeri geliyor kırıyor hakaret ediyor. ama işi düşünce hiç bir şey olmamış gibi davranıyor. 2 . çocuğuma hamileyim ve aşırı duygusalım. çok uğraş veriyorum yuvam için. ben seviyorum eşimi ve onunda beni sevmesini az da olsa ilgilenmesini en azından güleryüz göstermesini istiyorum. vede beni başkalarına karşı küçültmemesini istiyorum. kızdım eşime benim ne günahım vardı madem başkasındaydı gönlün onu alsaydın benim günahıma girmeseydin diyorum.
konunun buralara kadar gelmesinin sebebi faceye benimle ve oğlumuzla bir mutlu aile resmi koymaması hatta öyle bir resim çekinmemesi. o sevdiği kişide evli.ve faceden ona evliliğinin mutsuz bir evlilik gibi sanki ben onun başına bela olmuşum ben gidip onu istemişim gibi göstermek istemesi. çok üzülüyorum çok kırgınım hayata. ailemden sevgi görmemiş biri olarak bunu haketmediğimi düşünüyorum. hiç kimse bunu haketmez tabiki. biliyorum zorla güzellik olmaz ama ben eşime kendimi sevdire bilir miyim. bunu başara bilir miyim. yoksa herşeyi oluruna bırakıp eşimden hiçbir şey beklememlimiyim. oğluma ve karnımdaki yavruma hep onları çok sevdiğimi söylüyorum. umarım ailemden ve eşimden görmediğim sevgiyi oğullarımdan görürüm.
uzun oldu biliyorum daha yazacak çok çok şey var kısa kestim inanın. sadece içimi dökmek istiyorum hatta bağırmak hıçkıra hıçkıra ağlamak istiyorum
Bence siz cok guclu bi kadin ve cok iyi bi annesiniz. Ben esinizin sizi sevmediginide dusunmedim anlattiklarinizdan. Sevmemeden cok karakterini bilmedigim icin belki belli edemiyo belki hayal kirikliklari var onunda. Sizinle alakali degil hayatla alakali. Benim amcam babam vefat edince cok buyuk bi depresyona girmis mesela. Evli ama karisina hic ilgi gostermezdi gosteremezdi. Ayni sekilde cocuguna ablasina bana .. yani kisaca kimseye sevgi gostermeyen bi adam oldu. Yuzu hic gulmeyen. Hani belki esinizinde icinde bi yerde bi buruklugu vardir ? Cunku biriyle konusmasini yakalamissiniz ve bidaha gorusmemis. Ben size karsi hic bi sevgisi olmasa sizi ciddiye alip konusmicagini dusunmedim. Ayrica sizi sevmese neden 2 cocuk yapsin ? Esinizle konustunuz mu bilmiyorum bunlari ama bi konusmayi deneyebilirsiniz. Direk sorabilirsiniz. Ayrica kendinize onem verin. Bakim yapin. Kitap okuyup film izleyin kendi kendinize. Buralarda takilin. Mesela hafif hafif evin icinde makyaj yapmaya sacinizi yapmaya baslayin. Ama oyle abartili degil. Sadece ben kendimi seviyorum demek ve bunu belli etmek icin. Kendinizi sevip begenmediginizde aslinda kendinize sayginiz bitiyo. Yarin sabah kalkin elinizi yuzunuzu yikayip guzel bi suslenin kendiniz icin. Guzel bi kahvalti yapin cocugunuzla beraber. Ne bileyim sarki açıp oglunuzla eglenin. Gidip kitap bikac tane film alin. Cocugunuzada kitap alin. Kac yasinda oldugunu hatirlamiyorum ama kucukse siz okuyun. Okumayi biliyosa yaniniza oturtun beraber okuyun. Emin olun cok daha iyi hissetceksiniz kendinizi. Ve diceksiniz ki benim kimseye ihtiyacim yok. Benim cocuklarim bana yeter. Ben mutlu olunca onlar daha mutlu. Daha huzurlu hatta daha saglikli. Sizin bu gelisiminiz oglunuza sonrada dogcak meleginize nasil iyi gelir dusunebiliyomusunuz ? Bu arada sizi tanimadan bile gayet sevdim ben :)
Ben size çocuklarınıza gösterilen sevgiden bahsetmedim zaten.çok şükür çocuklarımız sevgisiz büyümüyor sen nasıl bunu çıkardın. eşim çocuğunu deli gibi seviyor merak etme