Sonunda benim de yollarım buralara düşecek miydi... Buranın adresini bile bilmiyordum maalesef öğrenmiş oldum :)
Geçmişe şöyle bir baktım ki sonuncuların hepsinde bir ortak nokta var: regl dönemi. Benim de öyle olduğum bir döneme denk geldi bu haftaki artım. Ama onun haricindeki hatalarım da oldu.
Takıma girdiğim günden beri harika ilerlemiştim. Üstelik tüm şekerli gıdaları şekeri unu paketli gıdaları ne varsa bırakmıştım. Bu süre zarfı güzel geçti. Sonrasında ramazan geldi. Bir gün serbest gün hakkımız oldu. Ben o serbest günden sonra toparlayamadım. Zaten sokağa çıkma yasakları vb derken yürüyüşü de bırakmıştım. Canım şekerli şeyler istemeye başladı. Bir iki hafta idare ettim derken bayramın gelmesi ve sonrasındaki aman nasılsa bozdum olayları buna sebep oldu.
Toparlayacak olursam,
- kendime olan aşırı güvenim (nasılsa ben dirençliyim bak bu kadar kilo verip başarı sağladım)
- bir kereden bir şey olmaz kandırmacası (evet bir kereden bir şey olmuyor ama sen bir kere ile kalmıyorsun)
- battı balık yan gider (nasılsa bu kadar cozuttum bari şundan da yiyeyim)
- benden bir cacık olmaz (hayır efendim, kaptanın ve takım arkadaşların varken asla yalnız değilsin)
Sonuç olarak burayı okuyan sevgili arkadaşım, ben de insanım. Sen de insansın. Her şey bizim için. Düşeceğiz çıkacağız, ama illaki bir şekilde devam edip başaracağız. Sonuç değil süreç odaklı olmanı tavsiye ederim. Önemli olan tartıdaki rakamlardan daha ziyade sağlıklı beslenmeyi ve yaşamayı öğrenmek. Arada sendeleyebilirsin de moralini bozma.
Kalın sağlıcakla :)